H_Niewiadowski_Swiat_wg_dziada.pdf

HENRYK NIEWIADOMSKI

PSEUDONIM „DZIAD"

ŚWIAT WEDŁUG

DZIADA

SENSACJE XXI WIEKU

WARSZAWA 2002

ISBN 83-918259-0-6

Redakcja

Korekta

Skład i tamanie

Druk i Oprawa

Henryk Niewiadomski-pseudonim „Dziad"

więzień polityczny lii Rzeczypospolitej

Nazywam się Henryk Niewiadomski i mieszkam w Ząbkach.

Myślę, że to nazwisko nic wam nie mówi, więc dla jasności powiem,

że nazywają mnie Dziad. Jestem tym „Dziadem", o którym rozpisują

się gazety. Wykreowano mnie na bandytę numer jeden w Polsce.

To nie bieda popchnęła mnie do pisania. Zmusiły mnie do tego

środki masowego przekazu, według mojej oceny inspirowane przez

organy ścigania i rozpowszechniające na mój temat bzdury. Dlaczego

tak się dzieje, dowiecie się po przeczytaniu tej książki, która mówi

o moim życiu.

Na Targówku

Urodziłem się w 1948 roku w bardzo biednej rodzinie. Ojciec mój

był alkoholikiem, ciężko chorym na gruźlicę. Dorywczo pracował na

bazarze Różyckiego, matka natomiast nigdzie nie pracowała, ponie

waż wychowywała czworo dzieci. Ojciec umarł młodo w wieku 33 lat.

Ja miałem wtedy lat 13, starszy brat miał 15, a pozostali 11 i 8 lat.

Mieszkaliśmy tam, gdzie się urodziliśmy, to znaczy na słynnym Tar

gówku. Była to dzielnica o nienajlepszej sławie, o której jednak śpie

wano piosenki. Na przykład: Na Targówku szwagra zięć, ulica Mokra

numer pięć.

W naszym drewnianym domu, który składa! się z jednej izby o po

wierzchni 20 m 2 , nie było światła ani żadnych wygód. Przeciekał dziu

rawy dach. Przed swoją śmiercią ojciec dostawił do tego budynku

kuchnię z pojedynczej cegły, pod dachem bez sufitu, i tak żyliśmy.

Niewielu czytelników potrafi sobie wyobrazić, jak mieszkało się nam

zimą. Nie mogliśmy się nawet umyć, ponieważ woda w wiadrze była

zamarznięta, a na węgiel nie było nas stać. Trochę przepalaliśmy

drzewem. Po śmierci ojca matka musiała pójść do pracy, ponieważ

nie otrzymaliśmy żadnej renty. Pracowała jako sprzątaczka zarabiając

850 zł miesięcznie. Dodatkowo dorabiała jeszcze na pół etatu, za co

otrzymywała 400 zł. W sumie zarabiała więc 1250 zł, ale pracując tyle

godzin dziennie nie miała czasu zająć się nami. Musieliśmy sami

dawać sobie radę.

Różni dobrzy ludzie przychodzili do mojej matki i doradzali jej,

żeby dwóch synów oddała do domu dziecka. Będzie jej trochę lżej

i dzieciom będzie lepiej. Matka nie zgadzała się na to i mówiła, że ma

nas czterech i wszystkich jednakowo kocha. Pamiętam, że pewnego

razu przyszedł do naszego domu mój nauczyciel. Podsłuchałem ich

rozmowę, stojąc pod drzwiami. Nauczyciel przekonywał matkę, aby

oddała mnie do domu dziecka. Odpowiedziała mu, że nie może tego

zrobić. Nauczyciel nie dawał za wygraną. „Może pani. Trzeba powie

dzieć dzielnicowemu, że syn przynosi do domu kradzione kury. Sami

go zabiorą". Stawał się coraz bardziej natarczywy, a ja z bijącym ser

cem czekałem, co powie matka. Nie zgodziła się.

Moje gołębie

Gołębie, które po prostu kocham, trzymam od siódmego roku

życia, czyli od pierwszej klasy szkoły podstawowej. Już wtedy zosta

łem gołębiarzem. To już całych czterdzieści osiem lat.

Golębiarz to taki człowiek, który trzyma gołębie tylko po to,

aby je ganiać i łapać innym. Albo też któremu inni łapią. Krótko

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: