wyklad_poli_rz_DESTYLACJA I REKTYFIKACJA.pdf

(5507 KB) Pobierz
W y d z i a ł C h e m i c z n y
P o l i t e c h n i k a R z e s z o w s k a
i m. I g n a c e g o Ł u k a s i e w i c z a
Wojciech Piątkowski
Inżynieria Chemiczna i Procesowa
Inżynieria Bioprocesowa
Wykład IV
DESTYLACJA I REKTYFIKACJA
Katedra Inżynierii Chemicznej i Procesowej
Wydział Chemiczny, Politechnika Rzeszowska
799190394.040.png 799190394.041.png 799190394.042.png 799190394.043.png 799190394.001.png 799190394.002.png 799190394.003.png 799190394.004.png 799190394.005.png 799190394.006.png 799190394.007.png 799190394.008.png 799190394.009.png 799190394.010.png 799190394.011.png
LITERATURA
J. Bandrowski; L. Troniewski – „Destylacja i rektyfikacja”
Mieczysław Serwiński – „Zasady Inżynierii Chemicznej i Procesowej”
Praca zbiorowa pod red. Z. Ziółkowskiego – „Procesy dyfuzyjne i termodynamiczne” –
skrypt Pol. Wrocławskiej część;1; 2; 3;
Z. Kembłowski, St. Michałowski, Cz. Strumiłło, R. Zarzycki –„ Podstawy teoretyczne
Inżynierii Chemicznej i Procesowej”
R. Zarzycki – „Zadania rachunkowe z inżynierii chemicznej”
Z. Ziółkowski – „Destylacja i rektyfikacja w przemyśle chemicznym”
K.F.Pawłow; P.G. Romankow; A.A. Noskow – „Przykłady i zadania z zakresu aparatury i
inżynierii chemicznej”
Z. Kawala; M. Pająk; J. Szust – „Zbiór zadań z podstawowych procesów inżynierii
chemicznej”; skrypt Pol. Wrocławskiej cz.: I, II, III
T.Kudra (pod redakcją) – „Zbiór zadań z podstaw teoretycznych inżynierii chemicznej i
procesowej”
Praca zbiorowa pod red. J. Bandrowskiego – „Materiały pomocnicze do ćwiczeń i
projektów z inżynierii chemicznej” – skrypt Pol. Śląskiej
R. Petrus; G. Aksielrud; J. Gumnicki; W. Piątkowski – „ Wymiana masy w układzie ciało
stałe – ciecz”
799190394.012.png 799190394.013.png 799190394.014.png 799190394.015.png 799190394.016.png 799190394.017.png 799190394.018.png 799190394.019.png 799190394.020.png 799190394.021.png 799190394.022.png 799190394.023.png 799190394.024.png 799190394.025.png
 
799190394.026.png
Statyka procesu
DESTYLACJA I REKTYFIKACJA
A * º Z* A ; B * º Z* B
POCZĄTEK
KONIEC
Faza gazowa
(po skropleniu –
Destylat)
A * + B *
Faza ciekła
(Wywar)
A * + B *
Faza ciekła
(Surówka F )
A + B
A * º S* A ; B * º S* B
O ilości parametrów, jakie możemy przyjmować dowolnie (zmienne niezależne) w warunkach
równowagi destylacyjnej informuje nas reguła faz. W przypadku najprostszego układu
destylacyjnego 2-składnikowego: s = i + 2 - f - gdzie: i - ilość składników; f - ilość faz; s - ilość
stopni swobody. W destylacji: i = 2; f = 2; s = 2 + 2 - 2 = 2 stopnie swobody.
Jeden ze stopni swobody zajmujemy: T lub p .
Jeżeli 2-gi stopień swobody zajmiemy jednym ze stężeń np. S A - stężeniem składnika
kluczowego A w fazie ciekłej, to stężenie tego składnika w fazie gazowej po osiągnięciu stanu
równowagi będzie funkcją = f ( S A ) oraz f ( T lub p ).
*
A
Z
799190394.027.png 799190394.028.png 799190394.029.png 799190394.030.png 799190394.031.png 799190394.032.png 799190394.033.png
Statyka procesu c.d.
DESTYLACJA I REKTYFIKACJA
Należy przejść na prawidłowy, szczegółowy rodzaj stężenia, kierując się rodzajem dyfuzji
z jakim mamy do czynienia w destylacji.
Jest to przypadek dyfuzji 2) rodzaju – DESTYLACJA przebiega jako dyfuzja
ekwimolarna przeciwkierunkowa .
W tym przypadku przep ł yw molowy CAŁEJ, danej fazy jest sta ł y na drodze przepływu przez
wymiennik masy i staje si ę dogodn ą warto ś ci ą odniesienia.
U ż ycie w tym przypadku dyfuzji u ł amków lub koncentracji molowych jako stężeń
wymiernych pozwala na prosty i poprawny matematyczny opis procesu destylacji.
Stała równowagi destylacyjnej przyjmuje postać:
*
A
y
K
y
,
x
A
799190394.034.png 799190394.035.png 799190394.036.png 799190394.037.png 799190394.038.png 799190394.039.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin