Przegląd Rolniczy 2011-07.pdf

Niebezpieczne

prace w rolnictwie

Prace i czynności szczególnie niebezpieczne, których nie nale-

ży powierzać dzieciom do lat 15. w gospodarstwach rolnych

z pomostu, pochwycenia przez

elementy prasy.

7. Przerzynanie drewna przy

użyciu pilarki tarczowej

(„krajzegi”, „cyrkularki”)

oraz wykonywanie czynności

pomocniczych przy tej pra-

cy: podawanie i odbieranie

materiału, usuwanie trocin

i inne prace porządkowe.

Pilarka tarczowa to jedna z naj-

niebezpieczniejszych maszyn,

przy której występuje najwięcej

okaleczeń, amputacji oraz wy-

padków śmiertelnych. Każdy

kontakt z tarczą piły kończy się

poważnym urazem. Występuje

często odrzut materiału, za-

kleszczenia, odpryski. Zagroże-

nie wzrasta, gdy pilarka nie ma

osłon, klina rozszczepiającego,

urządzenia podającego materiał

do cięcia poprzecznego.

8. Wszelkie prace przy użyciu

pił łańcuchowych (przecina-

nie pni, okrzesywanie ga-

łęzi, prześwietlanie drzew

itp.)

Posługiwanie się piłą łańcucho-

wą wymaga siły i sprawności do-

rosłego mężczyzny, kwalifikacji

i wprawy. Występuje wysokie

zagrożenie bardzo ciężkimi ura-

zami łańcuchem tnącym przy

manewrowaniu piłą, „odbiciu”

piły, opuszczeniu na nogę itp.

9. Ścinanie drzew, ściąganie,

załadunek i rozładunek

drewna o średnicy większej

niż 15 cm.

Są to prace wymagające specja-

listycznych umiejętności, siły

fizycznej i doświadczenia. Wy-

stępuje wysokie zagrożenie przy-

gniecenia osób pracujących.

10. Obsługa dmuchaw, prze-

nośników taśmowych i śli-

makowych.

Występuje duże zagrożenie po-

chwycenia przez wirujące lub

przesuwające się elementy oraz

znaczne zapylenie przy odbiorze

słomy i siana transportowanego

dmuchawą.

11. Załadunek, wyładunek

i wysiew tlenkowego wap-

na nawozowego (wapna

palonego).

Jest to substancja o silnych właści-

wościach pylących, żrących i pa-

rzących, powodująca poparzenia

błon śluzowych, oczu i skóry.

12. Wszelkie prace z chemicz-

nymi środkami ochrony

roślin.

Środki chemiczne I i II klasy

toksyczności to trucizny, zaś

środki III klasy – szkodliwe dla

zdrowia. Występuje niebezpie-

czeństwo zatrucia.

13. Prace z użyciem rozpusz-

czalników organicznych.

Rozpuszczalniki organiczne

(benzyny, rozpuszczalniki ni-

tro, chlorokauczukowe i inne)

– składniki farb, lakierów, kle-

jów – są szkodliwe dla zdrowia,

niektóre są rakotwórcze, mają

właściwości narkotyczne, ulega-

ją rozpuszczeniu w tkance móz-

gowej, powodując trwałe szkody.

Ich opary tworzą z powietrzem

mieszaniny wybuchowe.

14. Topienie i podgrzewanie

lepiku i smoły.

Występuje zagrożenie wybu-

chem, pożarem, poparzeniem.

Opary lepiku i smoły zawierają

rozpuszczalniki organiczne.

15. Rozpalanie i obsługa pie-

ców centralnego ogrzewa-

nia.

Niebezpieczeństwo wybuchu

i pożaru, groźba poparzeń twa-

rzy i rąk.

16. Obsługa parników, kotłów

do gotowania.

Niebezpieczeństwo groźnych

oparzeń dzieci.

17. Obsługa rozpłodników (bu-

hajów, ogierów, knurów,

tryków).

Dorosłe rozpłodniki są zwy-

kle agresywne i wymagają sta-

łej obsługi przez sprawnego

mężczyznę ze względu na za-

grożenie agresją: kopnięciem,

uderzeniem, przygnieceniem,

pogryzieniem.

18. Załadunek i rozładunek

zwierząt, prace przy uboju

i rozbiorze zwierząt.

Występuje duże zagrożenie ura-

zami ze strony broniących się

zwierząt oraz obciążenie psy-

chiczne młodego człowieka.

19. Opróżnianie zbiorników

i wywóz gnojówki, gnojo-

wicy i szamba.

Istnieje duże niebezpieczeństwo

urazów mechanicznych oraz za-

trucia siarkowodorem.

20. Wykonywanie wykopów

ziemnych i praca w wyko-

pach.

Występuje niebezpieczeństwo

oberwania i obsunięcia się ścian

wykopu i zasypania pracującego.

21. Obsługa ładowaczy i me-

chanicznych podnośników.

Prace te wymagają uprawnień,

doświadczenia, wprawy i odpo-

wiedzialności.

22. Prace w silosach zamknię-

tych, zbiornikach i pojem-

nikach.

Występuje zagrożenie udu-

szeniem na skutek spadku za-

wartości tlenu w powietrzu,

zasypaniem i uduszeniem w si-

losach zbożowych.

23. Wszelkie prace na wyso-

kości ponad 3 metrów na:

pomostach, drabinach,

drzewach, dachach itp.

Występuje zagrożenie upad-

kiem.

1. Kierowanie ciągnikami rol-

niczymi i innymi maszyna-

mi samobieżnymi.

Samodzielne kierowanie ciąg-

nikami i samobieżnymi ma-

szynami wymaga kwalifikacji

i doświadczenia. Przy wykony-

waniu tej czynności występuje

duże zagrożenie najechania,

wywrócenia, a także wyrządze-

nia krzywdy innym osobom.

2. Obsługa kombajnów do

zbioru zbóż, zielonek i oko-

powych, maszyn żniwnych,

kosiarek rolniczych, pras

do słomy i siana, kopaczek

do zbioru okopowych.

Są to maszyny z urządzeniami

tnącymi lub gniotącymi z wie-

loma wirującymi częściami,

przeważnie o dużej masie. Ich

bezpośrednia obsługa w warun-

kach polowych stwarza wiele

zagrożeń przejechania, przewró-

cenia maszyny, przygniecenia,

pochwycenia przez pracujące

mechanizmy, skaleczenia, ob-

cięcia kończyn – tak osób obsłu-

gujących, jak i postronnych.

3. Sprzęganie i rozprzęganie

maszyn i narzędzi rolniczych,

przyczep i wozów z ciągnika-

mi rolniczymi, a także poma-

ganie przy tych czynnościach.

Przy tych pracach występuje

wysokie zagrożenie przygniece-

nia i przejechania, urazów rąk

i nóg.

4. Przebywanie na pomostach

sadzarek do ziemniaków

oraz siewników i korygo-

wania ich pracy poprzez

strącanie nadmiaru sadze-

niaków lub przegarnianie

ziarna w skrzyni nasiennej.

Przy tych czynnościach wy-

stępują bardzo często obcięcia

i urazy palców i dłoni.

5. Obsługa maszyn do przygo-

towania pasz – sieczkarni,

śrutowników, gniotowników,

mieszalników, rozdrabniaczy.

Występuje wysokie zagrożenie

urazów dłoni przez wirujące

noże, topory, walce i bębny, po-

chwycenia przez wały napędowe

i pasy transmisyjne.

6. Obsługa młocarni, a zwłasz-

cza praca na górnym po-

moście młocarni oraz przy

współpracującej prasie do

słomy.

Pracy towarzyszy duże zapy-

lenie i hałas. Występuje duże

zagrożenie pochwycenia i ude-

rzenia pasami transmisyjnymi,

niebezpieczeństwo pochwyce-

nia ręki, zagrożenie upadkiem

OR KRUS w Bydgoszczy n

Różnicowanie

w kierunku działalności nierolniczej

W dzisiejszym artykule chcemy zaprezentować Państwu znane już działanie, które w różnej postaci funkcjonowało w ramach

SAPARD-u, SPO 2004 – 2006, a teraz w ramach „PROGRAM ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH NA LATA 2007-2013”, tym

działaniem jest „Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej”.

R óżnicowanie zostało skie-

•

agroturyści, wyposażenie tych

pomieszczeń, zagospodarowa-

nie terenu i okolicy wokół go-

spodarstwa, zakupy sprzętu

rekreacyjnego) pozostałe rodzaje

działalności występowały in-

cydentalnie (świadczenie usług

sprzętowych na rzecz rolnictwa).

Kolejne nabory, zmieniały te

proporcje ostatni nabór to prze-

waga wniosków skierowanych

na usługi świadczone różnego

rodzaju sprzętem na rzecz rol-

nictwa, leśnictwa oraz prac bu-

dowlanych. Wnioski związane

z agroturystyką, były skierowane

na dalsze podnoszenie standardu

pobytu agroturystów w gospo-

darstwie, oraz rozwijanie usług

związanych z turystyką np.: or-

ganizacja spływów kajakowych.

Kto, może otrzymać

pomoc?

Rolnik, jego małżonek lub

domownik (domownik rozumiany

jako osoba, która ukończyła 16 lat,

pozostaje z rolnikiem we wspól-

nym gospodarstwie domowym lub

zamieszkuje na terenie jego gospo-

darstwa rolnego albo w bliskim

sąsiedztwie i ma opłacane składki

w KRUS), który m.in.:

jest pełnoletni i nie ukończył

60 roku życia, jest obywatelem

państwa członkowskiego UE,

ma miejsce zamieszkania

w miejscowości należącej do:

gminy wiejskiej,

lub gminy miejsko-wiej-

skiej, z wyłączeniem miast

liczących powyżej 5 tys.

mieszkańców,

lub gminy miejskiej, z wy-

łączeniem miejscowości

liczących powyżej 5 tys.

mieszkańców,

jest nieprzerwanie ubezpieczo-

ny w pełnym zakresie w KRUS

przez okres co najmniej ostat-

nich 12 miesięcy poprzedzają-

cych miesiąc złożenia wniosku

o przyznanie pomocy,

jeżeli za rok poprzedzający rok

złożenia wniosku do gruntów

rolnych wchodzących w skład

gospodarstwa rolnego posiada-

nego przez rolnika zostały przy-

znane płatności obszarowe,

który nie będzie realizował opera-

cji jako wspólnik spółki cywilnej.

Na jakie operacje może

być przyznana pomoc?

Pomoc może być przyzna-

na na operację obejmującą wy-

łącznie inwestycje związane

z podjęciem lub prowadzeniem

wspieranej działalności nierol-

niczej (gospodarczej) określonej

w załączniku do Rozporządzenia

Ministra Rolnictwa, jeśli m.in.:

operacja jest uzasadniona eko-

nomicznie,

operacja spełnia wymagania

wynikające z obowiązujących

przepisów prawa, które mają do

niej zastosowanie,

–

działalność, której doty-

czy operacja, zarejestrowana

jest w miejscowości należącej

do gminy:

wiejskiej,

albo miejsko-wiejskiej, z wy-

łączeniem miast liczących po-

wyżej 5 tys. mieszkańców,

albo miejskiej, z wyłącze-

niem miejscowości liczących

powyżej 5 tys. mieszkańców,

inwestycje związane z budo-

wą, remontem, wyposażeniem,

zagospodarowaniem nierucho-

mości objętych operacją, doty-

czą nieruchomości położonych

w ww. miejscowościach,

operacja nie jest finansowana

z udziałem innych środków pub-

licznych,

operacja będzie realizowana

w 1 albo 2 etapach, a w przypad-

ku operacji obejmującej inwesty-

cje polegające na nabyciu rzeczy

będących przedmiotem leasingu

– maksymalnie w 10 etapach,

płatność ostateczna będzie obej-

mować nie mniej niż 25% łącznej

planowanej wysokości pomocy.

Jakie grupy działalności

nierolniczej podlegają

wsparciu?

Pomoc jest udzielana z ty-

tułu podejmowania lub rozwi-

jania działalności w zakresie:

usług dla gospodarstw rolnych

lub leśnictwa,

usług dla ludności,

sprzedaży hurtowej i detalicz-

nej,

rzemiosła lub rękodzielni-

ctwa,

robót i usług budowlanych

oraz instalacyjnych,

usług turystycznych oraz zwią-

zanych ze sportem, rekreacją

i wypoczynkiem, w tym wynaj-

mowania pokoi w budynku miesz-

kalnym oraz sprzedaży posiłków

domowych lub świadczenia innych

usług związanych z pobytem tury-

stów w gospodarstwie rolnym,

usług transportowych,

usług komunalnych,

przetwórstwa produktów rol-

nych lub jadalnych produktów

leśnych,

magazynowania lub przecho-

wywania towarów,

wytwarzania produktów ener-

getycznych z biomasy,

rachunkowości, doradztwa lub

usług informatycznych.

W jakiej formie i wysokości

udzielana jest pomoc?

Pomoc przyznawana jest

w formie refundacji do 50%

kosztów kwalifikowanych.

Maksymalna wysokość po-

mocy udzielonej jednemu bene-

ficjentowi w okresie realizacji

Programu nie może przekroczyć

100 tys. zł .

O pomoc, w tej wysokości

może starać się (rolnik, małżo-

nek rolnika i domownik, każ-

da z tych osób może wystąpić

z własnym wnioskiem).

W jaki sposób

składamy wnioski?

Wnioski o przyznanie po-

mocy składa się osobiście albo

przez osobę upoważnioną,

bezpośrednio w Oddziale Re-

gionalnym ARiMR, czyli Po-

morski Oddział Regionalny

ARiMR w Gdyni, ul. Kołłą-

taja 1 .

Kiedy można składać wnio-

ski na działanie 311 „Różnico-

wanie w kierunku działalności

nierolniczej”?

Terminy naboru każdorazo-

wo podaje Prezes do publicznej

wiadomości na stronie interne-

towej Agencji www.arimr.gov.

pl (w zakładce: Komunikaty

PREZESA ARiMR) oraz co

najmniej w jednym dzienniku

o zasięgu ogólnokrajowym, mi-

nimum 2 tygodnie przed termi-

nem naboru. Termin naboru,

jest określany w porozumieniu

z Ministrem Rolnictwa.

Pomorski Oddział Regionalny

ARiMR Gdynia n

rowane do ludności za-

mieszkującej na obszarach

wiejskich, można je nazwać rów-

nież katalizatorem inicjatyw lo-

kalnych skierowanych na rozwój

własnej działalności gospodarczej.

Zasady pozyskiwania środ-

ków w ramach przedstawianego

programu mają sprzyjać, uaktyw-

nieniu i wsparciu ludzi pragną-

cych różnicować źródła dochodu

z gospodarstwa rolnego.

Równocześnie Różnicowa-

nie, staje się elementem zachę-

ty dla młodych wykształconych

ludzi, iż pozostanie na obszarze

wiejskim jest również sposobem

na uzyskiwaniem dochodów in-

nych niż tylko z pracy związa-

nej z gospodarstwem rolnym, to

droga do podniesienia standardu

życia własnego oraz rodziny, zaś

produkt finalny lub usługa może

być sprzedawana z powodze-

niem na obszarach miejskich.

Dotychczasowe dwuletnie

doświadczenia (2008 – 2010),

związane z naborem wniosków

na działanie Różnicowanie

w kierunku działalności nierol-

niczej, wskazuje na pewne kie-

runki rozwoju.

Początkowe wnioski ukie-

runkowane były, głównie na

agroturystykę (podniesienie

standardu przebywania agrotury-

stów w gospodarstwie (remonty

obiektów, w których przebywają

•

–

•

–

•

–

R E K L A M A

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: