mgr inz. Bogusław Suchecki
mgr inz. Andrzej Walbi
naprąw
12 6P
ILUSTROWANY PORADNIK NAPRAW
Poradnik „ 126 napraw 126P"jest cyklem zeszytów zawierających opisy napraw zespołów i części „malucha". Dobór i kolejność opisów napraw w poszczególnych zeszytach „dopasowano" do opracowanej przez tygodnik „Motor" tabeli ilustrującej okresy (przebiegi) bezawaryjnej pracy elementów samochodu (patrz ostatnia strona okładki poradnika). W zeszycie 1. omówiono naprawy „charakterystyczne" dla pierwszych 30 tys. km, niniejszy zeszyt 2. zawiera opisy napraw występujących najczęściej podczas pierwszych 25...45 tys. km, w następnych zaś zeszytach zostaną opisane sposoby eliminacji niedomagań spotykanych po większych przebiegach samochodu. W każdym z zeszytów znajdzie Czytelnik dodatkowe informacje o ważniejszych czynnościach obsługowych (regulacjach i smarowaniach), których wykonanie po określonych w instrukcji obsługi (10) przebiegach jest jednym z warunków prawidłowej eksploatacji samochodu.
Wydawnictwa Komunikacji i Łączności Warszawa 1988
Wydanie 2, poprawione
ISBN 83-206-0819-8
Wydanie 1 1985 r„ 1 50 000 egz
Opracowanie graficzne Tadeusz Pietrzyk Redaktor merytoryczny Jan Kijewski Redaktor techniczny Maria Dylewska Korektor Alicja Kalinowska
Fotografie wykonał Bogusław Suchecki w Zakładzie Mechaniki Pojazdowej Andrzeja Walbinera Kraków, ul. Winiarskiego 14 Fotografię na okładkę wykonał Witold Borewicz
Copyright by
Wydawnictwa Komunikac|i i Łączności. Warszawa 1988
Wydanie 2 Nakład 149 700*300 egz
Ark wyd 11 Ark druk 11
Druk z gotowych diapozytywów
Podpisano do druku w czerwcu 1988
Papier offsetowy kl III. 80 g. rola 61 cm
Zamówienie P/169 87 K/46 U 70
Druk: Lub Z-dy Graf Zam 1260
REGULACJA
Demontaż, oczyszczenie i regulacje gaźnika
Działanie gaźnika ma decydujący wpływ na prawidłową pracę silnika Instrukcja obsługi zaleca co 10 tys. km wyregulować bieg jałowy silnika, a co 20 tys. km oczyścić gaźnik, zwracając szczególną uwagę na stan poszczególnych dysz.
Czynności związane z rozbieraniem gaźnika zdjętego z silnika najle piej wykonać na stole warsztatowym, a jeśli nim nie dysponujemy przygotujmy naczynie, np. kuwetę fotograficzną, do której będziemy składać poszczególne elementy gaźnika. Przyjmijmy również zasadę, że wszystkie części będziemy układać w kolejności ich demonta żu-ułatwi to nam składanie gaźnika.
Kolejność czynności:
- odłączamy przewody wysokiego napięcia od nasadek świec zapłonowych, przewód łączący pokrywę zaworów z filtrem powietrzaoraz pokrywę filtru powietrza wraz z rurą ssącą (fot. 1);
- odkręcamy dwoma kluczami 7 i 8 mm nakrętkę i śrubę blokującekoniec cięgna urządzenia rozruchowego (fot. 2) oraz odkręcamykluczem 8 mm śrubę unieruchamiającą koniec pancerza cięgnaurządzenia rozruchowego i wyciągamy cięgno (fot. 3);
- odkręcamy kluczem 13 mm dwie nakrętki pokrywy zaworów(fot. 4) i zdejmujemy, po podważeniu wkrętakiem z łbem płaskim ospecjalny występ (fot. 5);
- luzujemy wkrętakiem z łbem krzyżowym opaski zaciskowe na przewodzie odpływowym (fot. 6) i dopływowym paliwa, a następnie odłączamy je od gaźnika;
- podważamy wkrętakiem z łbem płaskim zabezpieczenie cięgna sztywnego sterującego położeniem prze-pustnicy (fot. 7);
- odkręcamy kluczem 10 mm dwie nakrętki mocującegaźnik (fot. 8), nie zapominając o zdjęciu podkładekpłaskich;
- odkręcamy kluczem 10 mm dwie śruby mocująceprzewód ssący (kolanko) do gaźnika:
- odłączamy gaźnik od silnika (fot. 9); zwróćmy uwagę nacienką uszczelkę znajdującą się między korpusem gaźnika a podkładką izolującą;
odkręcamy o kilka obrotów (luzujemy) korek filtru powietrza (fot. 10);
odkręcamy wkrętakiem z łbem płaskim cztery wkręty mocujące pokrywę gaźnika (strzałki na fot. 11 odkręcamy korek filtru paliwa i wyjmujemy go wraz z siatką filtrującą (fot. 12);
wyciągamy szczypcami płaskimi oś pływaka (fot. 13); wykręcamy kluczem 10 mm gniazdo zaworka iglicowego (fot. 14) i wyjmujemy zaworek;
- oceniamy stan wymontowanych elementów, które wraz z uszczelka, komory pływakowej są widoczne na fotografii 15; sprawdzamy, czy stożkowa powierzchnia uszczelniająca zaworka iglicowego (fot. 16) nie jest nadmiernie zużyta; dopuszczalne jest istnienie rysy na całym obwodzie; jeśli natomiast przekształciła się ona w widoczne zużycie stożka, to zaworek trzeba wymie-
nić; oś pływaka najbardziej zużywa się w miejscu połączenia z pokrywą, co powoduje powstawanie przewężeń kwalifikujących oś do wymiany; osie pływaka, nowa i zużyta, są widoczne na fotografii 17; filtr siatkowy nie może być przerwany ani popękany; wszelkie uszkodzenia mechaniczne kwalifikują go do wymiany; sprawdzamy szczelność pływaka potrząsając nim i
6
19
20
21
słuchając, czy nie występują odgłosy przepływu cieczy; pływak nie może mieć również żadnych mechanicznych uszkodzeń;
wykręcamy z korpusu gaźnika (fot. 18) poszczególne dysze oraz pokrywę urządzenia rozruchowego; gaźnik w rozłożeniu „na czynniki pierwsze" jest widoczny na fotografii 19;
myjemy korpus gaźnika (zarówno wewnętrzną jak i zewnętrzną stronę), używając do tego miękkiego pędzelka oraz nafty, oleju napędowego, nieetylizowa-nej benzyny lub rozcieńczalnika „nitro" (fot. 20);
myjemy dokładnie wszystkie dysze gaźnika i przedmuchujemy sprężonym powietrzem; otworki dysz możemy oczyścić używając do tego np. końskiego włosia (nigdy drutu); szczególną uwagę należy poświęcić dyszy składu mieszanki biegu jałowego i uszczelniającemu ją gumowemu pierścieniowi o przekroju okrągłym, tzw. O-ring (strzałka na fot. 21); zanieczyszczenie dyszy lub uszkodzenie pierścienia uszczelniającego to najczęstsze przyczyny nieprawidłowej pracy silnika (szczególnie podczas biegu jałowego);
najważniejszą czynnością po złożeniu poszczególnych elementów gaźnika, ale jeszcze przed przykręceniem pokrywy gaźnika, jest takie ustawienie pływaka, które będzie zapewniało utrzymanie właściwego poziomu paliwa w komorze pływakowej; producent zaleca tak ustawić pływak w płaszczyźnie pionowej, aby przy dotykaniu blaszki regulacyjnej („języczka") do kulki zaworka iglicowego, odległość między pokrywą (z uszczelką) a walcową powierzchnią pływaka wynosiła 6,75....7,25 mm; pomiar radzimy wykonać specjalnym przyrządem lub wiertłem o średnicy 7,0 mm w sposób pokazany na fotografii 22; po tej regulacji sprawdzamy, czy w pozycji maksymalnego wychylenia pływaka odległość między jego walcową powierzchnią a płaszczyzną pokrywy (przy uwzględnieniu grubości uszczelki) wynosi 14,75...1 5,25 mm; jeśli nie, to regulujemy przez odpowiednie wygięcie blaszki regulacyjnej; dalsze składanie gaźnika i zakładanie go do pojazdu wykonujemy w kolejności odwrotnej do demontażu; ostatnią czynnością jest regulacja biegu jałowego silnika; producent 126P zaleca, aby regulować bieg jałowy używając obrotomierza i analizatora spalin; jeśli nie dysponujemy tymi urządzeniami, to rozpoczynamy od ustawienia wkrętakiem z łbem płaskim wkręta regulacyjnego uchylenia przepustnicy (fot. 23) tak, aby pręd-
kość obrotowa była jak najmniejsza i silnik nie gasł; następnie wąskim wkrętakiem obracamy wkręt regulacyjny składu mieszanki (fot. 24), zwiększając maksymalną prędkość obrotową silnika; powtarzamy jeszcze kilkakrotnie opisane czynności do chwili, gdy silnik będzie pracował z możliwie małą prędkością obrotową (nie gasnąc), a obracając wkrętem regulacyjnym składu mieszanki nie będziemy mogli tej prędkości zwiększyć.
Regulacja luzu łożysk kół przednich
Niedomagania łożyskowania kół przednich wywołują objawy odczuwalne przez prowadzącego pojazd. Najczęściej nadmierne luzy łożysk kół przednich powodują stuki. Jazda z nadmiernym luzem prowadzi do zniszczenia łożysk.
Bezpośrednią przyczyną znacznego zwiększenia się luzów łożysk najczęściej jest zwykłe eksploatacyjne zużycie, które występuje na ogół po przejechaniu około 50 tys. km. Przebieg ten może być jednak znacznie skrócony lub wydłużony, w zależności od sposobu użytkowania pojazdu oraz terminowości wykonywania czynności obsługowych. W celu maksymalnego wydłużenia okresu bezawaryjnej eksploatacji fabryczna instrukcja obsługi (10) zaleca co 30 tys. km sprawdzić i ewentualnie wyregulować luzy łożysk kół przednich.
- zaciągamy hamulec pomocniczy i korzystając z podnośnika wchodzącego w skład wyposażenia fabrycznego unosimy jeden bokpojazdu, pamiętając o podłożeniu pod koła drugiego boku podstawek zabezpieczających samochód przed przesunięciem;
- chwytamy koło w sposób pokazany na fotografii 1 i próbujemy nimenergicznie poruszyć, ciągnąc jedną ręką ku sobie za górną częśćopony a odpychając drugą, i odwrotnie; jeśli wyczujemy, że obręczwychyla się, to oznacza, że istniejący luz jest zbyt duży; dokładneokreślenie luzu może być w praktyce zbyt trudne, proponujemy...
Maciej_Ziejewski