Elementy ekonomii (wykład 5).doc

(38 KB) Pobierz
ELEMENTY EKONOMII (wykład 10

ELEMENTY EKONOMII (wykład 10.11.2011)

 

 

3. Konkurencja monopolistyczna

- na rynku jest wielu kupujących i sprzedających, którzy są zbyt mali aby móc w 

  znaczący sposób wpływać na sprzedawców lub nabywców

              - produkt jednego sprzedawcy jest nieco inny od produktu innego sprzedawcy

              - nabywcy dostrzegają te różnice i mogą preferować jeden produkt, natomiast ceny

              różnią się w ramach grup towarowych

              - firmy mogą stosunkowo łatwo wchodzić lub wychodzić z rynku

              - wszyscy kupujący i sprzedający mają doskonałą wiedzę o cenach produktów, ich

              jakości i ilości

              - firma podejmuje decyzje w zakresie: ile produkować? po jakiej cenie sprzedawać?             

              jak dany produkt różnicować wobec podobnych, pochodzących z innych firm?

              - dyferencjacja (różnicowanie) dotyczy zróżnicowania produktu lub usługi 

              oraz sprzedawców

  (koncentrujemy się na cechach produktu, parametrach technicznych itp.)

              - dyferencjacja wyobrażenia o produkcie (to, co kreuje wyobrażenie potencjalnego

              odbiorcy o produkcie, cała otoczka kreowana żeby on się sprzedawał);

                (np. kampania piwa)

              - dyferencjacja na cenach sprzedaży i cech sprzedawcy towaru

              (np. lokalizacja, polityka cenowa, jakość obsługi); (np. piwo w centrum miasta jest 

              droższe niż na obrzeżach)

              - występują bliskie substytuty tzn. zmiana ceny wpływa istotnie na popyt

              na dany towar (mogę jeść masło albo margarynę, ale kiedy masło będzie droższe,

              będę kupować i jeść margarynę)

              - krzywa popytu jest wysoce elastyczna

              - utarg krańcowy jest niższy od ceny jednostkowej produktu

                (utarg krańcowy kojarzyć z dodatkową jednostką, np. dodatkowa złotówka zysku)

 

4. Oligopol

              - kilka firm sprzedaje jeden podobny produkt (różnice w sprzedaży są minimalne)

              - decyzja każdego oligopolisty jest uzależniona od tego, jak będą zachowywać się 

              rywale (to, jaką decyzję podejmie przedsiębiorca, będzie miało istotny wpływ na

              reakcje i postępowanie rywala

              - podstawowym celem oligopolisty jest maksymalizacja zysku

              - celem konsumenta jest maksymalizacja użyteczności

              - nie występują żadne korzyści lub koszty zewnętrzne wobec żadnego towaru

              - na rynku znajduje się niewielu sprzedawców (raczej kilku większych)

              - produkt może być homo lub heterogeniczny

              - występuje doskonała informacja, dotyczy ona cen towarów, a nie dotyczy reakcji

              konkurentów na zmianę ceny lub zróżnicowania towarów (o cenach mamy bardzo

             dobrą informację, a jak zachowa się rywal i jakie to będzie miało skutki, to już nie

             jest tak do końca jasne)

              - występują bariery wejścia na rynek (możesz wejść na rynek, możesz być w naszym

              gronie pod warunkiem, że spełnisz pewne kryteria)

 

 

 

 

- współzależność firm w oligopolu ma następujące konsekwencje:

1. nie ma jednej teorii oligopolu, ponieważ decyzje i rezultaty tych decyzji

     zależą od reakcji rywali

2. krzywa popytu opiera się tylko na relacjach pomiędzy ceną a ilością

    towarów

3. każda zmiana ceny będzie powodowała reakcje rywali, a te z kolei będą   

    miały wpływ na reakcje na nią samą

4. bardzo trudno skonstruować krzywą popytu dla oligopolu, który produkuje

    dobro homogeniczne

              - występuje przywództwo cenowe (cechy):

                            1. lider cenowy ma najniższe koszty wytwarzania

                            2. lider cenowy dostarcza znaczne ilości produktów na rynek, natomiast

                                pozostałe przedsiębiorstwa oligopolu sprzedają swoje produkty po cenie

                                wyznaczonej przez lidera, a zyskowność tych przedsiębiorstw zależy od

                                różnicy między ich kosztami produkcji, a kosztami przedsiębiorstwa

                                wyznaczającego cenę

                            3. przywództwo cenowe przedsiębiorstwa dominującego

- na rynku pojawia się nowe i dynamicznie rozwijające się   

  przedsiębiorstwo, które zaczyna kreować nowe warunki rynkowe             

- z czasem firma taka wypiera dotychczasowego lidera cenowego

   i przyjmuję pozycję dominującą, grupa starszych producentów musi

   zaakceptować cenę oferowaną przez nowego lidera rynkowego

 

 

Teoria złamanej krzywej popytu (charakterystycznej tylko dla oligopolu)

- firmy konkurujące będą niemal zawsze reagowały na obniżkę ceny, natomiast nie 

  będą reagowały na podniesienie ceny

- model krzywej popytu w oligopolu opiera się na następujących założeniach:

1. jeśli jeden z producentów podnosi cenę swojego produktu, pozostali 

   oligopoliści tego nie czynią licząc na przyciągnięcie pozostałych nabywców

2. jeżeli jeden z oligopolistów obniża cenę, wówczas pozostali producenci

    czynią to samo przed obawą utraty klientów

3. wzrost ceny powoduje bardziej istotny spadek popytu  niż spadek ceny

 

 

5. Kartel

              - jest formą porozumienia na rynku, która ma charakter nieformalny i ma na celu

              ustalenie cen, produkcji, sprzedaży w celu maksymalizacji zysku

              - kartele są przez prawo ścigane w większości gospodarek i traktowane są jako

              nielegalne formy funkcjonowania rynku

              - członkowie kartelu próbują często oszukać władze i sprzedawać więcej niż

              wynikałoby to z ograniczeń kwotowych, w konsekwencji prowadzi to do

              niestabilności sytuacji rynkowej

              - dodatni zysk osiągany przez kartel powoduje ciągły napływ nowych sprzedawców

                 na rynek pomimo istotnych, wysokich barier wejściowych

              - im większa liczba firm jest zrzeszona w kartelu, tym trudniej przeprowadzać

              negocjacje odnośnie kwot produkcji, podziału terytorium sprzedaży cen itp.

 

 

 

GOSPODARKA NARODOWA I TWORZENIE DOCHODU NARODOWEGO

Wiodące usługi w gospodarce: produkcja, usługi, rolnictwo

 

Wiodące branże w gospodarce narodowej

- przemysł

- rolnictwo

- budownictwo

- łączność

- handel

- transport

- pozostałe

 

Gospodarkę narodową (krajową) można zdefiniować jako wszystkie gospodarstwa indywidualne i zespołowe w sferze produkcji, usług, podziału, obrotu i konsumpcji zlokalizowane na terytorium państwa.

 

Kryterium gospodarowania (najlepszy użytek zasobów narodowych oraz ich wzrost w celu   zaspokajania potrzeb społeczeństwa)

- miara gospodarowania – PNB (produkt narodowy brutto) – wyrażona w pieniądzu wartość wszystkich dóbr finalnych i usług wytworzonych w danym czasie

 

Produkcja globalna wartość wytworzonych produktów i usług przed przedsiębiorstwo w 

                                     danym roku

 

Wartość przeniesiona (produkty pośrednie) – są to nabyte z zewnątrz i zużyte w produkcji surowce, materiały, półprodukty oraz energia, paliwo itp.

 

Wartość dodana – suma nowo wytworzonej wartości w przedsiębiorstwie do której z reguły 

                                wlicza się amortyzację

 

Amortyzacja – stopień zużycia środka trwałego odpisany w koszty funkcjonowania firmy

Zgłoś jeśli naruszono regulamin