Radio.pdf

Radio

Guglielmo Marconi wynalazł radio, mając zaledwie dwadzieścia lat. Kiedy usłyszał o

odkryciu fal radiowych, rozpoczął eksperymenty na strychu domu swoich rodziców w

Bolonii. Geniusz Marconiego polegał na tym, że potrafił on wykorzystać istniejące już

urządzenia w zupełnie nowy sposób. Skonstruował urządzenie nadawczo-odbiorcze,

pozwalające przesyłać na odległość sygnały radiowe. Jako nadajnik posłużył mu

iskrownik zbudowany przez Heinricha Hertza, człowieka, który w 1888 roku odkrył

fale elektromagnetyczne. Jako detektora użył "koherera", przekształcającego sygnał

radiowy w prąd elektryczny. Detektor stanowił trzon odbiornika. Kiedy Marconi złożył

te urządzenia w 1894 roku, przekonał się, że emitowane przez nadajnik fale radiowe

powodowały uruchomienie przymocowanego do detektora dzwonka. Niebawem

eksperymentował już z wysyłaniem i odbieraniem fal radiowych na znacznie większe

odległości. W 1901 roku przesłał sygnał radiowy przez Atlantyk. Wynalazek

Marconiego całkowicie zmienił oblicze świata. Dwadzieścia lat po tym, jak pierwszy

sygnał przemierzył Atlantyk, odbiorniki radiowe pojawiły się w milionach domów.

Ludzie w odludnych rejonach mogli komunikować się za pomocą radiostacji, a statki,

które znalazły się w niebezpieczeństwie, wysyłać sygnały alarmowe. Dzięki radiu

uratowano wiele istnień ludzkich. Poza tym stało się ono popularnym źródłem

rozrywki.

Guglielmo Marconi ze swym aparatem radiowym. Był on jeszcze bardzo młodym

człowiekiem w chwili, gdy odkrył, jak można wysyłać i odbierać fale radiowe.

Źródło: Polski Serwis Naukowy - Servis.pl :: 1999 - 2009