G. Bachelard: Wyobraźnia poetycka. Wybór pism
- przebywanie oniryczne – więcej niż przebywanie gdzieś wspomnieniami;
- dom rodzinny – ważny, bo jest czymś więcej niż miejscem, gdzie zaznaliśmy opieki;
- dom oniryczny – zaciszne schronienie, skromne, spokojne, przystosowanie realnego domku do zacisznego snu;
- zamek jest nietrwały. Chata kryta strzechą jest osadzona w ziemi, mocna;
- każdy pisarz myśli, że potrafi nas zainteresować domem dzieciństwa – to dowód na realność domu onirycznego;
- dom – schronienie, azyl, ośrodek. Dom wielkomiejski – zawiera tylko symbole społeczne;
- w domu onirycznym człowiek żyje sam;
- dom – archetyp syntetyczny, który podległ ewolucji. W jego piwnicy – jaskinia. Na poddaszu – gniazdo;
- dom – jak drzewo, ma korzenie i koronę. Dach i mury – jak konary. Listowie – dach ponad dachem;
- s. 309 dom oniryczny w całej swojej pełni, z piwnicą – korzeniami, z gniazdem na dachu, stanowi jeden ze schematów wertykalnych ludzkiej psychiki;
- intelektualność strychu, racjonalność dachu, podświadomość – piwnica;
- schody mogą nadać oniryczną głębię;
- dynamizm strychu i piwnicy – wyznacza oś domu onirycznego;
- piwnica – pod domem, noc, chłód, brudno, ziemia;
- na strychu – spędza się godziny samotności, s. 313 strych to dziedzina życia zasuszonego, życia, które trwa dzięki temu, że zasycha, na strychu – stale zmiany;
- s. 314 nie istnieje prawdziwy oniryczny dom, który nie piąłby się wzwyż, dom taki z piwnicą zagłębioną w ziemi, z parterem, dziedziną powszedniej krzątaniny, z pięterkiem, gdzie się sypia i strychem wysoko pod dachem,
- dom – daje poczucie, że jesteśmy chronieni, poczucie bezpieczeństwa. Oświetlony chroni przed nocą;
- dośrodkowy charakter domu – jesteśmy ukryci w domu i wyglądamy na zewnątrz – s. 319 dom uświadamia istnienie świata zewnętrznego, który tym bardziej różni go od wnętrza, im dany pokój jest przytulniejszy;
- s. 322 dom oniryczny to obraz, który w marzeniach i snach staje się siłą opiekuńczą;
- wnętrze domu onirycznego – dom jako dobro rodzinne, utrzymuje rodzinę;
- podróż – nabiera innego sensu, gdy się połączy z nią powrót do kraju rodzinnego;
- w powrocie do domu rodzinnego psychoanaliza dopatrywała się powrotu do matki;
- przytulność domu zamkniętego – jak pobyt w łonie / ramionach matki;
- s. 326 oniryzm domu domaga się w dużym domu – domeczku, w którym moglibyśmy odnaleźć pierwotne poczucie bezpieczeństwa;
- zstępowanie w głąb – zstępowanie w przeszłość, albo w głąb nas samych;
- dom jako ciało;
- s. 330 wyjść od domu onirycznego, to znaczy rozbudzić w podświadomości bardzo starą i bardzo prostą siedzibę, do której tęsknią nasze marzenia. Dom konkretny (…) może być domem z punktu widzenia onirycznego doskonałym.
zmordulec