Śpiączka hipotyreotyczna – jest to stan hipometaboliczny spowodowany ciężka hipotyreozą.
Śpiączka hipotyreotyczna może być spowodowana pierwotną lub wtórną niedoczynnością gruczołu tarczowego.
Niedobór hormonów tarczycy prowadzi do stanu hipometabolizmu, charakteryzującego się :
· hipotensją,
· hipotermią,
· bradykardią,
· hiponatremią.
Czynnikami wywołującymi śpiączkę hipotyreotyczną są najczęściej :
· choroby towarzyszące,
· zabiegi operacyjne,
· czynniki stresowe,
· podawanie leków uspokajających chorym z nie leczoną hipotyreozą.
Obraz kliniczny – charakteryzuje się objawami hipotyreozy :
· senność,
· spowolnienie psychoruchowe,
· blada, woskowata skóra,
· obrzęk śluzowaty,
· osłabienie odruchów ścięgnowych,
· obniżenie ciśnienia tętniczego,
· obniżenie temperatury ciała,
· baradykardia,
· zwolnienie i spłycenie oddechów,
· niski woltaż zespołów QRS w ekg,
· niski poziom hormonów tarczycy,
· hiponatremia,
· hiperkapnia,
· hipoglikemia,
· hiperlipemia.
· z powodu hipowentylacji najczęściej konieczna jest intubacja chorego i stosowanie oddechu wspomaganego,
· założenie wkłucia do dużego naczynia i pobranie krwi do badań,
· podanie dożylne 500 ug L – tyroksyny i 100 mg prednizolonu,
· w kolejnych dniach podaje się po 100 ug L – tyroksyny co 12 godzin, stopniowo zmniejszając dawkę do 25 ug 2 razy dziennie,
· u chorych z hipoglikemią podaje się 50 – 100 ml 20 % glukozy,
· hiponatremię zwalcza się podawaniem hipertonicznego roztworu NaCl,
· hipowolemię zwalcza się podawaniem roztworów Dekstranu lub HAES,
· w przypadku wystąpienia niewydolności serca podaje się glikozydy naparstnicy,
· wystąpienie bradykardii zwalcza się podawaniem izoprenaliny lub wykonaniem sztucznej stymulacji serca,
· występujące zakażenia zwalcza się intensywną antybiotykoterapią,
· po odzyskaniu przytomności choremu podaje się doustnie L – tyroksynę w dawce 100 – 200 ug na dobę.
kazenet