Co na temat zbawienia mowię ewangelie a co Świadkowie Jehowy.pdf

CO MÓWIĄ NA TEMAT ZBAWIENIA EWANGELIE

A CO NAUKI ŚWIADKÓW JEHOWY

Chociaż żarliwość Świadków Jehowy nie podlega dyskusji, to poważne wątpliwości budzi jednak

treść głoszonego przez nich przesłania. W swoich publikacjach sami przyznają, że ich ewangelia

diametralnie się różni od tej, którą głosili apostołowie i którą głoszą kościoły chrześcijańskie.

W Strażnicy nr 24 z 1981 roku, tom CII, s. 7, akapit 3 czytamy:

„Pozwólmy szczerym osobom porównać działalność głoszenia ewangelii o Królestwie, którą

od stuleci prowadziły systemy religijne chrześcijaństwa, z pracą podjętą przez Świadków

Jehowy po zakończeniu pierwszej wojny światowej w 1918 roku. (…) Nie jest to jednak jedna

i ta sama ewangelia ''

KIM JEST BIBLIJNY JEZUS CHRYSTUS

Jan świadczył o nim i głośno wołał: To był ten o którym powiedziałem: Ten który za mną idzie, był przede

mną, bo pierwej był niż ja. A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli i to łaskę za łaską. Zakon bowiem został

nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział,

lecz jednorodzony Bóg który jest na łonie Ojca, objawił go (Ew Jana 1:15-18)

A teraz Ty mnie uwielbij Ojcze u siebie samego, tą chwałą którą miałem u ciebie zanim świat powstał

(Ew Jana 17:5)

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jaką jednorodzony

otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy (Ew Jana 1:14 BT)

Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach

ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. Gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości i w

nim macie pełnię. On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności (List do Kolosan 2:8-10)

Jezus jest jedynym, odwiecznym Synem Boga Ojca, w którym mamy pełnię Boskości. Dlatego

powiedziano, że w Nim mieszka pełnia Bóstwa czyli Boga. Zatem widzimy że Jezus jest Bogiem

który stał się człowiekiem, by nas odkupić.

Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. Rzekł mu Jezus: Uwierzyłeś bo mnie

ujrzałeś, błogosławieni, którzy (mnie) nie widzieli, a uwierzyli (Ew Jana 20:28-29)

Jeśli ktoś twierdzi że wierzy w biblijną ewangelię, a nie uznaje Jezusa swoim Panem i Bogiem, tak

jak wszyscy apostołowie, to taka wiara nie jest wiarą zbawiającą. Podobnie jest też wtedy, gdy ktoś

odrzuca fakt że Jezus przyszedł z Królestwa Niebieskiego na ziemię by stać się człowiekiem.

Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch który wyznaje że Jezus Chrystus przyszedł w

ciele, z Boga jest. Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest

z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie

(1 List Jana 4:3)

Prawda biblijna polega na tym, że Jezus ma naturę Boga i człowieka jednocześnie.

Niestety nauka Strażnicy odrzuca prawdę o Boskości Zbawiciela i neguje w Jego podwójną naturę.

Głosi ona zatem innego Jezusa. Duch Święty jednak otwiera oczy tylko tym ludziom, którzy Go

pytają i którzy ponad wszystko szukają prawdy na temat Boga i Jego woli.

www.chlebznieba.pl

KIM JEST JEZUS GŁOSZONY PRZEZ ŚWIADKÓW JEHOWY

Świadkowie Jehowy, pomimo pozornego posługiwania się Pismem Świętym, w rzeczywistości nie

głoszą dobrej nowiny o Jezusie, gdyż mówią oni o jakimś niebiańskim Królestwie, które zostało

ustanowione dopiero w 1914 roku, i o Jezusie, który nie jest Bogiem ani nie umarł na krzyżu.

Znaczy to, że głoszą oni naukę o jakimś innym królestwie, która nie była znana wcześniej ani

apostołom, ani chrześcijanom żyjącym w poprzednich stuleciach, stając się tym samym fałszywymi

prorokami, przed którymi ostrzega nas Pan Jezus Chrystus w Ewangelii Mateusza 24:11 i 24.

Biblia naucza jednoznacznie, że ewangelia jest dobrą nowiną o Panu Jezusie Chrystusie.

Nie przestawali też codziennie w świątyni i po domach nauczać

i zwiastować dobrą nowinę o Chrystusie Jezusie (Dz Ap 5:42)

Albowiem uznałem za właściwe nic innego nie umieć między wami,

jak tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego (1Kor 2:2)

Nawet Paweł ostrzega braci by wierzyli wyłącznie w biblijnego Jezusa, a nie w jakiegoś innego.

Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę,

tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi.

Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali,

lub gdy przyjmujecie innego ducha którego nie otrzymaliście (od nas - czyli od apostołów) ,

lub inną ewangelię której nie przyjęliście (od nas) , znosicie to z łatwością. (2Kor11:3-4)

BIBLIJNY DUCH ŚWIĘTY JEST OSOBĄ

W Biblii czytamy że Duch Święty mówi oraz powołuje misjonarzy i ich wysyła (Dz Ap 13:2-4)

będąc przy tym w pełni suwerenny. Że posiada On myśli (Rz 8:27), wolę (1Kor 12:11) oraz uczucia

(Ef 4:30). Dalej czytamy że Duch Święty jest wieczny (He 9:14), wszechobecny (Ps 139:7-8),

wszechwiedzący (1Kor 2:10-11) i wszechmocny (Rz 8:11), czyli wszystkie te wersety dowodzą

niezbicie że Duch Święty jest Kimś, a nie czymś. A skoro posiada atrybuty które posiada wyłącznie

Bóg, to znaczy że jest to Bóg. Staje się zatem bardzo czytelne że duch w którym przychodzą

Świadkowie, to jest ten ''inny duch'' o którym jest mowa w 2 liście do Koryntian 11:3-4 .

KIM JEST DUCH ŚWIĘTY ŚWIADKÓW JEHOWY

W Strażnicy z 1 X 2009 w artykule pt: ''Czym jest duch święty?'' czytamy:

„Chcąc osiągnąć jakiś cel, Jehowa posługuje się duchem świętym. Mówiąc najprościej, duch

święty to moc Boga użyta do realizacji jakiegoś zamierzenia, Jego aktywna siła (...)”.

To prawda, że w przenośni możemy nazywać Ducha Świętego mocą lub siłą, gdyż istotnie jest On

dla nas źródłem siły i mocy. Psalmista zwraca się do Boga: „Miłuję Cię, Jahwe, Mocy moja” , zaś

o Chrystusie apostoł Paweł napisał, że „jest mocą Bożą i mądrością Bożą” (Ps 18:2; 1Kor 1:24).

Jednakże w tym przypadku nazywanie Boga Ojca i Chrystusa mocą nie zmienia faktu, że są to

osoby Boskie. Podobnie możemy powiedzieć o Duchu Świętym, że jest naszą mocą, nie

umniejszając Jego Boskiej osobowości.

Ewidentną pomyłką natomiast, jest traktowanie Ducha Świętego jako bezosobowej energii lub

mocy. Biblia wyraźnie odróżnia Ducha Świętego od jakichś mocy czy sił. Apostoł Paweł podkreśla

czego Chrystus dokonał przez niego wśród pogan, mówiąc: „mocą znaków i cudów, mocą Ducha

Świętego” (Rz15:18-19 BT).

Gdyby Duch Święty był tylko czymś, to zachodziłoby tu zbędne powtórzenie słowa ''moc'' tworząc

nonsensowna formę „mocą mocy”. Sens tego wersetu pojawia się tylko wtedy gdy przyjmujemy że

Duch Święty nie jest mocą, lecz kimś kto ją posiada. Dotyczy to również poniższego wersetu:

Ale weźmiecie moc Ducha Świętego kiedy zstąpi na was i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i

całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi (Dz Ap 1:8)

Zupełnie jasno powiedziano tu o Duchu Świętym i Jego mocy, która wyposażyć miała uczniów

Chrystusa do dzieła ewangelizacji. Widzimy zatem że Duch Święty nie jest mocą, lecz osobą

dysponującą mocą. W Dziejach Apostolskich 10:38 napisano o Jezusie,

„którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą” . Przy założeniu, że Duch Boży jest mocą, tekst

ten należałoby rozumieć, że Bóg namaścił Jezusa mocą i mocą, względnie siłą i mocą. W innym

wersecie Paweł mówi, że ewangelia którą głosił doszła do mieszkańców Tesalonik „nie tylko w

Słowie, lecz także w mocy i w Duchu Świętym, i z wielką siłą przekonania” (1Tes 1:5).

W powyższym wersecie ponownie dostrzegamy, że Duch Święty został wyraźnie odróżniony tam

od mocy. W innym fragmencie Paweł osobno wymienia Ducha Świętego i moc Bożą (2Kor 6:6-7).

''W czystości i w poznaniu, w wielkoduszności i w uprzejmości, w Duchu Świętym i w miłości

nieobłudnej, w słowie prawdy i w mocy Bożej przez oręż sprawiedliwości ku natarciu i obronie''

Chociaż nauka o Duchu Świętym nie była dostatecznie jasno przedstawiona w Starym Testamencie,

to jednak znajdujemy tam również teksty czyniące różnicę między Duchem Bożym, a Bożą mocą i

siłą. Pomimo że w Biblii Warszawskiej, w wersecie z Księgi Micheasza 3:8 znajduje się słowo

„duch” z małej litery, to i tak jest on godny uwagi. Czytamy tam: „Lecz ja jestem pełen siły , ducha

Pana, prawa i mocy , aby oznajmiać Jakubowi jego przestępstwo, a Izraelowi jego grzech”

W tym wersecie wymieniono osobno Ducha Świętego, siłę i moc. Nie są one zatem tym samym.

Duch Boży nie jest ani siłą ani mocą. W Księdze Zachariasza 4:6 Bóg tak przemówił do proroka:

„nie siła, nie moc, ale Duch mój - tak mówi Jahwe Zastępów”.

EWANGELIA TO DOBRA NOWINA O JEZUSIE CHRYSTUSIE

A przypominam wam bracia ewangelię którą wam zwiastowałem, którą też przyjęliście, w której

trwacie i przez którą zbawieni jesteście, jeśli tylko ją zachowujecie tak jak wam ją zwiastowałem,

chyba że nadaremnie uwierzyliście. Najpierw bowiem podałem wam to co i ja przejąłem, że Chrystus

umarł za grzechy nasze według Pism i że został pogrzebany, i że dnia trzeciego został z martwych

wzbudzony według Pism (1Kor 15:1-4)

Byli Świadkowie Jehowy często są zdumieni prostotą ewangelii. Tak, naprawdę sprowadza się ona

do prawdy o zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Osobista wiara w ukrzyżowanego i

zmartwychwstałego Pana prowadzi do zbawienia.

Członkowie organizacji Strażnica nie wierzą w ukrzyżowanie Chrystusa. Uznają, co prawda, Jezus

umarł za nasze grzechy, lecz upierają się przy tym, że został zabity na palu. Taki pogląd wymyślił

drugi prezes Towarzystwa Strażnica J.F.Rutherford, który na siłę chciał odróżnić świadków od

wszystkich wyznań chrześcijańskich. Tymczasem zdarzyło się że nawet Strażnica niechcący

potwierdziła, że w I wieku stosowano krzyżowanie.

W wydaniu z 15 XI 1993 roku, s. 9, akapit 2 zawiera wypowiedź Tacyta (ok. 55-122 n.e.):

„Rzymski historyk Tacyt napisał: Śmierci ich [chrześcijan] przydano to urągowisko, że okryci

skórami dzikich zwierząt ginęli rozszarpywani przez psy albo przybici do krzyżów, albo przeznaczeni

na pastwę płomieni; gdy zabrakło dnia, palili się służąc za nocne pochodnie […]”.

www.chlebznieba.pl

Józef Flawiusz wspomina o krzyżu w dziele ''Wojna żydowska'', Księga piąta, rozdział XI, akapit 1:

„[…] Tedy chłostano ich i poddawano przed śmiercią różnym torturom, a w końcu rozpinano na

krzyżu na wprost muru. […] Lecz jeśli nie zabronił przybijania do krzyża, to przede wszystkim

dlatego, iż spodziewał się że widok ten może skłonić Żydów do poddania się, bo jeśli tego nie uczynią,

to spotka ich taki sam los. Zionąc złością i nienawiścią, żołnierze nawet dla zabawy przybijali

pochwyconych do krzyża w różnych położeniach, a było ich tak wielu, że miejsca brakowało na

krzyże, a krzyżów do rozpinania ciał”.

Świadkowie Jehowy nie wierzą też w cielesne zmartwychwstanie Chrystusa, choć świadczą o tym

następujące wersety:

„Jezus odpowiadając, rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję […] On mówił o świątyni

ciała swego. Gdy więc został wzbudzony z martwych, przypomnieli sobie uczniowie jego, że to mówił,

i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (Ew Jana 2:19-22)

„A gdy to mówili, On sam stanął wśród nich i rzekł im: Pokój wam! Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku

mniemali że widzą ducha. Lecz On rzekł im: Czemu jesteście zatrwożeni i czemu wątpliwości budzą się w

waszych sercach? Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie i patrzcie, wszak duch nie

ma ciała ani kości, a widzicie że Ja mam” (Ew Łukasza 24:36-39)

Nie potrafią w logiczny sposób wyjaśnić powyższych wersetów. Gdyby nauka Strażnicy o

duchowym zmartwychwstaniu Chrystusa była prawdziwa, to powyższe cytaty nie powinny się w

ogóle znaleźć w Biblii. Wobec powyższych , musimy zatem stwierdzić, że „ewangelia” w wydaniu

Świadków jest mocno zdeformowana, bowiem kwestionuje ona fakty ukrzyżowania Pana Jezusa

oraz Jego cielesnego zmartwychwstania, fakty będące fundamentalnymi elementami dobrej nowiny.

''Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy

dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą''. (1Kor 1:18)

EWANGELIA TO DOBRA NOWINA O ŁASCE BOŻEJ

Nasze odkupienie jest dziełem łaski Bożej, gdyż zgodnie z wypowiedzią apostoła Piotra „zbawieni

będziemy przez łaskę Pana Jezusa” (Dz 15:11), a ponad to Paweł stwierdza: „Lecz o życiu moim

mówić nie warto i nie przywiązuję do niego wagi, bylebym tylko dokonał biegu mego i służby

którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii łaski Bożej” (Dz 20:24).

Czym jest łaska Boża - Czy można na nią zasłużyć - Jaki ma związek ze zbawieniem

Zbawienie człowieka jest inicjatywą Boga, który ratuje ludzi kierując się niezasłużoną

przychylnością względem nas - czyli łaską. Słowo Boże wyraża tę prawdę w wielu miejscach, ale

przytoczmy dwa fragmenty.

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie

chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których

przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili” (Efez 2:8-10) .

„Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi, Zbawiciela naszego Boga, zbawił nas nie dla uczynków

sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie

przez Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy

usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca.

Prawdziwa to mowa i chcę, abyś przy tym obstawał, żeby ci, którzy uwierzyli w Boga, starali się celować w

dobrych uczynkach. To jest dobre i użyteczne dla ludzi” (Tyt 3:4-8) .

Łaska wyklucza jakiekolwiek zasługi, nie można na nią zasłużyć gdyż jest darem Bożym.

„Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski. A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej

łaska nie byłaby już łaską” (Rzym 11:5-6) „I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których

niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który

teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała

naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni. Ale Bóg, który jest

bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez

upadki, ożywił wraz z Chrystusem, łaską zbawieni jesteście” (Efez 2:1-5)

Nauka Pisma Świętego jest jasna – człowiek przed nowo narodzeniem jest martwy duchowo, wobec

czego nie znając Boga, jako Boże stworzenie mówi ''kim on jest i dlaczego ja mam go słuchać'',

taka postawa naturalnie wywołuje gniew stwórcy wobec człowieka.

To tylko dzięki Bożej inicjatywie wynikającej z Bożej miłości, miłosierdzia i łaski, człowiek może

dostąpić łaski nawrócenia i poznania Boga.

Choć Świadkowie zgadzają się z tym, że nie można zasłużyć na zbawienie, to z drugiej strony

wyznają pogląd, iż jeśli nie będą gorliwie chodzić od domu do domu lub przyjmą transfuzję krwi,

wówczas pójdą na potępienie. Jako były starszy ŚJ mogę osobiście potwierdzić, że wielu Świadków

twierdzi iż wypracowują oni sobie zbawienie, eliminując tym samym Bożą łaskę z dzieła zbawienia

Nauka Świadków o okupie Chrystusowym, mówi że Jezus był na ziemi jedynie doskonałym

człowiekiem, równym Adamowi, i jest to jedna z wielu doktryn Świadków, które mówią że

odpowiedzialność za zbawienie spoczywa nie na Bogu ale na człowieku. Dlatego Świadkowie nie

ma żadnej pewności zbawienia, ani też nie znają Bożego pokoju. Niejednokrotnie widoczne są

wśród Świadków objawy wypalenia się oraz depresji psychicznych. Dzięki Bogu coraz więcej

Świadków poznaje miłość i łaskę Bożą, doznając uzdrowienia w w sferze psychiki, ducha i ciała.

CZYM JEST KRÓLESTWO BOŻE

Świadkowie Jehowy twierdzą że głoszą dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Żywią zarazem

głębokie przekonanie, że w odróżnieniu od Kościołów chrześcijaństwa tylko oni mają poprawne

zrozumienie pism. Przyjrzyjmy zatem nauce na temat Królestwa, zdefiniowanej przez organizację

Świadków Jehowy w podręczniku do prowadzenia tzw. studiów biblijnych:

„Jehowa Bóg zawsze był Królem, czyli Zwierzchnim Władcą całego wszechświata. Zajmuje tę wysoką

pozycję, ponieważ jest Stwórcą wszechrzeczy (1Krn 29:11; Ps 103:19; DzAp 4:24). Jednakże

Królestwo, o którym głosił Jezus, jest czymś drugorzędnym wobec zwierzchniej władzy Boga na

wszechświatem. To mesjańskie Królestwo zostało powołane w określonym celu. Na czym on polega?

Za pomocą tego Królestwa Jezus Chrystus przywróci panowanie Jehowy nad ziemią, obejmie rządy w

Jego imieniu i raz na zawsze wykaże prawowitość zwierzchnictwa Bożego (1Moj 3:15; Ps 2:2-9). (…)

Królestwo Boże bynajmniej nie jest stanem serca, lecz rzeczywistym, działającym rządem, który ma

władcę i poddanych. Jego siedziba mieści się w niebie… Jehowa wyznaczył na Króla swego Syna,

Jezusa Chrystusa.

Jednakże Jezus nie panuje sam. Towarzyszy mu grono 144000 współkrólów i współkapłanów

kupionych z ziemi (Obj 5:9-10; 14:1-3; Łuk 22:28-30). A poddanymi Królestwa Bożego będą

członkowie ogólno ziemskiej rodziny ludzkiej, podporządkowani przewodnictwu Chrystusa (Ps 72:7-8

NW)”. „Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego” – wyd 1995, strony 91, 92.

W rozumieniu Świadków Bóg zawsze panował nad swoimi stworzeniami, ale na skutek grzechu

Szatana i ludzi, odrzucono Jego panowanie, dlatego specjalny rząd złożony z Chrystusa i 144000

przywróci Boskie panowanie. Głosi się również, że to tymczasowe Królestwo Boże doprowadzi

wszystko do ładu w okresie tysiąca lat.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: