Austriacka teoria cyklu koniunkturalnego.pdf

(1253 KB) Pobierz
A
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania
Jarosław Cholewiński
Nr albumu: 195173
Praca magisterska
na kierunku Ekonomia
Austriacka Teoria Cyklu Koniunkturalnego
Praca wykonana pod kierunkiem
Dr Jerzego Boehlke
Katedra Teorii Ekonomi
Toruń 2006
Spis treści
2
3
Wstęp
Już we wczesnych latach rewolucji przemysłowej zauważono, że gospodarka rozwija
się nierówno. Zamiast regularnego wzrostu produktu notowano fazy znacznego
przyspieszenia gospodarczego, po których następowały okresy spowolnienia dynamiki
wzrostu. W skrajnych sytuacjach gospodarka wrzucała wsteczny bieg. Wielu ekonomistów
poświęciło życia na dociekanie przyczyn takiego stanu rzeczy.
Pierwsi teoretycy próbujący zidentyfikować przyczyny cyklicznych wahań
koniunktury żyli w czasach, kiedy to znaczą cześć ludzkiej wytwórczości stanowiło
rolnictwo. Naturalne więc było doszukiwanie się przyczyn kryzysów gospodarczych w
wahaniach produkcji rolnej. Powstało w tym czasie wiele teorii meteorologicznych i
astronomicznych.
W miarę jak rewolucja przemysłowa nabierała rozpędu, ekonomiści zorientowali się,
że znaczne wahania występują także w przemyśle. Wyjaśnienie tego zjawiska stało się
jednym z głównych zadań nowoczesnej ekonomii. Zaczęły powstawać liczne teorie,
wyjaśniające wahania koniunktury. Jedne upatrywały przyczyn występowania cykli
gospodarczych w niedostatecznym popycie, inne w nadmiernej produkcji, jeszcze inne
obwiniały nieodpowiedzialną politykę banków.
W zasadzie do czasu Wielkiego Kryzysu z lat 1929 – 1933 dominował pogląd, iż
wszelkie wahania koniunktury i załamania gospodarcze mają swoje źródło na zewnątrz
systemu rynkowego. Powszechnie akceptowano prawo rynków Saya i panowało przekonanie
o samoregulacyjnych właściwościach rynku.
Punktem zwrotnym w rozwoju myśli ekonomicznej, a tym samym w sposobie
patrzenia na kryzysy gospodarcze była teoria Johna Maynarda Keynesa. Wypłynęła ona na
fali Wielkiego Kryzysu i odwróciła o 180 stopni sposób postrzegania procesów rynkowych
przez ekonomistów na całym świecie. Keynes stwierdził, że system rynkowy jest obarczony
licznymi wadami, a występowanie kryzysów gospodarczych jest wpisane w „logikę rynku”.
Remedium na owe niedoskonałości miały stanowić interwencjonistyczne działania państwa.
Pół wieku później okazało się, że Keynes się mylił. Lata 70 – te XX wieku przyniosły
stagflację. Zjawisko, które w świecie opisanym przez Keynesa nie mogło zaistnieć. Po krachu
paradygmatu keynesowskiego nastąpiła era monetaryzmu.
4
W czasie gdy Keynes formułował swoją teorię niewielu było ekonomistów, którzy
odważyli się rzucić mu rękawicę. Jednym z nich był Hayek, który przedstawił alternatywne
wyjaśnienie Wielkiego Kryzysu. Przedstawił swoją „teorię monetarnego przeinwestowania”.
Rekomendacje dla polityki pieniężnej, które wypływały z teorii Hayeka, stały w jawnej
opozycji wobec pomysłów Keynesa. Doszło do konfrontacji pomiędzy Keynesem i
Hayekiem. Debatę ostatecznie wygrał Keynes a Austriacka Teoria Cyklu Koniunktrualnego
(ATCK), która jest głównym przedmiotem zainteresowania niniejszej pracy, została prawie
zapomniana.
Po raz pierwszy ATCK została sformułowana przez Ludwika von Misesa. Następnie
rozwinął ją wspomniany już Frederich von Hayek. Pewien teoretyczny wkład do ATCK
wnieśli później: Roger W. Garrison, Murray N. Rothbard oraz Jesus H. de Soto.
Niniejsza praca składa się z czterech rozdziałów. W pierwszym rozdziale
przedstawiliśmy kilka najważniejszych faktów dotyczących cyklu koniunkturalnych oraz
przegląd ważniejszych teorii cyklicznych wahań koniunktury z uwzględnieniem ich
taksonomii.
Drugi rozdział jest wprowadzeniem do szkoły austriackiej. Prezentujemy w nim
kolejno: rys historyczny, metodologię szkoły austriackiej, teorię kapitału oraz
charakterystyczną dla ekonomii austriackiej teorię pieniądza.
W trzecim rozdziale opisujemy ATCK. Rozpoczynamy od pierwotnego jej ujęcia,
którego dokonał Ludwik von Mises w The Theory of Money and Credit a później w Human
Action. Mises wyjaśnił zjawisko preferencji czasowej, która jest przyczyną istnienia procentu
pierwotnego. Następnie naszkicował przebieg procesu zaniżania pieniężnej stopy procentowej
poprzez ekspansję kredytową banków, którego konsekwencją jest pojawianie się cykli
gospodarczych, a tym samym kryzysów. W dalszej części rozdziału opisujemy wkład jakiego
dokonał w rozwój ATCK Hayek. Prezentujemy słynne „trójkąty Hayeka” obrazujące
kapitałową strukturę gospodarki. Następnie zamieszczamy opis dwóch najbardziej
popularnych współczesnych ujęć ATCK. Pierwszym jest model Rogera W. Garrisona, który
zbudował go na teoretycznych podstawach sformułowanych przez Hayeka. Drugim ujęciem
jest model „ values – richies ”, który wykazuje więcej zgodności z teorią Misesa.
Czwarty rozdział jest próbą zinterpretowania wahań koniunktury w Polsce w okresie
transformacji ustrojowej w oparciu o austriacką teorię.
Niniejsza praca powstała w oparciu o literaturę z zakresu teorii ekonomii a w
szczególności o dzieła Ludwiga von Misesa, Murraya N. Rothbarda oraz kilku innych
przedstawicieli szkoły austriackiej. Z Polskich autorów niezwykle przydatne przy opisywaniu
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin