jonasz.doc

1. Bóg kieruje polecenie do Jonasza, aby udał się czym prędzej do Niniwy i wzywał do nawrócenia. 
2. Jonasz rusza czym prędzej w myśl przysłowia: ,,Komu w drogę temu czas", ale w przeciwnym kierunki niż to wskazane przez Boga. 
3. Jonasz dociera do portu Jafo, aby stamtąd popłynąć z falami morza do Tarszisz. 
4. Podczas rejsu statek dopada burza, która miota nim jak łupinką orzecha. Jonasz w przeciwieństwie do całej załogi śpi tak głęboko, że jej nie słyszy. 
5. Poganie budzą Jonasza, wypytują o pochodzenie i jakąś koncepcję ratunku. Jonasz chce, aby wrzucili go do morza. 
6. Po początkowych oporach załoga wyrzuca Jonasza za burtę co owocuje natychmiastowym rozpogodzeniem. Jonasza połyka wieloryb. 
7. Prorok siedząc w brzuchu wielkiej ryby modli się do Boga. 
8. Po dopłynięciu na brzeg Jonasz udaje się do Niniwy, wzywa do nawrócenia. 
9. Mieszkańcy pogańskiego miasta nawracają się. 
10. Jonasz buduje sobie szałas i bytuje w nim obrażony na Boga. 
11. Bóg udziela lekcji prorokowi

Do spotkania 2, II/1: „wizytówki” wielkich postaci biblijnych ze Starego Testamentu.

[1]

Był pierwszym człowiekiem na ziemi. Jego imię znaczy „Człowiek”. Jest postacią symboliczną, pozwalającą odpowiedzieć na istotne pytania dotyczące ludzi.

[2]

Ludzie śmiali się z niego. Jednak budował dalej: statek pośrodku lądu. Na koniec uratował całą swoją rodzinę i zwierzęta.

[3]

Miał być złożony w ofierze. (W tamtych czasach ofiary z ludzi nie należały do rzadkości). Jednak Bóg chciał w ten sposób wypróbować posłuszeństwo jego ojca Abrachama, który później miał jeszcze bliźniaków: Ezawa i Jakuba.

[4]

Adam

[5]

Zabił swojego brata Abla. Potem włóczył się po świecie. Ta symboliczna historia uczy, że grzechy ojców „działają” dalej. Prowadzą do morderstwa i wojny. Ten diabelski krąg, niczym płomienie ognia, prowadzi całe narody ku zniszczeniu. - podobnie jak opowiada to kolejna opowieść w Starym Testamencie o potopie.

[6]

Był już bardzo stary. Jednak poszedł za głosem Bożego powołania: udał się do obcego kraju. Po wielu latach urodził mu się syn. W pewnym widzeniu zobaczył: jego potomstwo będzie tak liczne jak gwiazdy na niebie. Żył około 2000 lat przed Chrystusem.

[7]

Jego bracia nie lubili go, dlatego że się chełpił czy też może dlatego, że miał inną matkę? Bracia sprzedali go. Został wywieziony do Egiptu. Jednak Bóg potrafi krzywe drogi prostować: później człowiek ten uratował życie wszystkich swych jedenastu braci i swego ojca.

[7A]

Kain

[8]

W młodym wieku zabił pewnego Egipcjanina i musiał uciekać na pustynię. Po czterdziestu latach stanął przed Faraonem: pragnął wyprowadzić swój naród przez pustynię do kraju Kanaan (dzisiaj Izrael). Zmarł tuż przed osiągnięciem tego celu.

[9]

Był największym królem Izraela, chociaż miał też swoje wady: odebrał żonę swego podwładnego i ożenił się z nią. Z tego powodu nie mógł wybudować świątyni w Jerozolimie. Był wielkim śpiewakiem i poetą. Żył około 1000 lat przed Chrystusem.

[10]

Znany był w świecie jako król pełen mądrości. Był synem króla Dawida i wybudował w Jerozolimie wspaniałą świątynię.

[11]

Po Jozuem tzw. „Sędziowie” rządzili narodem Izraela, który jednak domagał się króla, podobnie jak miały go inne mieszkające wokół ludy. Prorok Samuel długo się przed tym wzbraniał, jednak w końcu namaścił go na pierwszego króla. Przewyższał wszystkich o głowę.

[12]

Noe

[13]

Abracham

[14]

Izaak

[15]

Józef

[16]

Mojżesz

[17]

Dawid

[18]

Salomon

[19]

Saul

[20]

Był największym prorokiem Starego Testamentu i stał już na progu Nowego Testamentu. Ochrzcił Jezusa. Żył bardzo ascetycznie na pustyni. Na koniec ścięto mu głowę, ponieważ powiedział królowi Herodowi, że nie powinien mieć przy sobie Herodiady, żony swego brata. Herodiada nigdy mu tego nie wybaczyła i zemściła się na nim podstępem.

[21]

Uciekł przed pewnym królem na pustynię. Usiadł pod krzakiem janowca i chciał umrzeć. Jednak w cudowny sposób był karmiony chlebem i wodą, i przez czterdzieści dni i nocy wędrował do góry Synaj.

[22]

Otrzymał od Boga polecenie, by przepowiedzieć miastu Niniwie jego upadek. Podczas podróży morskiej sztorm miotał statkiem, z którego chciał uciec. Marynarze wyrzucili go do morza. Wieloryb wyrzucił go po trzech dniach na brzeg, by mógł wykonać Boże polecenie.

[23]

Był jednym z młodzieńców w piecu ognistym. Był też raz rzucony lwom na pożarcie. Uratował młodą, piękną Zuzannę przed dwoma pożądliwymi złoczyńcami. W dobrych i złych dniach pozostał wierny Bogu.

[24]

Był bity rózgą, postawiony pod pręgierzem; był wrzucony do cysterny ponieważ bez ogródek głosił słowo Boga. Ponieważ lud i władza nie słuchali jego słów, zostali uprowadzeni około 600 roku przed Chrystusem do niewoli babilońskiej.

[25]

Miała już 84 lata. Służyła Bogu poszcząc i modląc się dniem i nocą w świątyni Jerozolimskiej. Gdy Jezus miał 40 dni, a Jego Rodzice przynieśli Go do świątyni, wyszła naprzeciw, wychwalała Boga, a o Dzieciątku powiedziała: „Oto Zbawiciel ludu Izraela!”

Pytania: Odpowiedzi:

1.      Kto składał Bogu w ofierze swego jedynego syna?

2.      Komu Bóg podarował na kamiennych tablicach dziesięć przykazań?

3.      Jak nazywał się człowiek, który pośrodku lądu budował statek?

4.      Kogo zabił Kain i z tego powodu musiał włóczyć się po świecie przez całe swe życie?

5.      W Jordanie chrzcił człowiek, który już poprzez swój niezwykły, surowy wygląd, wzbudzał ciekawość ludzi. Kto to był?

6.      Jak miała na imię matka świętego Jana Chrzciciela?

7.      Jak nazywał się wielki śpiewak, poeta i król, który jako młody chłopiec pokonał olbrzymiego Goliata?

Sylaby: a - a - bra - bel - cham - da - e - el - jan - moj - no - ta - żbie - żesz - wid

Kartki z imionami proroków

[A]

Jan Chrzciciel

[B]

Eliasz

[C]

Jonasz

[D]

Daniel

[E]

Jeremiasz

[F]

Anna