ECO U.kronika globalnej wioski w SEMIOLOGIA ŻYCIA CODZIENNEGO - strzeszczenie rozdziału.doc

(39 KB) Pobierz
U

U. ECO „SEMIOLOGIA ŻYCIA CODZIENNEGO”

Czytelnik, Warszawa, 1996*

 

* tylko część tej książki macie tutaj przedstawioną przeze mnie!

Mam nadzieję, że uda się nastepne

 

U. Eco urodzony w l.30-tych XXw., Włoch; eseje pochodzą chyba głównie z lat 70tych/80tych.

 

 

Przeczytałam sobie rozdział „Kronika globalnej wioski” i tam są takie eseje:

 

 

PARTYZANTKA SEMIOLOGICZNA

 

Dziś, żeby opanować kraj, potrzebna jest nie tylko siła militarna, ale też trzeba kontrolować środki przekazu

 

Komunikacja jest dziś gł. dobrem

 

Cytuje McLuhana: medium is a message

 

Ale nie potwierdza tego przykład wodza indiańskiego, który nosi budzik jako wisiorekJ

 

Eco odróżnia: kod a kanał

 

Kod to np. język, w zależn. od tego, który wybierzemy, inaczej zrozumiemy przekaz (np. no more dla Włochów to „nie jeżyny” czy jakoś tak:)

Albo różnie rozumie się zapalenie światła, np. może być znakiem mojej kochanki, że męża nie ma w domu

 

Daną reklamę inaczej odbiorą osoby z nizin i wyżyn społecznych

 

Czyli nie tylko przekaz jest ważny, ale też: adresat (jego właściwości), kod, syt. społeczna…

 

Aby zawładnąć komunikacją, nie należy zaczynać od jej początku (przekaz), ale od końca (opinia publiczna)

 

 

MULTIPLIKACJA ŚRODKÓW PRZEKAZU

 

 

Mass media są: genealogiczne-> bo łańcuch imitacji każdego wynalazku

Pozbawione pamięci-> bo nikt nie pamięta, to zainicjował ten łańcuch

 

Dystans między sztuką niską i wysoką został skrócony

 

Szkoła musi:

- dostarczać nowych instytucji uczących

- reagować na środki masowego przekazu

 

media do kwadratu->media mediów

multiplikacja mediów-> był przykład, że ktoś zaczyna lansowac koszulki z pliszką i potem nie wiadomo, kto tak naprawdę to lansuje-czy projektant, czy reklama, czy ludzie, którz ją noszą, czy piosenka o nich………

 

 

PRZEJRZYSTOŚĆ UTRACONA

 

1.neo TV

 

paleotelewizja – jest do ogarnięcia

neotelewizja – nie ogarniamy jej; nieskończona liczba postaci, pozycji…

 

2.informacja i fikcja

 

dychotomia progr. telewizyjnych:

 

1/ informacyjne

a/prezentują prawdę

b/prezentują ja zgodnie z kryteriami istotności i proporcji

c/oddzielaja informacje i komentarz

 

2/oparte na fantazji i fikcji

 

zawieszenie niewiedzy - dla zabawy

prawda jest, tylko że ujmowana parabolicznie

 

ważniejsze jest dla nas, gdy pogwałci się reguły w 1 typie niż w 2

(1=znaczenie polityczne 2=znaczenie kulturalne)

 

3.patrzenie do kamery

 

przeciwstawienie:

 

os. które mówią patrząc do kamery

 

-reprezentuje samą siebie

-podkreśla fakt, że jest telewizja i właśnie dlatego mówi

 

traci się odległość charakterystyczną dla przekazu telewidz.

 

 

Os. które mówią, nie patrząc do kamery

 

-Przedstawia kogoś

-tv mogłoby teraz równie dobrze nie być

 

TV chce być niezauważana

 

Tu odbiorcy częściej identyfikują się z prezentowanymi wzorami

 

Dziś coraz bardziej się miesza te typy, np. teleturnieju

 

4.nadaję właśnie program i to jest prawda

 

podważona jest relacja prawdy faktycznej

 

przypadk słynnego u nich wypadku dziecka w jakiejś miejscowości na V…, który był relacjonowany na żywo (cała kacja ratownicza, ale niestety zakończona niepowodzeniem)

 

w neotv aparatura nagraniowa (mikrofon, kamera, telefon) już nie jest ukryta

można nawet powiedzieć, że teraz czas na brawa i nie ściemniać, że wcale napis się nie zaświecił w studio

 

5.reżyseria

 

TV pokazuje coraz mniej wydarzeń – czyli takich, kt są niezależne od TV

 

Obecność kamer wpływa na:

a/przygotowania do wydarzenia (np. mecz, ślub)

b/przebieg (jak by wyglądała kacja ratownicza tamtego dzieciaka?)

 

w trakcie Rogal Wedding nawet gówno konia miało „kolor telegeniczny”

(karmili je czymś przez 2 tyg)

 

6.parę sztucznych ogni na zakończenie

 

Eco przepowiada: „ekran będzie dostarczał info o jakiś świeciezewn, do którego nikt nie będzie ani chodził, ani jeździł”

 

Neotv – prze cały dzień, a nie tylko między innymi czynnościami

 

 

 

KULTURA JAKO WIDOWISKO

 

Widowisko jako fenomen l.70tych

 

„poważna imp kulturalna”

-nudna

-bierna publika

 

„3ci etap kult wysokiej”

-chodzą na imp kul;turalne

-słuchaja i zabierają głos

-„zbiorowe świętowanie”

-pobyć razem

-przeżyć wspólnie wydarzenie

 

SPORT/SPORTOWA GADANINA (były 2 eseje o sporcie-jesten o gadaninie, drugi o mundialu, ale jakoś tak mam notatki razem)

 

„sport to człowiek”

 

„marnotrawstwo ludyczne” – każdy ruch w sporcie jest marnotrawieniem energii, bo jest tylko dla zabawy, sport sam w sobie jest celem

 

sport do kwadratu – sport staje się wypowiedzią nt gry

 

sport oglądany – mistyfikacja zdrowia

 

dyskurs o sporcie (w prasie) – sport podniesiony do potęgi n

 

sport jako praktyka – już nie istnieje, chyba że ze wzgl ekonomicznych

istnieją tylko „gadaniny o gadaninach o sporcie”

 

pojęcie uprawiania sportu miesza się z pojęciem mówienia o sporcie

(funkcja fatyczna języka)

 

widowisko sportowe a sport

 

dyskusja sportowa – środek zastępujący dyskusje polit (taki bufor neg energii)

 

 

MODUS OPERANDI MODY KULTURALNEJ

 

Isnieją różne mody kulturalne – np. na jakąś opinię, teorię…

Jest konsekwencją zdynamizowania kultury

Kult statyczna – nie wywołuje mód

 

Najpierw jest popularyzacja kultury, potem się tych ludzi wdraża w specjalizacje, a potem idzie w interdyscyplinarność – czyliż ci profesorowie współpracują ze sobą, tłumaczą sobie nawzajem swoje teorie na zrozumiały dla innych język i wychodzi z tego jakieś niewiadomo do końca co:p

 

 

FALSYFIKACJA

 

„elektroniczna opozycja” – pisze tu o ludziach, gł młodych, którzy oszukują system, żeby ominąć koszta, np. kserowanie całych książek, rozmowa przez jakiś kod na koszt firmy

 

takie coś jst i firmy to wiedzą, ale tak jakby wliczają to w koszta, bo zajmowanie się tym byłoby stratą czasu (dla dużych firm)

a np. wyd naukowe sprzedają książki drożej i tylko uczelniom

 

Pozdr! Asia.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin