Wislicki W - Wykłady ze statystyki matematycznej.pdf
(
1061 KB
)
Pobierz
PODSTAWY RACHUNKU PRAWDOPODOBIE NSTWA
Teoria prawdopodobie nstwa narodziła sie w XVII wieku we Francji, w zwiazku
z grami losowymi. Jej podstawy znalazły sie w korespondencji P. Fermata z B.
Pascalem. Jednak aksjomatyzacja rachunku prawdopodobie nstwa zrobiona została
dopiero w roku 1933, przez Andrieja Kołmogorowa, i opublikowana w
Podstawach
teorii prawdopodobienstwa
. Istnieje wiele aksjomatyzacji rachunku prawdopodobe nstwa,
lecz kołmogorowowska jest uznana za klasyczna i ja przyjmiemy.
Niech
bedzie niepustym zbiorem, zawierajacym wszystkie mozliwe charak-
terystyki zdarze n,
, n.p. takie jak wyniki eksperymentów lub obserwacji:
Zbiór
nie musza byc liczbami.
Moga one byc n.p. jakosciami, takim jak
oletowosc
lub
uczciwosc
.
Niech
nie musi byc przeliczalny, zas charakterystyki
bedzie rodzina wszystkich podzbiorów
. Elementy zbioru
nazy-
wac bedziemy
zdarzeniami
. N.p. zdarzeniami sa
, przy czym
zdarzenia takie jak ostatnie, tzn. skladajace sie z jednej charakterystyki, nazy-
wamy
zdarzeniami elementarnymi
. Zwrócmy uwage na rózne typy logiczne charak-
terystyk i zdarze n.
Mozna miec czesto watpliwosc, czy dana charakterystyka
i
jest prosta, czy
złozona, i jak wtedy odróznic zdarzenie elementarne od nieelementarnego.
Aby
tego kłopotu uniknac, przyjmujemy ze charakterystyki
sa
predykatami logicznymi
pierwszego rzedu
, w sensie uzywanym w logice. Oznacza to, ze predykaty sa op-
eratorami okreslonymi na obiektach nie bedacych zdaniami, a ich wartosciami sa
tzw. zdania atomowe. Predykatem (lub funkcja zdaniowa) bedziemy nazywali
wyrazenie dotyczace własnosci obiektów lub relacji miedzy nimi, jak na przyład
jest niebieski
lub
. Predykaty nie posiadaja wartosci logicznej
prawda
lub
fałsz
. Dopiero predykat zastosowany do jakiegos obiektu moze miec wartosc
logiczna. Ta zas, w przypadku zda n atomowych, moze byc rozstrzygnieta dzieki
znajomosci tozsamosci obiektu, o którym predykat orzeka. Na przykład, predykat
jest oletowa
, zastosowany do danego obiektu
jagoda
, tworzy zdanie atomowe:
Jagoda jest oletowa
, które moze byc prawdziwe lub fałszywe, w zaleznosci od
stanu rzeczy.
Zas, na przykład, predykat
w zastosowaniu do
rzeczy-
wistego niezerowego tworzy zdanie prawdziwe, zas w zastosowniu do
urojonego
niezerowego – fałszywe. W problem ustalania prawdziwosci zda n nie wgłebiamy
sie w tej chwili.
Zdarzenie jest pojeciem uzywanym w lozoi i w naukach w rozmaitym sensie.
Najogólniej, mozna by je okreslic jako
cos, co zachodzi
, ale to zwykle niczego
nie wyjasnia, gdyz trzeba by zdeniowac, co to znaczy
zachodzic
. W literaturze
lozocznej spotyka sie za to wiele tekstów poswieconych odróznianiu zdarze n od
innych kategorii metazycznych, takich jak obiekty, fakty, własnosci badz chwile,
oraz badaniu róznych typów zdarze n.
Najpewniejsze, z naszego punktu widzenia, bedzie okreslenie zdarzenia na grun-
cie logiki, jako zdania prawdziwego. Na przykład zdanie
rzeczywis-
tego niezerowego
jest zdarzeniem, zas to samo dla urojonego – nie jest zdarzeniem.
dla
1
Mamy wtedy denicje wystarczajaco pojemna, aby zmiescic tez inne zdarzenia,
takie których ustalanie jes przedmiotem nauki, jak zdarzenia zyczne (
Temperatura
w pokoju wynosi 20
"
), a takze zdarzenia bedace przedmiotem innych ludzkich akty-
wnosci, n.p. zdania zbudowane z predykatów etycznych lub estetycznych (
Ta pani
jest brzydka
). Za te pojemnosc płacimy niekiedy wielka trudnoscia w stwierdzeniu
prawdziwosci zda n, czyli zachodzenia zdarze n.
Formalnie, moglibysmy podac denicje
Denicja 1 (Zdarzenie)
Niech
#%$’&)(+*
,
,
,-*
&/.10
bedzie poprawnie zbudowanym syn-
taktycznie zdaniem wiazacym predykaty
.
Zdarzeniem
opisy-
wanym przez zdanie
nazywamy zbiór wszystkich predykatów spełniajacych
,
czyli dla których
jest funkcja jednej zmi-
ennej, to odpowiednie zdarzenie nazywamy zdarzeniem atomowym.
jest prawdziwe. Jesli
Podsumowujac: zdarzenia elementarne odpowiadaja zdaniom atomowym, zas
zdarzenia nieelementarne – zdaniom złozonym.
Zauwazmy, ze uzywana tu notacja mnogosciowa nie specykuje struktury zda n
złozonych, które tworza zdarzenie złozone, a jedynie predykaty składowe.
Denicja 2 (Algebra Borela)
Rodzine
8
podzbiorów
5
nazywamy algebra Borela
(lub
-algebra, lub przestrzenia Borela), gdy
1.
,
¯
2.
,
3. Dla kazdej pary zbiorów
;A(
*B;DCE3=8
, zachodzi
;A(1F2;DCG3
8
.
Z denicji tej wynika natychmiast, ze
1.
,
2.
.
Za Kołmogorowem deniujemy
Denicja 3 (Funkcja prawdopodobie nstwa)
Niech
bedzie funkcja
, o nastepujacych własnosciach:
1.
,
2.
,
3.
, takich ze
;_MjikblH
, zachodzi
N)$‘;lF=im0cbnN2$‘;A0poqN)$’im0
.
jest takze domkniety
ze wzgledu na przeliczalna sume mnogosciowa zdarzen. Daje to wzmocnienie
denicji prawdopodobienstwa o warunek przeliczalnej addytywnosci:
Uzupełnimy nasza denicje o dodatkowe załozenie, ze zbiór
8
2
4. Dla kazdej przeliczalnej rodziny
rAs
tvuVwyx
parami rozłacznych podzbiorów
z
,
zachodzi:
Funkcje
nazywamy funkcja prawdopodobienstwa lub prawdopodobienstwem.
Warunek przeliczalnej addytywnosci jest nieco nadmiarowy w rachunku prawdopodobie nstwa
i ogranicza go do klasy procesów losowych addytywnie przeliczalnych.
Denicja 4 (Przestrze n probabilistyczna)
Przestrzenia probabilistyczna nazywamy
trójke
.
Zgodnie z naszymi rozwazaniami o zdarzeniach, mozemy sformułowa c denicje
prawdopodobie nstwa przy pomocy rachunku zda n.
Denicja 5 (Logiczna denicja prawdopodobie nstwa)
Niech
bedzie zbiorem
zdan logicznych. Okreslamy funkcje prawdopodobienstwa
, o nastepujacych
własnosciach:
1.
,
2. Jesli
’
jest tautologia rachunku zdan, to
,
3. Dla kazdej pary zdan wykluczajacch sie logicznie, tzn. takich ze
jest
antytautologia, zachodzi
.
Podobnie jak w denicji mnogosciowej, mozemy denicje logiczna uzupełnic
o addytywna przeliczalosc, przez dokładna analogie.
Denicja 6 (Prawdopodobie nstwo warunkowe)
Prawdopodobienstwo zdarzenia
pod warunkiem zdarzenia
•
deniujemy jako
o ile
.
Zauwazmy, ze nie precyzujemy zupełnie, w jakim sensie uzywamy terminu
warunk-
owe
. A nie jest to obojetne interpretacyjnie.
Denicja 7 (Prawdopodobie nstwo łaczne)
Prawdopodobienstwo łaczne dwóch zdarzen
i
deniujemy jako
z czego widac natychmiast, ze
.
Mozemy indukcyjnie rozszerzyc te denicje na prawdopodobienstwo łaczne dowol-
nej liczby zdarzen.
jest tym samym co
3
Jesli
nie jest zawarunkowane
, to intuicyjnie chcielibysmy, aby
, co natychmiast daje
czyli prawdopodobie nstwo łaczne faktoryzuje sie. Powyzsza równosc słuzy jako
denicja
stochastycznej niezaleznosci
zdarze n.
Z oczywistego faktu, ze operacja mnogosciowa
jest przemienna, wynika ze
, co prowadzi natychmiast do
Twierdzenie 1 (Twierdzenie Bayesa)
Korzystajac z denicji prawopodobie nstwa warunkowego i z własnosci addyty-
wnej przeliczalnosci, łatwo pokazac, ze
Twierdzenie 2
Jesli
'B
ž
X“‹«
®
›
“v
¯
V
°
jest przeliczalna rodzina zdarzen parami rozłacznych
i pokrywajaca
–
w sposób zupełny, to dla kazdego
‡†=·
Dowód:
Prowadzi to do innej wersji twierdzenia Bayesa, która jest podstawa estymacji
bayesowskiej:
Twierdzenie 3 (Twierdzenie Bayesa)
Jesli
'
…ž
f“‹«
jest przeliczalna rodzina zdarzen
parami rozłacznych i pokrywajaca
–
w sposób zupełny, to dla kazdego
‡†=·
i dla
kazdego
`2
Â
˜ˆ
4
ZMIENNE LOSOWE
Do charakteryzowania zdarze n niepewnych lub zle okreslonych słuza zmienne
losowe.
Denicja 8 (Zmienna losowa)
Zmienna losowa
nazywamy funkcje rzeczywisa
okreslona na przestrzeni probabilistycznej
, taka ze
, któremu mozna przyp-
isac prawdopodobienstwo, Własnsc te nazywamy mierzalnoscia funkcji
jest zdarzeniem, czyli elementem
wzgledem przestrzeni
¸
.
Denicja 9 (Dystrybuanta)
Prawdopodobienstwo zdarzenia
nazywamy
dystrybuanta (lub funkcja rozkładu) zmiennej losowej
w punkcie
i oznaczamy
, z oczywistym uogólnieniem na zmienne wielowymiarowe:
Znajac dystrybuante, mozna obliczac prawdopodobie nstwa dowolnych zdarze n:
Powyzsza całka jest w sensie Riemanna-Stieltjesa, co nalezy rozumie c nastepujaco
Denicja 10 (Całkowanie w sensie Riemanna-Stieltjesa)
Niech
ð
v¨
¾×
X˝
beda
funkcjami rzeczywistymi, ograniczonymi, okreslonymi na odcinku domknietym
òôó›
˚Bı„
ö
.
i
æ%¨
×
X˝
Okreslmy podział odcinka
:
oraz sme Riemanna
Jesli istnieje granica
lim
max
, w sensie wspólnej granicy ciagu
całek majoryzujacych
i minoryzujaacych
, to nazywamy ja całka Riemanna-
Stieltjesa funkcji
ð
wzgledem miary
i oznaczamy
5
Plik z chomika:
heroinka94
Inne pliki z tego folderu:
Stankiewicz J, Wilczek K - Elementy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej. Teoria, przykłady, zadania.7z
(12573 KB)
Hellwig Z - Elementy rachunku prawdopodobienstwa i statystyki matematycznej.7z
(22471 KB)
Czempas J - Elementy statystyki.7z
(4882 KB)
Cieciura M, Zacharski J - Rachunek prawdopodobieństwa w ujęciu praktycznym.7z
(12460 KB)
Cieciura M, Zacharski J - Podstawy probabilistyki z przykładami zastosowań w informatyce.7z
(6214 KB)
Inne foldery tego chomika:
_Matematyka. Rozwiązania
_Matematyka. Serie
_VIDEO MatematykaTV
_VIDEO Szukając Einsteina. Matematyka
01 Działania
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin