Ibogaina.pdf

Ibogaina – wielki spisek mediów, rządów i korporacji

24 Luty 2013

W wielu mediach nie bez powodu słowo

spisek próbuje się ośmieszać. Bardzo często

sugeruje się przy tym, że w spiski wierzą

tylko “ludzie nawiedzeni”, którzy mają

problemy z własną psychiką. Dzisiaj jednak

mam zamiar zaprezentować Państwu

niepodważalny dowód na to, że spiski

mediów, rządów i korporacji istnieją. Istnieją

wszędzie tam, gdzie w grę wchodzą

naprawdę ogromne pieniądze i gdzie

korzyści są obopólne.

Ibogaina jest “organicznym związkiem

chemicznym”, który pozyskuje się z “kory afrykańskiej rośliny Tabernanthe Iboga”.

“Stwierdzono, że ibogaina jest skuteczna przy leczeniu uzależnień od kokainy, heroiny,

etanolu i nikotyny” (wikipedia).

Ibogaina w zwalczaniu uzależnień jest wysoce skuteczna, tak skuteczna, że nic innego nie

może się z nią równać! Już podanie niewielkiej dawki powoduje np. “zanik symptomów

głodu narkotykowego na czas od kilku dni do nawet kilku tygodni, co znacznie ułatwia

przeprowadzenie wstępnej detoksykacji pacjentów” (wikipedia). Nie inaczej jest z

uzależnieniem od alkoholu, czy nikotyny. Ibogaina jednak “NIE JEST NIGDZIE

ZALEGALIZOWANA JAKO OGÓLNODOSTĘPNY LEK” (sic!). Ba! Handel ibogainą jest

nawet zakazany!!! Dlaczego?

Wprowadzenie Ibogainy jako leku de facto oznaczałoby niemal całkowite zlikwidowanie

uzależnień. Zniknęliby palacze, alkoholicy i narkomanii. Tyle tylko, że ktoś by na tym

stracił i to stracił ogromne pieniądze. Rządy straciłyby wpływy z akcyzy. Korporacje

farmaceutyczne straciłyby przychody ze sprzedaży ogromnej masy leków, które kupują

przeważnie ludzie chorujący z powodu nadużywania używek. Przemysł tytoniowy i

alkoholowy by podupadł. Media straciłyby znaczną część wpływów z reklam alkoholi i

lekarstw. Korzyści są obopólne (wielostronne), więc spisek może istnieć!

Ibogainę blokuje się również dlatego, że jest to lekarstwo, które pochodzi z natury, a więc

nie można go opatentować i nie można zmaksymalizować zysków ze sprzedaży. Sprzedaż

nie leży więc w niczyim interesie, oprócz – rzecz jasna – interesu społeczeństwa, ale kogo

on obchodzi? Kogo obchodzi to, że ktoś przypadkiem umrze na raka, albo dostanie

- 1 -

marskości wątroby, lub zniszczy własne życie przez narkotyki? Tak naprawdę to nie

obchodzi nikogo! Liczą się tylko zyski, zyski i jeszcze raz zyski! Ibogaina jest zakazana!

Wszyscy wierzymy, że rządy i korporacje w swoich działaniach kierują się dobrem ludzi.

Nie jest to prawdą. Rządy i korporacja przede wszystkim kierują się interesem własnym, a

więc skupiają się na kwestii zysków. Z tego względu przejawiają skłonność do zmowy i

oszustwa. Dla wszystkich niestety nie jest to oczywiste. Nie jest, bo cichym wspólnikiem

w zmowie jest znaczna część mediów, które pragną uchodzić za niezależne i rzetelne

źródła informacji. Niezależne i rzetelne? Mogę się tu tylko uśmiechnąć. Niezależny i

rzetelny w znacznej części jest praktycznie tylko internet, no ale ten bez końca pragnie się

ocenzurować. Gdy to się uda, to nikt nigdy nie usłyszy o ibogainie i niezliczonej liczbie

podobnych spraw. Zatem czy spiski nie istnieją?

Źródło: niepoprawni.pl/blog/11/ibogaina-wielkie-oszustwo-mediow-rzadow-i-korporacji

Ibogaina – organiczny związek chemiczny,

indolowy psychoaktywny alkaloid

wyekstrahowany z kory afrykańskiej rośliny

Tabernanthe iboga. Ibogaina należy do

rodziny tryptamin.

Ibogainę stosuje się eksperymentalnie do

leczenia uzależnień oraz przy usuwaniu

symptomów reakcji abstynencyjnej

organizmu po odstawieniu narkotyków

uzależniających fizycznie. Stwierdzono, że

ibogaina jest skuteczna przy leczeniu

uzależnień od kokainy, heroiny, etanolu i

nikotyny. Ibogaina jest też czasem

stosowana jako lek pomocniczy w

psychoterapii. Jak dotąd nie stwierdzono,

aby ibogaina wykazywała właściwości

uzależniające. Prowadzone są także terapie

doświadczalne w stosowaniu ibogainy w

leczeniu depresji, wskazujące na wysoką

skuteczność.

Badania kliniczne prowadzone w USA i

Wielkiej Brytanii dowiodły, że pojedyncze podanie dużej dawki (rzędu ok. 1 g) ibogainy

powoduje zanik symptomów głodu narkotykowego na czas od kilku dni do nawet kilku

tygodni, co znacznie ułatwia przeprowadzenie wstępnej detoksykacji pacjentów.

Ubocznym efektem podania takiej dawki jest też popadnięcie pacjenta w stan

kilkudniowego letargu, który pomaga w przeprowadzeniu z nim seansów psychoterapii.

- 2 -

Stosowanie ibogainy w formie jednorazowej dawki w początkowym leczeniu uzależnień

było testowane w kilkunastu państwowych klinikach w USA na początku lat 90. XX w.,

jednak rządowy program badań został zakończony w 2001 r. na skutek wstrzymania jego

finansowania przez rząd USA.

Obecnie w większości krajów europejskich i USA ibogaina ma wciąż status substancji

dopuszczonej do eksperymentalnych testów klinicznych, nie jest jednak nigdzie

zalegalizowana jako ogólnodostępny lek. Wolno więc ją stosować wyłącznie w ramach

zatwierdzonych przez odpowiednie komisje etyczne testów klinicznych. Wysoka cena

ibogainy (rzędu 500 USD za 1 g) powoduje trudną dostępność tej formy leczenia

uzależnień. Status ten wykorzystuje wiele prywatnych klinik, które stosują ją w swoich

programach leczenia uzależnień. Jej posiadanie i stosowanie na własną odpowiedzialność

nie jest zabronione w większości krajów europejskich (poza Szwajcarią, Szwecją i Belgią),

lecz otwarty handel tym związkiem narusza już prawo obrotu lekami. W USA ibogainę

wolno podawać jedynie w ramach zarejestrowanego przez FDA leczenia klinicznego, zaś

jej posiadanie przez prywatne osoby jest przestępstwem.

Działanie psychoaktywne

Dawki w okolicach 3–5 mg na kilogram masy ciała wywołują słabą stymulację.

Doświadczenie z wyższą dawką – 10 mg na kilogram masy ciała (lub więcej) – zwykle

dzieli się na dwie wyraźne fazy – wizyjną i introspektywną.

Faza wizyjna zwykle obejmuje efekty wizualne przy zamkniętych i otwartych oczach oraz

oniryczne wizje. Przedmioty w polu widzenia mogą się wykrzywiać, układać we wzory,

zmieniać kolory i teksturę. Po zamknięciu oczu mogą się ukazywać barwne, wyraźne i

szczegółowe geometryczne wizje. Znane są subiektywne opisy ibogainowych wizji jako

podobnych do marzeń sennych sekwencji symbolicznych obrazów czy filmowych

retrospekcji z różnych scen z życia. W tej fazie często występują także: euforia, napady

niekontrolowanego śmiechu i lęku, czasem występują też kłopoty z pamięcią

krótkotrwałą. Trwa to zwykle jedną do czterech godzin, potem zaczyna się etap

introspektywny.

W fazie introspektywnej często występują: podniesienie nastroju, uspokojenie,

zrelaksowanie oraz wyraźna intelektualna i emocjonalna klarowność. Możliwe jest

osiągnięcie głębokiej introspekcji i głębszego zrozumienia zjawisk psychologicznych

kierujących ludzką psychiką. W tej fazie zwykle występuje zanik potrzeby zażywania

substancji psychoaktywnych, od których pacjent jest uzależniony. Może ona trwać od kilku

godzin do kilku dni.

Źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Ibogaina

- 3 -

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: