Rozdział 12.pdf

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

Rozdział 12

Dni mijały jak w kalejdoskopie barwnym i kolorowym, pełnym

przeróżnych zjawisk i kształtów. Po tym jak Edward przyjechał

do Nevady i ciotka Nas nakryła, myślałam że to koniec. Szczerze

mówiąc to myślałam że moje życie zawali się, Ojciec pozna

prawdę, Jasper nie będzie się odzywał do brata, obie nasze

rodziny wyrzekną się Nas oraz że wybuchnie skandal

Międzynarodowy i wszyscy dowiedzą się o mojej hańbie. Bałam

się tak bardzo, że wolałabym nie ryzykować, jednak każda moja

myśl i postanowienie niweczył jeden czuły uśmiech Edwarda,

jeden dotyk, ciepło jego ciała bądź spojrzenie pełne uczucia.

Dopiero teraz zdałam sobie sprawę ale to zawsze tego czegoś

mi brakowało. Wcześniej myślałam że mam wszystko... Miłość,

rodzinę, przyjaciół... Ale najwyraźniej myliłam się. Kiedy Go

poznałam wszystko się zmieniło. Jest moim światełkiem w

ciemnym tunelu, oswoją w pochmurne dni, moim prywatnym

słoneczkiem i choć nie wiadomo jak piękne mogą być kolejne

dni spędzone we dwoje wiem że to się wkrótce skończy.

Będziemy musieli się rozstać, nasze drogi się rozejdą. On

wyjedzie i zasiądzie na tronie Volttery jako jej prawowity

władca i ożeni się z jakąś księżniczką. Natomiast Ja, wyjdę za

jego brata i postaram się być dobrą żoną i władczynią dla

mojego Kraju. Może kiedyś spotkamy się kilka razy, wymienimy

uprzejmości, tęskne spojrzenia... Będziemy patrzeć jak jego i

zarówno moje dzieci będą rosły. A uczucie nie minie... Jednak

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

poświęcimy się dla dobra reszty. Chociaż Edward nie pałał się

do poświęcenia naszego uczucia, a raczej myślał co też mogła

mieć na myśli ciotka Sue zanim zamilkła. Wiedziałam, iż to ja

będę musiała być tą rozważną stroną w naszym związku, jeśli

oczywiście można to tak nazwać. Bolała mnie perspektywa

rozstania z Edwardem, jak i zarówno życia osobno. Niestety tak

trzeba. Obojga nas wychowywano w taki sposób, iż władza,

powinność i dobro kraju mimo wszystko były naszymi

priorytetami przez co potrafiliśmy oddzielić uczucia od rozumu i

patrzeć na wszystko z chłodnym dystansem. Trochę okrutne,

ale czasem pomagało w podejmowaniu decyzji w sprawach

państwa. Jednak jak Ja mogłam racjonalnie myśleć będąc w

ramionach Edwarda. Siedzieliśmy na huśtawce kołysząc się

wolno, jego ramiona obejmowały opiekuńczo moją talię.

Czułam że się uśmiecha gdy co jakiś czas całował mnie w czubek

głowy lub sunął nosem tuż za moim uchem, co było cudownym

uczuciem. Był taki... Ciepły, opiekuńczy i troskliwy opatulając

nas ciepłym kocem, gdy tylko wyczuł że delikatnie zadrżałam od

niewielkiego podmuchu mroźnego wiatru który owinął nasze

ciała. Okrył nas szczelnie kocem, zaciskając swój uścisk na mojej

tali, powodując tym że oparłam się mocniej o jego klatkę

piersiową. Przez co prawie na nim leżałam podczas gdy jego

jedna noga zwisała luźno z huśtawki.

- Jesteś jakaś milcząca... - Zauważył – Co się dzieje?

-Boje się – Oparł swoją brodę o moje prawe ramię.

- Czego?

- Że to tylko piękny sen z którego się w końcu obudzę, a Ty

znikniesz.

– Ja już zawsze będę przy Tobie – Pocałował mnie delikatnie w

szyję. Zamarłam gdy poczułam na plecach wyraźny dowód

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

jego podniecenia.

- Edward! - Pisnęłam z szeroko otwartymi oczami.

– Cii..- Zamruczał mi do ucha. Odwróciłam głowę w Jego

stronę, a wtedy mnie pocałował. Nie powiem było to

cudowne, ale pozycja nie była dla mnie najwygodniejsza co,

dzięki Bogu zauważył. Uniósł mnie lekko i posadził w poprzek

na swoich kolanach nadal namiętnie mnie całując. Wkrótce,

nasz niewinny całus pogłębił się gdy ktoś odchrząknął.

Odwróciłam się i zobaczyłam Paula opartego o futrynę

– Mam nadzieję że w domu jest porządny zapas lodu –

Powiedział przez zaciśnięte zęby. Wiedziałam z doświadczenia

co znaczy ten tekst zwłaszcza w jego wykonaniu gdy tylko jakiś

chłopak się do mnie zbliżał.

- Paul – Powiedziałam ostrzegawczym tonem.

- Jeśli jej nie kochasz tylko wykorzystujesz zmiataj zanim doliczę

do trzech – Zapadła cisza... - Raz..

- Paul – Syknęłam.

- Dwa... - Nie przerwał. - Trz...

- Kocham ją. Kocham z całego serca – Odezwał się Edward

posyłając mi cudowny uśmiech.

- No i dobrze – Uśmiechnął się triumfalnie – Ale jak ją

skrzywdzisz, stłukę Cię na kwaśne jabłko.

- Sam się do ciebie zgłoszę – Odezwał się Cullen.

- No, no... Wiesz co Bells? Lubie go – I wyszczerzył się.

- Ja też – Pomachałam kuzynowi znikającemu w drzwiach.

Zerknęłam na ukochanego który posmutniał. Spojrzałam na

niego pytającym wzrokiem.

- Tylko lubisz? - Spytał z miną zbitego szczeniaczka, którego od

razu chce się przytulic i pocieszyć.

- No wiesz że nie...

- Nic nie wiem... - Wydął dolną wargę w rozkoszny sposób.

Pocałowałam go mocno co przyjął ochoczo. Po chwili

oderwaliśmy się od siebie zdyszani.

- Starczy jako odpowiedź? - Wysapałam.

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

- No nie narzekam, ale wolał bym to usłyszeć...

- No wiesz - Zaczęłam go okładać delikatnie pięściami przez co

usiadłam na nim okrakiem, po jakimś czasie naszej zabawy

złapałam jego twarz w dłonie i przyjrzałam mu się uważnie -

Kocham cie

- No nareszcie - Pocałował mnie w nos - Ja ciebie też kocham

- Wiem - Wzruszyłam ramionami.

Po czułym pożegnaniu każde poszło do swojego pokoju.

Położyłam się do łóżka ale nie mogłam zmrużyć oka do świtu.

Cały czas dręczyły mnie wizję rodziców którzy poznają prawdę o

mnie i Edwardzie. Wręcz bałam się zasnąć. Rankiem założyłam

dżinsy rybaczki, koszulę w kratkę na krótki rękaw i trampki.

Włosy związałam w koński ogon i gotowa zeszłam na dół do

kuchni, gdzie siedziała ciotka z tomikiem poezji na wysokim

krześle przy wysepce kuchennej.

– Śpi? - Spytała. Od razu zorientowałam się o kogo chodzi.

- Nie wiem, chyba tak.

- Kochacie się, to widać Bello – Odłożyła książkę – Ale czy jesteś

gotowa na takie poświęcenie? Czy...? - Powstrzymałam ją

ruchem ręki.

- Masz rację co do moich uczuć, ale gdy tylko skończy się czas

mojego pobytu tutaj spełnię moją powinność i wyjdę za

Księcia Jaspera. A o Edwardzie będę pamiętać oczywiście ale

nasze stosunki ulegną zmianie.

- Czy On zdaje sobie z tego sprawę? - Zapytała dziwnie

zdenerwowana.

- Nie.

- Na pewno tego właśnie chcesz?

- Przecież wiesz że nie, ale to co bym chciała a to co muszę to

dwie różne rzeczy.

- Wcale nie musisz słonko. Jest jedno wyjście – Zaczęła

niepewnie - Ale musiałabyś poświecić wszystko – Spojrzałam na

ciotkę Sue z nieodgadnioną mina i spytałam:

- Jakie jest to wyjście?

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

- Musielibyście wzionąć ślub i wrócić do Genovii jako

małżeństwo, stawiając resztę przed faktem dokonanym.

Jednak nie znam odpowiedzi jaka będzie reakcja waszych

rodzin, ale zawsze moglibyście wrócić tutaj – Pocieszała

mnie. Zamarłam. A jeśli by nas wygnali? Miałabym już nigdy

nie zobaczyć taty ani mamy, Emmet ani Alice? No może

oprócz ich zdjęć w gazetach lub w telewizji... Byłam

przerażona ta myślą.

- Proszę nie mów o tej opcji Edwardowi, dobrze?

- Ale dlaczego? - Patrzyła na mnie z troską.

- Nie mów Mu - Spojrzałam na Nią z mocą.

- Czego ma mi nie mówić? - Usłyszałam głos za mną.

Zadrżałam.

- Bella zabiera cie na wycieczkę - Zareagowała przytomnie

ciotka – Nie chciała abym ci zdradziła gdzie, prawda Bello? -

Ciekawe gdzie ja mam go zabrać?!

- Oczywiście - Odparłam, ciotka podniosła się i zniknęła w

zakamarkach domu.

- Dzień dobry kochanie - Przywitał mnie Edward pocałunkiem

który zakręcił mi w głowie.

- Hej – Przywitałam się – Co powiesz na śniadanko?

- Chętnie – Odparł zajmując miejsce ciotki Sue.

- Co powiesz na... jajecznicę z bekonem?

- Umiesz gotować? - Zdziwił się.

- To że jestem księżniczką nie oznacza że wszyscy muszą mi coś

podawać lub latać ciągle wokoło mnie – Zabrałam się do

robienia jajecznicy z bekonem. Oczywiście dwie porcje

robiłam oddzielnie. Kiedy skończyłam obie przełożyłam na

talerze i podałam jeden Eddiemu a drugi postawiłam przed

sobą. Nalałam do tego sobie wody truskawkowej a Eddiemu

zwykłej wody mineralnej niegazowanej. Usiadłam i oboje

wzięliśmy się do jedzenia.

- Bells? - Nagle zapytał Ed.

Hm?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: