3w_dpraktyki_internet.pdf

DOBRE PRAKTYKI PO POLSKU,

CZYLI PRAKTYCZNIE O FS

PROJEKTY DLA MŁODZIEŻY W RAMACH

DZIAŁANIA 1.5 SPO RZL

Redakcja merytoryczna: Natalia Drożyńska

Autorzy opisów projektów:

Magda Dobranowska-Wittels

Małgorzata Borowska

Maciej Szkatuła

3w* 001, 2006

Przedruki lub przenoszenie całości lub części tej publikacji na inne nośniki możliwe wyłącznie za zgodą

właścicieli praw autorskich .

Redakcja merytoryczna: Natalia Drożyńska

Autorzy opisów projektów:

Magda Dobranowska-Wittels (Stowarzyszenie Klon/Jawor)

Małgorzata Borowska (Stowarzyszenie Klon/Jawor)

Maciej Szkatuła (Stowarzyszenie Klon/Jawor)

SPIS TREŚCI

Komentarz eksperta: Dorota Goetz (Specjalistka EURO-NGO)

Konsultacja: Mirosława Hamera (Specjalistka EURO-NGO)

WSTĘP 2

Niniejsza publikacja powstała w ramach projektu „Dobre praktyki po polsku, czyli praktycznie FS”

realizowanego przez Sieć SPLOT we współpracy ze Stowarzyszeniem Klon/Jawor oraz ośrodkami

i partnerami Sieci SPLOT

DZIAŁANIE 1.5 SPO RZL:

Promocja aktywnej polityki społecznej

poprzez wsparcie grup szczególnego ryzyka – co ﬁnansuje? 3

Projekt współﬁnansowanyze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach

Programu Operacyjnego Pomoc Techniczna

PRZYKŁADY PROJEKTÓW 6

STOWARZYSZENIE EPIN. Tytuł projektu: Warsztaty doradztwa

zawodowego, psychologicznego i hipoterapii – „Moje miejsce w świecie” 6

FUNDACJA PLUS. Tytuł projektu: „Mój wybór – moja przyszłość” 14

TEATR GRODZKI. Tytuł projektu: Od warsztatów aktywizujących

do warsztatów pracy 23

konkurs dotacji dla organizacji pozarządowych "Promocja dobrych praktyk" organizowany przez

Ministerstwo Rozwoju Regionalnego

oraz dzięki wsparciu ﬁnansowemuPolsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności

JAK FINANSOWAĆ PODOBNE PROJEKTY? 32

SŁOWNICZEK TERMINÓW I SKRÓTÓW 33

ISBN 83-60337-30-6

978-83-60337-29-5

GDZIE SZUKAĆ INFORMACJI 35

Warszawa 2006

DZIAŁANIE 1.5 SPO RZL

* WSTĘP

* DZIAŁANIE 1.5 SPO RZL:

Od dwóch lat są w Polsce dostępne pieniądze pochodzące z funduszy strukturalnych. Dzięki

nim można zrealizować działania w bardzo różnych dziedzinach. Uważa się jednak, że

procedury starania się o te środki są bardzo trudne, co zniechęca wielu potencjalnych

projektodawców. Coraz powszechniejsza staje się jednakże świadomość tego, że dobre

przygotowanie i zaplanowanie projektu skutecznie umożliwia skorzystanie z tych pienię-

dzy. Często jednak nawet dobre teoretyczne przygotowanie i znajomość unĳnychregułnie

są wystarczające. Brakuje wiedzy praktycznej i dzielenia się doświadczeniami zarówno

realizatorów, uczestników projektu, jak i instytucji odpowiedzialnej za przyjmowanie

i rozliczanie danego projektu.

Nazwa Programu Operacyjnego

Sektorowy Program Operacyjny Rozwoju Zasobów Ludzkich

Nazwa Priorytetu

Priorytet 1: Aktywna polityka rynku pracy oraz integracji zawodowej i społecznej

Nazwa Działania

Działanie 1.5: Promocja aktywnej polityki społecznej poprzez wsparcie grup szczególnego

ryzyka

Działanie 1.5 jest doﬁnansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach

Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwoju Zasobów Ludzkich. Składa się z dwóch

schematów:

a) Wspieranie osób z grup zagrożonych wykluczeniem społecznym – schemat obejmujący

konkursy otwarte dla różnych podmiotów;

b) Wspieranie młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym – schemat przeznaczony

dla Ochotniczych Hufców Pracy.

Stąd też wziął się pomysł na serię trzech broszur „Dobre praktyki po polsku, czyli prak-

tycznie o FS” (wydawanych w ramach projektu o tym samym tytule). Niniejsza broszura

– pierwsza z tej serii – opisuje szeroko trzy projekty współﬁnansowanezEFSwramach

działania 1.5 SPO RZL (Promocja aktywnej polityki społecznej poprzez wsparcie grup

szczególnego ryzyka). Wszystkie trzy inicjatywy dotyczą problemów trudnej młodzieży.

We wszystkich swój udział mają organizacje pozarządowe.

Prócz charakterystyki projektów znajdą tu Państwo opisy problemów, napotkanych przy

ich realizacji oraz ich rozwiązań. Ponadto każdy projekt opatrzony jest komentarzem

Departamentu Wdrażania EFS w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, a także

eksperta w dziedzinie funduszy europejskich dla organizacji pozarządowych – specjalisty

EURO-NGO.

W kolejnych dwóch broszurach w analogiczny sposób opiszemy kolejne projekty. Wybra-

liśmy jest z ponad 70 propozycji, rekomendowanych przez Ministerstwo Pracy i Polityki

Społecznej, specjalistów EURO-NGO oraz ekspertów ośrodków i partnerów Sieci SPLOT,

prowadzących ROSzEFS (Regionalne Ośrodki Szkoleniowe Europejskiego Funduszu Spo-

łecznego). Staraliśmy się pokazać projekty nie tylko dobre, ale i nieszablonowe, innowacyjne

lub łatwe do powtórzenia w innych okolicznościach.

Oczywiście nie znajdą tu Państwo recepty na skuteczne tworzenie wniosku czy realizację

projektu. Takiej jedynie słusznej metody po prostu nie ma. Mamy jednak nadzieję, że ta

lektura stanie się inspiracją do podejmowania nowych działań i jednocześnie zachętą do

korzystania z funduszy strukturalnych i realizowania własnych pomysłów w nowym okresie

programowania 2007 – 2013.

Celem Działania 1.5 SPO RZL jest ograniczenie zjawiska marginalizacji i przygotowania

osób narażonych na wykluczenie społeczne (wymienionych jako odbiorcy projektów) do

wejścia na rynek pracy, utrzymania zatrudnienia lub powrotu do czynnego życia zawo-

dowego.

Kto może złożyć projekt w ramach 1.5 SPO RZL?

• jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne (m.in.: samorządy

gminne, powiatowe, wojewódzkie, ośrodki pomocy społecznej, centra pomocy rodzinie,

centra integracji społecznej, urzędy pracy, itp.);

• organizacje pozarządowe (m.in. stowarzyszenia, fundacje) prowadzące działalność na

rzecz grup szczególnego ryzyka (sfera działań powinna być zapisana w statucie organiza-

cji);

• instytucje szkoleniowe (które mają wpis w ewidencję takich placówek prowadzoną przez

wojewódzkie urzędu pracy);

• organizacje pracodawców i związki zawodowe;

• jednostki naukowe.

Natalia Drożyńska Alina Gałązka

Sieć SPLOT Stowarzyszenie Klon/Jawor

Projekty w ramach opisywanego działania można realizować samodzielnie, a także

w partnerstwie.

PROMOCJA AKTYWNEJ POLITYKI

SPOŁECZNEJ POPRZEZ WSPARCIE

GRUP SZCZEGÓLNEGO RYZYKA

– CO FINANSUJE?

DZIAŁANIE 1.5 SPO RZL

Do jakich grup społecznych powinny być skierowane projekty realizowane w ramach

1.5 SPO RZL?

1. Osoby zagrożone wykluczeniem społecznym: osoby bezrobotne powyżej 24- miesięcy,

leczący się alkoholicy i narkomani, bezdomni, byli więźniowie, uchodźcy, osoby młode

wychowujące się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i rodzinach zastępczych;

2. Młodzież trudna w wieku 15-24 lata, która: nie uczy się, nie pracuje lub uczy się, ale

sprawia trudności wychowawcze i ma poważne kłopoty w nauce, pochodzi z rodzin ubogich,

z problemem, wchodzi w kolizję z prawem;

3. Osoby pracujące z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym (pracujący i wolon-

tariusze) m.in. kadra ośrodków pomocy społecznej, organizacji pozarządowych, nauczyciele,

wychowawcy, pracodawcy, itp.

• koszty obsługi księgowej projektu;

• materiały biurowe;

• koszty telefonów i internetu;

• koszty obsługi konta bankowego projektu;

• koszty archiwizacji dokumentacji projektu;

• koszty audytu projektu;

• koszty ewaluacji projektu;

• koszty opieki nad dziećmi, osobami niepełnosprawnymi, osobami starszymi, którymi

zajmują się odbiorcy projektu (tzw. działania towarzyszące).

Minimalna wartość projektów wynosi 70 tys. złotych. Na tę kwotę składa się zarówno

dotacja, jak i wkład własny. Wysokość wkładu własnego (może to być udostępnienie sali,

praca wolontariuszy) zależy od rodzaju instytucji, która składa projekt albo uczestniczy

w projekcie jako partner. Organizacja pozarządowa musi wnieść 1% wartości projektu,

gmina, powiat – 20% wartości projektu.

Jakie działania mogą być podjęte w projektach realizowanych w ramach 1.5 SPO

RZL?

• szkolenia, warsztaty, także szkolenia zawodowe przygotowujące do wykonywania zawodu

i podnoszące kwaliﬁkacjezawodowe,szkoleniazjęzykówobcychlubjęzykapolskiegodla

uchodźców;

• poradnictwo psychologiczne, społeczne i zawodowe, doradztwo zawodowe;

• organizowanie grup wsparcia i samopomocy,

• pośrednictwo pracy,

• aktywizacja poprzez pracę: subsydiowane zatrudnienie, staże zawodowe, przygotowanie

zawodowe, wolontariat;

• dla młodzieży: wszelkie działania o charakterze edukacyjno – wychowawczym mające

na celu powrót do nauki w celu zdobycia zawodu i usamodzielnienia się oraz zapobieganie

wśród ludzi młodych dysfunkcjom społecznym takim jak alkoholizm, narkomania, prze-

stępczość;

• badania, analizy, instrukcje, wzorce, modele działania, procedury organizacyjne pro-

wadzące do rozwoju standardów jakości świadczonych usług pomocy społecznej;

• badania i ekspertyzy dotyczące ww. tematyki;

• kampania promująca wolontariat;

• prowadzenie Centrum Integracji Społecznej.

Przykładowe wydatki, jakie mogę być poniesione podczas realizacji projektów

w ramach 1.5 SPO RZL:

• wyżywienie, noclegi, dojazdy kadry projektu oraz odbiorców;

• sprzęt niezbędny do realizacji projektu (komputer, telefon, faks, itp.);

• materiały do ćwiczeń i warsztatów;

• materiały dla uczestników projektu;

• strona WWW projektu;

• ulotki, broszury, długopisy;

• wynagrodzenia kadry projektu, m.in. koordynatora/kierownika projektu;

PRZYKŁADY PROJEKTÓW: STOWARZYSZENIE EPIN

PROJEKTÓW

żądane – mówi pani Ania. – Ta młodzież, która przeważnie ma rodziców biologicznych,

pobyt w placówce uważa za niezasłużoną karę. Reaguje na to często niezdyscyplinowaniem

i innymi społecznie nieakceptowanymi zachowaniami, takimi jak agresja, apatia. Mają niskie

poczucie własnej wartości i silne poczucie pokrzywdzenia. Pochodzą z rodzin borykających

się z problemem alkoholowym, przemocą. Rodzice to często osoby, o których mówimy, że

nie radzą sobie w życiu. Dzieci i młodzież mają za sobą przykre doświadczenia życiowe, są

zaniedbane wychowawczo i przez to postrzegane jako uciążliwe w swoim miejscu zamiesz-

kania, a także w szkole. Są opóźnione w nauce. U wielu występują różnorodne zaburzenia

w rozwoju psychicznym i ﬁzycznym.

* STOWARZYSZENIE EPIN

TYTUŁ PROJEKTU:

Warsztaty doradztwa zawodowego, psychologicz-

nego i hipoterapii – „Moje miejsce w świecie”

Pani Anna, obserwując swoich podopiecznych, zauważyła również, że wiele ich problemów

w dorosłym życiu wynika z nieumiejętności świadomego pokierowania swoją edukacją czy

przyszłą karierą zawodową. Mówiąc po ludzku – nie wiedzą, czego chcą, ani do czego

mają zdolności.

– Bardzo często wybierają zawód idąc za przykładem koleżanki lub kolegi, chociaż później

nie są zadowoleni z tego wyboru i zniechęcają się do dalszej nauki – mówi Anna Slemp.

Inną rzeczą, która ją uderzyła, był brak zainteresowań wśród wychowanków, którzy często

przychodzili i oznajmiali jej, że się nudzą. Pomyślała, że coś trzeba z tym zrobić. A jako

że praca z młodzieżą to jedna z jej pasji, a drugą są konie (jest instruktorką jazdy konnej),

postanowiła te pasje połączyć tak, aby przygotować swoich podopiecznych do wejścia na

rynek pracy, zachęcić do dalszej edukacji, doprowadzić do świadomego wyboru zawodu,

a jednocześnie zarazić ich miłością do koni lub przynajmniej pokazać, w jak różny sposób

można spędzać wolny czas.

I OPIS PROJEKTU

** Projekt : Warsztaty doradztwa zawodowego, psychologicznego i hipoterapii

„Moje miejsce na świecie”

Realizator: Stowarzyszenie Ekologia Promocja Informacja Nauka EPIN,

Opole

Koszt : 110 469 zł, w tym 1,5% (1 600 zł) wkładu własnego

Czas trwania : 1.08.2005 – 30.09.2006

Miejsce: Opole, Turów

Czego dotyczy projekt: Pomoc w aktywizacji zawodowej młodzieży

z domów dziecka

Do jakiej grupy jest skierowany: Młodzież z domów dziecka, zbliżająca

się do wieku usamodzielnienia (15 – 18 lat)

Jaki problem ma rozwiązać: Brak oferty doradczej, pomocy psychologicznej

młodzieży z domów dziecka, która nie potraﬁokreślićswoichzainteresowań

i wybrać odpowiedniej pracy.

Kto pomógł napisać wniosek

Pomysł był pierwszy, potem pani Anna zaczęła szukać pieniędzy. W radio usłyszała o fun-

duszach strukturalnych. Ze swoją propozycją zgłosiła się do Wojewódzkiego Urzędu Pracy

w Opolu, ponieważ wiedziała, że tam można znaleźć osoby, które znają się na funduszach

europejskich i doradzają, jak z nich skorzystać. Traﬁła do Joanny Kasprzak-Dżyberti,

wówczas pracownicy WUP, w tej chwili prowadzącej własną działalność gospodarczą.

J. Kasprzak-Dżyberti poradziła, jak słowa i myśli pani Anny przełożyć na język wniosku,

a także w której części Europejskiego Funduszu Społecznego szukać pieniędzy. Zapadła

również decyzja, że wniosek będzie składany i realizowany przez Stowarzyszenie EPIN,

w którym działała Anna Slemp wraz z przyjaciółmi. Wkrótce także pani Joanna stała się

jego działaczką. Współpraca obu pań i członków stowarzyszenia zakończyła się sukcesem

– powstał projekt warsztatów doradztwa zawodowego, psychologicznego i hipoterapii

„Moje miejsce na świecie” dla młodych ludzi z domów dziecka. Wniosek okazał się na

tyle dobry i atrakcyjny, że dostał doﬁnansowaniezEuropejskiegoFunduszuSpołecznego

Działanie 1.5.

Geneza i tło projektu

Domy dziecka się zmieniają. Od pewnego czasu zauważa się, że coraz więcej traﬁatam

sierot społecznych, czyli dzieci, które tak naprawdę mają rodziców. Często są to dzieci

z tzw. trudnych środowisk, rodzin patologicznych, niewydolnych wychowawczo. To powoduje

także, że zmienia się rola i zadania stojące przed wychowawcami domów dziecka.

– Rola wychowawców i opiekunów polega na tym, żeby tak pracować z rodziną natural-

ną, aby dziecko mogło do niej wrócić. Tam czuje się najlepiej i tam są najlepsze warunki

wychowania. Często jednak jest to bardzo trudne – mówi Anna Slemp, wychowawczyni

w domu dziecka w Opolu. Pani Anna, pracując z młodzieżą zauważyła, że pobyt w domu

dziecka oraz niedostatek pozytywnych wzorców wynoszonych z domów rodzinnych waży

nie tylko na tak oczywistych sprawach, jak jakość relacji międzyludzkich nawiązywanych

przez jej podopiecznych, czy ich problemy osobowościowe, ale także na bardzo praktycznych

stronach życia, jak np. znalezienie pracy.

– Są to osoby obarczone cechami powszechnie uważanymi przez pracodawców za niepo-

Zespół projektowy

Przystąpiono do pracy. Pierwszym krokiem było zebranie zespołu ludzi, którzy chcieliby

i umieli pracować z młodzieżą z domów dziecka.

– Zespół jest bardzo ważny, to nie mogą być przypadkowe osoby – zauważa pani Anna. To

muszą być ludzie, którzy nie tylko lubią młodzież i łatwo nawiązują z nią dobry kontakt,

ale także lubią siebie nawzajem. – Jeśli między nimi dochodziłoby do jakiś nieporozumień,

to by źle wpływało na młodzież.

PRZYKŁADY

PRZYKŁADY PROJEKTÓW: STOWARZYSZENIE EPIN

Powstał zespół, który podołał stawianemu mu zadaniu, w sumie 11 osób: wychowawca

(autorka pomysłu na projekt), 2 pedagogów (na zmianę), doradca zawodowy, 3 instrukto-

rów jazdy konnej (wychowawca jest jednym z nich), 2 osoby do pomocy dla instruktorów,

koordynator projektu i właściciel gospodarstwa agroturystycznego. Pedagodzy, wychowawca

i doradca zawodowy związani byli z opolskim domem dziecka. Koordynacją projektu zajęła

się Małgorzata Tybulczyk ze Stowarzyszenia EPIN. Instruktorzy jazdy konnej pochodzili

ze stadniny przy gospodarstwie agroturystycznym „Kalinówka” w Dąbrówce Łubiańskiej,

gdzie odbywały się zajęcia. Wybór tego miejsca również nie był przypadkowy. Pani Anna,

jako instruktorka jazdy konnej, znała wcześniej zarówno gospodarstwo, jego właścicieli,

jak i stadninę. Wiedziała, że właściciel jest otwarty na współpracę, lubi młodzież, a przede

wszystkim ma warunki do realizacji takiego projektu – przygotowaną bazę noclegową, pięk-

ne tereny wokół, spokojne konie, specjalnie przystosowane do pracy z młodymi ludźmi.

jak ważne w planowaniu kariery zawodowej są zainteresowania. To głównie od nich powinna

zależeć droga życiowa i zawodowa. Pierwsze serie zajęć, podczas których młodzież wypeł-

niała liczne testy i kwestionariusze, służyła właśnie określeniu ich zainteresowań. Pani Anna

przyznaje, że dopiero po pewnym czasie podopieczni zrozumieli, po co to robią, jaką wiedzę

o sobie zyskują i jak mogą ją wykorzystać w planowaniu swego rozwoju, wyborze zawodu czy

szkoły, poszukiwaniu pracy. Potem już z dużym zaangażowaniem brali udział w zajęciach

prowadzonych pod hasłem „Zaprezentuj swoją ﬁrmę”.Podczasnichtworzyliprojektyﬁrm,

które chcieliby w przyszłości otworzyć, uwzględniając swoje zainteresowania i preferencje.

Padły m.in. propozycje ﬁrmykosmetycznejisklepuzartykułamidojazdykonnej.

Bardzo ważnym elementem spotkań w Dąbrówce Łubiańskiej była przyroda. Opieka nad

końmi, nauka jazdy na nich lub powożenia, możliwość kontaktu z innymi zwierzętami, wy-

cieczki i rajdy dawały młodym ludziom okazję do sprawdzenia się w często całkiem nowych

sytuacjach, sprzyjało nawiązywaniu przyjaźni. Było także dobrym sposobem na uwolnienie

i rozładowanie napięć i złych emocji, które nierzadko młodzi przywozili ze swoich środo-

wisk. Jedna z takich wycieczek – dwudniowy rajd na koniach i na rowerach – przebiegała

trasami Stobrawskiego Parku Krajobrazowego nad jezioro Srebrne w Osowcu. Młodzież

uczestniczyła we wszystkich przygotowaniach i czynnościach przed i w trakcie wycieczki.

Każdemu z uczestników przydzielono zadania, za których wykonanie był odpowiedzialny.

Przygotowanie obozu, pełnienie wart, zorganizowanie bezpiecznego ogniska, karmienie

i pojenie koni to tylko niektóre z nich. Rajd był dla uczestników z jednej strony wielką

przygodą, okazją do poznania się w trudnych, zadaniowych sytuacjach, okazją do nauki

negocjacji i komunikacji, z drugiej zaś strony był wielkim sprawdzianem odpowiedzialno-

ści. Wycieczka dała też młodzieży okazję do obcowania z przyrodą, cieszenia się pięknem

lasów, czerpania przyjemności z kąpieli w jeziorze.

Rekrutacja

Kolejnym etapem było zaproszenie potencjalnych uczestników do udziału w warsztatach.

Zaczęło się od spotkania z młodzieżą w wieku 15 – 24 lata z Domu Dziecka z Opola.

Podczas niego przedstawiono im cały pomysł i plan warsztatów. Spotkało się to z wielkim

zainteresowaniem młodych ludzi.

– Spodobało im się, chociaż byli zdziwieni, jak można łączyć doradztwo zawodowe z zaję-

ciami z końmi – śmieje się pani Anna. Z osobami zainteresowanymi udziałem w warsztatach

organizatorzy podpisali kontrakt.

Mimo wielkiego zainteresowania młodzieży – wkrótce okazało się jednak, że może być

problem ze skompletowaniem grupy przewidzianej we wniosku.

– Częściowo spodziewaliśmy się, że możemy mieć problemy z utrzymaniem uczestników

w projekcie, ale jak się okazało wiązało się to z większymi trudnościami niż myśleli-

śmy – przyznaje pani Anna. Problem wynikał z powszechnej i zrozumiałej wśród dzieci

i młodzieży z domów dziecka chęci do jak najszybszego usamodzielnienia się. Osoby, które

w trakcie warsztatów kończyły 18 lat, odchodziły z domu i nie chciały dalej brać udziału

w zajęciach. Zdarzył się też przypadek ucieczki jednego z wychowanków, który nie wrócił

do placówki z przepustki do domu rodzinnego. To spowodowało, że twórcy projektu musieli

wystąpić do Ministerstwa odpowiedzialnego za ich projekt (Ministerstwo Pracy i Polityki

Społecznej Departament Wdrażania EFS) z prośbą o zgodę na powiększenie obszaru, na

którym miał być realizowany projekt. Do projektu dołączono Dom Dziecka w Turawie i jego

6 wychowanków. W tym domu dziecka rekrutacja odbywała się na trochę innych zasadach.

Udział w warsztatach był rodzajem nagrody, którą przyznawał dyrektor placówki.

Uczestnicy projektu

Młodzież była pod stałą opieką wychowawców, pedagogów. Oni dbali o odpowiednią

atmosferę i zapewniali opiekę psychologiczną dla młodych. Ten – bardzo ważny element

projektu – był realizowany zarówno poprzez zajęcia grupowe, jak i spotkania indywidualne.

O jego powodzeniu i pozytywnych skutkach zadecydowało głównie jednak to, że młodzież

dość szybko nabrała zaufania do swoich opiekunów i czuła się z nimi bezpiecznie. Począt-

kowo niektórzy uczestnicy warsztatów nie angażowali się w działania całej grupy. Jednak

atmosfera stworzona przez prowadzących sprawiła, że z zajęć na zajęcia coraz chętniej

i aktywniej brali udział w różnych działaniach proponowanych przez opiekunów, jak

i spontanicznie – przez kolegów.

Przebieg projektu

Wyjazdy do „Kalinówki” w Dąbrówce Łubiańskiej rozpoczęły się jesienią 2005 roku. Raz

w miesiącu uczestnicy projektu spędzali tam weekend, podczas którego korzystali z bogatego

planu zajęć. Cała grupa została podzielona na 3 mniejsze, które na zmianę spotykały się z pe-

dagogiem, doradcą zawodowym oraz instruktorami jazdy konnej. W sumie każdy z uczestników

skorzystał ze 120 godzin doradztwa zawodowego i 48 godzin hipoterapii. Po zajęciach mieli stały

dostęp do wychowawców i doradcy zawodowego. Mogli indywidualnie zasięgnąć porady.

Młodzi ludzie mogli nabyć praktyczne umiejętności potrzebne w poszukiwaniu pracy, (jak

napisanie CV, listu motywacyjnego czy przygotowanie do rozmowy z przyszłym pracodawcą).

Przede wszystkim jednak stwarzano im wiele okazji, aby dobrze poznali samych siebie – swoje

umiejętności, predyspozycje. Doradca zawodowy podczas zajęć zwracał im uwagę m.in. na to,

Najlepiej te przemiany widać na przykładzie Kasi, Ani i Pawła.

Kasia, w momencie rozpoczęcia projektu, była na etapie wyboru zawodu. Chociaż wyda-

wałoby się, że to ważny moment w życiu młodej osoby, dziewczyna niechętnie podejmowała

rozmowy na ten temat, nie miała pomysłu, co chce dalej robić w swoim życiu, czego się

uczyć i jaki zawód ją interesuje. W różnych sytuacjach często reagowała agresją, bunto-

wała się, nie ufała ludziom. Miała bardzo niską samoocenę. Zajęcia z doradcą zawodowym

pozwoliły jej poznać swoje mocne strony i pomóc w wyborze konkretnej szkoły zawodowej.

Kasia postanowiła, że pójdzie do szkoły gastronomicznej i zostanie kucharką. Podczas

pobytów w Kalinówce dziewczyna stała się także mniej agresywna, dzięki czemu udało się

m.in. zażegnać dotychczasowe spory i konﬂiktyzinnymiwychowankami.Chętniejtakże

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: