Degustacja wina
Umiejętność dokładnego opisania pitego wina to trudna sztuka, która wraz ze wzrostem popularności tego alkoholu, jak i pojawieniem się specyficznej „mody” na jego spożywanie stała się obiektem tyleż nabożnego szacunku co i kpin z krytyków odnajdujących w swych kieliszkach coraz to oryginalniejsze smaki. Jednak także zwykły smakosz wina może spróbować bardziej metodycznie podejść do lampki ulubionego chardonnay czy merlota.
Degustacja wina powinna odbywać się w bezwonnym pomieszczeniu tak, aby inne zapachy (a już zwłaszcza perfum i dymu papierosowego) nie zakłócały prób rozpoznania zapachu alkoholu. Ponadto, w celu właściwego określenia koloru wino należy degustować przy naturalnym świetle. Istotny jest dobór kieliszka. Powinien być wykonany z bezbarwnego szkła i nie ozdobiony żadnymi wzorami. Czasza powinna mieć kształt tulipana (zwężać się ku górze). Jest to szczególnie istotne dla win białych, których aromaty są delikatniejsze (dlatego też kieliszki do win białych są z reguły mniejsze i wyraźnie zwężane ku górze). Wina musujące powinno się pić w wysokich i wąskich kieliszkach, aby zachować na dłużej znajdujące się w nich bąbelki. Ponadto, istotny jest sposób trzymania kieliszka, który jeśli wino jest podane w odpowiedniej temperaturze i nie wymaga podgrzania, należy trzymać za nóżkę, aby nie podnieść niepotrzebnie jego temperatury. Gdy powyższe warunki są spełnione można przystąpić do pierwszego etapu, czyli ocenienia wyglądu wina.
Wygląd
Barwę wina należy określać poprzez przyjrzenie się mu na białym tle obrusa lub papieru. Ocenia się klarowność (jej brak zazwyczaj działa na niekorzyść), barwę wina na krawędzi (brązowa w przypadku win czerwonych sugeruje przeważnie, iż wino osiągnęło swój szczyt już jakiś czas temu).
Zapach
Jak w życiu, tak i w przypadku wina, często liczy się pierwsze wrażenie. Mieszając wino w kieliszku uwalniamy ukryte w nim aromaty. Wówczas ponownie staramy się ocenić jego zapach. Im więcej różnorodnych aromatów jesteśmy w stanie wyczuć, z tym lepszym winem mamy do czynienia.
Smak
Wina składają się ze związków chemicznych, które w smaku (pod warunkiem wyrobionego podniebienia) podobne są do tych obecnych w owocach, warzywach i przyprawach. Poziom słodkości wina uzależniony jest od ilości cukru resztkowego pozostałego po fermentacji. W winach wytrawnych jest ona niewielka. Różnorodność aromatów obecnych w danym winie wynika nie tylko z charakteru określonego szczepu, ale także dodatkowych czynników, zwłaszcza starzenia w dębowych beczkach. Wyróżnić można około 100 różnych aromatów. To co wyczujemy zazwyczaj odzwierciedla wcześniejsze wrażenia zapachowe. Aby jak najlepiej móc ocenić smak wina, należy najpierw zatrzymać niewielką jego ilość w ustach i przez chwilę siorbać. Ocenie podlegają słodycz i kwasowość, obecność tanin, owocowość wina (większa zawartość aromatów owocowych cechuje młode wina).
Aromaty charakterystyczne dla win czerwonych to: agrest, cynamon, figi, goździki, jagoda, kakao, kawa, malina, pieprz, porzeczka, rodzynki, skóra, śliwka, tost, truskawka, tytoń, wiśnia.
Aromaty charakterystyczne dla win białych: ananas, cytryna, grejpfrut, gruszka, jabłko, kwiaty, limonka, masło, melon, miód, owoce cytrusowe, zioła.
mfireb