FORMY_ORGANIZACJI_PROCESOW_PRODUKCJI.pdf

FORMY ORGANIZACJI

PROCESU PRODUKCJI

Podstawowe formy

organizacji produkcji

Podstawy logistyki -

ćwiczenia

 Stacjonarna

 Niepotokowa

 Potokowa

 Gniazdowa

Jednak w dowolnej jednostce organizacyjnej

rzadko kiedy można spotkać zastosowanie

tylko jednej z tych form.

mgr Izabela Bejma-Bąk

Forma STACJONARNA

 Wyróżnia się tutaj zadania na niskim

poziomie technicznym, gdzie organizacja

jest skrajnie prosta, gdyż umiejętności i

niezbędne wyposażenie produkcyjne jest

łatwo dostępne.

 Charakterystyka stacjonarnej formy

organizacji produkcji:

 Prosta organizacja

 Różnorodne umiejętności pracowników

 Szybka realizacja zadań i szybki

przyrost wartości dodanej

 Łatwa do opanowania różnorodność

zadań

 Łatwe dostosowanie zadań do potrzeb

klienta

 Niskie wykorzystanie wyposażenia

Inaczej nazywana jest zadaniową

czyli „na ten jeden raz” (lub „pod

klucz”). Określa organizację, gdzie

dane zadanie wykonywane jest

przez jednego robotnika lub przez

grupę robotników. Cechą

charakterystyczną tej formy jest

łatwość różnicowania lub

dostosowywania zadań do potrzeb

klienta.

Czas

mgr Izabela Bejma-Bąk

ZADANIE

 Do zadań na wysokim poziomie technicznym

zalicza się procesy, gdzie musi być

zapewnienie ciągłości zatrudnienia lub alokacji

zasobów a przemieszczanie ich zadaniami

sprawia sporo trudności i powoduje

konieczność wprowadzenia organizacji

„macierzowej”.

 Tego rodzaju zamieniające się obszary

odpowiedzialności i sieci wzajemnych

powiązań trudno pooddają się kontroli,a w

założonych sytuacjach możliwość ta znika w

ogóle. Istotnymi cechami sterowania

przedsięwzięciami w tym przypadku są:

 Jasno sformułowane cele

 Uzgodnienie zamierzonych wyników do

uzyskania w określonych przedziałach czasu

 Istnienie zespołu zarządzającego

przedsięwzięciem, mającego odpowiednie

uprawnienia decyzyjne w zakresie

angażowania pracowników, przyjmowania i

realizacji zadań oraz wykorzystania innych

zasobów.

Forma NIEPOTOKOWA

 Rozwój przedsiębiorstwa i rozmiary realizowanych przez nie

zadań sprzyjają do zastosowania metod projektowania

niepotokowych form organizacji produkcji. Wymaga to, aby

proces podzielony był na części lub operacje, a ponadto żeby

każda z operacji zastała wykonana na całej serii wyrobów, zanim

rozpocznie sięrealizacjęnastępnej operacji, co ukazuje rysunek na

kolejnym slajdzie. Sposób ten jest powszechnie używany w

procesach wytwórczych. Dzięki zastosowaniu tej formy możliwe

jest uzyskanie specjalizacji pracowników oraz utrzymanie

niskiego poziomu inwestycji kapitałowych, choć jednocześnie

prace organizacyjne i planistyczne konieczne do usunięcia

przestojów i marnotrawstwa czasu są przeprowadzane w bardzo

szerokim zakresie. Ważnym tutaj czynnikiem staje się dział

planowania produkcji.

FAZA

Faza A

Faza B

Faza C

Faza D

mgr Izabela Bejma-Bąk

Wykonywanie prac na pierwszym z pięciu zadań zorganizowanych w

formie niepotokowej, bez występowania przerw międzyoperacyjnych

 W przypadku wysokiej specjalizacji technologicznej w tej formie

produkcji może wystąpić duża nieregularność zakończenia

realizacji zadań spowodowana przez rozmieszczenie robotników i

stanowisk roboczych według specjalizacji funkcjonalnej i

technologicznej. Innymi słowy stanowiska robocze grupowane są

zgodnie z rodzajem wykonywanych przez nie funkcji. Zaletami

specjalizacji technologicznej w tej formie produkcji są:

 elastyczność: łatwomożnazmienićkolejność i ważnośćdziałań,

 wysoki stopień wykorzystania wyposażenia produkcyjnego

 specjalizacja robotników w wykonywaniu pojedynczych procesów,

co zwiększa ich umiejętności w danym zakresie,

 kontrola nas grupą wykonującą te same funkcje pozwala na

uzyskanie obszernej wiedzy w dziedzinie danego procesu,

 niedostępność pojedynczego zasobu nie wstrzymuje prac

0 t 1

t 2 t 3

t 4

t 5

t 6

Czas

mgr Izabela Bejma-Bąk

Forma POTOKOWA

 Formy potokowe, to takie formy organizacji, gdzie

zadania realizuje się w sposób ciągły lub, gdy

przetwarzanie materiału odbywa się ciągle i

progresywnie.

 Celem produkcji potokowej jest:

 ulepszony przepływmateriału i przebieg prac,

 niższe kwalifikacje ludzi,

 szybszy przyrost wartości dodanej i szybsze tempo

realizacji prac

 Zastosowanie form potokowych oznacza,

konieczność bezpośredniego przekazywania zadań po

zakończeniu realizacji któregokolwiek z etapów do

realizacji etapu następnego, bez oczekiwania na

pozostałe zadania partii produkcyjnej oraz

konieczność podejmowania realizacji operacji w

kolejnym etapie zaraz po nadejściu zadania. W celu

zapewnienia płynnego przebiegu prac czasy niezbędne

do realizacji każdego z etapów zadania muszą mieć

jednakową długość, a dane zadanie nie może

opuszczać linii, co przedstawia rysunek na kolejnym

slajdzie.

mgr Izabela Bejma-Bąk

Potokowe formy organizacji produkcji

Aby potokowa forma produkcji

dała zaplanowane rezultaty musi

być spełniony szereg warunków

 znaczna stabilność popytu

 wyroby lub usługi muszą być znormalizowane

 dostawy materiałów muszą odbywać się o czasie i zgodnie ze

specyfikacją

 wszystkie operacje muszą być zdefiniowane

 wykonywanie prac musi odpowiadać przyjętym normom jakości

 każdemu ze stanowisk pracy muszą być zaprawne maszyny i

urządzenia

 obsługa eksploatacyjna musi mieć charakter wyprzedzający, a nie

samoistny

 przeprowadzenie kontroli musi zostać włączone w sekwencje

pozostałych operacji

 synchronizacja musi dotyczyć wszystkich stanowisk

Faza A

Z1 Z2 Z3

Faza B

Z1 Z2 Z3

Faza C

Z1 Z2 Z3

Faza D

Z1 Z2 Z3

Faza E

Z1 Z2 Z3

mgr Izabela Bejma-Bąk

Czas

mgr Izabela Bejma-Bąk

Efektywne wdrożenie form

potokowych może przynieść

następujące korzyści:

 zmniejszenie robocizny bezpośredniej. efektem koniecznego, dokładnie

prowadzonego planowania wstępnego bywa często oszczędność czasu

 przy założeniu, że wyroby lub zadania są oryginalne dobrze zaprojektowane,

powtarzalność, a przez to dokładność i precyzja ich wykonania są znaczne,

 ze względu na bieżące przeprowadzanie kontroli wszelkie odstępstwa od norm

są szybko wychwytywane

 z tego samego powodu organizowanie magazynów w toku stało się

niepotrzebne; znacznie zmniejszyło się także zapotrzebowanie na powierzchnię

magazynową

 zmniejszono zakres transportu wewnętrznego i przeładunków materiałów

 uproszczono kontrolę ( w tym operacji, budżetów, jakości i sprawowanie

nadzoru); faktycznie linia podlega samokontroli

 można dokładniej planować zapotrzebowania materiałowe

 inwestycje w maszyny i materiały wykorzystywane do realizacji zadania mogą

szybciej przekształcać się w przychody ze sprzedaży

Formy GNIZADOWE

 Przykłady produkcji niepotokowej w gniazdach technologicznych i produkcji

potokowej w liniach mogą być uznawane za skrajne przypadki elastyczności i

rodzajów rozmieszczenia, towarzyszące pewnej metodzie organizacji pracy.

Podejście grupowe nazywane czasami technologią grupową , stanowi

próbę połączenia zalet form niepotokowych i potokowych. Forma a

odszukuje podobieństwa minimalizując różnice między nimi. Identyfikuje

podobieństwo zadań (prac, wyrobów) i tworzy ich rodziny, a niezbędne do ich

wykonania zasoby łączy w gniazda lub komórki .

 Do korzyści takiego podejścia zalicza się:

 łatwiejsze planowanie prac,

 skrócenie czasów przygotowania produkcji,

 lepsze stosunki międzyludzkie w produkcji.

 Tworzenie grup autonomicznych można rozpatrywać w trzech zasadniczych

aspektach: technicznym, społecznym i kierowniczym.

mgr Izabela Bejma-Bąk

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: