JAVIER SIERRA
TAJEMNA WIECZERZA
Z hiszpańskiego przełożyła ANNA JĘCZMYK
WARSZAWA - KATOWICE 2006
Tytuł oryginału:
LA CENA SECRETA
Copyright © Javier Sierra 2004 Ali rights reserved
Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz & Wydawnictwo Sonia Draga 2006
Copyright © for the Polish translation by Anna Jęczmyk 2006
Ilustracje na okładce: Jacek Kopalski
Redakcja: Beata Słama
Konsultacja historyczna: prof. Zbigniew Mikołejko
Projekt graficzny okładki i serii: Andrzej Kuryłowicz
ISBN-13 978-83-7359-440-1 978-83-89779-51-9
ISBN-10 83-7359-440-X 83-89779-51-X
Dystrybucja
Firma Księgarska Jacek Olesiejuk
Kolejowa 15/17, 01-217 Warszawa
t./f. (22)-631-4832, (22)-535-0557/0560
www.olesiejuk.pl
Sprzedaż wysyłkowa - księgarnie internetowe
www.merlin.pl
www.ksiazki.wp.pl
www.empik.com
WYDAWNICTWO ALBATROS ANDRZEJ KURYŁOWICZ Wiktorii Wiedeńskiej 7/24, 02-954 Warszawa
WYDAWNICTWO SONIA DRAGA PI. Grunwaldzki 8-10, 40-950 Katowice
Wydanie I
Skład: Laguna
Druk: WZDZ - Drukarnia Lega, Opole
Dla Evy,
która oświetliła drogę
temu żeglarzowi, zawsze ofiarowując
mu swoje sanktuarium
Kto jest kim w Tajemnej Wieczerzy
W celu ułatwienia lektury przedstawiamy tu wybrane osoby, które pojawiają się na kartach Tajemnej Wieczerzy. Te osoby, przy których podano daty życia, są postaciami historycznymi.
Alberti Leon Battista (1404—1427) — malarz, architekt, poeta, antykwariusz, filozof, kartograf i wynalazca. Miał także wybitne osiągnięcia w sztuce szyfrowania wiadomości, zaprojektował bowiem pierwszą maszynę kryptograficzną, „cyfrowy dysk”, umożliwiający kodowanie i odszyfrowywanie tajnych wiadomości; jako pierwszy sformułował naukowe zasady perspektywy.
Aleksander VI, papież (1431—1503) — właść. Rodrigo de Borgia, Hiszpan, jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci tamtych czasów; na tronie papieskim zasiadł dzięki przekupstwu, przysporzył sobie wielu wrogów za sprawą swej rozwiązłości (orgie z własną córką) i zepsucia. Miał kilkanaścioro dzieci. Uważał się za potomka egipskiego boga Ozyrysa.
Arno Guglielmo — dominikanin, odpowiedzialny za kuchnie klasztoru Santa Maria delie Grazie. Pozostawał pod wpływem herezji katarskiej.
Bacon Roger (1214—1294) — franciszkanin, wynalazca, teolog i filozof, autor traktatu De secretis artis et naturae operibus, w którym opisał dwanaście sposobów ukrywania informacji w dziele
sztuki. W istocie była to pierwsza europejska praca opisująca zastosowanie kryptografii. Wielu uważa Bacona za kogoś w rodzaju Leonarda da Vinci trzynastego stulecia.
Bandello Matteo (1484—1561) — bratanek przeora Vicenza Bandella, dominikanin, biskup Agen (Francja), stał się. najwybitniejszym nowelistą włoskiego renesansu. W swoich pismach wspominał lata wczesnej młodości, spędzone w pobliżu Leonarda da Vinci.
Bandello Vicenzo (1435—1506) — przeor mediolańskiego klasztoru Santa Maria delie Grazie w latach 1495—1501, po śmierci ojca Gioacchina Torrianiego generał zakonu Świętego Dominika.
Benedetto — dominikanin w klasztorze Santa Maria delie Grazie, spowiednik i sekretarz przeora Vicenza Bandella. Stracił lewe oko w wieku siedemnastu lat podczas walk w jego ojczystym Castelnuovo. Po zniszczeniu klasztoru w Castelnuovo został przeniesiony do Santa Maria delie Grazie w Mediolanie.
Binasco Veronica da (1445—1497) — błogosławiona, zakonnica w klasztorze augustianek pod wezwaniem świętej Marty w Mediolanie. Ekstatyczna wizjonerka, jej przepowiednie wywoływały sensację. Udzielała upomnień nawet papieżowi Aleksandrowi VI z powodu jego rozwiązłego trybu życia.
Botticelli Sandro, właść. Alessandro di Mariano Filipepi (1445— 1510) — podobnie jak Leonardo da Vinci był uczniem Verocchia, pobierał także nauki u fra Filippa Lippiego, uważany za jednego z najwybitniejszych artystów włoskiego renesansu, przedstawiciel szkoły florenckiej. Zgłębił mitologię antyczną, co znalazło odbicie w takich jego dziełach jak Wiosna czy Narodziny Wenus. Historycy sztuki doszukują się w jego obrazach symboli związanych z herezją świętego Graala. Porzucił malarstwo pod wpływem Savonaroli.
Crivelli Lukrecja (1452—1519) — pozowała Leonardowi da Vinci do portretu La belle Ferroniere (obecnie w Luwrze). Była jedną z kochanek Lodovica il Moro, urodziła mu przynajmniej jedną córkę.
Crivelli Elena — córka Lukrecji z jej małżeństwa z hrabią Crivellim. Bratanica znanego weneckiego malarza Carla Crivelli. W Tajemnej Wieczerzy została przedstawiona jako spadkobierczyni
prastarego rodu kobiet wywodzącego się od Marii Magdaleny. Dostąpiła wtajemniczenia w sekrety swojej pramatki.
Este Beatrice d' (1475—1497) — księżna Mediolanu, córka księcia Ferrary, żona Lodovica il Moro Sforzy. Pragnęła przekształcić Mediolan w Nowe Ateny, które przywróciłyby ludzkości Złoty Wiek, opisywany przez starożytnych pisarzy i filozofów. Lubiła luksus, kochała sztuki piękne. Dla wielu stanowiła ucieleśnienie ideału renesansowej włoskiej księżniczki.
Ficino Marsilio (1433—1499) — uczony, muzyk i kaznodzieja. Jeden z najwybitniejszych intelektualistów swoich czasów. Jako pierwszy przełożył na łacinę pisma Platona i Plotyna oraz Corpus Hermeticum. Twórca terminu „miłość platoniczna”. Współzałożyciel Akademii Platońskiej, która była kolebką renesansu.
Forzetta Mario — uczeń Leonarda da Vinci pochodzący, podobnie jak Beatrice d'Este, z Ferrary. W szesnastym roku życia udał się do Mediolanu, by uczyć się malarstwa w bottega Leonarda. Po odejściu z pracowni Leonarda zaczyna handlować starożytnymi manuskryptami w służbie Oliveria Jacarandy. Po raz pierwszy zetknął się z herezją katarską w swojej ojczystej Ferrarze.
Giberto, dominikanin — zakrystian w klasztorze Santa Maria delie Grazie. Urodził się w pobliżu granicy niemieckiej. Jego włosy w kolorze dyni były częstym powodem żartów współbraci.
Jacaranda Oliverio — antykwariusz pochodzący, podobnie jak papież Aleksander VI, z Walencji (Hiszpania). Był jednym z pierwszych antykwariuszy, którzy dostarczali starożytne eksponaty zarówno Pałacowi Papieskiemu, jak i domowi Sforzów. Specjalista od starożytnych tekstów, a także ojciec pięknej Marii.
Leyre Augustyn — dominikanin, rzymski inkwizytor i wybitny funkcjonariusz Sekretariatu Szyfrów Państwa Papieskiego. Ekspert w zakresie kryptografii i teologii. To on jest narratorem historii opowiedzianej w Tajemnej Wieczerzy. Opisuje ją u schyłku życia, w Egipcie, gdzie schronił się w jakiś czas po odkryciach, których dokonał podczas szpiegowskiej misji, podjętej w związku z osobą Leonarda da Vinci zimą 1497 roku w Mediolanie.
Luini Bernardino (ok. 1485—1532) — uczeń Leonarda da Vinci, jego prace znajdują się w wielu muzeach europejskich. Jego biografia pełna jest tajemnic i niejasności, przypuszcza się, że nigdy nie opuścił Lombardii.
Medici Cosimo, Starszy (1389—1464) — w źródłach polskich występuje również jako Kosma (Kuźma) Medyceusz Starszy, faktyczny władca Republiki Florenckiej, sławny kupiec. Był mecenasem uczonych i artystów, założył Akademię Platońską, a jej prowadzenie powierzył młodemu Marsiliowi Ficinie.
Oggiono Marco d' (1470—1549...
smialytedd