Wędróka przez Biblię_twr_33-2010_10-2011_03.pdf

Kwartalnik wydawany przez

„Impuls” TWR Polska

1.10.2010

31.03.2011

Niebo

Trudno jest nam wyobrazić sobie niebo. Przestrzeń bez granic?

Czas który nie przemija, wieczność? Trudno nam objąć umysłem

wszechświat, z miliardami galaktyk, a co dopiero wyobrazić sobie

spotkanie z jego Stwórcą i przebywanie u Jego boku, na zawsze

i wszędzie …

Biblia mówi o niebie niewiele, podkreśla, że to rzeczywistość, któ-

ra przekracza nasze zdolności poznawcze, zmysłowe, intelektua-

lne, emocjonalne – „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało,

i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, któ-

rzy go miłują” (I Kor. 2,9). Boga trzeba pokochać, żeby doświad-

czać jego obecności, tu i teraz, i w wieczności. Ta myśl jest chyba

najważniejsza w wypowiedzi apostoła Pawła. W Listach do Tesa-

loniczan apostoł narodów pisze o zbliżającym się powrocie Jezusa

Chrystusa.

To co najistotniejsze – wiemy, że do nieba możemy się dostać

tyl-

ko dzięki zaufaniu Jezusowi.

I jeszcze jedno jest właściwie pewne. W niebie spotkamy

pro-

roków i apostołów. Dlatego warto wsłuchiwać się już teraz w sło-

wa Izajasza, Jeremiasza i warto studiować listy apostolskie.

Tak możemy poznawać, skrawek po skrawku, rzeczywistość nieba.

List do Filipian

Autor, czas i miejsce napisania Listu.

List do Filipian jest jednym z czterech listów więziennych apo-

stoła Pawła, które weszły w skład kanonu Nowego Testamentu. Listy

do Efezjan, do Kolosan i do Filemona zostały napisane podczas

uwięzienia Pawła w Rzymie, pomiędzy 61 a 63 rokiem n.e. Natomiast

List do Filipian apostoł napisał najprawdopodobniej wcześniej,

podczas uwięzienia go w Efezie, w latach 56 - 57.

Okoliczności napisania Listu

Apostoł Paweł przybył do Filippi podczas swojej drugiej po-

dróży misyjnej, trwającej od roku 50 do 53. Jego pobyt w Filippi

opisuje Łukasz w 16 r. Dziejów Apostolskich. Filippi było wielkim

ośrodkiem handlowym świata starożytnego. Wiemy, że pierwszą

osobą, która w tym mieście otwarła swoje serce na głoszoną przez

Pawła ewangelię była Lidia, handlarka purpury, jednego z najko-

sztowniejszych towarów w tamtych czasach.

Lidia była zamożną kobietą, była też pierwszą mieszkanką Europy,

która została chrześcijanką.

Później Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie przyjął dozorca

więzienia, rzymski oficer. Filippi było rzymską kolonią i nawrócenie

obywatela Rzymu miało duże znaczenie dla dalszych losów rozwoju

chrześcijaństwa w tym strategicznie położonym mieście. Gdy apostoł

opuszczał Filippi funkcjonowała tam już silna wspólnota

chrześcijańska.

Ze wspólnotą chrześcijan w Filippi łączyły Pawła szczególnie

serdeczne więzy, więzy przyjaźni i miłości. Była to jego ukochana

wspólnota, o czym świadczy ton jego listu. Znajdujemy tu np. takie

słowa apostoła: "Moi kochani bracia, tęsknię za wami, wy jesteście

moją radością i laurem zwycięstwa. Trzymajcie się wiernie Pana,

kochani moi" ( 4, 1 ).

Paweł w czasie swoich podróży misyjnych starał się utrzymy-

wać z pracy własnych rąk, nie chcąc obciążać finansowo zakładanych

przez siebie wspólnot. W wyjątkowo trudnych sytuacjach korzystał

jednak z pomocy wspólnoty w Filippi i czynił to kilkakrotnie, o czym

dowiadujemy się z relacji Dziejów Apostolskich i z listów samego

apostoła. Świadczy to o bliskich, serdecznych stosunkach Pawła z

braćmi i siostrami w Chrystusie z Filippi.

Przyczyny napisania Listu

Bezpośrednim powodem napisania Listu do Filipian była, jak się

wydaje, choroba Epafrodyta. Filipianie wysłali go do uwięzionego

Pawła jako doręczyciela daru, a także po to, by mógł przebywać z

apostołem i być jego osobistym pomocnikiem. Epafrodyt jednak

zachorował. Paweł odesłał go więc z powrotem. Jednak w trosce by

Filipianie nie uznali wracającego Epafrodyta za człowieka, który się

nie sprawdził, apostoł napisał w swoim liście: "Przyjmijcie go po

bratersku, z radością i szanujcie takich ludzi, jak on; przecież służąc

mi pomocą w waszym imieniu, narażał swoje życie dla sprawy

Chrystusa" ( 2, 29 - 30 ).

Paweł napisał swój list także, by podziękować Filipianom za

okazaną mu pomoc. Minęło kilka lat ( około pięciu ) odkąd opuścił

Filippi, a w tym czasie kilkakrotnie jego ukochana wspólnota wy-

syłała mu prezenty. Apostoł chce też zachęcić Filipian do wytrwania

w próbach, które przechodzą. Wzywa także w swoim liście do

jedności. We wspólnocie w Filippi były dwie kobiety, które kłóciły się

i siały niepokój. Byli tam też fałszywi nauczyciele, którzy starali się

zwieść Filipian z drogi prawdy.

Tak więc, wdzięczność za okazaną mu pomoc i troska o

ukochaną wspólnotę i o powracającego do Filippi chorego Epafro-

dyta pobudziły apostoła Pawła do napisania Listu do Filipian.

Treść Listu

List do Filipian jest listem bardzo osobistym i przede wszystkim

listem dziękczynnym. Nie zawiera jakiegoś systematycznego

wykładu prawd wiary. Niemniej, wśród cennych osobistych zwie-

rzeń i serdecznych podziękowań oraz napomnień apostoła, znajduje

się wspaniały fragment o pokorze Chrystusa, o Jego ogołoceniu się z

chwały należnej Bożemu Synowi. Ten urywek Listu stanowi

bezcenny element nauki Nowego Testamentu o Chrystusie, o Jego

boskiej naturze i istnieniu przed wcieleniem.

Poza tym nie ma w Liście do Filipian treści o charakterze dok-

trynalnym. Świadczy to o tym, że nie było we wspólnocie w Filippi

poważniejszych wpływów błędnych nauk, które Paweł musiałby

korygować, tak jak to miało miejsce np. w Galacji. Nie potrzebował

też apostoł zasadniczo korygować postępowania Filipian, tak, jak to

musiał czynić w stosunku do Koryntian.

List do Filipian jest jak gdyby serdeczną rozmową prowadzoną

przez apostoła, duchowego ojca wspólnoty, z jej członkami,

oddanymi przyjaciółmi, ukochanymi braćmi w Chrystusie. Apostoł

zachęca Filipian do wytrwałego i radosnego kroczenia przez życie z

Chrystusem.

List do Filipian jest więc cenną rozprawą na temat pokonywania

przez chrześcijanina przeszkód, znoszenia doświadczeń i prób, w

życiu będącym kroczeniem śladami Jezusa Chrystusa.

Jak chrześcijanin ma wytrwać w doświadczeniach i zachować

pogodę ducha, duchową radość? - tak możemy sformułować temat

Listu do Filipian.

List ten w ogóle bywa nazywany "listem radości", ponieważ często

pojawiają się w nim słowa "radość" i "radować się".

"Radujcie się - pisze Paweł - powtarzam, radujcie się". Mimo, że

znajduje się w więzieniu, apostoł kieruje serca swoich przyjaciół, a

także nasze serca, ku takiej radości, której nikt nie może nam odebrać.

A kiedy stajecie do modlitwy,

przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu,

aby także Ojciec wasz, który jest w niebie,

przebaczył wam wykroczenia wasze".

JEZUS

Ew. Marka 11,25

Struktura Listu

I. F i l o z o f i a życia chrześcijanina

1. Pozdrowienia

2. Cechy chrześcijańskiego życia

3. Rozwój chrześcijanina i cel jego życia

r. 1

w. 1 - 2

w. 3 - 11

w.12 - 30

II. W z o r z e c chrześcijańskiego życia

1. Chrystus wzorem pokory

2. Przykład apostoła Pawła

3. Przykład Tymoteusza

4. Przykład Epafrodyta

r. 2

w. 1 - 11

w.12-18

w. 19 - 24

w. 25 - 30

III. K o s z t y (c e n a) chrześcijańskiego życia

1. Koszty rozliczenia się z przeszłością

2. Koszty dążenia do celu (teraźniejszość)

3. Życie nadzieją (przyszłość)

r. 3

w. 1 - 9

w. 10 - 19

w. 20 - 21

IV. M o c do prowadzenia chrześcijańskiego życia

1. Radość - źródło mocy

2. Modlitwa - tajemnica mocy (radości)

3. Przebywanie z Chrystusem - świątynia mocy (radości)

4. Ukrycie się w Chrystusie - doznawanie mocy (radości)

r. 4

w. 1 - 4

w. 5 - 7

w. 8 - 9

w. 10 – 23

Pracę naszą można wspierać modlitwą

oraz finansowo poprzez wpłaty na nasze konto:

PKO BP IV Oddział Wrocław

Nr r-ku: 05 1020 5242 0000 2702 0020 4313

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: