NUMER 2009 - 05.pdf - InfoS - spinakrey

No. 5

2009

SERWIS INFORMACYJNY K. Z. nr 311 NSZZ „SOLIDARNOŚĆ „ CADBURY WEDEL

WIADOMOŚCI KOMISJI ZAKŁADOWEJ

R egulamin pracy trzeba mieć. Porządny, nie jakiś zestarzały. Związki zawodowe oraz Pracodawca

przez długi czas dyskutowały o tym, jak zmienić obowiązujący w naszej firmie Regulamin Pracy.

Chodziło o to, aby „nowy” był bardziej czytelny dla pracowników w tym sensie, że zawierać będzie

najistotniejsze przepisy, zakazy, nakazy, przywileje i Bóg raczy wiedzieć, co jeszcze, aby ludziom

pracowało się lepiej i bezpieczniej, a firma rosła w siłę. Regulamin nie powstał tak sobie, ale był

(jego treść) przedmiotem licznych dyskusji i sporów. Wiele „nowości”, które w nim się znalazły

wymusiły zmieniające się przepisy prawa pracy. Jest też kilka zapisów, które niekoniecznie musza

znajdować się w Regulaminie, ale na wpisaniu ich zależało zarządowi Firmy, oraz kilka, które są

pomysłem związku. Tak w ogóle, to podkreślić wypada dobra wolę z obu stron i chęć szukania

kompromisów w wielu spornych sprawach. Bez tego rozmowy pewnie jeszcze trochę by się

przeciągnęły. A rzecz nie w tym, by postawić na swoim, ale żeby pracownicy mieli dobry regulamin.

Jaki jest finał? Czy udało się stworzyć dokument bardziej czytelny i przyjazny dla pracowników?

Czas pokaże, a raczej pracownicze opinie. Staraliśmy się w interesie pracowników wyjaśnić wszelkie

niejasności, a propozycje nieakceptowane zmienić. Wiele czasu poświęciliśmy takim zagadnieniom,

jak obowiązującym w firmie procedurom, katalogowi przewinień i wielu innym, o mniejszej wadze,

aczkolwiek bardzo istotnych.

Regulamin jest, ale są też inne tematy, które co poniedziałek staramy się przekazać Pracodawcy,

oczekując informacji lub rozwiązań. A tak w ogóle to należy się systematycznie spotykać, bo inaczej

to byłoby pewnie za nudno. Co więc zgłosiliśmy?

Oj dużo, a na początek przypomnieliśmy zasady kontroli i miejsce, w którym to się ma odbywać.

A nasze Panie nie lubią jak im chłop do torebki zagląda i to na środku portierni. I maja racę.

A jak pada deszcz to gdzie schować parasolkę, lub postawić żeby wyschła. Niby nic wielkiego

a to następna niedogodność, szczególnie, że szafeczki są takie małe. A źle umocowane osłony nad

brudownikami i szafkami, które grożą obcięciem główki. Ciekawe, kto to odbierał, bo ja już w

momencie wejścia na szatnie zauważyłem zagrożenie. A myć się pod natryskami należy wodą, bo

nie ma mydła, a dozowniki są mało higieniczne - według działu jakości. I czyńmy to jedną ręką, bo

w drugiej należy trzymać ręcznik i ubranie, bo nie ma gdzie ich powiesić. Niby błahe sprawy, ale jak

życiowe. Cóż to może coś innego. Co zrobić z czepkiem w buforze? Noooo. Ja nie wiem, bo są dwie

wersje odpowiedzi. Jedna do śmieci, druga, że czepek jest na cały dzień i do kieszeni.

Pytanie jest jedno, tylko do której? Mamy także nowe czepki, a raczej przepraszam, osłony na wąsy

i brodę. Ale niektórzy zakładają na głowę, bo posiadają gumkę pod brodę.

No dobrze teraz bardziej poważnie, chociaż wszystko jest ważne. Przejdziemy do tematu

niejednokrotnie zgłaszanego, czyli temperatury w pomieszczeniu szafek śniadaniowych.

I co, i nic, a serki i kanapki jak puchły tak puchną i to jest dopiero zagrożenie, w momencie, gdy

ktoś dosyć późno schodzi na przerwę. Następny temat, wcale nie błahy. Jakość ubrań oraz ich

funkcjonalność. Dziury już się pojawiły i to po bardzo krótkim użytkowaniu. Doszedł także nowy

wątek dotyczący norm na ubrania, a szczególnie użytkowanych w laboratorium oraz przez dział

utrzymania ruchu. Jakość jakością, ale mocniej przyjrzymy się termice ubrań. Jakiej termice, o co

chodzi? A chodzi o strefy ciepłe, gdzie już teraz, mimo że do lata daleko, pracownicy pływają we

własnym pocie. Ot i cała prawda. Być może będzie to większa akcja spowodowana brakiem

komfortu w pracy, o czym mówią przepisy BHP. Komisja Zakładowa zwróciła się do Centralnego

Instytutu Ochrony Pracy w sprawie wytycznych i obowiązujących polskich norm oraz certyfikatów.

Dobrze a teraz z innej beczki, czyli troska o nasze Panie. Podjęliśmy temat środków higieny

osobistej i szybkiego dostępu do nich w momencie nieprzewidywalnych zdarzeń.

I to niby nic, ale ile problemów i uwag było w tym temacie zgłaszanych przez was.

Pojawił się także nowy wątek dotyczący premii. Chodzi o sytuację wypadku przy pracy i jej

wypłacania. Oto jest problem? Jako związki musimy posypać głowę popiołem i uderzyć w skruchę!

Tak jest, ten temat w ogóle nie był brany pod uwagę, ale w naszym widzeniu, jako jednej ze stron,

która tworzyła ten dokument, premia w takim przypadku powinna zostać naliczona, skoro wypadek

był związany ze stosunkiem pracy. Potrafimy przyznać się do błędu, albo raczej niedopatrzenia.

Nowym problemem pojawiającym się w ostatnim czasie, jest sprawa przerwy a raczej drugiej

przerwy, jeżeli pracuje się po 12 godzin. Nie jest to nigdzie unormowane, ale człowiek to nie

maszyna, czego nie rozumieją niektórzy liderzy. Inną sytuacją są dyżury pełnione przez służby

techniczne – na telefon, co ciekawe problem dotyczy tylko przerw świątecznych.

Jest to o tyle fascynujące i wymagające rozwiązań prawnych, że powinno zostać zapisane w

Regulaminie Pracy. Interpretacje są różne, ale co z tego będzie, nie wiem, skoro jednak można

świadczyć teleprace, to dyżur w prywatnym czasie jest tez formą świadczenia pracy.

Powraca także temat zleceń na dziale utrzymania ruchu. Już niejednokrotnie zwracaliśmy uwagę,

że zlecenie jest zleceniu nierówne i trzeba to zmienić. Pewnie ktoś jest mądrzejszy od nas

i dalej z zaciekawieniem przyglądamy się pogoni za zaleceniami. Sztuka jest sztuką i trzeba nałapać

jak najwięcej żeby się wykazać. Była także interwencja z naszej strony dotycząca urlopów na dziale

wyrobów wschodnich, a raczej pojawił się zapis w harmonogramie, który sugerował wymuszenie

na pracownikach urlopów. I ostatni gorący temat, czyli zmniejszanie obsady stanowisk na L-2 oraz

mieszance. Brawo, brawo, podnoszenie wydajności i innych wskaźników, tylko, dlaczego kosztem

pracowników i ich zdrowia fizycznego oraz psychicznego?

W dniach 19 – 21.03.2009 Roku

w Ciechocinku odbyło się posiedzenie

Rady Sekcji Krajowej Przemysłu Cukierniczego,

Młynarskiego i Piekarniczego

NSZZ „Solidarność”.

przekazywali wiadomości z

własnego podwórka. Nie było

dla nikogo zaskoczeniem,

że pracodawcy w swych

zamierzeniach, wykorzystywać

będą sytuację w kraju do

swoich własnych interesów.

Zauważalnym był fakt, że we

wszystkich przedsiębiorstwach skupionych

w Sekcji, następuje proces ograniczania

produkcji. Wiąże się to przede wszystkim

z mniejszym popytem na wyroby,

spowodowanym ubożeniem społeczeństwa.

Najgorzej sytuacja wygląda w zakładach

młynarskich (Polskie Młyny), gdzie już w chwili

obecnej dochodzi do zamykania obiektów

oraz zwalniania pracowników.

Sektor pieczywa (SPC, Fawor, Neotrans ) jest

raczej stabilny, ale niestety bez znacznych

ruchów płacowych.

Słone przekąski (Lajkonik, Frito Lay) utrzymują

stały trend, oraz w zakładach tych pojawiły się

ruchy wzrostu wynagrodzeń rzędu 3 -6%.

Najbardziej rozchwiany jest sektor wyrobów

cukierniczych gdzie wzrost wynagrodzenia

utrzymuje się na poziomie 3-5% (Cadbury

Wedel, Mars, Kraft, Balshen) przez 0%

(Wawel, Odra, Skawa, Lu ) aż do pomysłu

zmniejszenia wynagrodzeń ( Colian Jutrzenka).

Tej ostatniej firmie poświęcono dużo czasu na

omówienie skomplikowanej sytuacji, jaką jest

powołanie nowego holdingu, a co za tym idzie

działalność związków zawodowych. Dokonując

przeglądu sytuacji, Rada Sekcji wskazała na

potrzebę szkoleń działaczy związkowych, oraz

omówiła porozumienie Komisji Trójstronnej.

Z niepokojem przyjęto proponowane zmiany

legislacyjne dotyczące rozwiązań

antykryzysowych, w szczególności ich

zastosowanie w naszym sektorze, gdzie

w chwili obecnej kryzys jest niezauważalny.

Podsumowując działanie Rady na początku

2009 roku – Przewodniczący Dariusz Skorek

zaznaczył znaczny postęp i profesjonalizm

organizacji związkowych naszej branży.

Ostatnim punktem była sprawa Spartakiady

i uczestnictwa oraz sponsorowania nagród

przez Sekcję.

Obrady Rady Sekcji w pierwszym dniu

prowadził Dariusz Skorek – Przewodniczący

Sekcji, drugiego dnia rola ta przypadła Koledze

Jerzemu Dziobkowi z Lajkonika.

Celem spotkania Rady, było omówienie

sytuacja w kraju oraz przyjrzenie się

programowi antykryzysowemu.

Czwartkowe popołudnie zostało przeznaczone

w głównej mierze zaprezentowaniu wyników

Sekcji oraz przygotowanie do Walnego

Zebrania Delegatów w maju 2009.

Prezentacja przygotowana przez

Przewodniczącego Dariusza Skorka, nawiązała

do historii powstania starej sekcji, poprzez

połączenie dwóch grup branżowych, aż do

chwili obecnej. Ważne jest, aby

wykorzystywać nowe środki przekazu do

pochwalenia się osiągnięciami i działaniami

– tak swoją prezentacje podsumował

Przewodniczący Dariusz Skorek.

Następnym etapem w spotkaniu członków

Rady było szkolenie multimedialne, połączone

z dyskusją, dotyczące skutków oceny

pracowników oraz narzędzi do jej

przeprowadzania. Zadania tego podjął się

Przewodniczący Sekcji oraz naszej Komisji

Zakładowej – Dariusz Skorek.

W swojej prezentacji odniósł się do zagrożeń

i nieprawidłowości, które mogą wystąpić w

tym procesie. Całość utrzymana była w formie

szkolenia dla pracodawców, co jeszcze

bardziej wykazało jak niebezpiecznym jest to

narzędzie w rekach ludzi do tego kompletnie

nieprzygotowanych. Drugiego dnia

posiedzenia, poszczególni członkowie Rady

2 kwietnia obchodzimy kolejną rocznicę

śmierci Jana Pawła II. Jego nauczanie,

Jego przesłania

są dla nas

niezwykle

cenne.

Czysto

prostymi

słowami

potrafił

mówić o

sprawach

trudnych.

W swoich

homiliach

wiele miejsca poświęca etosowi pracy.

Mówił o konieczności poszanowania dla praw

pracowniczych, o godności pracowniczej, o

godności ludzkiej. Jego przesłanie kierowane

było nie tylko do pracowników, ale co godne

zaznaczenia do pracodawców : „Kościół uznaje

pozytywna rolę zysku, jako wskaźnika dobrego

funkcjonowania przedsiębiorstwa:, gdy

przedsiębiorstwo wytwarza zysk, oznacza to,

że czynniki produkcyjne zostały właściwie

zastosowane odpowiadające im potrzeby

ludzkie – zaspokojone. Jednakże zysk nie jest

jedynym wskaźnikiem dobrego

funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Może się zdarzyć, że mimo poprawnego

rachunku ekonomicznego, ludzie, którzy

stanowią najcenniejszy majątek

przedsiębiorstwa są poniżani i obraża się ich

godność. Jest to nie tylko moralnie

niedopuszczalne, lecz na dłuższą metę musi

też negatywnie odbić się na gospodarczej

skuteczności przedsiębiorstwa.

Celem zaś przedsiębiorstwa nie jest po prostu

wytwarzanie zysku, ale samo jego istnienie,

jako wspólnoty ludzi, którzy na rożny sposób

zdążają do zaspokojenia swych podstawowych

potrzeb i stanowią szczególną grupę służąca

całemu społeczeństwu. Zysk nie jest jedynym

regulatorem życia przedsiębiorstwa; obok

niego należy brać pod uwagę czynniki ludzkie i

moralne, które z perspektywy dłuższego czasu

okazują się przynajmniej równie istotne dla

życia przedsiębiorstwa”.

B ył czerwiec roku 1979, Warszawa.

Tłum Polaków zgromadzonych

na Placu Zwycięstwa z zapartym tchem słuchał

homilii Ojca Świętego Jana Pawła II. Niewiele

pamiętam z tego przemówienia, niewiele

widziałem, lecz nastrój ludzi, zgromadzonych

na placu był czymś tak dziwnym, że jako

młody człowiek, chłonąłem wraz ze

wszystkimi przesłanie. Przesłanie Polaka,

przesłanie człowieka …naszego rodaka.

Wtedy usłyszeliśmy:

„Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze

ziemi. Tej ziemi”.

Jak znamienne były to słowa w obliczu

strajków, w obliczu poniewierania narodu

polskiego, w obliczu braku szacunku do

wszystkich pracujących?

W sierpniu 1980 roku narodziła się

„Solidarność“, która zapoczątkowała

przemiany ustrojowe w Polsce i Europie.

Polski naród, polscy robotnicy i chłopi, przez

lata schyleni pod ciężarem totalitaryzmu,

zaczęli prostować się, zrzucając to jarzmo.

Zaczęli pokazywać twarz, twarz ludzi

zmęczonych, ale pełnych nadziei. Choć droga

do wolności była jeszcze wybrukowana

„kocimi łbami”, to nic nie było w stanie

zatrzymać zrywu i krzyku rozpaczy

Solidarnego Narodu. Nadszedł rok 1989 –

Polska stała się krajem wolnym i

niepodległym. Przed społeczeństwem polskim

stanęły teraz nowe wyzwania i nowe cele.

Solidarność -

to znaczy:

jeden i drugi,

a skoro

brzemię,

to brzemię

niesione

razem, we

wspólnocie.

A więc

nigdy: jeden

przeciw

drugiemu.

Jan Paweł II

I cóż z tego, że duch zstąpił na tą ziemię,

cóż z tego, że zmyto ślady krwi i poniżania.

Przesłanie Ojca Świętego, nadal nie straciło

niczego ze swojej symboliki.

Lecz pojawiło się nowe jarzmo, jarzmo

wypaczonego kapitalizmu, jarzmo obłudy

i wyzysku, fałszu i zadufania. I znowu Polak

wystąpił przeciw Polakowi w imię obcych

interesów.

O ho ho, ale mi się zagalopowało, nastąpi

konsternacja, co ja wypisuję. Ale przecież

pojawił się nowy Bożek.......... ..pęd do kariery

i władzy. Ha, trudno w niektórych

przypadkach nazwać to karierą, raczej,

zachłystniecie się ograniczoną władzą.

Nie piszę tu bynajmniej o sytuacji w kraju.

O nie! Nie mam zamiaru tym się zajmować.

Piszę o naszym grajdołku, piszę o małej

społeczności w zakładzie.

Ludzie, którzy stanowią najcenniejszy majątek

przedsiębiorstwa są poniżani i obraża się ich

godność. Mało tego! Próbuje się im wmówić,

że nie nadążają za zasadami biznesowymi,

że wyzwania są inne, że nie potrafią się

przystosować do zmian, etc…

To jest dopiero objawiona prawda. Tak!

To jest naprawdę licha namiastka władzy,

ograniczonej decyzjami kogoś na wyższym

stołku. Warto wyryć to sobie w pamięci, warto

po stokroć to sobie powtarzać.

I cóż z tego? A to, że może w końcu dotrze do

świadomości paru osób, ze czyniąc krzywdę

innym prędzej czy później obróci się to

przeciw nim samym. Bo jak inaczej nazwać

zadufanych w sobie, wszechwiedzących i w ich

tylko widzeniu wszechwładnych.

Marna namiastka decyzyjności, okraszona

tylko pozorną swobodą.

Twarde słowa, ale cóż może warto spojrzeć

prawdzie w oczy, że jest parę osób, którzy nie

mają moralnego prawa pracować w firmie,

która za dwa lata obchodzić będzie znamienna

rocznicę. Powtarzam moralnego prawa,

zresztą z tą moralnością też troszkę jest na

bakier. Co więcej brakuje zwykłego szacunku

dla ludzi, dla wieku i dla ciężkiej pracy -

naprawdę! Brak tego, co ludzkie.

I może wydać się to dziwne, ale lider czy

kierownik musi zarządzać ludźmi. Musi ich

rozliczać i dyscyplinować. Takie są założenia,

takie są jego obowiązki. Nie tylko w Polsce,

nie tylko w Cadbury, ale na całym świecie.

Tylko niech to będzie robione z odrobiną

szacunku. Bo można się zastanawiać, ile w

tym rozsądku, ile obowiązku a ile zwykłego

chamstwa. Nie potrzebujemy tu „kołków”

gdzie przerost formy nad treścią doszedł już

do granic absurdu, z czym sam osobiście nie

mogę się zgodzić. Sami też zróbmy sobie

rachunek sumienia. Czy nasze zachowanie do

końca jest takie, aby nie prowokować tych

sytuacji?

K ażda władza deprawuje, każda – a może

każdego skutecznie zmusza do sztucznych

zachowań. Ile razy słyszę,... ale się zmienił,

zobacz jak mu słoma z butów wystaje, etc...

Pewnie nastąpi teraz uśmiech lub grymas na

twarzy. Naprawdę tak jest!

To nie obowiązek, to nie jakieś narzucone

zadanie. To przejęcie się rolą lub sytuacją,

wymusza na słabszych takie zachowanie.

Słabszych, bo człowiek rozsądny, myślący

zastanowi się przez moment. Zastanowi się

nad tym czy za chwilę nie dostanę kopa w d...,

czy sam nie znajdę się na tym miejscu i będę

musiał wykonywać polecenia kogoś, którego

przed chwilą poniżył lub zmusił do wykonania

zadania, często niewykonalnego. To jest

przewrotność losu. Im wyżej się siedzi tym

bardziej bolesny jest upadek.

A później przychodzi chwila zadumy, co ja

takiego zrobiłem? Przecież wywiązywałem się

ze swoich obowiązków, mało tego. Robiłem

więcej niż ode mnie wymagano i wymagałem

więcej od innych. Niestety w biznesie nie ma

sentymentów, nie ma ludzi niezastąpionych,

nie ma ludzi wszechwładnych.

O ceniajcie innych z tego, co sami zrobiliście.

Każdy z nas jest nauczycielem, ale każdy z nas

jest też uczniem. Miarą sukcesu są wyniki

ucznia. Przy marnych nauczycielach, nawet

wybitnie uzdolniona jednostka wyjdzie na

przysłowiowego głąba i nieuka. A to świadczy

tylko o poziomie nauczyciela.

NUMER 2009 - 05.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: