Scenariusz zajęć w grupie dzieci 5-letnich
Opracowanie i prowadzenie : Krystyna Badowska
Temat kompleksowy: „W sadzie i ogrodzie”
Temat zajęć: „Owocowe rachunki”
Cele ogólne:
· zacieśnianie więzi grupowych, integracja grupy
· doskonalenie synchronizacji i współpracy półkul mózgowych
· usprawnianie koordynacji całego ciała i koordynacji wzrokowo-ruchowej,
· nabywanie przez dzieci doświadczeń w mówieniu i byciu słuchanym,
· doskonalenie procesów poznawczych – pamięci, uwagi, spostrzegania, porównywania, wnioskowania,
· rozwijanie kompetencji matematycznych w zakresie posługiwania się liczebnikami w zakresie 6,
· przygotowanie do nauk czytania – rozwijanie percepcji słuchowej,
· kształtowanie nawyków prozdrowotnych,
· usprawnianie narządów artykulacyjnych.
Cele szczegółowe:
· potrafi bawić się w znaną zabawę i chętnie bierze w niej udział
· przelicza elementy w zakresie 6,
· rozpoznaje i nazywa cyfry 1-5,
· porównuje liczebność zbiorów używając określeń: najwięcej, najmniej, o jeden więcej, o jeden mniej, tyle samo,
· umie wychwycić układ rytmiczny i dokończyć go,
· przedstawia układ rytmiczny za pomocą ustalonych ruchów,
· uważnie słucha wypowiedzi innych – nie przerywa, czeka na swoją kolej wypowiedzi,
· umie poprawnie wykonać ćwiczenia oddechowe,
· bawi się zgodnie z innymi, przestrzega wcześniej ustalonych reguł,
· potrafi dokonać syntezy sylabowej, logotomowo – fonemowej i fonemowo – logotomowej prostych wyrazów,
· potrafi wiernie odtworzyć z pamięci znany wierszyk,
· wie, że aby być zdrowym należy jeść owoce i warzywa,
· potrafi się wyciszyć, zrelaksować.
Środki dydaktyczne:
· muzyka z CD „Podajmy sobie rączki”
· wiersz „Witaminki”
· wiersz B. Pająk „Kosz owoców”
· sylwety drzew i owoców (jabłka, gruszki, śliwki)
· wizytówki z obrazkami owoców
· bibułkowe owoce na nitkach
· muzyka relaksacyjna
· tekst „Niedźwiadek”
Przebieg:
1. Zabawa integracyjna „Podajmy sobie rączki”.
W parach ilustrowanie ruchem piosenki:
Podajmy sobie rączki
i zróbmy kółka dwa, kółka dwa,
i brzuszek do brzuszka i buźka do buźki
i tak do białego dnia.
Więc bawmy się, więc bawmy się,
zabawa nic nie kosztuje,
masz ręce dwie, więc klaśnij w nie,
zabawa niechaj trwa.
2. Recytacja wierszyka „Witaminy”.
Jedz owoce i jarzyny
w nich mieszkają witaminy
Kto je sobie lekceważy
musi chodzić do lekarzy.
3. Ćwiczenia ruchowe wg kinezjologii edukacyjnej P. Dennisona „Spacer do sadu”
· ćw. na przekraczanie linii środkowej – pajacyk, leniwe ósemki, kołyska
· ćwiczenia energetyzujące – picie wody, punkty na myślenie
Dzieci wybrały się do sadu, aby sprawdzić, czy owoce już dojrzały. Napiły się wody, żeby nie czuły pragnienia w trakcie spaceru (każde dziecko wypija po małym kubeczku nie gazowanej wody mineralnej). Gdy dzieci znalazły się w sadzie, patrzyły dokładnie czy owoce już dojrzały: patrzyły w lewo, w górę, w prawo, niżej, pokazując sobie wyciągniętą raczka, aby nic nie przeoczyć (w trakcie tego ćwiczenia dzieci wykonują leniwe ósemki). Wysoko na drzewie zobaczyły piękne, dojrzałe jabłka. Zaczęły podskakiwać aby je zerwać (ruchy naprzemienne – ręka prawa w górę i lewe kolano w górę, pajacyki). Nagle jabłko spadło z drzewa i kołysało się chwile na trawie (dzieci są jabłuszkami, które upadły, wykonują kołyskę). Dzieci podniosły jabłka, zjadły, a że bardzo im smakowały gładziły się po brzuszkach (punkty na myślenie).
4. Zabawa matematyczna „Owocowe rachunki”
· słuchanie wiersza B. Pająk „Kosz owoców”
Nad jesiennym barwnym sadem
wędrowało słonko złote
i pytało przedszkolaków:
- Kto na jabłko ma ochotę?
Dzieci lubią jeść owoce,
choć są jeszcze małe,
więc do sadu się wybrały
po jabłka dojrzałe.
Gdy 2 jabłka były w koszu
śliwa zaszumiała
i do kosza przedszkolakom
3 śliweczki dała.
Ciężki koszyk z owocami
dzieci niosły z sadu,
a tu grusza 1 gruszkę
zrzuciła im na dół.
· rozmowa na temat treści wiersza,
· „zrywanie” sylwet owoców z drzew i „wkładanie” do koszyka (narysowana pętla) wg treści utworu,
· przeliczanie poszczególnych owoców i dobieranie odpowiednich cyfr,
· określanie, których jest najwięcej, najmniej, o ile więcej, o ile mniej,
· przeliczanie owoców: ile jest razem, ile jest np. jabłek i gruszek, śliwek i jabłek itd.
5. Zabawa ruchowa „Sałatka owocowa”.
Dzieci stoją w kole. Losują wizytówkę z obrazkiem owocu. N. mówi np. „Robię sałatkę z jabłek i śliwek”, a dzieci mające takie owoce zamieniają się miejscami. Na hasło „Sałatka owocowa” zamieniają się miejscami wszystkie dzieci.
6. Ćwiczenia słuchowe wg glottodydaktyki Bronisława Rocławskiego „Jaki to owoc?”
· synteza sylabowa (składanie wyrazów z sylab): gru – szka, jabł – ko, śliw - ka
· synteza logotomowo – fonemowa (dzielimy wyraz na dwie części, „odcinamy” ostatnią głoskę – nie ma znaczenia czy jest to samogłoska czy spółgłoska): gruszk – a, śliwk – a, jabłk - o
· synteza fonemowo – logotomowa ( „odcinamy” pierwszą głoskę): j – abłko, g – ruszka, ś – liwka.
7. Zabawa dydaktyczna „Owocowe rytmy”
· kontynuowanie podanego rytmu np. jabłko, gruszka, śliwka…; jabłko, jabłko, śliwka, śliwka, gruszka, gruszka … itp.
· przekładanie z jednej reprezentacji na drugą – wyklaskiwanie, wytupywanie, podskakiwanie,
· układanie przez dzieci własnych rytmów i dobieranie do nich ruchów.
8. Ćwiczenia oddechowe „Jesienny wietrzyk w sadzie” – dmuchanie na bibułkowe owoce zawieszone na nitkach.
9. Zabawa słowna „Tak czy nie”
N. mówi zdania, a dzieci odpowiadają tak, jeżeli zdanie jest prawdziwe lub nie, jeśli zdanie jest fałszywe. Przykłady zdań:
Gruszki rosną na śliwie
Jabłka są niebieskie
W sadzie rosną drzewa owocowe
Kompot gotuje się z owoców
Szarlotkę robi się z gruszek
...
renata.misia