Geografia Birmy.pdf

Geografia Birmy

Birma – obecnie kraj nosi nazwę Myanmar, jest

średniej wielkości krajem położonym w Azj i

Południowo-Wschodniej , w zachodniej części

Indochin, nad Oceanem Indyjskim .

Powierzchnia i granice

Powierzchnia: 678 500 km² (40. miejsce na

świecie), w tym: wody śródlądowe - 3,06%.

Skrajne punkty – północny 28°32'N, południowy

9°56'N, zachodni 92°10'E, wschodni 101°10'E.

Kraj o bardzo podłużnym konturze w swej

rozciągłości południkowej mierzy prawie 2000 km

długości, a w rozciągłości równoleżnikowej 910

km. Jednak przeciętna szerokość kraju wynosi 500

km, natomiast południowy odcinek kraju, który

wchodzi w skład obszaru Półwyspu Malajskiego

jest szeroki na zaledwie 80-90 km.

Myanmar graniczy z następującymi państwami:

• Tajlandia – 1800 km

• Laos – 235 km

• Chiny – 2185 km

• Indie – 1483 km

• Bangladesz – 193 km

Mapa fizyczna Birmy

Linia brzegowa kraju – 1930 km

Geografia Birmy

Budowa geologiczna i rzeźba

Myanmar jest krajem górzystym, gdzie obszary górskie zajmują

północną, wschodnią i zachodnią część kraju. Centralna część kraju jest

nizinna i zajmuje ją Równina Irawadi .

Środkowa część kraju – Równina Irawadi jest akumulacyjną nizinną

formacją geologiczną o przebiegu południkowym. Tworzy ją rów

tektoniczny , który jest zbudowany z utworów trzeciorzęd owych,

wypełniają go żyzne aluwia. Obszar nizin jest podzielony pasmem

niewysokich gór Pegu Yoma na część wschodnią i zachodnią. Góry

wznoszą się średnio na wysokość około 600 m n.p.m. najwyższe

wzniesienia liczą około 1500 m n.p.m.

Birma widziana z kosmosu

Tereny górskie dzielą się na trzy regiony. Na zachodzie kraju ciągną się

Góry Zachodniobirmańskie o wysokości maksymalnej 3825 m n.p.m. –

szczyt Sarametu wnoszący się na granicy z Indiami. Góry te biegną

wzdłuż granicy z Indiami i Bangladeszem, a następnie wzdłuż

wschodniego brzegu Zatoki Bengalskiej. Góry Zachodniobirmańskie

zbudowane są z piaskowców i wapieni pochodzących z kredy. W

północnej części kraju, fragment granicy z Chinami tworzą góry

Hengduan Shan , gdzie najwyższy szczyt Hkakabo Razi wznosi się na

wysokość 5881 m n.p.m. Obszar ten stanowi zarazem kulminację Azji

Południowo-Wschodniej. Wschodnia część Myanmaru jest zajęta przez

wyżynno-górzysty obszar Szan . Najwyższym szczytem tego regionu jest

góra Loileng, która wznosi się na wysokość 2745 m n.p.m.

Linia brzegowa kraju jest silnie rozwinięta. Na obszarze wód Zatoki Bengalskiej w niewielkiej odległości od

wybrzeży Birmy leżą dwie stosunkowo duże wyspy: Jnabie o powierzchni 100 km² i Cheduba o powierzchni 523

km². Na Morzu Andamańskim r ozciąga się Archipelag Mjeik ( Mergui ), który składa się z 804 zróżnicowanych

wysp, o łącznej powierzchni 3,5 tys. km², z których największa z nich – Kadaň liczy 450 km². Wyspy są częściowo

zbudowane z raf koralowych. Archipelag ciągnie się wzdłuż północnej części Półwyspu Malajskiego. Birma należy

od obszarów sejsmicznych, nawiedzanych przez trzęsienia ziemi.

Geografia Birmy

Klimat

Region wyżynny Shan

Myanmar leży w większości swojego

obszaru w strefie kli matu

zwrotnikowego monsuno wego,

dotyczy to także obszarów na samym

południu kraju gdzie klimat posiada

wybitnie morską, wilgotną odmianę.

Krańce północne znajdują się pod

wpływem klimatu podzwrotnikowego i

także o monsunowej odmianie. Jeśli

chodzi o wilgotną odmianę, to ta tyczy

się nie tylko obszarów leżących na

południu kraju, zwłaszcza wybrzeża

zachodniego, ale i Gór Arakańskich

oraz regionu Szan.

Birma jest regionem azjatyckim, który zalicza się do strefy klimatów gorących. Na obszarach nizinnych średnia

temperatura roczna wynosi od +25 do +27°C, a na południu kraju jest nieco wyższa i dochodzi do +32°C. W kraju

nie występują dni z dużymi upał ami, średnie wartości termiczne nie przekraczają wartości +32°C. Izotermy mają

przebieg zbliżony do równikowego, zwłaszcza na południu nad Morzem Andamańskim, to oznacza, że w większości

terytorium Birmy, amplitudy t ermiczne są niewielkie. Inaczej jest w górach, gdzie wraz ze wzrostem wysokości

maleją średnie wartości termiczne. Obszary najwyżej położone, szczególnie regiony górskie na północy kraju (w

pobliżu granicy z Chinami) cechują się chłodnym klimatem, gdzie średnia temperatura roczna nie przekracza +10°C,

Do częstych zjawisk w najwyższych partiach Hengduan Shan należą mrozy , które występują nie tylko zimą, ale i

latem, choć w dzień temperatury nieznacznie przekraczają 0°C. Tereny te są przez cały rok przykryte śniegiem,

gdzie granica wiecznego śnieg u przebiega na wysokości 4 000 m n.p.m.

Wysokość opadów jest ściśle uzależniona od wiatrów monsunowych i obecność oceanu. W kraju występują dwie

pory – sucha i deszczowa , która trwa mniej więcej od maja do listopada. Równina Irawadi, będąc obszarem

osłoniętym od zachodów Górami Zachodniomyanmarskimi otrzymuje niewielkie wartości opadowe – średnio około

800 mm. rocznie. Obszary wysoko położone są bardziej wilgotne, np. tereny górzyste Szan to opady rzędu od 1 000

do 2 000 mm rocznie. Poza terenami górskimi obfitymi regionami są delta rzeki Irawadi , która rocznie otrzymuje

około 2 500 mm deszczu. Najbardziej obfite w opady są regiony nadmorskie, na południu kraju, gdzie suma opadów

dochodzi do 5 000 mm rocznie.

Geografia Birmy

Wody

Sieć rzeczna kraju jest dobrze

rozwinięta i ma wyraźny,

warunkowany tektoniczną formą

krajobrazu układ południkowy.

Główną rzeką kraju jest Irawadi, która

przepływa przez zachodnią część

równiny o tej samej nazwie. Rzeka

wypływa z Hengduan Shan, a uchodzi

szeroką, wieloramienną deltą do Morza

Andamańskiego. Irawadi stanowi

zarazem naturalną oś kraju. Rozległa

delta Irawadi, na której obszarze

znajdują się liczne bagna i rozlewiska

ma powierzchnię 30 tys. km². Inną

ważna rzeką kraju jest długa na 400

km Sittaun , która płynie przez

wschodnią część Równiny Irawadi. Na wschodnim krańcu Myanmaru, płynie rzeka Saluin , która bierze swój

początek na Wyżynie Tybetańskiej. Rzeka jest długa na 2400 km i uchodzi do Zatoki Martaban .

Rzeka Irawadi

Poza tymi wyżej wymienionymi rzekami, w kraju istnieje wiele innych rzek, płynących przeważnie w kierunku

południowym. Fakt ten oznacza, że Birma należy do zlewiska Oceanu Indyjskiego.

Gleby

Dominującą pokrywą glebową w kraju są mało urodzajne kambisole , występujące w zachodniej części Birmy. Na

wschodzie Birmy występują nitosole, które są glebami pochodzenia wulkanicznego. Gleby te są żyzne i odporne na

erozje, przez co mieszkańcy kraju wykorzystują je w gospodarce żarowej. Dolina Irawadi jest pokryta żyznymi

fluwisolami, a w południowej części kraju, w strefie wybrzeża pojawiają się ubogie w składniki mineralne arkisole.

Flora

Świat roślinny w kraju jest bardzo bogaty, roślinność nie została poważnie zdegradowana przez działania ludzi.

Obecnie wciąż około połowę powierzchni kraju pokrywają las y. Dominującą formacją leśną Birmy jest las

monsunowy, gdzie główny gatunek reprezentuje drzewo tekowe i różane. Poza nimi rosną też bambus y. Obszary

górzyste, które są na ogół wilgotnymi miejscami, porastają wilgotne wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe (lasy

monsunowe zrzucają liście w porze suchej). Tereny nadmorskie porastają lasy namorzynowe , które występują także

w delcie Irawadi, wraz z wszelką roślinnością bagienną. Centralna część kraju, czyli Równina Irawadi, która jest

stosunkowo suchym regionem kraju, jest pokryta sawanną z zaroślami bambusa. W górach występuję piętrowość

roślinna, od wysokości 3300 m n.p.m. występuje roślinność subalpejska .

Geografia Birmy

Fauna

Świat zwierząt także na terytorium Myanmaru jest dobrze zachowany. Typowy dla Regionu Indochińskiego

zwierzyniec reprezentują drapieżniki takie jak tygrys i lampart. W kraju nielicznie występują słonie indyjskie ,

nosorożce sumatrzańskie i tapiry malajskie. Do pospolitych gatunków należą bawoły , jeleniowate i antylopa garna .

Tereny leśne reprezentują naczelne j ak: gibon, langur i makak, oraz bogaty świat owadów (różne gatunki jadowitych

pająków) . Powszechne są też gady , głównie węże (największy z nich to pyton) oraz jaszczurki i płazy, które

występują przede wszystkich na obszarach bagiennych w delcie Irawadi.

Z ptaków d o najliczniejszych zaliczyć należy różne gatunki bażantowatych i ptaki brodzące, które są powszechne w

środowiskach wodnych Birmy. W kraju żyje endemiczna dla Krainy Orientalnej rodzina turkuśników . Obszary

wybrzeża są zamieszkiwane przez ptactwo morskie.

Mimo dobrze zachowanej przyrody w Birmie, tylko 0,3% powierzchni kraju jest chronionych, istnieje 11

rezerwatów o łącznej powierzchni 1700 km².

Bibliografia

1. Encyklopedia Geograficzna Świata: Azja. Wydwawnictwo OPRES Krakrów 1998 ISBN 83-895909-37-0

Linki zewnętrzne

• Encyklopedia PWN [1]

Przypisy

[1] http:/ / encyklopedia. pwn. pl/ haslo. php?id=4169010

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: