Ferrarella Marie - Dobrana para.pdf - Ferrarella Marie - asia_pedagogika00

Marie Ferrarella

Dobrana para

Rozdział 1

Pora spojrzeć prawdzie w oczy.

Kevin Quintano westchnął ciężko i odstawił na miejsce

oprawioną w ramki rodzinną fotografię. Powróciły

wspomnienia. Niemal słyszał śmiech, który im towarzyszył,

kiedy robili to zdjęcie. Tego dnia Jimmy odbierał dyplom

ukończenia akademii medycznej. Byli jeszcze wtedy w

komplecie: Alison, Lily, Jimmy i on.

Tęsknił za nimi.

Brakowało mu ich głosów, a nawet nieustających

sprzeczek, którymi młodsze rodzeństwo nieraz doprowadzało

go do szału. Oddałby wiele, by móc mieć ich znowu przy

sobie. Bez nich nic nie było już takie samo.

Przychodziły dni, kiedy cisza panująca w gwarnym

niegdyś domu stawała się nie do zniesienia. Najgorsze jednak

było poczucie osamotnienia.

Można by sądzić, że w wieku trzydziestu siedmiu lat,

kiedy po raz pierwszy w życiu nadarza się ku temu okazja,

wrzuci wreszcie na luz. Zwłaszcza że miał w tej chwili tyle

pieniędzy, by móc bez przeszkód korzystać z wszelkich

dobrodziejstw świata.

Problem w tym - myślał Kevin, wlokąc się do kuchni, by

zrobić sobie lunch, na który nie miał najmniejszej ochoty - że

wcale mu na tym nie zależało. Wino, kobiety i śpiew? To nie

dla niego. Jedyne, czego pragnął, to jak najwięcej zajęć.

Uwielbiał życie, które nie pozostawiało mu chwili na

spokojny oddech.

Wlepił wzrok w opróżnioną niemal do cna lodówkę. No

tak. Znów zapomniał zrobić zakupy. Dotychczas wyręczała go

w tym Lily. Sam był zazwyczaj zbyt zajęty, by zaprzątać sobie

głowę takimi drobiazgami.

Tak wyglądało jego życie, odkąd skończył siedemnaście

lat i z dnia na dzień został matką i ojcem dla dwóch sióstr i

brata. Tylko dzięki twórczym przeróbkom, jakim poddał swój

akt urodzenia, udało mu się zostać oficjalnym opiekunem

trójki osieroconego rodzeństwa.

I na co mu przyszło po dwudziestu latach? Pozbawiony

własnego potomstwa, bez kochającej go kobiety u boku, ma

ostry syndrom pustego gniazda.

Z pewnością jest ciężkim przypadkiem, bo jak inaczej

wytłumaczyć decyzję o sprzedaży interesu? Nathan i Joey,

przekonywali go, że taka zmiana zdecydowanie poprawi mu

nastrój i wyrwie z chwilowego otępienia. W przypływie

słabości uległ ich namowom i pozbył się swojej firmy

taksówkowej. Firmy, która niejednokrotnie pomogła jego

rodzinie przetrwać ciężki kryzys. Tylko dzięki niej mieli co

włożyć do garnka. To ona pozwoliła Kevinowi zaciągnąć

kredyt na studia medyczne Jimmy'ego. Nie chciał, by brat

rozpoczynał życie zawodowe od spłacania państwu

kolosalnego długu, przejął więc jego wszelkie zobowiązania

finansowe. Nic dziwnego, że w dniu rozdania dyplomów

rozpierała go duma i radość.

Nieco później przedsiębiorstwo taksówkowe pomogło

zdobyć wykształcenie najmłodszej z rodzeństwa, Alison.

Została pielęgniarką. Kiedy rodzina odkryła niebywały talent

kulinarny Lily, dochody z firmy Kevina po raz kolejny

okazały się niezastąpione. Wkrótce Lily zostanie właścicielką

swojej pierwszej restauracji.

A co on z tego wszystkiego ma? Nic. Lata zaciągania i

spłacania pożyczek i pusty dom. Troje najważniejszych ludzi

w jego życiu po prostu odeszło. Zostawili go, po kolei

wynosząc się do jakiejś zabitej dechami dziury na Alasce. Do

Hadesu. Trudno o bardziej stosowną nazwę.

Niech to diabli!

Pierwsza wyjechała z domu Alison. Musiała odbyć staż w

małej, oddalonej od cywilizacji mieścinie. Tak się złożyło, że

Hades potrzebował w tym czasie pielęgniarki. Dziewczyna

zdobyła jednak w Hadesie nie tylko uprawnienia zawodowe,

ale i nowe miejsce na ziemi oraz Jean Luca, mężczyznę swego

życia.

Pewnego dnia Jimmy pojechał odwiedzić siostrę i

przepadł na wieki. Stracił nie tylko głowę, ale i serce. Bardziej

niż sielski krajobraz pokochał April Yearling, wnuczkę

kierowniczki lokalnej poczty. Tak się złożyło, że w okolicy

brakowało lekarza. Tym sposobem Jimmy odnalazł swoje

prawdziwe powołanie.

Lily zawędrowała do Hadesu, by leczyć złamane serce.

Mroźna Alaska wydawała jej się jedynym miejscem, w

którym mogłaby ochłonąć po zerwanych zaręczynach.

Zamierzała spędzić tam tylko dwa tygodnie.

Przez jakiś czas Kevin łudził się, że dla niej sprawa z

Alaską okaże się tylko przygodą. Lily była spontaniczna i

raczej zmienna w nastrojach. Obawiając się zranienia,

zazwyczaj ostrożnie lokowała uczucia. Tymczasem tam, na

końcu świata zaangażowała się na serio. Kiedy z nią ostatnio

rozmawiał, przebąkiwała coś o fatalnym jedzeniu w Hadesie i

o upatrzonym miejscu na restaurację. Nauczony

doświadczeniem, Kevin natychmiast rozpoznał symptomy.

Podobnie jak wcześniej Alison i Jimmy, Lily zamierzała

osiąść na Alasce na stałe.

Od wyjazdu młodszej siostry Kevin nie potrafił znaleźć

sobie miejsca. Zapewne dlatego był taki podatny na sugestie

Nathana i Joey'a. Właściwie wystawił firmę na sprzedaż tylko

po to, by zorientować się, ile jest warta. Wcale nie chciał się

jej pozbywać. Niespodziewanie pojawiła się jednak

wyjątkowo korzystna oferta. Gdyby ją odrzucił, koledzy

zwątpiliby w jego władze umysłowe i wysłali go do

psychiatry.

W ten oto sposób został kandydatem na obiboka, który w

żaden sposób nie umie nim być.

Od rana przeglądał rubrykę ogłoszeń w lokalnej gazecie.

Miał nadzieję odkupić od kogoś interes i zająć się wreszcie

czymś innym niż przysparzanie dochodów elektrowni

miejskiej. Pompował w nich niezłą kasę, na okrągło włączając

światła w całym domu.

- Wiesz, chłopie, czego ci trzeba? - powiedział mu Nathan

parę dni temu. - Fajnej kobitki. Ot co. Od razu zapomniałbyś o

zgryzotach.

Według Nathana fajne kobitki były dobre na wszystko,

łącznie z globalnym ociepleniem i inwazją kosmitów. Kevin

podchodził to tej kwestii nieco bardziej sceptycznie. Nie

wyobrażał sobie, by flirt z przypadkową ładną buzią miał

okazać się lekiem na jego problemy. Zresztą sam pomysł nie

napawał go szczególnym entuzjazmem.

U kobiet cenił przede wszystkim wielkie serce, osobowość

i cierpliwość. Kłopot w tym, że wszystkie znajome, które

spełniały te kryteria, od dawna żyły w szczęśliwych

związkach.

Zamyślił się, usiłując sobie przypomnieć, kiedy właściwie

ostatni raz był na randce z prawdziwego zdarzenia. Nic nie

przychodziło mu do głowy.

Gdy rozległ się dzwonek telefonu, chwycił słuchawkę,

jakby losy świata zależały od tego, jak szybko odbierze.

- Słucham. - Kev?

Oczy rozbłysły mu niczym lampki na choince, kiedy

rozpoznał głos siostry. Od razu poczuł się lepiej.

- Cześć, Lily. Jak się masz?

Ostatkiem sił zmusił się, by nie zadać pytania, które

uporczywie cisnęło mu się na usta. Odkąd wyjechała,

powtarzał je w myślach jak mantrę: „Kiedy wracasz?". Nie

Ferrarella Marie - Dobrana para.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: