PEDAGOGIKA ANTYAUTORYTARNA
· Pedagogika antyautorytarna to taka, która z góry sprzeciwia się narzucanym autorytetom.
· Jest ona prądem pedagogicznym, który nawiązuje najsilniej do pajdocentryzmu i pedagogiki Nowego Wychowania.
· Podkreśla się tu jednak rolę swobody i indywidualności nie tylko w odniesieniu do rozwoju dziecka, ale także jego wychowawców.
Historia
Początki ruchu w tej pedagogice sięgają lat 30-tych XX wieku. Rozwinęła się w latach 60-tych.
Jest ona prądem, który ukształtowany został w opozycji do różnych odmian autorytaryzmu i totalitaryzmu na świecie.
W obrębie pedagogiki antyautorytarnej wyróżniamy 2 nurty
1. Nurt polityczny (T. Adorno)
2. Nurt edukacyjny
· w tym wymiarze pedagogika antyautorytarna stała się następstwem buntu pokolenia lat 60-tych negującego tradycyjne autorytarne wychowanie
· przedstawiciele tego nurtu wystąpili przeciwko zasadzie autorytetu, posłuszeństwa i konformizmu
· w ich przekonaniu autorytet pedagoga powinien być wynikiem dwustronnej interakcji, podczas której obie strony wzajemnie się szanują i ufają sobie
· współpraca między nimi jest wynikiem symetrycznych relacji, wzajemnego dialogu, partnerstwa i poczucia bezpieczeństwa
· wychowawca nie potrzebuje stosować środków przemocy fizycznej czy psychicznej, żeby osiągnąć zamierzony cel.
Przedstawiciele pedagogiki antyautorytarnej
Aleksander S. Neill, Thomas Gordon, Janusz Korczak.
Aleksander S. Neill
(1883 – 1973)
1. W 1924r. założył własną szkołę prywatną antyautorytarną (alternatywną)
2. Była to szkoła z internatem
3. Następnie stworzył szkołę Summerhill dla dzieci trudnych (terapeutyczną)
Szkoła Summerhill
· Prywatna szkoła terapeutyczna dla dzieci trudnych
· Uczeń sam ma podejmować decyzje
· Nauczyciel ma zdobyć zaufanie ucznia
· Zasada wolności - równe prawa dla uczniów i nauczycieli
· Indywidualne podejście nauczyciela do problemów ucznia
· Koedukacja – uważał, że trzeba integrować dziewczynki i chłopców
· Dzieciom nie wolno było jedynie naruszać cudzych wolności
Prawa dzieci w szkole Summerhill
1. Prawo do wolności i bycia sobą do samostanowienia i nieskrępowanego rozwoju
2. Prawo do odpowiedzialności za samego siebie za swoje czyny, uczucia i emocje, swoją wiedzę i wolę
3. Prawo do życia bez przemocy fizycznej i psychicznej
4. Prawo do autoekspresji np. przez taniec, sport, malarstwo
5. Prawo do miłości, akceptacji, uznania
6. Prawo do prywatności osobistej i rzeczowej
7. Prawo do humoru i radości
8. Prawo do oświecenia seksualnego i własnego seksualizmu
9. Prawo do wsparcia i pomocy ze strony innych osób.
pedagog107