Psychologia asocjacjonistyczna, asocjacyjna, atomistyczna - zapoczątkowana w XIX wieku w filozofii angielskiej.
Najważniejszą tezą psychologii asocjacjonistycznej jest to, że wszystkie złożone akty psychiczne (spostrzeganie, uczenie się, przypominanie, akty woli, uczucia) tworzą się poprzez asocjację (kojarzenie) z wrażeń, podobnie jak cząsteczki z atomów (dlatego psychologię asocjacjonistyczną zwano też atomistyczną). W asocjacjonizmie powstawanie asocjacji jest głównym mechanizmem życia psychicznego.
Teoria ta spotkała się z krytyką ze strony psychologii postaci a następnie psychologii funkcjonalnej oraz operacjonizmu.
Atomizm psychologiczny to koncepcja, według której psychika składa się z najprostszych, nierozkładalnych elementów - wrażeń, aktów woli, uczuć, myśli.
Funkcjonalizm (psychologia)
Funkcjonalizm to jedna ze szkół psychologicznych zakładająca, że procesy psychiczne mają do wypełnienia funkcje, które je organizują. Kierunek ten powstał w USA. Pytaniem prowadzącym było dlaczego ludzie robią tak a nie inaczej? i po co?.
Funkcjonaliści próbowali zrozumieć jak określonego rodzaju bodźce prowadzą do określonego rodzaju reakcji.
Twórcy
William James:
funkcja świadomości polega na tym, iż ułatwia dostosowanie zachowania jednostki do jej środowiska, co jest istotne dla jej przeżycia (wpływ teorii Darwina),
świadomość ujawnia się w doświadczeniu a doświadczenie to uczestniczenie w świecie, a nie tylko jego obserwacja,
świadomość to zdolność do odnoszenia doświadczenia do bieżących sytuacji życiowych,
cechy świadomości:
zmienność
twórczość
selektywność
jedność.
John Dewey:
zadaniem świadomości jest koordynacja między organizmem a środowiskiem,
dziedziną świadomości jest myślenie - jest to najpoważniejszy wymiar świadomości,
myśl to odpowiedź organizmu na problemy związane z dostosowaniem się do środowiska.
James Angel sformułował 3 nakazy funkcjonalizmu
-badać procesy umysłowe
-badać funkcjonowanie świadomości
-badać ogół związków organizmu ze środowiskiem.
Według Angela świadomość jest ciągłym strumieniem, właściwością psychiki w nieustanej interakcji ze środowiskiem, oraz ułatwia człowiekowi przystosowanie do środowiska.
Gdy zachowania przystosowawcze powtarzają się, stają się nawykami. Jeżeli obserwujemy zespół nawyków danej osoby, możemy przewidzieć jej zachowanie w różnych sytuacjach, a nawet całych grup społecznych. Przedmiotem badań są nawyki, a metodą badań obserwacja.
Strukturalizm - pogląd reprezentowany w psychologii przez Wilhelma Wundta i Edwarda Titchenera, zgodnie z którym wszelkie doznania psychiczne można zrozumieć jako kombinację prostych zdarzeń czyli elementów. Zasadniczą strukturę ludzkiej psychiki można ujawnić przez analizowanie wszystkich podstawowych elementów wrażeń i innych doświadczeń, które tworzą życie psychiczne jednostki - poprzez - badanie struktury doświadczenia.
chomikSGHowy