lipaza_14_04_2011[1]_2011_pdf.pdf

(174 KB) Pobierz
Przedruk materiałów dydaktycznych w całości lub w części możliwy w celu przygotowania do ćwiczeń z biochemii realizowanych w Katedrze Biochemii, WRiB SGGW w Warszawie.
Inne wykorzystanie tych materiałów bez zgody pracowników Katedry Biochemii jest zabronione.
Badanie szybkości hydrolizy lipidów mleka i oznaczanie aktywności lipazy
trzustkowej
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest poznanie alkacymetrycznej metody oznaczania aktywności lipazy
trzustkowej z użyciem fenoloftaleiny jako wskaźnika oraz śmietany jako naturalnej emulsji
lipidu. Ponadto zadaniem będzie zbadanie szybkości katalizowanej reakcji na podstawie ilości
uwalnianych kwasów tłuszczowych w 20 minutowych przedziałach czasowych.
Wprowadzenie
Lipazy (EC 3.1) to enzymy należące do klasy hydrolaz, podklasy esteraz katalizujące reakcję
hydrolizy wiązań estrowych występujących między glicerolem, a kwasami tłuszczowymi w
obrębie różnorodnej grupy lipidów. Enzymy te odpowiedzialne są za rozkład triacylogliceroli
(TAG) stanowiących rezerwuar energii żywych organizmów. Reakcja katalizowana przez
lipazy odbywa się na granicy fazy lipidowej (substratu) i wodnej, w której rozpuszcza się
enzym. Produktami hydrolizy są kwasy tłuszczowe, diacyloglicerole (DAG),
monoacyloglicerole (MAG) oraz glicerol. Lipazy są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie.
Występują w nasionach i organach wegetatywnych wielu roślin, w niektórych
mikroorganizmach oraz w organizmach ludzi i zwierząt ( trzustka, wątroba, ściana żołądka i
jelit). Optymalne pH działania dla lipaz roślinnych wynosi 4,5 – 5,0, a dla lipaz pochodzenia
zwierzęcego 7,0 – 8,0 natomiast temperatura efektywnego działania mieści się w granicach od
35 º C do 37 º C.
W procesach trawiennych mających miejsce w organizmach ludzi i zwierząt
największe znaczenie mają lipazy: trzustkowa, wątrobowa i jelitowa. Lipaza trzustkowa
odszczepia wyłącznie kwasy tłuszczowe w pozycjach 1 i 3 w cząsteczce triacyloglicerolu
(wiązania estrowe utworzone w reakcji kwasów karboksylowych z pierwszorzędowymi
grupami hydroksylowymi). Natomiast lipaza jelitowa działa na wiązania estrowe w położeniu
2, powstające w reakcji kwasów tłuszczowych z drugorzędową grupą hydroksylową glicerolu.
W jelicie cienkim człowieka aktywność lipaz wzmagają składniki żółci wydzielanej do
światła dwunastnicy. Obecne w żółci sole kwasów żółciowych emulgują tłuszcze tzn.
rozbijają je na drobne cząsteczki, dzięki czemu znacznie zwiększa się powierzchnia interakcji
Przedruk materiałów dydaktycznych w całości lub w części możliwy w celu przygotowania do ćwiczeń z biochemii realizowanych w Katedrze Biochemii, WRiB SGGW w Warszawie.
Inne wykorzystanie tych materiałów bez zgody pracowników Katedry Biochemii jest zabronione.
wodno-tłuszczowej i w efekcie rośnie aktywność lipazy. Poza szczególnie ważnym
znaczeniem fizjologicznym lipazy mogą stanowić atrakcyjne narzędzie przemysłowe. Lipazy
pochodzenia mikrobiologicznego syntezowane przez różne szczepy drożdży, pleśni czy
bakterii ( Candida rugosa, Candida antarctica, Aspergillus niger, Bacillus piocyaneum )
wykorzystane są w przemyśle spożywczym do otrzymywania komercyjnie ważnych,
niskocząsteczkowych estrów o określonych walorach smakowo-zapachowych obecnych w
napojach, sokach, nektarach, budyniach, dżemach i ciastkach. Enzymy te znajdują także
zastosowanie w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym i kosmetycznym.
Produktem działania lipazy trzustkowej (EC 3.1.1.3) odłączającej kwasy tłuszczowe przy
skrajnych atomach węgla triacylogliceroli jest mieszanina 2-acyloglicerolu i wolnych kwasów
tłuszczowych (Rys.1). Początkowo hydroliza z udziałem tego enzymu odbywa się powoli
gdyż triacyloglicerole są nierozpuszczalne w wodzie. Dopiero w miarę wzrostu stężenia
diacylogliceroli, które są bardziej polarne od triacylogliceroli, rośnie szybkość działania
lipazy trzustkowej. Aktywatorami tego enzymu są między innymi jony Ca +2 , Fe +3 , serotonina,
adrenalina i noradrenalina zaś inhibitorami jony Zn +2 , aldehydy i ketony.
Rys.1. Hydroliza triacyloglicerolu z udziałem lipazy trzustkowej: R – reszta alkilowa
kwasu tłuszczowego związanego estrowo z glicerolem
Metoda oznaczania aktywności lipazy trzustkowej
Aktywność lipazy trzustkowej określa się na podstawie ilości uwolnionych kwasów
tłuszczowych w czasie działania enzymu w optymalnych warunkach doświadczalnych. Ilość
uwolnionych kwasów tłuszczowych w próbkach badanego substratu zawierającego tłuszcz,
pobieranych w kolejnych odstępach czasu oznacza się przez miareczkowanie mianowanym
roztworem KOH wobec fenoloftaleiny jako wskaźnika. W metodzie stosowanej na ćwiczeniu
reakcja substratu z enzymem prowadzona jest w temperaturze 37 ºC i początkowym pH 7,7,
828264272.004.png
Przedruk materiałów dydaktycznych w całości lub w części możliwy w celu przygotowania do ćwiczeń z biochemii realizowanych w Katedrze Biochemii, WRiB SGGW w Warszawie.
Inne wykorzystanie tych materiałów bez zgody pracowników Katedry Biochemii jest zabronione.
którego wartość z upływem czasu ulega niewielkiemu obniżeniu do pH 7,0, w wyniku
uwalniania kwasów tłuszczowych. Dlatego też do oznaczeń stosowany jest bufor o
stosunkowo wysokim stężeniu (0,7M).
Odczynniki
1. 12 % śmietana
2. 0,7M bufor fosforanowy pH 7,7 .
3. 96 % etanol skażony
4. 0,5 % fenoloftaleina w 96 % etanolu skażonym
5. 0,025M KOH
6. wyciąg enzymu z trzustki wieprzowej (zadanie kontrolne)
Wykonanie
Otrzymany w kolbie miarowej ekstrakt enzymatyczny lipazy (zadanie kontrolne) uzupełnić
wodą do kreski i dobrze wymieszać. Do 6 enzymatycznie czystych probówek (próby pełne)
odmierzyć po 2,5 ml śmietany ( 1 ) i po 1 ml buforu ( 2 ). Wymieszać i umieścić w łaźni wodnej
o temperaturze 37 °C. Po 5 minutach do wszystkich sześciu probówek (nie wyjmując ich z
łaźni) dodać kolejno z otrzymanej kolby miarowej po 0,5 ml ekstraktu lipazy, dobrze
wymieszać i inkubować w 37 °C. Po 20 minutach od dodania enzymu do dwóch probówek
dodać po 5 ml skażonego etanolu ( 3 ) następnie próby wyjąć z łaźni i do każdej dodać kilka
kropli fenoloftaleiny ( 4 ). Zawartość probówek przenieść do dwóch wcześniej
przygotowanych kolb stożkowych (na 100 ml) i miareczkować mianowanym roztworem
KOH ( 5 ) do trwałego lekko różowego zabarwienia (wszystkie próby miareczkować do barwy
o takiej samej intensywności!!!). Do kolejnych dwóch prób dodać skażonego etanolu po 40
minutach, a do ostatnich dwóch po 60 minutach od dodania enzymu i postępować z nimi
zgodnie z procedurą opisaną wyżej. Chcąc określić kwasowość składników mieszaniny
inkubacyjnej należy wykonać także próbę materiałową (w dwóch powtórzeniach). W tym
celu należy odmierzyć do dwóch kolb stożkowych (na 100 ml) po 2,5 ml śmietany ( 1 ), 1 ml
buforu ( 2 ), 5 ml etanolu skażonego ( 3 ), kilka kropli fenoloftaleiny ( 4 ) oraz 0,5 ml ekstraktu
lipazy, a następnie miareczkować mianowanym roztworem KOH ( 5 ).
Przedruk materiałów dydaktycznych w całości lub w części możliwy w celu przygotowania do ćwiczeń z biochemii realizowanych w Katedrze Biochemii, WRiB SGGW w Warszawie.
Inne wykorzystanie tych materiałów bez zgody pracowników Katedry Biochemii jest zabronione.
Opracowanie wyników
1. Obliczyć aktywność lipazy trzustkowej po 60 minutach reakcji.
Od uśrednionej objętości mianowanego roztworu KOH zużytego do miareczkowania prób
pełnych po 60 minutach inkubacji, odjąć średnią wartość próby materiałowej. Aktywność
lipazy wyrazić w μmolach kwasów tłuszczowych uwolnionych w ciągu 1 minuty przez
enzym z 1g trzustki wiedząc, że 1ml 0,025-molowego KOH zobojętnia 25 μmoli kwasów
tłuszczowych oraz uwzględniając poniższy schemat rozcieńczeń:
30 g trzustki → 1000 ml → X ml ( 5 ml) → 10 ml → 0.5 ml
Przykładowe obliczenia:
Objętość roztworu KOH
zużytego do
zmiareczkowania prób po 60
minutach inkubacji (P 60 )
Objętość roztworu KOH
zużytego do
zmiareczkowania prób
materiałowych (M)
Różnica między średnią prób
po 60 minutach inkubacji
a materiałową (P 60 – M)
1 34 ml
1 6,1 ml
32 ml - 6ml = 26 ml
2 30 ml
2 5,9 ml
średnia 32 ml
średnia 6,0 ml
Jeżeli 1 ml KOH zobojętnia 25 μmoli kwasów tłuszczowych
to
26 ml KOH zobojętni 650 μmoli kwasów tłuszczowych
Do reakcji pobrano 0,5 ml ekstraktu lipazy trzustkowej zatem ilość uwolnionych kwasów
tłuszczowych przez 0,5 ml lipazy wynosi 650 μmoli. Aktywność lipazy w 10 ml roztworu
(objętość kolby) jest więc równa 13000 μmolom uwolnionych kwasów tłuszczowych.
Następnie wiedząc, że przed uzupełnieniem do objętości 10 ml kolba zawierała 5 ml roztworu
lipazy przygotowanego przez homogenizację 30g trzustki z 1000 ml wody możemy obliczyć
aktywność lipazy w następujący sposób:
·
aktywność 5 ml wyjściowego roztworu lipazy wynosi 13000 μmoli kwasów
tłuszczowych
·
aktywność 1 g trzustki wynosi 86666,66 μmoli kwasów tłuszczowych, a po
uwzględnieniu czasu reakcji enzymatycznej wynoszącego 60 minut, aktywność
enzymu będzie równa 1444,44 μmoli kwasów tłuszczowych x min. -1 x g -1 trzustki.
828264272.005.png 828264272.006.png 828264272.007.png 828264272.001.png 828264272.002.png 828264272.003.png
Przedruk materiałów dydaktycznych w całości lub w części możliwy w celu przygotowania do ćwiczeń z biochemii realizowanych w Katedrze Biochemii, WRiB SGGW w Warszawie.
Inne wykorzystanie tych materiałów bez zgody pracowników Katedry Biochemii jest zabronione.
2. Sporządzić wykres przedstawiający ilość (μmoli) kwasów tłuszczowych uwalnianych w 20
minutowych przedziałach czasu wiedząc, że 1ml 0,025-molowego KOH zobojętnia 25 μmoli
kwasów tłuszczowych.
Przykładowe obliczenia:
Uśrednione objętości roztworu KOH zużytego do zmiareczkowania prób:
M
6 ml KOH
P 20
10 ml KOH
P 40
18 ml KOH
P 60
32 ml KOH
Ilość uwolnionych kwasów tłuszczowych po 20, 40 i 60 minutach:
P 20 – M
4 ml KOH
P 40 – M
12 ml KOH
P 60 – M
26 ml KOH
Jeżeli 1ml KOH zobojętnia 25 μmoli kwasów tłuszczowych
to
4 ml KOH zobojętni 100 μmoli kwasów tłuszczowych
( a )
12 ml KOH zobojętni 300 μmoli kwasów tłuszczowych
( b )
26 ml KOH zobojętni 650 μmoli kwasów tłuszczowych
( c )
Ilość uwolnionych kwasów tłuszczowych w 20 minutowych przedziałach czasu:
0 – 20 minut
( a )
100 μmoli kwasów tłuszczowych
20 – 40 minut ( b-a )
300 - 100 = 200 μmoli kwasów tłuszczowych
40 – 60 minut ( c-b )
650 - 300 = 350 μmoli kwasów tłuszczowych
Na podstawie uzyskanych wyników sporządzić wykres odkładając na osi rzędnych μmole
kwasów tłuszczowych , a na osi odciętych poszczególne przedziały czasu: 0 – 20, 20 – 40,
40 – 60 minut .
Zgłoś jeśli naruszono regulamin