„Pan Pomidor”
Jan Brzechwa
Pan pomidor wlazł na tyczkę
I przedrzeźnia ogrodniczkę.
“Jak pan może,
Panie pomidorze?!”
Oburzyło to fasolę:
“A ja panu nie pozwolę!
Jak pan może,
Groch zzieleniał aż ze złości:
“Że też nie wstyd jest waszmości,
Rzepka także go zagadnie:
“Fe! Niedobrze! Fe! Nieładnie!
Rozgniewały się warzywa:
“Pan już trochę nadużywa.
Pan pomidor zawstydzony,
Cały zrobił się czerwony
I spadł wprost ze swojej tyczki
Do koszyczka ogrodniczki.
annas1