Węgiel wielokrotnie przemieszcza się w cyklu zamkniętym między atmosferą ziemską, skorupą ziemską, hydrosferą i organizmami. Węgiel jest głównym pierwiastkiem wchodzącym w skład związków organicznych, z których są zbudowane ciała organizmów. Węgiel znajdujący się w obiegu występuje głównie w wodach mórz i oceanów gdzie jest ok.16 razy więcej niż w atmosferze w postaci rozpuszczalnego dwutlenku węgla( CO2)oraz jonów wodorowęglanowych (HCO3) i węglanowych (CO2-3). W atmosferze węgiel istniej prawie wyłącznie w postaci dwutlenku węgla. Atmosferyczny dwutlenek węgla jest nieprzerwanie pobierany przez rośliny w procesie fotosyntezy oraz stale jest oddawany do atmosfery w procesie oddychania roślin i zwierząt. Dwutlenek węgla związany przez rośliny wchodzi w skład materii organicznej, z której korzystają zwierzęta i drobnoustroje. Martwe szczątki roślin i zwierząt są przez reducentów rozkładane i węgiel powraca w postaci dwutlenku węgla do atmosfery i wód. Zawartość dwutlenku węgla w atmosferze zwiększa się podczas pożarów lasów i przy spalaniu paliw kopalnianych i przemysłowych. Są to dodatkowe źródła węgla wchodzące w di obiegu, a ponieważ dopływ ten nie jest w pełni równoważony przez pobieranie dwutlenku węgla z atmosfery przez rośliny, następuje stały wzrost jego stężenia w atmosferze.
Obieg węgla w przyrodzie - węgiel znajdujący się w atmosferze lub w wodzie w postaci dwutlenku węgla (CO2) jest asymilowany przez rośliny samożywne (przez rośliny zielone w procesie fotosyntezy, przez bakterie samożywne w procesie chemosyntezy) i włączany następnie w cząsteczki glukozy.
Część glukozy zostaje z kolei zużyta do budowy komórek i tkanek, a część zużyta jako materiał energetyczny. Zwierzęta zjadając rośliny lub zwierzęta wykorzystują zawarty w związkach organicznych węgiel do budowy swojego ciała, a także w celach energetycznych.
Podczas procesów energetycznych węgiel zawarty w związkach chemicznych jest utleniany i w postaci dwutlenku węgla w procesie oddychania jest wydalany do atmosfery lub wody. Grafika:Http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/5/55/Carbon cycle-cute diagram.jpeg Źródła węgla w przyrodzie:
* atmosfera,
* przemysł,
* środki transportu,
* procesy rozkładu,
* oddychanie organizmów.
Azotu obieg w przyrodzie, krążenie azotu, cykl azotu, cykliczna przemiana związków azotowych w biosferze (dzięki której zachowana jest równowaga między biosferą i atmosferą), polegająca na przekształceniu azotu atmosferycznego w substancje, które mogą być wykorzystane przez organizmy żywe do syntezy kwasów nukleinowych i innych związków azotowych. Jeden z cykli biogeochemicznych.
W obiegu azotu można wyróżnić cztery oddzielne procesy.
1. Wiązanie azotu polega na przekształcaniu azotu cząsteczkowego N2 z atmosfery, który wraz z opadami atmosferycznymi przedostaje się do gleby i wody, tworząc jony amonowe, azotanowe(III) i azotanowe(V), w amoniak przez pewne rodzaje bakterii (gł. Azotobacter i Clostridium) i sinic (Nostoc).
2. Przyswajanie azotu w postaci azotanów(V) i amoniaku (jonów azotanowych(V) i amonowych) przez rośliny zielone następuje po wprowadzeniu ich w aminokwasy i białka roślinne. Rośliny motylkowate wykorzystują azot atmosferyczny przy współudziale bakterii nitryfikacyjnych (nitryfikatory).
3. Azot w postaci białek roślinnych wykorzystywany jest następnie przez konsumentów, czyli pobierany przez zwierzęta roślinożerne. Zwierzęta drapieżne pobierają go z białkami innych zwierząt. Po obumarciu roślin i zwierząt zawarte w nich białka są rozkładane do jonów amonowych (amonifikacja) lub utleniane w procesie nitryfikacji przez bakterie nitryfikujące do przyswajalnych przez rośliny azotanów. Taki sam proces ma miejsce w przypadku mocznika lub kwasu moczowego, wydalanych przez zwierzęta w wyniku przemiany białek. Powstałe jony amonowe są ponownie wykorzystywane przez rośliny oraz bakterie nitryfikacyjne i wracają do obiegu azotu.
4. Azotany(V) nie wykorzystane przez rośliny mogą gromadzić się w glebie (np. złoża saletry chilijskiej) albo ulec denitryfikacji, polegającej na przekształceniu przez bakterie denitryfikacyjne, w beztlenowym procesie oddychania, jonów azotanowych(V) w jony amonowe (zostające w glebie) i wolny azot, który wraca do atmosfery.
Obieg azotu w przyrodzie opiera się na 5 podstawowych procesach -pobieranie nieorganicznych związków z podłoża -rozkładziemartwych szczątków organicznych z uwolnieniem amonialu -wiazaniu azoty cząsteczkowego -nitryfikacje -dentryfikacja
Rośliny pobierają azotanyV z gleby i wykorzystują je do syntezy białka. Azot zostaje włączony w łańcuchy pokarmowe i dostają się do organizmów konsumentów na wszystkie poziomy troficzne. Martwa materia organiczna i odchody organizmów rozkłądają się i przy udziale bakterii nitryfikacyjnych powstają z nich azotanyV.Bakterie denitryfikacyjne zapewniają powrót azotu do atmosfery, przeprowadzając rozkłąd azotanów V do wolnego azotu Nowa Era
Myśle, że trzeba zacząć od samego początku. Bakterie Rhizobium, które żyją na korzeniach roślin motylkowych i bakterie żyjące w glebie: Clostridium, Azotobacter i Sinice pobierają azot atmosferyczny. W tym samym czasie umierają rośliny oraz zwierzęta, a te które nie umierają wydalają zbędne metabolity. Bakterie gnilne rozkładają martwe organizmy do amoniaku (NH3). Do tego samego związku bakterie amylolityczne rozkładają zbędne metabolity jak mocznik, kwas moczowy. Amoniak który powstał przy użyciu wszystkich bakterii, które wcześniej zostały wymienione przez bakterie nitrosomonas zostaje przekształcony w sole azotawe. Część tego związku zostaje przekształcona w sole azotowe (pobierane przez rośliny korzeniami) przez bakterie nitrobacter. Zachodzi chemosynteza bakterii nitryfikacyjnych a azot po tym procesie zostaje w glebie i nie jest uwalniany. Sole azotawe i azotowe pod działaniem bakterii denitryfikacyjncyh uwalniane są jako azot do powietrza. W ten oto sposób azot znów może zostać pobrany przez bakterie żyjące w glebie i na korzeniach roślin motylkowych. Gdybym miała skaner to przesłałabym Ci mój rysunek z lekcji. Jest skomplikowany ale widac dokładnie cały ten proces.
goldapianie