Kr 07 U podstaw dyluwiologii (2005).pdf

Kreacjonizm

(7)

Mieczysāaw Pajewski

T ONCRS@V CXKTVHNKNFHH

Dyluwiologia a kreacjonizm

āania siē obraz tej katastrofy wodnej

jako najwiēkszego fizycznego wydarze-

nia w historii Ziemi. Nic porîwnywal-

nego z potopem nie wydarzyāo siē do

tej pory, ani nie wydarzy siē aı do osta-

tecznego zniszczenia ĥwiata w ogniu (II

Piotra 3). Potop oznacza koniec piēk-

na stworzonego przez Boga jako do-

skonaāegomiejsca dla czāowieka. Ozna-

cza teı poczĎtek nowego ĥwiata, od-

znaczajĎcego siē tylko bladĎ kopiĎ pier-

wotnej chwaāy. Wcaāej zapisanej histo-

rii Ziemi potop, moıe za wyjĎtkiem

Upadku, wywarā najwiēkszy wpāyw na

wyglĎd i warunki, jakie panujĎ na Zie-

mi. Jeĥli potop Noego rzeczywiĥcie

miaā miejsce, to roli tej olbrzymiej ka-

tastrofy nie moıe pomijaą ıaden bio-

log, geolog czy badacz historii Ziemi.

O potopie Noego nie mîwiĎ jedy-

nie pierwsze rozdziaāy Biblii. Liczne

wzmianki o nim znajdujemy w wielu

ksiēgach Starego Testamentu. Nie

moına zapominaą, ıe takıe Jezus i au-

torzy Nowego Testamentu czynili uwa-

gi na temat dziejîwNoego i potopu jako

rzeczywistych, niefikcyjnych wyda-

rzeě (Mat. 24:36-39; 1 Piotra 3:18-22;

Hebr. 11:7; 2 Piotra 3:5-7). Przez caāe

wieki uczeni i teologowie przypisywali

wiele cech Ziemi wpāywowi wielkiego

potopu Noego i uznawali nauczanie

Biblii na temat stworzenia i potopu.

Czasy te jednak juı minēāy. Dzisiaj pod-

rēczniki i monografie naukowe poĥwiē-

cajĎ wiele stron wpāywowi wody i lo-

dowcîww ksztaātowaniu powierzchni

Ziemi, ale nie wspominajĎ nic o poto-

pie, najwyıej mîwiĎ o nim jako o histo-

rii biblijnej, nie zaĥ jako o historycz-

nym fakcie.

Niema tematu religijnego bardziej wy-

ĥmiewanego niı biblijna opowieĥą o po-

topie Noego, zapisana w Ksiēdze Ro-

dzaju 6-9. Przeciwko dosāownej natu-

rze potopu wymienia siē takie sprawy

jak niemoıliwoĥą zebrania zwierzĎt na

arkē, rozmiary arki, czas trwania poto-

pu itd. Ataki tego rodzaju przeprowa-

dzajĎ nie tylko niewierzĎcy, co jeszcze

moına zrozumieą, ale takıe ci, ktîrzy

przedstawiajĎ siē jako wierzĎcy w Bo-

ga. Wiēkszoĥą dzisiejszych biblistîw

odrzuca dosāownĎ historycznoĥą opo-

wieĥci z Ksiēgi Rodzaju przed rozdzia-

āem 12. Pierwsze 11 rozdziaāîw tej

ksiēgi uwaıajĎ oni za wypeānione para-

bolami, symbolami i staroıytnĎ poezjĎ.

Historia potopu opowiedziana w Bi-

blii zajmuje w niej jednak poczesne

miejsce. Biblia poĥwiēcamu nawet wiē-

cej miejsca niı samemu stworzeniu

ĥwiata. Cztery z pierwszych jedenastu

rozdziaāîwKsiēgi Rodzaju opisujĎ wiel-

ki potop za dni Noego. Z kart Biblii wy-

PrzyczynĎ takiego stanu rzeczy jest

fundamentalna niezgodnoĥą geologii

ewolucyjnej i Sāowa Boıego. Dla dzieci

wychowanych w rodzinach chrzeĥci-

jaěskich kontakt ze ĥwieckim naucza-

niemmusi byą pewnego rodzaju szo-

kiem. OdkrywajĎ oni ze zdumieniem,

ıe nauczyciele i autorzy podrēcznikîw

nie wierzĎ w to, o czym uczy Biblia.

Proces ĥwieckiej edukacji przypomina

Onsno qxbhm` y Ahakhh Aqydrjhdi vxc`mdi v 1563 q.

Kreacjonizm

stopniowe wyjmowanie kolejnych ce-

gieā z duchowej budowli wzniesionej

w pierwszych latach chrzeĥcijaěskie-

go ıycia. Napîr autorytetu nauczyciel-

skiego i powszechnie akceptowanej na-

uki jest niezwykle silny. Nic wiēc dziw-

nego, ıe dzieci pochodzĎce z rodzin

chrzeĥcijaěskich czēsto po edukacji

szkolnej tracĎ wiarē. Dlatego tak waı-

ne jest, by badaą zagadnienia znajdujĎ-

ce siē na styku nauka-religia, w tym za-

gadnienie potopu Noego.

tchnionym SāowemBoıym. UwaıajĎ

oni zamiast tego, ıe w Biblii znajduje

siē objawienie, ale to, ktîre czēĥci Bi-

blii naleıy traktowaą powaınie, a ktî-

re sĎ nieistotnym kulturowym i histo-

rycznym balastem, zaleıy od ustaleě

nauki bĎdį innych zewnētrznych

wzglēdemBiblii autorytetîw. Ponie-

waı w nauce dominuje ewolucjonizm

i koncepcja starej Ziemi, uwaıajĎ oni

pierwsze 11 rozdziaāîwKsiēgi Rodza-

ju za zbiîr mitîw i legend.

Chrzeĥcijanie tradycyjnie wierzyli

jednak w sāowne i peāne natchnienie

caāej Biblii. Choą gāîwnym celem Bi-

blii jest Boıe objawienie, ktîre ma na

celu zbawienie czāowieka, podawane

w niej fakty historyczne objēte sĎ tak-

ıe natchnieniemBoıym. Fakty histo-

ryczne, takie jak stworzenie czy Potop,

choą nie naleıĎ do centralnych zagad-

nieě biblijnych, sĎ nierozerwalnie z ni-

mi zwiĎzane. Na przykāad idea drugie-

go Adama nie ma sensu, jeĥli pierw-

szy Adam jest tylko mitem.

Na temat natchnienia ksiĎg biblij-

nych niezwykle trafnie pisaā znany teo-

log protestancki, Benjamin B. Warfield:

7:16). Potop to nadprzyrodzony ciĎg

zdarzeě od poczĎtku do koěca. John

Whitcomb w klasycznym dziele The

World That Perished wymieniā przy-

najmniej szeĥą dziedzin, wktîrych czyn-

nik nadprzyrodzony interweniowaā

w czasie Potopu z Ksiēgi Rodzaju:

1. Boıy projekt arki

2. zgromadzenie i troska o zwierzēta

3. wystĎpienie wîd spod powierzch-

ni ziemi

4. opadniēcie wîd z wysoka

5. uksztaātowanie siē obecnych base-

nîw oceanicznych

6. powstanie obecnych kontynentîw

i pasm gîrskich. 2

Sam potop nie jest zagadnieniem

ĥciĥle kreacjonistycznym. Ale jest

z kreacjonizmem powiĎzany niezwy-

kle silnie. Przede wszystkim, alterna-

tywny wobec kreacjonizmumodel ewo-

lucjonistyczny zdecydowanie odrzuca

autentycznoĥą potopu Noego. W tym

sensie dyluwiologia (nauka o Potopie)

jest sojuszniczkĎ kreacjonizmu: mamy

wspîlnego wroga. Poza tym ewolucjo-

niĥci formuāujĎ caāy szereg argumen-

tîw antykreacjonistycznych opartych

na idei starej Ziemi. Warstwy geolo-

giczne do swego powstania wymagajĎ,

ich zdaniem, dziesiĎtkîw i setekmilio-

nîw lat. Wsukurs kreacjonistomwier-

nym Sāowu Boıemu, kreacjonistom

māodej Ziemi, idĎ wāaĥnie zwolennicy

historycznoĥci potopuNoego. Takwiel-

ka katastrofa wodna, potop o zasiēgu

globalnym, musiaā wywoāaąwielkie zmia-

ny w strukturze geologicznej po-

wierzchni Ziemi. Tzw. geologia potopu,

mîwiĎca o ksztaātowaniu siē warstw

geologicznychw trakcie potopu, pozwa-

la zneutralizowaą bardzo waıne argu-

menty antykreacjonistyczne. Dyluwio-

logia jest wiēc bardzo mocno i bezpo-

ĥrednio powiĎzana z kreacjonizmem.

Szczegîāowe badania biblijnego

ujēcia potopu dowodzĎ, ıe jeĥli potrak-

tujemy je jako prawdziwe, dosāowne

i historyczne ujēcie, dostarczy nam

ono najbardziej rozsĎdnego wyjaĥnie-

nia wielu problemîw, jakie pojawiajĎ

siē, gdy chodzi o wiarygodnoĥą Biblii.

Ale nie moına wykluczyą, ıe inter-

wencji tego rodzaju byāo wiēcej. Z pew-

noĥciĎ nie da siē czysto naturalnymi

procesami wyjaĥnią wszystkich aspek-

tîw Potopu. Nie znaczy to jednak, ıe

Potop to nieprzerwane pasmo cudîw,

jak twierdzĎ niechētni wobec dosāow-

nego rozumienia Potopu Noego. 3

Oprîcz konkretnych cudîw wspo-

mnianych w Piĥmie Ĥwiētym i takich,

o ktîrych tam nie wspomniano, po-

trzebnych do rozpoczēcia, trwania i za-

koěczenia tego okresu, Potop realizo-

waā swoje dzieāo zniszczenia przy po-

mocy czysto przyrodniczych i natural-

nych procesîw. 4 Procesy te moına

badaą, przynajmniej do pewnego stop-

nia, w laboratoriach i przy pomocy sy-

mulacji komputerowych. Przydatne sĎ

rîwnieı spostrzeıenia powodzi, jakie

kaıdego roku zdarzajĎ siē w rîınych

rejonach globu ziemskiego.

Zjawiska nadprzyrodzone wspîā-

dziaāaāy z naturalnymi wPotopie z Ksiē-

gi Rodzaju.

Koĥciîā od samego poczĎt-

ku utrzymywaā, ıe Biblia jest Sāo-

wem Boıym w tym sensie, ıe

jej sāowa, choą zapisane przez

ludzi i noszĎce ĥlady pochodze-

nia od ludzi, zostaāy jednak zapi-

sane pod takim wpāywem Du-

cha Ĥwiētego, ıe sĎ sāowami

Boga i precyzyjnie wyraıajĎ

Jego postawē i wolē. Zawsze teı

uwaıano, ıe ta koncepcja wspîā-

autorstwa zakāada, iı nadzîr ze

strony Ducha Ĥwiētego rozciĎ-

ga siē tak daleko, ıe dotyczy na-

wet wyboru sāîw przez ludzkich

autorîw (jest to natchnienie

werbalne) oraz zabezpiecza po-

wstaāy utwîr od wszystkiego, co

jest niezgodne z autorstwem

Boıym. [...] w ten sposîb

wszystko, co Pismo zakāada

i stwierdza, jest prawdziwe i wol-

ne od bāēdu (nieomylne). 1

Mieczysþaw Pajewski

miepaj@wp.pl

http://www.creationism.org.pl

Admi`lhm A. V @QEHDKC , Sgd Qd`k Oqnakdl

ne Hmrohq`shnm, v: R`ltdk B. B Q@HF (dc.), Sgd

Hmrohq`shnm `mc @tsgnqhsx ne sgd Ahakd,

Oqdraxsdqh`m & Qdenqldc, Oghk`cdogh` 1948,

r. 173.

Potop a natchnienie biblijne

Onq. Cq Ingm V GHSBNLA , Sgd Vnqkc Sg`s

Odqhrgdc, A`jdq, Fq`mc Q`ohcr, Lhbghf`m

1973, r. 19.

Podstawowym įrîdāemwiedzy o po-

topie Noego jest zapis biblijny. A jeĥli

tak, to kluczowĎ sprawĎ staje siē sto-

sunek do tekstu biblijnego. Coraz czē-

ĥciej spotykamy chrzeĥcijan, ktîrzy

pod naporem ĥwiatowych ideologii re-

zygnujĎ z idei, ıe caāa Biblia jest na-

Elementy nadprzyrodzone

S`j tv`İ`Ā m` oqyxjĀ`c vxahsmx sdnknf

Adqm`qc Q @LL (Sgd Bgqhrsh`m Uhdv ne

Rbhdmbd `mc Rbqhostqd, Ddqcl`mr, Fq`mc

Q`ohcr, Lhbghf`m 1954, r. 167).

Bîg sprawowaā peānĎ kontrolē, jak wy-

nika z tekstu biblijnego, od doprowadze-

nia zwierzĎt do Noego (Ks. Rodz. 6:19-

20) do zamkniēcia drzwi arki (Ks. Rodz.

Onq. V GHSBNLA , Sgd Vnqkc Sg`s Odqh-

rgdc...,r.67.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: