Twardowski Jan ks_ Wybór wierszy.pdf

Aniele Boży

Aniele Boży Stróżu mój

Ty właśnie nie stój przy mnie

jak malowana lala

ale ruszaj w te pędy

niczym zając po zachodzie słońca

skoro wygania nas

dziesięć po dziesiątej

ostatni autobus

jamnik skaczący na smycz

smutek jak akwarium z jedną złotą rybką

hałas

cisza

trumna jak pałacyk

ładne rzeczy gdybyśmy stanęli

jak dwa świstaki

i zapomnieli

że trzeba stąd odejść

Anioł

są takie chwile kiedy się odchodzi

od Aniołów Stróżów nawet Cherubinów

od tych co wysoko

od tych co w pobliżu ---do Jezusa człowieka

niziutko na ziemi

Anioł nie zrozumie nie wisiał na krzyżu

i miłość zna łatwą

skoro nie ma ciała

Anioł poważny i niepoważne pytania

Czy zostałeś aniołem dopiero po dłuższym namyśle

czy zamiast palca serdecznego masz tylko wskazujący

czy spowiadasz tylko z grzechów ciężkich bo lekkie

trudno udźwignąć

czy klaszczesz w dłonie patrząc na konanie

jak na sytuację przedbramkową

czy nigdy nie płaczesz, żeby się nigdy nie uśmiechać

czy umiesz uważnie bez powodu słuchać

czy nie przytulasz się żeby odejść

czy nie tęsknisz za ciałem

za ludzkim uśmiechem

za dłońmi złożonymi w kominek

za ziębą co we wrześniu opuszcza ogrody

za źrebakiem zamykającym powieki

za chrząszczem o nogach żółtoczerwonych

za każdą sekundę zawsze ostatnią

za tym co nietrwałe i dlatego cenne

Anonim

Mój ty nieśmiały

święty

biedny anonimie

nie szeptałeś

mój Boże

nie wołałeś

Pan Bóg

tak chciałeś

Jemu służyć

by o tym nie wiedział

czemu krzyż

swój ukryłeś

zataiłeś rany

nie udźwigniesz w sekrecie

wiary bez niewiary

Antologia

Chodzą na około mnie na wysokich obcasach metafor

cieniutkimi łzami piszczą na moich obrazach

przynoszą na wyciągniętych dłoniach lirykę jak kurczaka

potem nawet na maszynie do pisania klękają oczami

Proszę o prozę

żebyście sami nie darli się za włosy

nie podawali miłości jak jeża

w cierpieniu mówili dobranoc

nie nakładali tłumika na serce

tak zastraszeni że niemoralni

żebym nie marzła w antologii wierszy o sobie

Baranku Wielkanocny

Baranku Wielkanocny coś wybiegł z rozpaczy

z paskudnego kąta

z tego co po ludzku się nie udało

prawda, że trzeba stać się bezradnym

by nie logiczne się stało

Baranku Wielkanocny coś wybiegł czysty

z popiołu

prawda, że trzeba dostać pałą

by wierzyć znowu

Bałem się

Bałem się oczy słabną --- nie będę mógł czytać

pamięć tracę --- pisać nie potrafię

drżałem jak obora którą wiatr kołysze

--- Bóg zapłać Panie Boże bo podał mi łapę

pies co książek nie czyta i wierszy nie pisze

Bez kaplicy

jest taka Matka Boska

co nie ma kaplicy

na jednym miejscu pozostać nie umie

przeszła przez Katyń

chodzi po rozpaczy

spotyka niewierzących

nie płacze

rozumie

Bez nas

Odejdźmy już nie wróćmy

nareszcie samotność będzie sama

miłość bez chęci posiadania

Bóg bez pytań

rozpacz bez reklamacji

piękno bez estetyki

niebo białe po burzy po deszczu niebieskie

jeszcze trochę pomarudzi ostatnie słowo jak bezradny baran

jeszcze wiatr szarpnie oknem bo ciepło spotka zimno

poskacze zielony pasikonik który porzucił wielkość

żeby wybrać szczęście

jeszcze zaboli długopis co mi został po matce

ale wszystko będzie już naprawdę

bo bez nas

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: