Zespół Cushinga najczęściej jest spowodowany przez produkujące ACTH gruczolaki przysadki (choroba Cushinga), inną przyczyną tego zespołu są zróżnicowane histologicznie guzy kory nadnerczy.

Charakterystyczny obraz kliniczny pacjenta zależy od nadmiernego stężenia kortyzolu we krwi wydzielanego w następstwie nadczynności kory nadnerczy.

Objawy:

·         otyłość,

·         okrągła, zaczerwieniona twarz,

·         wybitne odtłuszczenie karku i tułowia,

·         opóźnione wzrastanie (niskorosłość),

·         nadciśnienie oraz często objawy maskulinizacji takie jak: nadmierne owłosienie twarzy i tułowia, niski głos.

·         ponadto opóźniony jest rozwój płciowy,

·         zwiększa się podatność na zakażenia,

·         występują bóle głowy,

·         osłabienie napięcia mięśniowego,

·         trądzik i rozstępy na skórze.

Zespół Cushinga jest wynikiem przewlekłego, podwyższonego poziomu glikokortykosteroidów w organizmie i najczęściej ma podłoże jatrogenne.

Choroba Gravesa i Basedowa

Choroba Graves-Basedowa jest najczęstszą przyczyną występowania nadczynności tarczycy. utrata masy ciała pomimo zwiększonego apetytu;

Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną - związaną z zaburzeniami układu odpornościowego. W uproszczeniu - układ odpornościowy zamiast bronić organizmu przed infekcjami - wytwarza stan zapalny we własnych tkankach. Choroba Hashimoto to przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy.

Choroba ta jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy.

Hipotyreoza

Niedoczynność tarczycy to niedobór krążących we krwi hormonów tarczycy i obecność patologicznych skutków niedoboru tych hormonów.

·         osłabienie, i zmiana wyrazu twarzy. Twarz staje się zubożała w ruchy mimiczne, maskowata, obrzęknięta.

·         chory przybiera na wadze, głos jego staje się szorstki, skóra chłodna, może rogowacieć skóra na łokciach i kolanach.

·         powieki obrzęknięte, a szpary oczne wskutek tego zwężone.

·         występuje łamliwość i wypadanie włosów,

·         zwolnienie akcji serca i tętna, obniżenie temperatury ciała,

·         zaburzenie czynności gruczołów płciowych.

Niedoczynność tarczycy może przyspieszyć rozwój miażdżycy i jej powikłań.

Łysienie (alopecja) to nadmierne lub nieprawidłowe wypadanie włosów, które może dotknąć zarówno kobiety jak i mężczyzn. Schorzenie to jednak pojawia się dużo częściej u płci brzydkiej gdyż za łysienie odpowiadają m.in. androgeny czyli męskie hormony płciowe, a dokładniej ich pochodna - dihydrotestosteron (DHT).

Włosy wypadają w za dużym ilościach u mężczyzn już przy normalnej pracy tego hormonu, u kobiet zdarza się to gdy ich organizm produkuje za dużo DHT. Przekwitanie, które objawia się huśtawka hormonalną takie może być powodem łysienia u kobiet.  Opisywane tutaj łysienie androgenne dotyczy ponad połowy mężczyzn po 50-tce, rzadko dotyka kobiety.

U mężczyzn łysienie ma charakter miejscowy, zaczyna się od obszaru czoła, a później stopniowo przesuwa się w kierunku tyłu głowy. Mieszki włosów kurczą się, a włosy stają się coraz bardziej cieńsze i delikatne. Łysienie androgeniczne jest skłonnością dziedziczną. Pierwsze objawy pojawiają się nawet po 20-tym roku życia. Kolejny nawrót rozpoczyna się około 40-tki, proces postępującego łysienia trwa wtedy do 4 lat. Jeśli chory nie wyłysieje wtedy do końca to prawdopodobnie stanie się to w później starości.

eśli chodzi o kobiety dotknięte tym typem łysienia to tracą one włosy na całej powierzchni skóry głowy. W początkowej fazie następuje więc ogólne przerzedzenie włosów. Są jednak znane przypadki gdy paniom zaczyna się cofać linia włosów. Hormon DHT zatrzymuje powoli mechanizm formowania się komórek włosa, cebulki kurczą się i dochodzi w ostateczności nieodwracalnego wyłysienia.

Łysienie telogenowe zaczyna się najczęściej po przebyciu bardzo stresującego wydarzenia. Gwałt czy śmierć kogoś bliskiego potrafią spowodować zbyt wczesne uśpienie mieszków włosów, co po około trzech miesiącach przejawia się łysieniem. Utrata części włosów zdarza się też kobietom które niedawno urodziły. Rozchwiany poziom hormonów jednak na szczęście wraca w przeciągu kilku miesięcy do normy.