Hodowla i pielęgnowanie dyskowców.pdf

Strona 1

Do poszukiwanych ryb ze względu na

swą urodę, majestatyczny sposób

zachowania się i ciekawą biologię rozrodu,

a szczególnie wyjątkowy sposób karmienia

narybku naleŜą podgatunki rodzaju

Symphysodon . Kolorowe odmiany, będące

krzyŜówkami poszczególnych

podgatunków, takie jak: dyskowiec turkusowy, kobaltowy, czerwono-turkusowy stanowią

przedmiot poŜądania wielu akwarystów. Trudno się temu dziwić, bo przecieŜ stadko składające

się z kilku sztuk zdrowych, dobrze wyrośniętych i pięknie wybarwionych dyskowców w duŜym

i estetycznie urządzonym zbiorniku prezentuje się wspaniale i kto raz zostanie urzeczony

pięknem tych ryb pozostaje im wierny na zawsze.

Andrzej Poloczek

Dyskowiec turkusowy

Rodzaj Symphysodon obejmuje dwa gatunki:

1. Symphysodon discus Heckel, 1840 (dyskowiec prawdziwy), który dzieli się z kolei na dwa

podgatunki:

a) Symphysodon discus discus Heckel, 1840 (dyskowiec prawdziwy Heckela)

b) Symphysodon discus willischwartzi Burges, 1981 (dyskowiec prawdziwy Willi Schartza)

2. Symphysodon aequifasciata Pellegrin, 1903 (dla którego proponuję nazwę dyskowiec) w

obrębie którego niektórzy autorzy wyróŜniają jeszcze podgatunki:

a) Symphysodon aequifasciata aequifasciata Pellegrin, 1903 (dyskowiec zielony)

b) Symphysodon aequifasciata axelrodi Schultz, 1960 (dyskowiec brązowy)

a takŜe szereg odmian barwnych.

Ojczyzną dyskowców jest Amazonia, a ściślej mówiąc dorzecze Amazonki gdzie głównie

występują w rzekach: Rio Manacapuru, Rio Abacaxis, Rio Tapajoz, Rio Urubu, Rio Xongu, Rio

Negro i innych ciekach wodnych toczących swe wody na obszarze dorzecza Amazonki.

Zamieszkują odcinki rzek o bardzo spokojnym nurcie oraz zatoki i rozlewiska, gdzie Ŝyją w

grupach liczących kilka lub kilkanaście a czasami kilkadziesiąt sztuk. Szczególnie lubią trzymać

się w sąsiedztwie zanurzonych w wodzie korzeni drzew rosnących na brzegach lub w konarach

zatopionych drzew, gdzie w razie potrzeby znajdą dobre schronienie i czują się bezpiecznie.

Akwarium dla dyskowców i jego wyposaŜenie

Dyskowce z racji dorastania do długości 15-18 cm wymagają odpowiedniej przestrzeni

Ŝyciowej w postaci duŜych zbiorników. Dla stadka składającego się z 6 ryb naleŜy przeznaczyć

akwarium o wymiarach 80x40x40 cm przy czym akwarium nie powinno być niŜsze niŜ 40 cm.

W takim zbiorniku przy dobrej i systematycznej pielęgnacji, dyskowce dorosną do przyzwoitej

wielkości i będą się dobrze czuły.

Akwarium dla dyskowców powinno być urządzone tak, aby dawało rybom poczucie

bezpieczeństwa - tzn. muszą być miejsca ocienione, w których ryby będą się mogły chować w

razie zaniepokojenia. Jak to osiągnąć? Najprostszym sposobem jest oklejenie bocznych i tylnej

szyby papierem z namalowanymi w ciemnej tonacji korzeniami drzew, roślinami oraz

umieszczenie w akwarium duŜej Ŝabienicy amazońskiej, której liście będą częściowo wyłoŜone

na powierzchni wody. Zbiornik powinien być ustawiony w spokojnym miejscu mieszkania i

oświetlony niezbyt jasnąŜarówką.

http://akwa-mania.mud.pl/archiwum/a95-96/a95-96,2.html

2010-02-11 14:30:17

Hodowla i pielęgnowanie

dyskowców.

Strona 2

Na pierwszym planie dyskowiec turkusowy, w głębi Royal Blue

Istnieją dwa sposoby urządzania akwarium dla dyskowców:

1. Zbiornik bez piasku na dnie, w którym umieszczamy duŜą roślinę zasadzoną w doniczce.

Dno moŜna od spodu pomalować ciemną farbą. Tak urządzone akwarium zwane "akwarium

higienicznym" daje nam moŜliwość wczesnego wykrywania ewentualnych chorób

pasoŜytniczych wywołanych przez nicienie z rodzaju Capillaria oraz wiciowce z gatunku

Hexamita symphosodonis, gdyŜ odchody ryb są dobrze widoczne i kaŜda zmiana konsystencji

czy koloru odchodów jest łatwo zauwaŜalna.

2. Zbiornik "estetyczny" w którym dno jest pokryte Ŝwirem, w którym sadzi się rośliny. W

zbiorniku moŜna umieścić wygotowane korzenie drzew lub wygotowane kawałki lignitów. Taki

sposób urządzania akwarium dyskowce bardziej lubią i w takim teŜ zbiorniku lepiej się

prezentują.

Akwarium dodatkowo wyposaŜamy w układ ogrzewania sterowany termoregulatorem,

pozwalającym na utrzymanie temperatury wody na poziomie 26-27°C oraz w sprawnie

działający filtr i rozpylacz powietrza. Do filtrowania wody moŜna uŜyć szybko działających

wewnętrznych filtrów gąbkowych, powodujących dobrą cyrkulację wody i wtedy odpada

potrzeba jej napowietrzania. MoŜna uŜywać filtrów zewnętrznych, w których masę filtracyjną

stanowić będą: syntetyczna wata oraz Ŝwir kwarcowy w granulacji 2,3-4 mm. Tego typu filtry

są moim zdaniem bardzo dobre, bo po upływie 4-6 tygodni pracy, oprócz tego, Ŝe filtr ten jest

filtrem mechanicznym, działa dodatkowo jako filtr biologiczny gdyŜ na powierzchni jego masy

filtrującej zdąŜyła się juŜ wytworzyć "łąka bakterii" usuwające szkodliwe dla ryb produkty

przemiany materii w akwarium. WaŜnym czynnikiem jest utrzymanie odpowiedniego stosunku

pojemności filtra do pojemności akwarium. Na 100 litrów wody w akwarium pojemność filtra

winna wynosić ok. 5 litrów. W przypadku stosowania turbinowych filtrów przepływowych

naleŜy przepływ wody przez filtr (określony wydajnością pompy filtra na godzinę) dobrać do

pojemności akwarium. Chodzi o to, by zapobiec zbyt silnej cyrkulacji wody w akwarium, co

zmusza ryby do stałego pokonywania ruchu wody.

Pozostała jeszcze do wyjaśnienia kwestia uŜywania węgla drzewnego (aktywnego) i torfu

jako masy filtrującej. Osobiście uwaŜam, Ŝe filtrów, w których masą filtrującą jest węgiel

aktywny, naleŜy uŜywać tylko czasowo do usuwania z wody niepoŜądanych substancji

chemicznych wchodzących w skład leków takich jak: Masoten, Neguron, Capilex, Hexa-ex,

antybiotyki itp. stosowanych do leczenia dyskowców. To samo dotyczy filtrów torfowych, gdzie

masę filtrującą stanowi dobrze wygotowany torf (torf gotować zmieniając wodę tak długo, aŜ

woda przestanie barwić się na brązowo), a których uŜywać moŜna do usuwania zmętnienia

wody spowodowanego drobną zawiesiną.

Woda do hodowli i rozmnaŜania dyskowców

Na temat wody potrzebnej do hodowli dyskowców krąŜyły i nadal krąŜą legendy, które

spowodowały wiele zamętu. Powstał fałszywy pogląd, Ŝe dyskowce wymagają w hodowli wody

bardzo miękkiej o twardości 2-3°n i kwaśnej do 6 pH. Jest to całkowicie błędny pogląd.

Dyskowce czują się dobrze w wodzie o twardości do około 12°n a i do twardszej wody łatwo się

przyzwyczajają. Osobiście nawet do rozmnaŜania uŜywam wody o ogólnej twardości do 6°n

przy czym woda nie wykazuje twardości węglanowej (co stanowi waŜny warunek w

rozmnaŜaniu).

Istotnym czynnikiem, decydującym o dobrej kondycji ryb oraz o wynikach w rozmnaŜaniu

jest periodyczna wymiana wody. Z reguły przyjmujemy zasadę wymiany 1/4-1/5 pojemności

akwarium co 10-14 dni. W co drugiej wymianie wody, porcja wody wymienianej winna składać

się z dwóch części wody w parametrach takiej jak w akwarium i 1 części wody

odmineralizowanej lub destylowanej. Tak przeprowadzona wymiana pozwoli uniknąć nam

wzrostu ogólnej twardości wody w akwarium oraz zapobiec nadmiernemu zasoleniu wody. Po

kaŜdej wymianie części wody dokonujemy pomiarów twardości ogólnej, twardości węglanowej

oraz odczynu - a w miarę moŜliwości zasolenia wody w akwarium, w celu upewnienia się czy

parametry wody mieszczą się w granicach normy. Do pomiaru twardości ogólnej wody

(niewęglanowej) uŜywam jako wskaĄnika roztworu mydła wg Boutron Boudeta, do pomiaru

twardości węglanowej uŜywam wskaĄników Tetra-Test KH firmy Tetra Werke i KH Test

firmy Sera.

Do pomiaru odczynu wody uŜywam jako wskaĄnika alkoholo-wodnego roztworu błękitu

bromotymolowego. Pomiaru stopnia zasolenia wody nie przeprowadzam, gdyŜ wychodzę z

załoŜenia, Ŝe 1° twardości węglanowej jest równy przewodności wody mniej więcej równej ok.

http://akwa-mania.mud.pl/archiwum/a95-96/a95-96,2.html

2010-02-11 14:30:17

Strona 3

załoŜenia, Ŝe 1° twardości węglanowej jest równy przewodności wody mniej więcej równej ok.

36 uS (mikrosimensów) a więc mając twardość węglanową wody prawie równą zero

zapewniam swoim rybom przy regularnym odświeŜaniu wodę mieszczącą się w granicach

przewodności do 300 uS wg zaleceń niektórych autorów prac na temat hodowli i rozmnaŜania

dyskowców. Odczyn wody koryguję przy potrzebie zakwaszania kwasem fosforowym a w razie

potrzeby zneutralizowania zbyt kwaśnej wody kwaśnym węglanem wapnia (soda oczyszczona).

Ściśle przestrzegam zasady wg której odczyn wody moŜe się zmienić w ciągu 4 godzin o 0,3

pH. Dla przykładu podam, Ŝe chcąc zakwasić wodę z 7,2 pH na 6,6 pH naleŜy np. rano o

godzinie 8.00 wodę o 7,2 pH zakwasić roztworem wodnym kwasu fosforowego (2 części wody,

1część kwasu) do 6,9 pH, a po godzinie 12.00 w południe znowu zakwasić wodę podanym

wyŜej roztworem kwasu do pH 6,6. Podobnie czynimy, gdy chcemy zneutralizować zbyt

kwaśną wodę, rozkładając czynności w czasie wg wyŜej podanej zasady.

Woda do hodowli dyskowców powinna mieć twardość ogólną do 12°n, twardość

węglanową do 6°n i posiadać lekko kwaśny odczyn o pH 6,5. W przypadku, gdy dysponujemy

wodą o twardości ogólnej wyŜszej niŜ zalecana, ale o twardości węglanowej mieszczącej się w

granicach normy tj. do 6°n, wtedy wystarczy wodę twardą zmiękczyć przy pomocy kationitu

(permutyt, wofatyt itp.) do wymaganego stopnia twardości. Natomiast gdy woda, którą

dysponujemy, ma twardość ogólną oraz twardość węglanową większą niŜ wartości podane,

naleŜy tę wodę zmieszać z wodą odmineralizowaną lub destylowaną w takim stosunku, by

otrzymać wodę o Ŝądanych parametrach. Odmineralizowanie, krótko mówiąc, polega na

przepuszczeniu wody przez kationit a następnie przez anionit. Woda odmineralizowana nie

wykazuje twardości ogólnej oraz węglanowej.

Woda w której rozmnaŜamy dyskowce powinna być czysta, wolna od zawiesiny i posiadać

następujące parametry: twardość ogólna do 6°n, twardość węglanowa ok. 0°n, odczyn ok. 6,5

pH, temperatura 27-29°C.

Dyskowiec turkusowy - samica

Karmienie dyskowców

Następnym waŜnym czynnikiem, decydującym o powodzeniu w hodowli i rozmnaŜaniu

dyskowców, jest karmienie. Dobrym pokarmem są:

larwy wodzienia - Coretha sp

larwy ochotki - Chironomus sp

czarne larwy komarów - Cules sp

rureczniki - Tubifex sp

kiełŜe zdrojowe - Gammarus pulex

rozwielitki - Daphnia magna

doniczkowce - Enchytraeus sp

Na karmienie larwami wodzienia, ochotki, czarnymi larwami komarów czy rurecznikami

moŜemy sobie pozwolić w przypadku gdy jesteśmy przeświadczeni o czystości tych pokarmów.

Musimy być pewni, Ŝe pokarm nie pochodzi ze ścieków, zawierających trujące substancje

chemiczne. Pokarm taki prędzej czy póĄniej wywołuje śmiertelne zapalenie jelit u ryb. W

przypadku karmienia larwami ochotki, kiełŜami lub rurecznikami trzeba się liczyć z

moŜliwością zakaŜenia ryb wiciowcami ( Hexamita ) lub nicieniami ( Capillaria ) i koniecznością

ich leczenia.

Dobrym pokarmem jest rozdrobnione serce wołowe lub końskie. Obrane z Ŝyłek, błony i

tłuszczu serce kroimy na kawałki, które zamraŜamy i według potrzeby skarmiamy. Karmę z

serca przygotowujemy w następujący sposób: do 25 dkg rozdrobnionego serca (moŜe być utarte

na tarce do jarzyn) dodajemy 1/4 Ŝółtka kurzego jaja i 2-3 kropli witaminy D3. Po dokładnym

wymieszaniu odstawiamy do lodówki i po 3 godzinach pokarm nadaje się do uŜycia.

Jednorazowo moŜna przygotować pokarm na 2-3 dni i do momentu całkowitego skarmienia

trzymać go w lodówce.

Koniecznie naleŜy podawać okresowo, przez kilka dni z rzędu dafnię, gdyŜ ma ona

niezwykle waŜny wpływ na prawidłową pracę przewodu pokarmowego ryb. Dobrym

pokarmem, lubianym przez dyskowce, są doniczkowce, jednakŜe podawać je moŜna dwa razy w

tygodniu i to w małych porcjach.

Niedostateczne a szczególnie jednostronne Ŝywienie doprowadza ryby do awitaminozy,

której jednym z objawów jest zapalenie przewodu pokarmowego. W razie wystąpienia zmian

konsystencji i barwy odchodów naleŜy stwierdzić badaniem odchodów czy przypadkiem

http://akwa-mania.mud.pl/archiwum/a95-96/a95-96,2.html

2010-02-11 14:30:17

Strona 4

konsystencji i barwy odchodów naleŜy stwierdzić badaniem odchodów czy przypadkiem

przyczyną zaburzeń w pracy przewodu pokarmowego nie są pasoŜyty. JeŜeli kilkakrotne

badanie kału pod powiększeniem ok. 150 razy nie wykaŜe obecności nicieni lub wiciowców,

powodem jest zapalenie przewodu pokarmowego będące w większości przypadków objawów

awitaminozy.

Leczenie polega na zapewnieniu dobrych warunków rybom a szczególnie na prawidłowym

karmieniu róŜnorodnymi Ŝywymi, naturalnymi pokarmami, podawanymi kilka razy dziennie

małymi porcjami aŜ do momentu ustąpienia objawów.

Jak często karmić dyskowce? Młode ryby trzeba karmić kilka razy dziennie, małymi

porcjami. Podana porcja pokarmu powinna być spoŜyta przez ryby w ciągu 15 minut. Dorosłe

ryby karmimy 1 do 2 razy dziennie, przestrzegając zasady podawania pokarmu w takiej ilości,

aby nie pozostawał nie zjedzony w akwarium. Mniejszym złem jest lekkie niedokarmienie ryb,

aniŜeli przekarmienie, prowadzące szybko do otłuszczenia. Chciałbym zwrócić uwagę na to, Ŝe

w kaŜdej grupie - stadku dyskowców jest prowodyr (ten najsilniejszy) i osobnik najsłabszy.

Często ryby słabsze w trakcie karmienia są przeganiane od pokarmu przez prowodyra i

silniejszych współmieszkańców akwarium. Dlatego naleŜy pokarm podawać w dwóch

miejscach w akwarium. Ma to na celu zapewnienie dostępu do pokarmu słabszym

egzemplarzom, które w przypadku podawania pokarmu w jednym miejscu są od niego

odpędzane w trakcie jedzenia przez ryby silniejsze. Chciałbym tutaj przestrzec jeszcze przed

karmieniem niecałkowicie rozmroŜonym pokarmem. Ryby łapczywie chwytają kęsy pokarmu i

w przypadku niecałkowitego jego rozmroŜenia istnieje moŜliwość wystąpienia przeziębienia a

następnie zapalenia przewodu pokarmowego.

Choroby i ich zwalczanie

Zdrowe dyskowce odznaczają się pięknym ubarwieniem (szczególnie Royal Blue, kobaltowa

czy turkusowa) Ŝywymi i błyszczącymi oczami, dobrą kondycją, spokojnym i regularnym

oddechem i bezustannym apetytem. Ryby mające stale ciemne zabarwienie, mocno zaznaczone

poprzeczne pasy a przy tym blady, szarawy kolor tułowia, płochliwe - szukające cały czas

schronienia w ciemniejszych partiach akwarium, apatyczne, niechętnie lub wcale nie

przyjmujące pokarmu, szybko i ocięŜale oddychające są najwyraĄniej chore i naleŜy przystąpić

do określenia choroby a następnie do jej leczenia.

Ograniczę się tylko do przedstawienia i leczenia typowych dla dyskowców chorób takich

jak:

1. Daktylogyroza i gyrodaktyloza

2. Inwazja nicieni

3. Heksamitoza

Ad.1 Chorobę tę wywołują pasoŜytujące na skórze, płetwach i skrzelach ryb robaki

Dactylogyrus i Gyrodactylus . U ryb dotkniętych tą chorobą obserwujemy następujące objawy:

- ciemniejsze zabarwienie oraz zmętnienie skóry

- przyspieszony oddech (charakterystyczne jest szybkie "trzepanie" pokrywami skrzelowymi

- ocieranie się o przedmioty lub rośliny znajdujące się w akwarium

- niepokój i nerwowość ryb.

Dotknięte pasoŜytami ryby leczymy kąpielami krótkotrwałymi 10-15 min w roztworze

Masotenu stosując 10 mg tego środka na 10 l wody. Po 6 dniach kąpiel naleŜy powtórzyć. W

trakcie kąpieli bacznie naleŜy obserwować ryby i w razie wystąpienia nienormalnych objawów

w zachowaniu ryb, kąpiel przerwać. Dobre rezultaty daje równieŜ leczenie Capilexem w/g

załączonej do leku ulotki.

Ad. 2 Chorobę tę wywołują nicienie z rodzaju Capillaria pasoŜytujące w jelicie cienkim.

Zaatakowane ryby niechętnie przyjmują pokarm, są wychudzone. Odchody ryb są galaretowatej

konsystencji i zwisają długimi nitkami. W razie wystąpienia tych objawów naleŜy zbadać

świeŜo wydalony kał ryby pod 120-krotnym powiększeniem. W odchodach znajduje się jaja lub

dorosłe osobniki Capillaria . Ryby leczymy stosując długotrwałą kąpiel w akwarium, w którym

ryby przybywają w roztworze Masotenu lub Neguvonu w ilości 35 mg leku na 100 l wody.

Kąpiel winna trwać 4 dni. Po tym okresie koniecznie wymieniamy 1/4 część wody w akwarium

oraz filtrujemy wodę w akwarium przez węgiel drzewny w ciągu 24 godzin w celu usunięcia

leku z wody. Po siedmiu dniach kąpiel powtarzamy, postępując identycznie jak poprzednio.

Bardzo dobre efekty przynosi stosowanie ww. środków w pokarmie. Do naczynia o pojemności

1 l, napełnionego wodą, dajemy na końcu noŜa Masoten lub Neguvon i umieszczamy w nim

rozwielitki lub rureczniki na 30-45 min. Po tym czasie odsączamy pokarm i podajemy rybom do

zjedzenia. Ten sposób leczenia naleŜy stosować równieŜ dwukrotnie w odstępach 7-dniowych,

stosując filtrowanie wody przez węgiel aktywny oraz wymianę 1/4 wody jak w poprzedniej

kuracji. Dobre efekty przynosi równieŜ leczenie Capilexem. Przy zwalczaniu choroby paletek

wywołanej przez nicienie z rodzaju Capillaria zawartość 1 fiolki Capilexu naleŜy rozpuścić w

10 ml wody w płaskim naczyniu (krystalizator, spodeczek itp.). Do tak przygotowanego

roztworu dodajemy pół łyŜeczki od herbaty rureczników lub oczliki, odsączamy i podajemy jako

pokarm paletkom. Rureczniki przed karmieniem naleŜy bardzo drobno posiekać. Ryby w czasie

leczenia zmieniają ubarwienie ciała, stają się jaśniejsze, oko traci swą czerwoną barwę i staje się

szare. W czasie kuracji paletki nie odznaczają się zbytnim apetytem. Lek nie niszczy jaj

robaków i dlatego naleŜy celem całkowitego wyleczenia kurację po 7-10 dniach powtórzyć.

Jedna fiolka Capilexu słuŜy takŜe do odkaŜenia 80 litrów wody. Do fiolki naleŜy wprowadzić

(najlepiej strzykawką) 8 ml wody. Po rozpuszczeniu zawartości pobrać strzykawką stosowną do

wielkości zbiornika ilość roztworu i wprowadzić do akwarium. Na kaŜde 10 litrów wody w

zbiorniku stosować 1 ml roztworu. Temperaturę w zbiorniku ustalić na 27-28°C jednocześnie

silnie przewietrzając wodę. Po trzech dniach włączyć filtr zawierający 5 g węgla aktywnego. Po

całodobowym filtrowaniu wody węgiel aktywny musimy usunąć. W cięŜkich przypadkach, gdy

ryby całkowicie odmawiają przyjmowania pokarmu a długotrwałe kąpiele nie przynoszą

efektów, moŜna zastosować - ale bardzo ostroŜnie, następujący sposób leczenia: 1/2 tabletki

Yomesanu lub Concuratu rozpuszczamy w 10 ml przegotowanej i ostudzonej wody, dodajemy 1

płaską łyŜeczkę skrobanego mięsa wołowego lub serca i odstawiamy na 3 godziny.

Przygotowujemy strzykawkę jednorazową, na końcu której naciągamy 1,5 cm długości gumę do

wentylów rowerowych i naciągamy do strzykawki uprzednio przygotowaną mieszankę mięsa

skrobanego i leku. Wyłapujemy z akwarium chorą rybę i umieszczamy ją na zmoczonej w

wodzie z akwarium czystej ścierce Tą ścierką przykrywamy rybę tak, aby pozostała odkryta

tylko jej głowa. OstroŜnie wprowadzamy końcówkę strzykawki do pyszczka ryby i

wstrzykujemy 1-2 ml mieszanki na rybę dorosłą. Po wstrzyknięciu leku rybę pozostawiamy na

30 sekund na szmatce i dopiero po upływie tego czasu umieszczamy ją z powrotem w

akwarium. Przez trzy kolejne dni karmimy rybę 1 raz dziennie, według wyŜej przedstawionego

sposobu. Po trzech dniach leczenia następuje 7 dni przerwy po czym kurację trzydniową

http://akwa-mania.mud.pl/archiwum/a95-96/a95-96,2.html

2010-02-11 14:30:17

Strona 5

sposobu. Po trzech dniach leczenia następuje 7 dni przerwy po czym kurację trzydniową

powtarzamy jeszcze raz.

Ad. 3 Heksamitozę wywołują u dyskowców w większości przypadków wiciowce Hexamita

symphysodonis, będące pasoŜytami wewnętrznymi, pasoŜytującymi w jelitach, wątrobie,

pęcherzyku Ŝółciowym, sercu i mózgu.

Objawami heksamitozy są:

- ciemny, prawie brunatno-czarny kolor ryby,

- ryby odmawiają przyjmowania pokarmu,

- ryby chowają się w ciemnych partiach akwarium,

- w okolicy głowy, a szczególnie przy oczach, powstają w niektórych przypadkach dziury, z

których wydobywa się biała wydzielina; wielkość dziur od 0,5 do kilku milimetrów,

- biało-galaretowate odchody.

W razie wystąpienia tych objawów badamyświeŜo wydalone odchody ryb przy 150-krotnym

powiększeniu i w przypadku stwierdzenia w odchodach ryb wiciowców, przystępujemy do

leczenia. Stosujemy kąpiel długotrwałą w akwarium w którym przebywają, stosując

Metronidazol w dawce 500 mg na 100 l wody, przez okres 4 dni. W trzecim dniu kąpieli dodać

250 mg Metronidazolu na 100 l wody. Po 4 dni wymieniamy 1/4 wody w akwarium i przez 24

godziny filtrujemy wodę w akwarium przez węgiel aktywny. W czasie trwania kąpieli naleŜy

dobrze napowietrzać wodę. Po tygodniu kurację powtarzamy, postępując identycznie jak

poprzednio. W razie wystąpienia dziur w okolicach głowy przemywamy je roztworem Rivanolu

(100 mg na 100 l wody). MoŜna zamiast przemywać podać antybiotyki - Terramycynę lub

Tetracyklinę, w ilości 500-750 mg na 100 l wody, przez okres 4 dni. Po skończeniu kuracji

wodę w akwarium filtrujemy przez węgiel aktywny i wymieniamy 1/4 wody.

Podobne działanie do Metronidazolu posiadają: Clont, Simplotan, Vagimid, Sanatrichom.

Dobre efekty w leczeniu heksamitozy osiąga się zachodnio niemieckim środkiem o nazwie

Hexa-ex.

Samica dyskowca (pełny turkus) przy ikrze

RozmnaŜanie

Prawidłowo Ŝywione i dobrze pielęgnowane dyskowce w wieku 18 miesięcy są całkowicie

dojrzałe i zdolne do rozmnaŜania. W tym teŜ czasie zaczynają dobierać się w pary. Pary które

dobrały się same spośród stada ryb, są z reguły parami zgodnymi, które spokojnie, bez bójek,

pielęgnują ikrę a póĄniej swoje potomstwo. Przedstawię teraz przebieg dobierania się ryb w

pary, aby mniej doświadczeni hodowcy mogli bez wątpliwości rozpoznać długo oczekiwanej

pory wydania potomstwa przez swych podopiecznych.

Zaloty rozpoczynają się gdy ryby podpływając do siebie lekko unoszą przód ciała, a

następnie go obniŜają, co sprawia wraŜenie regularnego kłaniania się ryb. Towarzyszy temu

szybkie kurczenie i rozprostowywanie płetw ogonowych, ściemnienie barwy na głowach ryb

oraz ściemnienie płetwy ogonowej, która przybiera kolor czarnej sadzy. Równocześnie kolor

tułowia staje się jaśniejszy i intensywniejszy. Często w tej fazie zalotów moŜna zaobserwować

szybkie drgania płetwy grzbietowej. Po tym następuje poziome potrząsanie przednią częścią

korpusu wykonywane na zmianę przez partnerów. W tej fazie zalotów ryby zaczynają wysuwać

pokładełka. Następnie zaczynają szukać miejsca do złoŜenia ikry, czyszcząc pyszczkami róŜne

przedmioty znajdujące się w akwarium i po ostatecznym wybraniu miejsca do złoŜenia ikry

przystępują do dokładnego jego czyszczenia. Teraz naleŜy dobraną parę przenieść do osobnego

zbiornika o pojemności ok. 120 l, w którym umieszczamy rurkę drenarską lub wysoką doniczkę.

Po przeniesieniu ryby muszą przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Zwykle po niedługim

czasie wznawiają zaloty i po wybraniu miejsca do złoŜenia ikry (w znacznej ilości przypadków

jest to rurka drenarska lub doniczka) zaczynają to miejsce oczyszczać pyszczkami. W tej fazie

po budowie pokładełek moŜna ze 100% pewnością ustalić płeć poszczególnych partnerów.

Pokładełko samicy jest szersze i tępo zakończone, a pokładełko samca jest ostro - stoŜkowato

zakończone.

http://akwa-mania.mud.pl/archiwum/a95-96/a95-96,2.html

2010-02-11 14:30:17

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: