RECEPTURA ASEPTYCZNA -wiadomości wstępne.doc

(44 KB) Pobierz
TPL – RECEPTURA ASEPTYCZNA (PODSTAWY)

TPL – RECEPTURA ASEPTYCZNA (PODSTAWY)

 

 

 

Wymagania jałowości:

 

I klasa czystości (jałowość) – wg FP:

-        leki do stosowania pozajelitowego (iniekcje, infuzje, mieszaniny do żywienia pozajelitowego, cytostatyki),

-        leki oczne (roztwory, zawiesiny, maści),

-        leki stosowane na rany i rozległe oparzenia.

 

Zgodnie z ustaleniami międzynarodowymi do I klasy czystości zalicza się także:

-        roztwory, zawiesiny, maści i czopki z antybiotykami.

 

Sporządzanie powyższych preparatów wymaga przestrzegania szczególnych zasad postępowania:

-        sporządzania leków w warunkach aseptycznych,

-        zastosowania surowców odpowiedniej jakości,

-        wyboru właściwej metody wyjaławiania celem unieczynnienia wszelkich mikroorganizmów

             z przygotowywanych preparatów.

 

 

 

Schemat sporządzania aseptycznych postaci leku:

 

1.       Czynności wstępne:

-        przygotowanie stanowiska pracy,

-        przygotowanie pracownika,

-        przygotowanie aparatury,

-        przygotowanie naczyń i opakowań recepturowych.

 

 

2.       Przygotowanie substacji leczniczych i pomocniczych:

-        przygotowanie jałowego podłoża,

-        przygotowanie jałowego roztworu,

 

3.       Właściwe wykonanie leku recepturowego:

-        sporządzanie (rozpuszczania, mieszanie, dyspergowanie),

-        sączenie (w przypadku roztworów rzeczywistych),

-        wyjaławianie,

-        rozdozowanie do jałowych opakowań.

 

4.       Czynności końcowe:

-        pakowanie,

-        kontrola jakości,

-        magazynowanie.

 

 

Sposób wykonywania jałowych leków powinien być odpowiednio dokumentowany, zgodnie z przyjętymi procedurami postępowania. Procedury te powinny dotyczyć wszystkich etapów wykonania leku.

Zarówno aparatura, jak i proces wytwarzania leku powinny podlegać walidacji (kontroli mającej na celu potwierdzenie, że przyjęte procedury zapewniają prawidłowe wykonanie leku).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

A. POMIESZCZENIA,  PRZYGOTOWANIE POMIESZCZEŃ:

 

 

Pomieszczenia:

-        sporządzanie jałowych leków odbywa się w odpowiednich pomieszczeniach (boksach aseptycznych) lub

             w lożach aseptycznych, muszą one być wyposażone w laminarny nawiew jałowego powietrza,

-        boksy aseptyczne powinny być oddzielone od innych pomieszczeń śluzą z wydzielonym przedsionkiem (śluza nie jest wymagana w przypadku preparatów wykonywanych w loży aseptycznej),

-        w przedsionku znajdują się umywalki, pojemniki na ręczniki jednorazowego użytku oraz dozowniki na środki myjące i dezynfekujące (jest to miejsce, w którym pracownik przebiera się w jałową odzież),

-        ściany, podłogi i sufit boksu i śluzy powinny być gładkie, łatwe do czyszczenia i dezynfekcji,

-        boks i śluza powinny być zaopatrzone w wyjaławiające lampy kwarcowe (niskociśnieniowe, emitujące promieniowanie o długości fali λ=254nm),

 

-        zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia w sprawie szegółowych wymogów, jakim powinien odpowiadać lokal apteki – jeżeli apteka sporządza leki w warunkach aseptycznych, to powinna posiadać:

             a) loże z nawiewem laminarnym do przygotowywania leków w warunkach aseptycznych, umieszczona

                 w oddzielnym pomieszczeniu lub izbie recepturowej,

             b) sterylizator,

 

 

Przygotowanie pomieszczeń:

-        przed rozpoczęciem pracy wszystkie powierzchnie powinny być umyte świeżo przygotowanym roztworem detergentu oraz odkażone środkiem dezynfekującym, np. etanolem 70° (środki dezynfekujące – tab.44, s.335),

-        codziennego mycia i dezynfekcji wymagaja także podłogi i śluza (inne powierzchnie – raz w tygodniu),

             a także aparatura umieszczona w boksie,

-        środki dezynfekujące (należące do różnych grup chemicznych) powinny być stosowane naprzemiennie, aby uniemożliwić powstanie opornych mikroorganizmów (zaleca się zmianę środka co najmniej raz na 3 miesiące),

 

-        powietrze w również musi być odpowiedniej czystości mikrobiologicznej, w tym celu montowane są w boksach i lożach aseptycznych filtry HEPA (High Efficiency Particulate Air Filter – filtr powietrza wysokiej wydajności),

-        w boksach montowane są w suficie nad stanowiskiem pracy lub w całym pomieszczeniu, w lożach aseptycznych w suficie lub tylnej ścianie – dzięki czemu uzyskuje się poziomy lub pionowy laminarny, jednostajny przepływ powietrza,  

-        przepływ laminarny (uwarstwiony) – oznacza to, że kolejne porcje powietrza nie mieszają się ze sobą,

-        działanie filtru: powietrze z otoczenia zasysane jest przez filtr wstępny, wykonany z waty szklanej, zatrzymujący cząstki wielkości 5μm, następnie jest ono tłoczone przez filtry HEPA, wykonane z włókien szklanych, średnicy 0,1μm, połączonych żywicą lub inną substancją wiążącą (są to układy wielowarstwowe, zatrzymują nawet 99,99% cząstek wielkości 0,3μm, w tym komórki grzybów, pierwotniaków, bakterii i większość wirusów),

-        filtry HEPA zapewniają uzyskanie przestrzeni aseptycznej klasy A (tab.45, s.338),

 

-        innym sposobem jest zastosowanie wentylatorów ultrafioletowych (powietrze pobierane jest przez wentylator ultradźwiękowy, przechodzi przez filtr, a następnie komorę bakteriobójczą z lampą UV), lampa UV znajduje się we wnętrzu konstrukcji, co umożliwia pracę urządzenia w czasie obecności osób w boksie,

 

-        przygotowanie loży aseptycznej (lub szafki) wymaga także jej umycia i zdezynfekowania, przed przystąpieniem do pracy należy uruchomić nawiew laminarny i przetrzeć wewnętrzne powierzchnie środkiem dezynfekującym,

-        stałym wyposażeniem loży (szafki) jest waga elektroniczna, która należy także zdezynfekować,

-        w loży należy umieścić wszystkie niezbędne do wykonania leku materiały i utensylia,

-        naczynia i opakowania (zapakowane w opakowania termoodporne z tworzywa sztucznego) po wyjałowieniu powinny być przeniesione do loży w zamkniętych puszkach Schimmelbuscha,

-        po 30 minutach można przystąpić do pracy.

 

 

 

 

 

 

 

 

2

B. PRZYGOTOWANIE PRACOWNIKA DO PRACY:

 

-        w przedsionku boksu należy zdjąć zewnętrzną odzież ochronną (także zegarek i biżuterię), dokładnie umyć ręce, spłukać bieżącą ciepłą wodą, osuszyć jałowym ręcznikiem, zdezynfekować (Manusan itp.),

-        założyć jałową odzież do pracy w warunkach aseptycznych (fartuch ze ściśle dopasowanymi mankietami lub kombinezon), czepek na głowę, maskę,ochraniacze na buty oraz jałowe, np. lateksowe rękawice

             (wszystko jest jednorazowego użytku),

-        odzież jałowa powinna być przechowywana w oryginalnych opakowaniach (papierowe pakiety z taśmą wskaźnikową zmieniającą zabarwienie po wyjałowieniu).

 

 

 

C. SUROWCE FARMACEUTYCZNE, ROZPUSZCZALNIKI:

 

-        substancje używane do sporządzania jałowych leków recepturowych powinny być jałowe,

-        te, które nie mogą być wyjaławiane termicznie, mogą być w sterylizatorach powietrznych, np.

             kwas borowy, chlorek sodu – w temperaturze 170°C przez 90 min.,

             chloramfenikol – w temperaturze 100°C przez 120 min.,

             sulfacetamid – w temperaturze 140°C przez 120 min.,

-        możliwe jest także wyjaławianie substancji w cienkiej warstwie promieniami UV,

 

-        do sporządzania jałowych preparatów stosuje się wodę do wstrzykiwań (Aqua pro iniectione) lub wodę do sporządzania leków do oczu (Aqua pro uso ophtalmico),

-        w przypadku leków, które nie mogą być wyjaławiane żadną z przyjętych metod, do ich sporządzania należy zawsze użyć wody do wstrzykiwań w pojemnikach lub do bezpośredniego użycia (wyjałowionej, przechowywanej w temperaturze co najmniej 70°C),

-        oleje jako rozpuszczalniki powinny odpowiadać wymaganiom oleju do wstrzykiwań (Oleum pro iniectione),

            w preparatach do oczu powinny być stosowane oleje o najwyższej czystości (zwłaszcza olej rycynowy, który

             ma dobrą przejrzystość),

-        olej po przesączeniu przed bibułę na ciepło powinien być wyjaławiany w suszarce o temperaturze 170°C przez 1h w zamkniętych naczyniach, całkowicie wypełnionych.

 

 

 

D. APARATURA POMOCNICZA:

 

W praktyce recepturowej stosuje się:

-        sterylizatory powietrzne (suszarki elektryczne z termoregulatorem o zakresie do 250°C),

-        autoklawy lub miniautoklawy,

-        puszki sterylizacyjne (Schimmelbuscha),

-        zestaw do sączenia kropli ocznych,

-        aparat do napełniania tub.

 

 

Sterylizatory powietrzne służą do wyjaławiania:

-        przedmiotów wykonanych ze szkła, porcelany, metalu,

-        olei roślinnych, podłoży maściowych,

-        niektórych substancji odpornych na działanie wysokiej temperatury,

 

-        sterylizacja suchym, gorącym powietrzem,

-        materiał umieszcza się na perforowanej półce sterylizatora, czas wyjaławiania liczy się od momentu osiągnięcia wymaganej temperatury przez wyjaławiane przedmioty!

 

 

 

 

 

 

 

 

3

Zgłoś jeśli naruszono regulamin