Konwergencja. Lata 90te i nowe zdobycze technologiczne spowodowały, że granice między różnymi sektorami zaczynały się rozmywać. Trudno jest wyróżnić telekomunikację i media. Konwergencja mediów oznacza zbieganie się usług informatycznych, telekomunikacyjnych, elektronicznych, cyfrowych i medialnych w jednš niemal nierozróżnialnš całoć. Mówi się o konwergencji transgranicznej TIME: telekomunikacja, informacja, media, rozrywka. Coraz wyraniej widać, że telewizja, która pełniła funkcję informacyjnš, edukacyjnš i wychowawczš, traci znaczenie na rzecz mediów propagujšcych szeroko pojętš rozrywkę. Konwergencja to nietylko konwergencja mediów i kultury. Istnieje konwergencja techniczna, ekonomiczna i prawna. W zakresie mediów i komunikacji, konwergencja jest upodabnianiem się urzšdzeń. Jest to rezultat rewolucji cyfrowej. Siłš napędowš konwergencji jest internet, biznes elektroniczny, rozwój aplikacji informatycznych i multimedialnych. Modele komunikacji. Kto nadaje, co nadaje, jakim kanałem, do kogo, z jakim skutkiem. Wskazano dwa podmioty komunikacji: centrum - inaczej nadawcę, oraz pojedynczego użytkownika informacji - odbiorcę. Alokucja, konwersacja, konsultacja i rejestracja sš naszkicowane w zależnoci od roli jakš pełni nadawca i odbiorca, przy czym istotnš kwestiš jest kto jest autorem informacji i kto posiada prawa do dystrybucji tej informacji. Symbol C oznacza centrum nadawcze. I1, I2, I3, I4 to indywidualni odbiorcy. Jeli informacja należy do centrum i jest przez centrum kontrolowana, to wzorami sš alokucja i rejestracja. Jeli informacja należy do indywidualnego odbiorcy, inaczej konsumenta, wzorami sš konsultacja i konwersacja. Model alokucji. Centrum okrela czas i miejsce komunikacji. Odbiorca jest uzależniony także od jego decyzji do do zawartoci przekazu. Alokucja jest zawsze komunikacjš przebiegajšcš zawsze jednokierunkowo, w której duża iloć informacji jest w jednym czasie dostarczana wielu odbiorcom. Przykładem alokucji sš sytuacje komunikacyjne kreowane przez tradycyjne media: masowa telewizja, masowe radio, np. transmitowany koncert w telewizji. Nowš formš alokucji jest narrow casting, komunikowanie cile skierowane do wydzielonej, wšskiej grupy. Konwersacja jest wzorcem, w którym indywidualne podmioty komunikacji oddziałujš na siebie bez udziału centrum nadawczego, same decydujš o miejscu i czasie, oraz zawartoci dostarczanej informacji, centrala istnieje, ale jedynie jako porednik w sensie technicznym. Nie interweniuje, nie ma prawa ingerować w treć komunikacji, czy decydować o czasie dystrybucji informacji. Przykładem sš rozmowy telefoniczne, lub wysyłanie wiadomoci mailowych. Cechš charakterystycznš tego modelu sš równe szanse wymiany komunikatów także w przypadku kilku indywidualnych odbiorców informacji. Konsultacja - indywidualny odbiorca posiada narzędzia do selektywnego wybierania informacji, które oferuje centrum. Wymagana jest aktywnoć i zaangażowanie po stronie indywidualnego odbiorcy. To z jego inicjatywy powstaje sytuacja komunikacyjna, w czasie dla niego dogodnym. Posiada on wolnoć i elastycznoć w doborze informacji i musi się wykazać samodzielnociš w selekcjonowaniu informacji. Przykładem może być przeszukiwanie baz danych. Rejestracja - indywidualny odbiorca jest posiadaczem informacji. Stronš poszukujšcš danych, inicjujšcš jest centrala. Centrala może zbierać, pozyskiwać, wykorzystywać informacje indywidualnego odbiorcy bez jego wiedzy. Nie może jednak modyfikować tych informacji. Nadzór, kontrola społeczna, ochrona danych osobowych to pojęcia wišżšce się z modelem rejestracji. Cechš wspólnš tych modeli jest ich komplementarnoć. W tej samej infrastrukturze informacyjnej mogš się przenikać. Narzędzia komunikacji globalnej. Agencje informacyjne, rozgłonie radiowe, sieci telewizyjne, internet. Agencje prasowe gromadzš, opracowujš i udostępniajš prasie, telewizji, portalom internetowym, informacje i publicystykę. Na działalnoć agencji prasowych składa się wiele ogniw. Podział agencji prasowych: wiatowe, regionalne, krajowe, lokalne. Agencje prasowe sš podwalinš komunikacji globalnej. Poczštki to Xvii wiek, rozwój przypada na wiek Xix. 1835 - agencja Ch.Havas w Paryżu, 1851 - agencja Reuters - branża ekonomiczna i finansowa. Można wyróżnić strefy wpływów agencji prasowych. W 1870 zawarto porozumienie, w wyniku którego Havas przejšł europejskie kraje romańskie, oraz częć północnej Afryki, Reuters - Wielka Brytania i posiadłoci w Afryce i Azji, Wolf - rodkowa i północna Europa. Dzisiejsze agencje, to associated press, Reuters, Unitet Press International, Agence France Press, Itar-tass. Agencje regionalne: ANSA, Deutsche prass agentur, Kyodo, Chinhua. Agencje polskie: 1944 Polska Agencja Prasowa, Katolicka Agencja Informacyjna 1993.
izabela_kubis