LUDNOŚĆ
1. Nabycie i utrata obywatelstwa, instytucja azylu, ekstradycja.
Obywatelstwo - to trwały węzeł prawny łączący osobę fizyczną z jakimś państwem, podmiotem prawa międzynarodowego.
Nabycie:
a) pierwotne - przez urodzenie (prawo krwi) , naturalizację (nadanie przez Prezydenta RP - 5 lat pobytu)
b) pochodne - zamążpójście, reintegracja, repatriacja, adopcja
Utrata:
- przez nabycie obcego obywatelstwa
- zwolnienie z dotychczasowego na prośbę zainteresowanego
- zamążpójście
- wstąpienie do służby państwowej lub wojskowej obcego państwa
- odmowę spełnienia obowiązku służby wojskowej
- pozbawienie
Azyl terytorialny - zgoda na przebywanie osoby na terytorium państwa i zakaz jej wydalania do kraju pochodzenia (bo u nich grozi im niebezpieczeństwo), nie ma tu możliwości ekstradycji
Azyl dyplomatyczny - schronienie w ambasadzie innego państwa
Ekstradycja - polega na wydaniu podejrzanego lub przestępcy państwu, któremu przysługuje w stosunku do niego jurysdykcja karna, w celu osądzenia lub wykonania orzeczonej już kary. Z wnioskiem o ekstradycję zwraca się państwo, w którym popełniono przestępstwo, na terytorium którego rozciągają się skutki przestępstwa lub którego obywatelem jest sprawca czynu przestępnego
2. Prawo dyplomatyczne i konsularne: nawiązanie stosunków, procedura akredytacji, reguły precedencji, szef i personel misji, klasy i stopnie, przywileje i immunitety, zakończenie misji
prawo legacji – prawo wysyłania własnych i przyjmowania obcych przedstawicieli dyplomatycznych
Nawiązanie stosunków:
porozumienie o nawiązaniu stosunków
znalezienie kandydata na szefa misji (ambasadora)
Agrement – zgoda państwa przyjmującego na proponowaną osobę
Listy uwierzytelniające (akredytacja) – wystawia je szef państwa (dla ambasadora i posła) lub minister SZ (dla charge daffair) i składane są one w uroczystej formie głowie państwa lub ministrowi SZ.W czasie ceremonii ambasador wygłasza krótkie przemówienie, na które odpowiada głowa państwa. Po wręczeniu listów ambasador jest przyjmowany przez głowę państwa na audiencji prywatnej z udziałem ministra SZ Ambasador może być akredytowany w kilku państwach jednocześnie.
Funkcje misji dyplomatycznej:
reprezentowanie państwa wysyłającego
ochrona interesów i prowadzenie rokowań
informacja o pobytu
rozwijanie przyjaznych stosunków
Klasy szefów misji:
ambasadorowie i nuncjusze
posłowie nadzwyczajni, ministrowie pełnomocni, inter nuncjusze
charge daffaires
Precedencja – pierwszeństwo między szefami placówek; opiera się na kolejności daty i czasu podjęcia ich funkcji, albo od momentu złożenia listów uwierzytelniających, albo od momentu zawiadomienia o przybyciu i przedstawieniu ministrowi SZ kopii listów uwierzytelniających
Personel misji dyplomatycznej:
dyplomatyczny – radcowie, sekretarze, attache
administracyjny i techniczny – kierownik i pracownicy kancelarii, maszynistki, lekarze, tłumacze, szyfranci
służba misji – kierowcy, dozorcy, sprzątaczki
Przywileje i immunitety – wyłączenia, ulgi, prawa i szczególna ochrona z jakiej korzystają przedstawiciele dyplomatyczni poza granicami swego kraju; dotyczy to szefów misji, personelu dyplomatycznego i ich rodzin
misji:
nietykalność - bez gody szefa misji funkcjonariusze państwa przyjmującego nie mają wstępu na jej teren
prawo porozumiewania – misja ma prawo porozumiewania się z innymi placówkami i konsulatami państwa wysyłającego za pomocą wszelkich odpowiednich środków (kodem, szyfrem, kurierzy dyplomatyczni
osobowe:
nietykalność przedstawiciela dyplomatycznego
zwolnienie z opłat i podatków
Obowiązki przedstawicieli dyplomatycznych wobec państwa przyjmującego:
poszanowanie praw i przepisów państwa przyjmującego
zakaz mieszania się w spray wewnętrzne
zakaz wykorzystywania pomieszczeń misji w sposób niezgodny z jej funkcjami
Koniec misji dyplomatycznej :
na skutek notyfikacji przez państwo wysyłające, państwu przyjmującemu o zakończeniu misji i odwrotnie
uznanie za persona non grata
zakończenie misji na skutek wypadków losowych (np. śmierć ambasadora)
dymisja szefa misji
zerwanie stosunków dyplomatycznych
PODMIOTY PRAWA MIEDZYNARODOWEGO.
1. Scharakteryzuj elementy konieczne do powstania i istnienia państwa.
a) ludność – naród jest nosicielem suwerenności, ma prawo do samostanowienia, wymaga jednak określonego stopnia zorganizowania
b) terytorium – patrz niżej
c) władza najwyższa – posiadanie efektywnego, ustabilizowanego rządu ma zasadnicze znaczenie dla istnienia państwa
2. Jakie prawa wiążą się z suwerennością państwa ?
a) prawo do samodzielnego, niezależnego od jakiegokolwiek innego podmiotu występowania w stosunkach międzynarodowych
b) prawo do samostanowienia
c) prawo do obrony granic swego terytorium
3. Co to jest kompetencja własna państwa i jakie mogą być przykłady jej ograniczenia?
4. Jaka jest różnica między państwami jednolitymi a państwami o podzielonej suwerenności?
Państwo jednolite występuje na zewnątrz jako jeden podmiot. Mimo istniejącego wewnętrznego podziału administracyjnego nie powstaje problem podziału suwerenności między całość i części składowe. Jednostki administracyjne nie mają żadnej zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych w stos. Międzynarodowych. Zdecydowana większość istniejących obecnie podmiotów to państwa jednolite.
Państwo złożone stosuje podział suwerenności między całość a części składowe. Państwa złożone dzieli się na :
a) związkowe – całość jest podmiotem prawa międzynarodowego, z części składowe mają ograniczoną zdolność do utrzymywania stosunków zewnętrznych
b) związki państw – podmiotami prawa międzynarodowego są części składowe, a całości albo w ogóle nie ma, albo ma ograniczoną zdolność określoną w akcie połączenia.
Współcześnie państwa występują tylko jako federacje (państwa związkowe) i konfederacje (związek państw)
5. Na czym polega status trwałej neutralności państwa?
Pewne ograniczenia zdolności do czynności prawnych w płaszczyźnie międzynarodowej może być rezultatem przyjęcia przez państwo statusu trwałej neutralności. Państwo trwale neutralne w zamian za uzyskaną w umowie międzynarodowej gwarancję niepodległości i integralności terytorialnej zobowiązuje się nie używać siły zbrojnej przeciw innemu państwu ani nie przystępować do toczących się już działań wojennych z wyjątkiem samoobrony. Konsekwencją statusu trwałej neutralności jest wyłączenie możliwości przystępowania do sojuszy i organizacji wojskowych, uczestniczenia w systemie bezpieczeństwa zbiorowego oraz zakaz udostępniania swego terytorium na bazy wojskowe.
6.Jaki status w prawie międzynarodowym mają terytoria niesamodzielne?
Zależnym państwem jest takie państwo, którego zdolność do utrzymywania stosunków międzynarodowych i prowadzenia polityki zagranicznej jest ograniczona na rzecz innego podmiotu – to przejęcie reprezentacji jednego państwa przez inne , występujące w jego imieniu. Państwami zależnymi są protektoraty i państwa wasalne
7. Scharakteryzuj podmiotowość międzynarodowo-prawną organizacji międzynarodowej.
a) zdolność działania w płaszczyźnie międzynarodowej – (ONZ)-prawo zawierania umów z państwami i innymi organizacjami międzynarodowymi, bierne prawo legacji, korzystanie z przywilejów i immunitetów, opieka i odpowiedzialność za własnych funkcjonariuszy, prawo stosowania sankcji wobec państw członkowskich
c) pochodny charakter – organizacja korzysta z podmiotowości w zakresie ustalonym przez tworzące organizacje państwa w umowie konstytucyjnej. Organizacja nie ma woli, która byłaby autonomiczną od woli państw członkowskich.
8 + 9. W jakim zakresie osoba fizyczna i prawna może być uznana za podmiot prawa międzynarodowego?
Osoba fizyczna może być uznana za podmiot prawa międzynarodowego gdy:
a) trudni się piractwem – osoby takie mogą być ukarane przez państwo, które je zatrzymało
b) popełnia zbrodnie wojenne, przeciwko pokojowi, ludzkości, ludobójstwa, apartheidu
Sytuacja prawna osób fizycznych i prawnych jest w dalszym ciągu regulowana przez prawo wewnętrzne, a sprawy dotyczące ludności należą w znacznej mierze do kompetencji wewnętrznej państwa. Uzyskanie podmiotowości międzynarodowej przez osobę fizyczną jest praktycznie niemożliwe – oznaczałoby to w praktyce radykalną i zasadniczą zmianę istniejącego obecnie prawa międzynarodowego, zmieniając stosunek jednostki wobec swojego państwa z subordynacji na partnerstwo.
10. Co może być przedmiotem uznania międzynarodowego?
Uznanie międzynarodowe to akt prawny, w którym podmiot prawa międzynarodowego stwierdza istnienie pewnych faktów oraz przyznaje im określone skutki prawne. Przedmiotem uznania może być: państwo, rząd , powstańcy, strona wojująca, naród jak też kompetencje i tytuły
11. Jakie teorie istnieją w zakresie uznania państw?
a) teoria konstytutywna – Hegel – u jej podstaw leży pozytywistyczna koncepcja zgody poszczególnych podmiotów, jako niezbędnego warunku obowiązywania i funkcjonowania prawa międzynarodowego
b) teoria deklaratoryjna
12. Co oznacza pojęcie sukcesji?
Sukcesja jest to przejęcie praw i obowiązków w odniesieniu do określonego terytorium.
13 Co może być przedmiotem sukcesji?
Mogą nim być:
a) umowy międzynarodowe
b) zobowiązania i prawa pozatraktatowe
c) członkostwo w organizacjach międzynarodowych
14.Jakie teorie istnieją w zakresie sukcesji państw?
a) teoria tabula rasa – nowo powstałe państwo uznaje, że nie jest związane żadnymi dawniejszymi umowami wielostronnymi z metropolią
b) teoria prawa wyboru – nowe państwo dokonuje prawa wyboru wskazując jakie umowy pragnie utrzymać w mocy.
LUDNOŚĆ W PRAWIE MIĘDZYNARODOWYM
1 Co oznacza pojęcie obywatelstwa i czym różni się ono od przynależności państwowej ?
Obywatelstwo to trwały węzeł prawny łączący osobę fizyczną z jakimś państwem, podmiotem prawa międzynarodowego.
Przynależność państwowa to z węzeł prawny łączący osoby prawne, statki morskie i powietrzne z państwem.
2. czym się różnią zasady prawa krwi i prawa ziemi ?
prawo krwi (ius sanguinis) – obywatelstwo jednostki określa się według obywatelstwa rodziców (Polska)
prawo ziemi (ius soli) – obywatelstwo nabywa się wedle miejsca urodzenia i nie zależy ono od obywatelstwa rodziców
W praktyce spotyka się łączenie obu zasad.
3. Scharakteryzuj poszczególne sposoby nabycia obywatelstwa.
a) przez urodzenie (pierwotne)
b) naturalizację – nadanie obywatelstwa osobie nie posiadającej obywatelstwa, lub mającej inne (na własną prośbę lub po zamieszkiwaniu 5 lat w RP)
c) zamążpójście
d) reintegrację – odzyskiwanie obywatelstwa poprzedniego
e) repatriację (pochodne)
4. Problem podwójnego obywatelstwa i bezpaństwowości.
Podwójne obywatelstwo. Jednostka fizyczna powinna mieć tylko jedno obywatelstwo. W praktyce z uwagi na tzw. Pozytywny zbieg ustaw o obywatelstwie występuje zjawisko podwójnego lub wielokrotnego obywatelstwa. Dla zwalczanie podwójnego obywatelstwa państwa zawierają konwencje dwu- i wielostronne. Polska podpisała je z ZSRR, Węgrami ,CZ. W 1963 r. Przyjęto konwencję w sprawie eliminowania przypadków wielorakiego obywatelstwa
Bezpaństwowość. Apatryda nie korzysta z ochrony i opieki żadnego państwa. Status prawny bezpaństwowców jest regulowany przez konwencję z 28 września 1954 r. Uznając bezpaństwowość za stan niepożądany, prawo międzynarodowe dąży do jego wyeliminowania i tak 28 sierpnia 1961 r przyjęto konwencję w sprawie ograniczenia bezpaństwowości
5. Scharakteryzuj podstawowe zasady udzielania azylu terytorialnego
Azyl terytorialny to pozwolenie na wjazd i pobyt cudzoziemców dyskryminowanych, czy prześladowanych za swe przekonania i działalność polityczną, religijną lub naukową. Osoba uzyskująca azyl korzysta z gwarancji, że nie zostanie wydana za żądanie państwa swego obywatelstwa. Prawo do azylu nie przysługuje osobom winnym popełnienia zbrodni przeciw pokojowi, zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości
6. Scharakteryzuj ogólne prawa i obowiązki cudzoziemców w świetle standardów międzynarodowych.
Prawa przysługujące cudzoziemcom są z natury rzeczy węższe niż prawa obywateli państwa. Ograniczenia te to: brak prawa do uczestniczenia w kierowaniu sprawami publicznymi, korzystania z czynnego i biernego prawa wyborze go oraz dostępu do służb publicznych. Ograniczenie tyczy się też prawa posiadani własności i wykonywania pewnych zawodów (kapitanowie, oficerowie) ograniczenia w zakupie własności ruchomej takiej jak samoloty, czy statki . Mają oni dostęp do sądów prokuratury, czy organów notarialnych. Posiadają prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania, do posiadania i wyrażania własnych opinii.
Obowiązki cudzoziemców: respektowanie ustawodawstwa i zarządzeń regulujących jego pobyt, w sytuacjach klęsk żywiołowych jest zobowiązany do tych samych świadczeń co obywatele, jeśli nie korzysta z immunitetu podatkowego, musi płacić podatki i opłaty celne.
7. pojęcie ekstradycji i podstawowe zasady ekstradycji.
Ekstradycja polega na wydaniu podejrzanego lub przestępcy państwu, któremu przysługuje w stosunku do niego jurysdykcja karna, w celu osądzenia lub wykonania orzeczonej kary. Z wnioskiem o ekstradycję występuje państwo w którym popełniono przestępstwo, na terytorium którego rozciągają się skutki przestępstwa lub którego obywatelem jest sprawca czynu przestępnego.
Zasady ekstradycji:
a) podstawę ekstradycji może stanowić tylko czyn, który zagrożony jest karą w obu państwach
b) osobę wydaną można ścigać wyłącznie za przestępstwa , które były podstawą wydania, jak też wykonać wobec niej taką karę, dla wykonania której została wydana
c) nie podlegają ekstradycji osoby korzystające z prawa azylu
TERYTORIUM W PRAWIE MIĘDZYNARODOWYM:
1. Jakie obszary wchodzą w skład terytorium państwowego?
Terytorium państwa składa się z przestrzeni lądowej, morskiej i powietrznej. Może ono być jednolite lub obejmować szereg fragmentów kontynentów i wysp. Występują niekiedy enklawy (obszar lądowy otoczony przez terytorium innego państwa)i półenklawy (enklawa z wybrzeżem morskim). Większość państw posiada terytorium morskie (wody wewnętrzne i morze terytorialne) oraz powietrzne – nad lądem i wodami.
2. Scharakteryzuj pojęcie zwierzchnictwa terytorialnego.
Formą wykonywania przez państwo suwerenności na terytorium jest zwierzchnictwo terytorialne. To cecha państwa wynikająca z jego suwerenności. Zwierzchnictwo terytorialne obejmuje władzę polegającą z jednej strony na sprawowaniu w obrębie terytorium wszystkich działań i funkcji właściwych państwu, z drugiej zaś – na zapobieganiu wykonywania analogicznych działań ze strony innych podmiotów.
3. scharakteryzuj poszczególne wypadki ograniczania zwierzchnictwa ter. Tj. demilitaryzację, neutralizację, dzierżawę tworzenie baz wojskowych
demilitaryzacja – nakłada na państwo obowiązek zlikwidowania oraz zakaz budowy i utrzymywania w przyszłości urządzeń i obiektów wojskowych na określonej części jego terytorium, a także zakaz utrzymywania tam sił zbrojnych. Może być d. Całkowita lub częściowa.
Neutralizacja – to umowne wyłączenie możliwości prowadzenia działań wojennych na danym terytorium oraz nakaz powstrzymania się od wykorzystania go w charakterze bazy do prowadzenia takich działań. Jest ona stosowana zwłaszcza w przypadku międzynarodowych dróg wodnych.
Dzierżawa – polega na udzieleniu czasowej zgody przez suwerena terytorialnego na wykorzystanie części jego terytorium przez inne państwo na warunkach określonych w zawartej umowie dwustronnej.
Bazy wojskowe – 3 cechy: władza terytorialna na terenie bazy, prawo łączności z bazą przez terytorium przylegające oraz pobyt na terenie bazy i wokół niej obcych sił zbrojnych.
4. Omów sposoby nabycia terytorium państwowego.
a) acquisitio originaria – oznacza rozciągnięcie zwierzchnictwa na terytorium nie będące dotąd częścią innego podmiotu
b) acquisitio derivativa – nabycie części terytorium innego państwa.
5. Podaj definicję granicy państwowej.
Granica jest zwykle zdefiniowana jako linia, a ściślej płaszczyzna, w obrębie której zawiera się terytorium państwowe; oddziela ona je od terytorium innego państwa albo od terytorium nie podlegającego jurysdykcji narodowej.
Ponieważ terytorium jest trójwymiarowe, powstaje kwestia określenia granic przestrzennych państwa. Władza państwa rozciąga się również na obszar podziemny. Granica przebiega pomiędzy terytorium państwowym, a terytorium nie podlegającym jego jurysdykcji narodowej.
6. Jaka jest różnica między delimitacją a demarkacją.
Delimitacja to ustalenie przebiegu granicy państwowej. Następuje ona w drodze umownej, choć może też być przeprowadzona przez trybunał międzynarodowy. Delimitacja obejmuje sporządzenie opisu granicy oraz naniesienie jej przebiegu na mapę. Dokumenty te stanowią następnie podstawę do przeprowadzenia demarkacji.
Demarkacja ma na celu szczegółowe wytyczenie i oznakowanie przebiegu granicy państwowej w terenie. Podstawą prawną do jej przeprowadzenia jest albo umowa o delimitacji albo porozumienie o wytyczeniu istniejącej już granicy. Demarkacji dokonuje specjalna komisja mieszana składająca się z przedstawicieli zainteresowanych stron.
7. Na jakich podstawach prawnych opiera się administracja granic państwowych.
Sprawy związane z ochroną granicy, przekraczaniem czy eksploracją bogactw naturalnych w pobliżu granicy, regulowane są przepisami wewnętrznymi.
Dokumenty regulujące status prawny granicy państwa:
a) ustawa z 12.10.1990 r. O ochronie granicy państwowej,
b) Deklaracja ONZ z 1970 r.
c) Deklaracja KBWE
8. Scharakteryzuj pojęcie i podstawowe zasady dotyczące żeglugi na rzekach międzynarodowych.
Rzeki międzynarodowe to rzeki przepływające przez terytorium 2 lub więcej państw., będące rzekami żeglownymi i mające ujście do morza, na których obowiązuje swoboda żeglugi dla statków wszystkich państw.
Podstawową zasadą jest zasada swobody żeglugi na rzekach międzynarodowych.
9. Scharakteryzuj podstawowe zasady nieżeglugowego wykorzystania cieków wodnych.
...
cezarfirst