jednoosobowa działalność gospodarcza.doc

Klasyfikacja przedsiębiorstw według formy prawnej.

Jednoosobowa działalność gospodarcza.

Samozatrudnienie, jednoosobowa działalność gospodarcza, jednoosobowa firma - wiele nazw ma oznaczenie takiej samej sytuacji. Sytuacji, w której osoba fizyczna podejmuje działalność gospodarczą na własny rachunek i na własne ryzyko. Często ostatnio słyszy się
w mediach, że własna działalność gospodarcza to nowa pułapka bezrobocia. Oczywiście, jeśli startuje się od razu z wysokiego pułapu i stawia wszystko na jedna kartę - można wszystko stracić i trudno będzie sobie wtedy poradzić z taką sytuacją. Jeśli jednak zadba się
o zaplanowanie swoich działań i przemyśli je dokładnie - ryzyko nie jest tak wielkie. Prześledźmy jednak krok po kroku jak założyć i radzić sobie z firmą jednoosobową.

Jednoosobowa działalność gospodarcza to przedsiębiorstwo, którego właścicielem jest jedna osoba – osoba fizyczna. Osoba fizyczna to każdy człowiek, który:

ü      jest pełnoletni;

ü      ma pełne zdolności prawne, czyli niczym nieograniczone, np. wyrok sadowy.

Działalność taka ma swoje plusy i minusy. Zaletami firmy jednoosobowej są:

ü      sam jesteś sobie szefem – ty decydujesz kiedy i jak pracujesz;

ü      niskie koszty rozpoczęcia i funkcjonowania działalności;

ü      składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne nie są uzależnione od dochodów, a więc można płacić najniższe stawki;

ü      niski podatek – od 2004 roku można płacić opodatkowanie liniowe
w wysokości 19% niezależnie od dochodów, w zależności od rodzaju prowadzonej działalności można wybrać podatek ryczałtowy, który
w niektórych przypadkach bywa niższy od podatku liniowego;

ü      nieskomplikowana forma rozliczenia z fiskusem – najpopularniejszą formą jest książka przychodów i rozchodów, natomiast jeśli spełnia się odpowiednie warunki można wybrać jeszcze prostszą formę opodatkowania, czyli kartę podatkową lub ryczałt.

Minusem jednoosobowej działalności gospodarczej jest przede wszystkim to, że właściciel odpowiada osobiście za długi firmy. Oznacza to, że w razie niepowodzenia – nie spłacanie kredytów lub długi względem dostawców – można stracić wszelkie oszczędności,
a także cały majątek na rzecz wierzycieli.

Jednoosobowa firma jest najprostszą formą organizacyjną. Procedura uruchomienia jednoosobowej działalności nie jest skomplikowana i nie wymaga dużych nakładów finansowych. Przed rozpoczęciem procedury zakładania firmy jednoosobowej warto jest zrobić rozpoznanie rynku, czy aby nie jest na nim za dużo firm oferujących to, co nasza firma. Następnie udajemy się do Urzędu Gminy lub Urzędu Miasta w celu wpisania działalności do ewidencji działalności gospodarczej. W tym celu trzeba wypełnić odpowiedni druk i wnieść opłatę skarbową, która jest uzależniona od miasta. Urząd w odpowiedzi na złożony wniosek wydaje decyzje o wpisaniu podmiotu do ewidencji nadając firmie właściwy numer wpisu.
Po otrzymaniu decyzji z Urzędu Miasta należy udać się do Głównego Urzędu Statystycznego. Składamy tam wniosek o wpis do Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej i w ten sposób uzyskuje się numer identyfikacji tzw. REGON. Wniosek ten składamy na urzędowym formularzu RG-1. Po uzyskaniu numeru REGON osoba zakładająca działalność gospodarczą musi udać się do Urzędu Skarbowego i złożyć wniosek NIP-1 w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej. Jest to bardzo istotne, ponieważ w toku prowadzenia działalności podajemy ten numer na wszystkich dokumentach firmowych związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych. Dodatkowy obowiązek został nałożony na przedsiębiorców, którzy będą płatnikami podatku VAT lub podatku akcyzowego. Akcyzowego tym celu składa się dodatkowo w Urzędzie Skarbowym wniosek VAT R. Następnie mając już REGON i NIP wyrabiamy pieczątkę firmową, którą będziemy poświadczać wszystkie firmowe dokumenty. Kolejnym krokiem jest otwarcie rachunku bankowego, za pomocą którego dokonuje się wszelkich płatności. Następną ważną instytucją do której należy się udać jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Osoba prowadząca działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym
i zdrowotnym. Każda osoba objęta obowiązkiem ubezpieczenia podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, w tym przypadku od daty rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. W celu zgłoszenia do ZUS-u należy wypełnić formularz ZFA. Po zgłoszeniu w ZUS-ie pozostaje już tylko w zależności od prowadzonej działalności uzyskanie wymaganych zezwoleń i koncesji (np. na sprzedaż alkoholu), powiadomienie inspekcji sanitarnej i Państwowej Inspekcji Pracy. Mając wszystkie urzędowe dokumenty, zezwolenia i koncesje oraz zgodę inspekcji sanitarnej i PIP możemy uruchomić w końcu działalność gospodarczą.

Wiadomo jednak, że w biznesie bywa różnie i nie zawsze można odnieść sukces. Dlatego też czasem przychodzi przykry moment dla właściciela i musi on zakończyć istnienie firmy. Nie zawsze jest to związane z przyczynami finansowymi, ale dla firm jednoosobowych jest to główny powód likwidacji działalności. Likwidację działalności rozpoczynamy nie od urzędów, lecz od zakończenia współpracy z kontrahentami. Następnie dopiero udajemy się do Urzędu Miasta lub Urzędu Gminy i składamy wniosek o wykreślenie firmy z ewidencji działalności gospodarczej. Kolejne kroki kieruje się podobnie jak przy zakładaniu działalności, a więc udajemy się do Urzędu Statystycznego, aby wykreślić z rejestru numer REGON. Następnie w ZUS-ie wyrejestrowujemy płatnika składek, a później do Urzędu Skarbowego, gdzie zgłaszamy aktualizację NIP. Po zakończeniu działalności przedsiębiorca jest zobowiązany do sporządzenia remanentu i zapłacenia należnego podatku. Właściciele firmy, którzy płacą VAT zobowiązani są do zapłacenia podatku od towarów i usług lub też podatku akcyzowego. Przedsiębiorcy zatrudniający pracowników muszą rozwiązać wszelkie umowy o pracę, wydać świadectwa pracy oraz wyrejestrować byłych pracowników jako osoby ubezpieczone w ZUS-ie. Inną formą zapobiegania nierentowności firmy jest zawieszenie działalności gospodarczej, którą można po jakimś czasie uruchomić ponownie.
O tym fakcie należy powiadomić Urząd Skarbowy oraz ZUS. Po zawieszeniu działalności nie trzeba płacić składek na ubezpieczenie społeczne, a tylko należności podatkowe wymagane prawem, z wyjątkiem firm, które rozliczają się w formie karty podatkowej.

- 1 -