"Leśne duszki" My jesteśmy leśne duszki Przemierzamy leśne dróżki. Chociaż nóżki bolą nas Przebiegniemy cały las. Las jest naszym przyjacielem Znamy tutaj zwierząt wiele, Bo wiewiórka, jeż czy ptak Każde z nami za pan brat. Każde drzewo, każdy kwiatek Bardzo kocha mały skrzatek, Gdy coś złego widzimy To porządku uczymy. Stójcie bracia moi mili - Czy mnie aby wzrok nie myli? Czy widzicie na polanie Te śmieci porozrzucane? Od muzyki tej i wrzasku Pospadają liście w lasku! Myć samochód tutaj chcieli! Czyżby może zapomnieli Że od tego rybki małe Brudną wodę będą miały? Gdy zabraknie powietrza, wody, roślin na ziemi, Zanim ludzkość w pustynię kulę ziemską zamieni Zginą ryby i ptaki, kwiaty, lasy i zioła. Może człowiek - NIE NISZCZCIE! - jeszcze zdążyć zawoła. Bo przyroda ojczysta to skarb droższy od złota, A w niej urok, poezja, piękno, spokój i prostota. Jeszcze w płucach powietrze, zieleń, w żyłach krew płynie ... Chroń zabytki natury! Gdy je zniszczysz, sam zginiesz!
jaaania