CO KRYJĄ PUBLIKACJE TOWARZYSTWA STRAŻNICA.doc

„CO KRYJĄ PUBLIKACJE TOWARZYSTWA STRAŻNICA?”

                                                                                                                                                                  Autor:

                                                                                                                                           Piotr Andryszczak

                                                                                    Przerobił z wersji WWW i do druku przygotował:

                                                                                                                                                 SCORP1ON

J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”

Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”

Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”

Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”

2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”

Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”
Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”

Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”

Ef 5:6 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.”

Strona WWW:                                                       

http://www.piotrandryszczak.pl/cokryja.html

     E                  S

Jak widać demoniczne szpony dorysowano Chrystusowi

Spójrzmy na rękę Jezusa

Albo to jest grecki bożek Pan (Faun) albo Szatan...

BOŻEK PAN (FAUN)

Starożytny grecki bożek Pan (jego rzymskim odpowiednikiem był bóg Faunus), początkowo był tylko opiekunem pasterzy i ich trzody. Później wiązano go z płodnością i Naturą jako taką, bez moralnego podziału na dobro i zło. W istocie może on więc zarówno tworzyć, jak i siać zniszczenie. Syn Hermesa i nimfy Dryope (lub według innych legend Hermesa i Penelopy, żony Ulissesa), urodził się z nogami i rogami kozła. Gdy matka porzuciła go po urodzeniu, przerażona jego straszliwym wyglądem, ojciec Hermes zabrał go ze sobą na Olimp, nadając mu w ten sposób boskość.

Jednak Pan nie polubił Olimpu, ponieważ inni bogowie szydzili z jego brzydoty. Wolał żyć głęboko w lasach Arkadii, razem z satyrami, nimfami i innymi bóstwami Natury.

Pojęcie "fletnia Pana" pochodzi z legendy o nimfie Syrinks, w której Pan był zakochany. Aby uniknąć jego zalotów, nimfa zmieniła się w krzak róży. Wściekły bóg ściął roślinę i z jej gałęzi zrobił instrument muzyczny zwany fletnią Pana.

Swoją złą reputację Pan zawdzięczał nieznośnemu charakterowi. Nienawidził być budzony ze snu - wstawał wtedy wściekły i wydawał z siebie przerażający krzyk, wzbudzając strach lub "panikę" w sercach ludzi. Ukazywał się też bez ostrzeżenia niczego nie podejrzewającym śmiertelnikom, nie na żarty ich przerażając.

Legendarny był też seksualny apetyt Pana: obiektami jego pożądania stawały się nimfy, boginie, a nawet satyrzy. Owa reputacja, w połączeniu z przerażającym wyglądem, przyczyniła się niewątpliwie do demonizowania Pana przez chrześcijan w czasach Średniowiecza. W swojej nieustającej walce z pogańską kulturą i tradycjami przypisywali mu oni cechy Szatana.

Faun jest jedynym bogiem, który doświadczył śmierci. Jego odejście może być interpretowane symbolicznie: jako cykl pór roku, przejście od lata, poprzez jesień, aż do zimy.

 ...