Wymiana pokrycia.pdf

REMONT

fot. SEMMELROCK

SEMMELROCK

fot. BLACHPROFIL

. BLACHPROFIL

DACHY

Wymiana

pokrycia

Wykonanie remontu dachu musi być poprze-

dzone dokładnym sprawdzeniem, w jakim

stanie znajduje się ta część naszego domu.

MAREKŻELKOWSKI

CO I JAK SPRAWDZIĆ?

Sprawdzenie poszczególnych elementów

dachu w przypadku poddasza nieużytko-

wego jest stosunkowo proste, gdyż wszyst-

kie fragmenty konstrukcji są dostępne i nie

przesłania ich ocieplenie oraz elementy

ścienne. Pewne kłopoty mogą się pojawić

w przypadku niskich ścianek kolankowych.

Trudno bowiem wówczas stwierdzić w ja-

kim stanie znajduje się dach w pobliżu oka-

pów. Wzmożoną czujność powinien wzbu-

dzać specyficzny zapach stęchlizny, który

jest jednym z objawów występowania za-

grzybienia. Warto w takim przypadku zde-

cydować się na zerwanie pokrycia i wymia-

nę zniszczonych elementów. Szczególną

uwagę należy poświęcić konstrukcjom da-

chowym wznoszonym w pierwszej połowie

lat 90. XX wieku. Nowe materiały i tech-

nologie, które pojawiły się wówczas na

Zmiana pokrycia dachowego związana jest

najczęściej ze starzeniem się materiałów i stanowi

duże przedsięwzięcie finansowe oraz organizacyjne.

Remont dachu to doskonała okazja, aby dokonać

różnego rodzaju przeróbek. Warto zatem rozważyć

nawet te bardzo radykalne polegające na zmianie

kształtu połaci oraz rodzaju jej pokrycia. Remont

dachu to także doskonała okazja, aby go ocieplić

i zaadaptować nie użytkowane dotąd poddasze na

pomieszczenia mieszkalne.

100

2007 11-12

fot

DACHY

ILE MOŻE WAŻYĆ DACH?

Ciężar dachu „nabija”

przede wszystkim jego pokrycie:

strzecha 50-75 kg/m 2

dachówki ceramiczne 45-75 kg/m 2

dachówki cementowe 35-70 kg/m 2

łupek 25-40 kg/m 2

dachówki włóknisto-cementowe

13-20 kg/m 2

gonty bitumiczne 8-12 kg/m 2

blacha z posypką ok. 7 kg/m 2

blacha miedziana ok. 5 kg/m 2

blacha cynkowa ok. 4 kg/m 2

blachodachówka stalowa 4-5 kg/m 2

płyty faliste

Zawilgocony materiał ociepleniowy traci swe właściwości termoizolacyjne

i staje się doskonałym środowiskiem dla rozwoju grzybów.

3-4 kg/m 2

ska zachodzą w przestrzeni poddachowej.

Jeżeli destrukcyjne oddziaływanie wilgoci

doprowadziło do uszkodzenia fragmentów

konstrukcji nośnej, to pojawi się koniecz-

ność wymiany niektórych jej elementów.

Remont więźby najlepiej jest wykonywać

z dobrze dobranego budulca. Trzeba pa-

miętać, że drewno na elementy konstruk-

cyjne dachu powinno pochodzić wyłącznie

z drzew iglastych o dobrym stopniu prze-

suszenia. Warto o tym pamiętać z dwóch

powodów. Po pierwsze dlatego, że drewno

dosychające na dachu może powodować du-

że odkształcenia konstrukcji i tym samym

poważne uszkodzenia. Po drugie – wilgot-

ne drewno ma znacznie mniejszą zdolność

wchłaniania preparatów grzybobójczych

oraz zmniejszających palność, a to z kolei

osłabia trwałość więźby. Zdecydowanie naj-

bezpieczniej jest zamawiać drewno kon-

strukcyjne już zaimpregnowane najlepiej

metodą ciśnieniową, niż wykonywać prace

zabezpieczające we własnym zakresie.

Trzeba pamiętać , że wymiana elementów

konstrukcyjnych dachu może się odbywać

po uzyskaniu pozwolenia na budowę oraz

sporządzeniu projektu przez projektanta

z uprawnieniami . Jeżeli inwestor zdecydu-

je się na pokrycie cięższe niż to, które sto-

sowane było wcześniej, pojawi się koniecz-

ność wykonania ekspertyzy, która odpowie

na pytanie, czy konstrukcja budynku wy-

trzyma dodatkowe obciążenie.

wymiany materiału pokryciowego oraz

uszkodzonych fragmentów termoizolacji.

W przypadku materiałów takich jak papa

lub płaska blacha zakres prac remonto-

wych można ograniczyć pozostawiając je

na dachu. Nowe pokrycie układa się bez-

pośrednio na starym. Rozwiązanie takie

nie tylko eliminuje konieczność demon-

towania poprzedniego materiału, ale po-

zwala również uzyskać dodatkową war-

stwę zabezpieczającą.

Podczas prac remontowych prowadzonych

na dachu należy uwzględniać fakt, że kon-

strukcja więźby jest przeważnie obliczona

z niewielkim zapasem obciążenia i niejako

dla konkretnego materiału pokryciowego.

W miarę upływu lat zmniejsza się również

jej wytrzymałość. Jest więc jasne, że bez

wprowadzenia zmian w konstrukcji dachu

można na nim stosować wyłącznie materia-

ły o małym ciężarze powierzchniowym (do

12 kg/m 2 ). W praktyce są to na przykład:

blachodachówki, blachy trapezowe i fali-

ste płyty bitumiczne. Należy je układać

na ruszcie drewnianym, który składa się

z kontrłat przybitych wzdłuż krokwi oraz

ułożonych poprzecznie do nich łat.

Ułożenie gontów bitumicznych wymaga

natomiast zerwania starych warstw po-

krycia i dokładnego wyrównania podło-

ża. Najlepiej osiągnąć ten efekt dzięki za-

stosowaniu odpornych na wilgoć płyt OSB

(Oriented Standard Board) grubości 12-

-15 mm. Dalsze postępowanie zależy od ką-

ta nachylenia dachu. Jeżeli jest ono większe

niż 20 stopni, to gonty można przybijać bez-

pośrednio do płyt, jeżeli natomiast mniej-

sze, wówczas niezbędne jest użycie dodat-

kowej warstwy papy podkładowej.

papa

2-7 kg/m 2

polskim rynku nie zawsze były stosowane

zgodnie z wymogami, co po kilkunastu la-

tach owocuje często poważnymi uszkodze-

niami konstrukcji dachu. Warto pamiętać,

że zawilgocony materiał ociepleniowy nie

tylko staje się doskonałym środowiskiem

dla rozwoju grzybów, ale w poważnym stop-

niu traci swe właściwości termoizolacyjne.

To bardzo niekorzystne zjawisko może być

jednak z powodzeniem wykorzystane pod-

czas oceny stanu w jakim znajduje się dach.

Wykonane podczas sezonu grzewczego (du-

ża różnica temperatur pomiędzy wnętrzem

budynku, a otoczeniem) zdjęcia termowi-

zyjne mogą ukazać w jakim stanie znajduje

się materiał ociepleniowy. Występowanie

na zdjęciach dużych powierzchni o zmniej-

szonej ciepłochronności wskazuje, iż ter-

moizolacja jest prawdopodobnie zawilgoco-

na, a to może być poważnym zagrożeniem

dla konstrukcji całego dachu. Należy wów-

czas koniecznie wykonać tzw. odkrywkę,

aby stwierdzić jakie niekorzystne zjawi-

WYMIANA POKRYCIA

Jeżeli elementy więźby dachowej oraz de-

skowanie są w dobrym stanie i spełnia-

ją swoje zadania, wówczas wykonanie re-

montu dachu ogranicza się głównie do

Faliste płyty bitumiczne są odporne na działanie czynników atmosferycznych oraz doskonale tłumią dźwięki

11-12 2007

101

ILE MOŻE WAŻYĆ DACH?

REMONT

STROPODACHY PEŁNE

(NIEWENTYLOWANE)

Ten typ dachu był w swoim czasie niezwy-

kle popularny ze względu na łatwość wy-

konania. Wszystkie tworzące go warstwy

przylegają do siebie bardzo ściśle i nie wy-

stępują pomiędzy nimi żadne przerwy. Aby

uzyskać spadek konieczny dla odprowa-

dzania wody deszczowej wykorzystywa-

no w stropodachach pełnych żużel lub

chudy beton. Natomiast zabezpieczenie

przed opadami stanowiła papa przytwier-

dzana do podłoża lepikiem. Największym

zagrożeniem dla tego rodzaju konstrukcji

jest para wodna przenikająca z pomiesz-

czeń użytkowych. Bez najmniejszego tru-

du przedostaje się ona przez sufit i kolej-

ne warstwy, a następnie gromadzi się pod

warstwą papy (materiał bitumiczny nie po-

zwala wilgoci wydostać się na zewnątrz).

Konsekwencje są niestety bardzo nieko-

rzystne i prowadzą do uszkodzenia kon-

strukcji stropodachu, a wcześniej pokrycia.

W czasie występowania niższych tempera-

tur (najczęściej nocą) dochodzi do skrople-

nia się pary wodnej i zawilgocenia elemen-

tów konstrukcyjnych. Mokry stropodach

stanowi natomiast słabe zabezpieczenie

przed utratą ciepła. Bardzo niekorzystne

zjawiska występują również w czasie cie-

płych słonecznych dni. Warto pamiętać, że

powierzchnia dachu pokrytego papą mo-

że się wówczas nagrzewać nawet do 80°C.

W takich warunkach woda zamieniając się

w parę zwiększa swoją objętość kilkaset ra-

zy i szukając ujścia doprowadza do oderwa-

nia papy od podłoża (na jej powierzchni po-

wstają wybrzuszenia, pęcherze).

Obecnie stropodachy pełne wykonywane

są zupełnie inaczej i przy wykorzystaniu

nowoczesnych materiałów. Remont takie-

go dachu nie jest szczególnie skompliko-

wany technicznie, ale wiąże się z dużą ilo-

ścią pracy. Pierwszym etapem jest usunięcie

wszystkich warstw poszycia i odsłonięcie

konstrukcji stropu. Trzeba pamiętać, że

warstwy żużla lub betonu mogą mieć w naj-

wyższych miejscach nawet 40 centymetrów

grubości. Ich usunięcie jest niezbędne,

ponieważ stanowią one duże obciążenie,

a jednocześnie ich wartość termoizolacyj-

na jest minimalna. Żużel mógłby ponad-

to „odgazowywać” i niszczyć nowe poszy-

cie. Kolejnym krokiem jest zabezpieczenie

stropodachu przed wilgocią przenikającą

z pomieszczeń mieszkalnych. Efekt ten

uzyskuje się dzięki papie paroizolacyjnej

nawierzchnia

dociskowa,

np. z płyt

chodnikowych

warstwa żwiru

płyta stropowa

warstwa ocieplenia

konstrukcja stropu

izolacja

przeciwwodna

warstwa kształtująca

spadek

warstwa

ocieplenia

izolacja przeciwwodna

geowłóknina

Ocieplenie stropodachu niewentylowanego

Ocieplenie dachu odwróconego

Nowoczesne papy można układać na dachach o bardzo niewielkim

spadku – rzędu 2% (tj. 2 cm na przestrzeni 1 m.b.)

lub folii paroszczelnej. Kolejna warstwa

pełni rolę termoizolacji. Musi ona jedno-

cześnie zapewniać możliwość uformowania

odpowiedniego nachylenia połaci dacho-

wej. Nowoczesne papy pozwalają na ukła-

danie ich już na stosunkowo niewielkich

spadkach rzędu 2% (tj. 2 cm na przestrzeni

1 m). Lekkim materiałem o dobrych wła-

ściwościach termoizolacyjnych, który po-

zwala jednocześnie na wykonanie odpo-

wiednich nachyleń połaci jest keramzyt

(ziarna 10-20 mm). Trzeba pamiętać, że w

najniższym miejscu jego warstwa powin-

na osiągać około 25 cm. W celu ustabili-

zowania warstwy należy ją dobrze ubić.

Kolejny etap prac polega na wylaniu 4-

-centymetrowej płyty z gęstej zaprawy be-

tonowej M20, którą należy uzbroić siatką

przeciwskurczową (pręty 3-4 cm połączo-

ne w oczka 8x8 cm). Dopiero na tej płycie

układa się papę, która zabezpiecza budy-

nek przed opadami. Powinna być to papa

paroprzepuszczalna. Umożliwia ona bo-

wiem swobodny uwalnianie wilgoci za-

mkniętej w stropie.

Zamiast keramzytu można też użyć jako

ocieplenia twardego styropianu lub weł-

ny mineralnej. Odpowiednie spadki poła-

ci uzyskuje się wówczas dzięki specjalnym

klinom. W przypadku zastosowania styro-

pianu i wełny nie ma już potrzeby wylewa-

nia płyty betonowej, a papę układa się bez-

pośrednio na materiale izolacyjnym.

Należy pamiętać, że każdy materiał ter-

moizolacyjny jaki zostanie zastosowany

musi być najpierw dokładnie wysuszony,

a wszelkie prace z nimi związane należy

wykonywać w czasie ciepłych, słonecz-

nych dni. Zbyt duża ilość wilgoci zgro-

madzonej w układanych materiałach może

bowiem intensywnie parować i doprowa-

dzić w rezultacie do zniszczenia warstwy

pokrycia.

OCIEPLENIE

Jeżeli poddasze ma charakter mieszkal-

ny wówczas warstwa ocieplenia musi być

umieszczona w połaci dachu. W przypad-

ku pomieszczenia, które ma sufit ułożony

na poziomie jętek (poziomych belek pod-

pierających krokwie), część izolacji może

być ułożona na owym suficie. Ocieplenie

takie szczególnie starannie należy zabez-

pieczyć przed wilgocią. Od strony miesz-

kalnej materiał izolacyjny musi być zabez-

pieczony folią paroszczelną (paroizolację

wykonuje się z przezroczystych folii po-

lietylenowych, folii metalizowanych, folii

zbrojonych włóknem szklanym, lub siatką

polietylenową, albo też z folii połączonych

z włókniną polipropylenową), natomiast

od strony pokrycia dachu stosuje się folię

lub włókninę wstępnego krycia. Powinna

ona być wiatrochronna i jednocześnie

wysokoparoprzepuszczalna (co najmniej

1300 g/m 2 /24h, lepiej ok. 3000 g/m 2 / 24h).

Układa się ją poziomymi pasami, zaczy-

nając od okapu. Kolejne pasy folii muszą

zachodzić na poprzednie co najmniej na

10-15 cm. Uzyskamy w ten sposób gwa-

rancję, że krople wody spłyną po niej, nie

powodując zawilgocenia izolacji termicz-

nej oraz konstrukcji dachu.

Od strony pokrycia można również za-

stosować folie niskoparoprzepuszczalne,

ale wówczas należy zagwarantować swo-

102

2007 11-12

DACHY

płyta stropowa

sokość ok. 2-3 cm i należy je zabezpieczyć

siatkami przeciw owadom. W przypadku

dachów o niskim kącie nachylenia (poniżej

30 0 ), długich krokwiach (ponad 10 m) lub

z dużą liczbą okien połaciowych koniecz-

ne jest zamontowanie dodatkowej wenty-

lacji w postaci kominków wentylacyjnych

(ich liczbę oraz sposób rozmieszczenia po-

winien określić specjalista).

Przystępując do ocieplania stropodachu

należy najpierw ustalić z jakim jego ty-

pem mamy do czynienia. Istnieją bowiem

dwa ich rodzaje: niewentylowane (budo-

wa i sposób ich remontu został omówiony

wcześniej) oraz wentylowane (tzw. zimny

dach). W drugim przypadku konstrukcja

składa się z dwóch warstw nośnych (gór-

nej i dolnej) rozdzielonych wentylowaną

pustką powietrzną.

Podczas remontu stropodachu wentylo-

wanego ocieplenie musi być układane na

dolnej warstwie (bezpośrednio nad izbami

mieszkalnymi). Układanie go na warstwie

górnej nie ma żadnego praktycznego sen-

su, ponieważ zimne powietrze nadal ma

kontakt ze stropem leżącym nad ogrzewa-

nymi pomieszczeniami. Jeżeli przestrzeń

międzystropowa jest odpowiednio wysoka

można wykonać ocieplenie analogicznie

jak w przypadku poddasza o charakterze

niemieszkalnym. Jednak odległość pomię-

dzy dwiema warstwami stropodachu wen-

tylowanego jest najczęściej dosyć niewiel-

ka i dostęp do miejsca, w którym powinna

być ułożona izolacja jest bardzo utrudnio-

ny. Stosuje się wówczas materiał izolacyj-

ny w postaci granulatu (wełna mineralna,

styropian, perlit) lub strzępek (wełna mi-

neralna, celuloza). Prace te wykonują wy-

specjalizowane ekipy, które przy pomocy

odpowiedniego sprzętu wdmuchują war-

stwę sypkiego materiału (około 15-25 cm)

do przestrzeni międzystropowej. Należy

pamiętać, że po ułożeniu warstwy ocie-

plenia wewnątrz stropodachu, w dalszym

ciągu musi być zagwarantowana jego na-

leżyta wentylacja! Trzeba więc uważać,

aby w czasie prac nie doszło do zapchania

otworów zapewniających wymianę powie-

trza. Brak dopływu powietrza w krótkim

czasie może doprowadzić do zawilgocenia

nowej termoizolacji.

izolacja

przeciwwodna

folia

paroszczelna

warstwa

ocieplenia

Ocieplenie stropodachu wentylowanego

bodny przepływ powietrza w przestrze-

ni pod pokryciem. W przeciwnym wy-

padku ocieplenie może ulec zawilgoceniu.

Prawidłową wentylację zapewniają szczeli-

ny wentylacyjne pod okapem oraz w kale-

nicy lub otwory w ścianach szczytowych.

Szczeliny wentylacyjne powinny mieć wy-

Wysokoparoprzepuszczalna folia ułożona bezpośrednio na wełnie mineralnej; potrzebna jest jedna szczelina

wentylacyjna

łata

kontrłata

szczeliny

wentylacyjne

izolacja termiczna (2 warstwy)

folia wysokoparo-

przepuszczalna

AZBESTOWY PROBLEM

Pomimo cieszącej się poparciem niektó-

rych lokalnych samorządów i szeroko za-

krojonej akcji usuwania pokryć eternito-

wych zawierających rakotwórczy azbest,

w dalszym ciągu można je spotkać na wie-

lu dachach. Materiały te mają bardzo róż-

ną jakość. Oprócz mniej groźnych silnie

sprasowanych, twardych płyt o gładkiej

powierzchni występują również płyty po-

rowate. Te ostatnie są szczególnie niebez-

pieczne, gdyż wykazują tendencję do silne-

go pylenia. Warto pamiętać, że to właśnie

pył azbestowy unoszący się w powietrzu

stanowi największe niebezpieczeństwo

dla zdrowia człowieka. Z tego też powo-

du demontowanie pokryć eternitowych

jest obwarowane szeregiem nakazów i za-

kazów. Płyty zawierające azbest muszą

być na przykład usuwane z dachów przez

specjalnie przygotowane do tego zadania

ekipy. Składowanie eternitu może się na-

tomiast odbywać na specjalnie przystoso-

wanych do tego celu wysypiskach. Przed

przystąpieniem do prac warto dowiedzieć

się w miejscowym urzędzie gminnym lub

krokiew

paroizolacja

płyty g-k

na ruszcie

Niskoparoprzepuszczalna folia umieszczona między dwiema szczelinami wentylacyjnymi; nie powinna

dotykać do wełny mineralnej – rozwiązanie to jest obecnie bardzo rzadko stosowane

łata

kontrłata

szczeliny

wentylacyjne

folia niskoparo-

przepuszczalna

izolacja termiczna (2 warstwy)

krokiew

paroizolacja

płyty g-k

na ruszcie

11-12 2007

103

Wysokoparoprzepuszczalna folia ułożona bezpośrednio na wełnie mineralnej; potrzebna jest jedna szczelina

Niskoparoprzepuszczalna folia umieszczona między dwiema szczelinami wentylacyjnymi; nie powinna

REMONT

płyty azbestowo-

-cementowe

strukcyjnych dachu występują najczę-

ściej w miejscach, w których przez dłuż-

szy czas następowała penetracja wody lub

kondensowała się para. W takich przy-

padkach konieczna może się okazać wy-

miana fragmentów krokwi czy też płatwi,

albo zastosowanie nakładek wzmacniają-

cych. Te ostatnie stosuje się wówczas, gdy

pomimo widocznych oznak zaatakowania

drewna przez grzyby lub owady nie utraci-

ło ono jeszcze w wyraźny sposób swej wy-

trzymałości. Przed wzmocnieniem znisz-

czonego fragmentu należy go koniecznie

pokryć warstwą preparatu grzybo- bądź

owadobójczego. Krokwie wzmacnia się naj-

częściej poprzez obustronne nabicie desek

o tej samej szerokości i wzmocnienie połą-

czeń okuciami ciesielskimi.

Dosyć skomplikowaną, ale niestety czę-

sto konieczną operacją jest wymiana frag-

mentów murłat (drewnianych belek prze-

noszących obciążenia z więźby dachowej

na ściany budynku). Ich fragmenty ule-

gają uszkodzeniom szczególnie wówczas,

gdy były układane bezpośrednio na mu-

rze bez zabezpieczenia w postaci podkład-

ki z papy lub folii. Wymiana fragmentu

murłaty związana jest niestety z koniecz-

nością zastosowania podnośnika hydrau-

licznego (przy jego pomocy unosi się de-

likatnie krokiew). Nowy odcinek belki

musi być zakotwiony w murze przynajm-

niej w dwóch skrajnych miejscach. Ze sta-

rymi odcinkami murłaty należy go połą-

czyć na zakładkę.

blachodachówka

łata

kontrłata

deskowanie

szczelina

wentylacyjna

folia wysokoparo-

przepuszczalna

izolacja cieplna

krokiew

Dach, na którym leżą w miarę nieuszkodzone faliste płyty azbestowo-cementowe, najlepiej przykryć drugą

warstwą nowego pokrycia

Azbest może być przyczyną pylicy azbestowej, raka płuc

oraz nowotworów opłucnej (międzybłoniak)

miejskim, czy miejscowy samorząd pro-

wadzi program bezpłatnego odbioru od-

padów azbestowych. Informacji na temat

dofinansowania warto również zasięgnąć

w miejscowych starostwach.

Jeżeli inwestor nie zdecyduje się na usunię-

cie płyt azbestowo-cementowych, powinien

zadbać, aby maksymalnie zredukować szko-

dliwe oddziaływanie tego materiału.

Jedno z rozwiązań, które w poważnym stop-

niu ogranicza pylenie eternitu polega na po-

malowaniu go farbą do betonu. W przypad-

ku dachów pokrytych mchem i porostami

trzeba je jednak najpierw usunąć przy po-

mocy specjalistycznych preparatów che-

micznych. Absolutnie niedozwolone jest

natomiast szczotkowanie lub drapanie płyt

azbestowo-cementowych, gdyż prowadzi

to do uwolnienia w powietrze dużej ilości

szkodliwych substancji.

Równie często stosowanym sposobem ogra-

niczenia szkodliwości eternitu, bez potrze-

by demontowania płyt jest ułożenie nowe-

go pokrycia na już istniejącym. Wymaga to

zamontowania nowych kontrłat (wysokość

większa niż fali materiału). Powinny być

one zukosowane na dolnych krawędziach

w taki sposób, aby maksymalnie przylega-

ły do starej powierzchni dachu. Na kontr-

łatach mocuje się łaty nośne, na których

najlepiej zamocować blachodachówki lub

faliste płyty bitumiczne.

WYMIANA POZOSTAŁYCH

ELEMENTÓW

Wymiana pokrycia dachowego jest opera-

cją stosunkowo prostą. Znacznie więcej sił

i środków trzeba przeznaczyć, jeśli pod-

czas lustracji dachu okaże się, że zniszcze-

niu uległo również poszycie z desek, łaty

lub elementy nośne dachu.

W przypadku, gdy zniszczenia w deskowa-

niu są rozległe najlepiej jest zerwać je w ca-

łości, a następnie zastąpić płytami OSB.

Trzeba tak postąpić w przypadku jeżeli za-

mierzamy użyć do pokrycia dachu papy lub

gontów bitumicznych. Jeżeli natomiast ma-

my zamiar układać dachówki ceramiczne

lub cementowe, blachodachówki lub faliste

płyty bitumiczne, warto zastąpić deskowa-

nie folią dachową. Nie tylko zmniejszy to

koszty remontu, ale również ograniczy ob-

ciążenie więźby o kilka kilogramów na m 2 .

Poważniejsze zniszczenia elementów kon-

ODWODNIENIE

Kompleksowy remont dachu łączy się na

ogół z wymianą orynnowania.

Na rynku dominują rynny gotowe z blachy

stalowej powlekanej , z PVC oraz z blachy

miedzianej i cynkowo-tytanowej . W dal-

szym ciągu wielu inwestorów preferuje jed-

nak wykonywanie rynien na placu budowy

z dużych arkuszy blachy ocynkowanej.

Decydując się na określony rodzaj war-

to pamiętać, iż na dachach silnie nasło-

necznionych lepiej jest zamontować ryn-

ny metalowe . Mniejsza jest ich wrażliwość

na promieniowanie słoneczne, jak również

rozszerzalność cieplna materiału. Rynny

plastikowe mają tendencję do odkształ-

cania się oraz utraty koloru pod wpły-

wem gorąca i promieniowania UV. Są na-

tomiast niezastąpione w domach, które

znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie

drzew. Wykazują one bowiem większą od-

104

2007 11-12

Dach, na którym leżą w miarę nieuszkodzone faliste płyty azbestowo-cementowe, najlepiej przykryć drugą

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: