EKONOMIA -WYKŁAD VII.docx

Ekonomia                                                                                                                                            11.01.08r.

Wykład VII

Istota rynku finansowego.

OBLIGACJE:

Jest tytułem do dochodu i jest dzięki temu tytułem obrotowym przez to posiada swoją cenę którą określają uwarunkowania rynkowe które określa koniunktura.

(obecnie występuje na rynku kryzys i on obniża zainteresowanie obligacjami)

Rynek obligacji funkcjonuje w ten sposób że zawsze można je sprzedać a ich cena nie podlega takim wahaniom jak cena akcji.

Dzięki temu że łatwo jest kupić i sprzedać obligacje cieszą się one dużą popularnością.

Czynniki specyficzne.

Po=Pnrord (1+α)

Po – cena rynkowa obligacji,

Pn - cena nominalna obligacji,

ro - oprocentowanie obligacji,

rd – oprocentowanie depozytu bankowego,

(1+ α) – współczynniki ryzyka nabycia obligacji,

stosunek rord - jest to typowa relacja z rynku finansowego który okazuje korzyść lub brak korzyści. W przypadku obligacji wynosi 1 lub więcej z czego wynika że jest bardziej opłacalna.

Współczynnik α – jest zbliżony do „0”  - niema ryzyka nabycia obligacji państwowych.

A Im α  jest wyższe tym wyższe jest oprocentowanie.

WEKSEL:

Jest to dokument który potwierdza zobowiązanie. współcześnie w gospodarce funkcjonują dwa zobowiązania.

Typy weksli:

1.      Handlowe – jest wystawiany na pokrycie zobowiązań za dostarczony tow.. lub usługę, sprzedawca towaru zgadza się na wystawienie weksla w którym nabywca zobowiązuje się do spłaty weksla w ściśle określonym miejscu i czasie.

2.      Finansowy – stosowany jest celem pokrycia (zabezpieczenia) pożyczki, pożyczko biorca wystawia weksel i potwierdza zobowiązanie które spłaci w określonym miejscu i czasie.

Innymi podziałami weksli to:

1.      Weksel prosty - dotyczy sytuacji kiedy występuje sytuacja dotycząca dwóch podmiotów. Podmiot A – sprzedawca (handlowy) bądź pożyczkodawca (finansowy)

B – nabywca (handlowy) bądź pożyczkobiorca (finansowy)

Związane to jest z nabyciem kredytu kupieckiego polega na tym że podmiot B wystawia weksel w którym zobowiązuje się do zapłaty podmiotowi A w określonym miejscy i czasie i podmiot A ma prawo do ściągania należności.

2.      Weksel trastowy (ciągniony) – weksel ten występuje w przypadku trzech podmiotów w przypadku których występuje reakcja zobowiązań i należności.

Np. podmiot A powinien zapłacić podmiotowi C określoną sumę pieniędzy i taką samą sumę  pieniędzy podmiotowi B powinien zapłacić podmiot A wówczas podmiot A może wystawić weksel w którym wskazuje podmiot B jako dłużnika który winian zapłacić sumę weksla podmiotowi C. w takim przypadku podmiot A określany jest mianem „TRANSANTA”  a podmiot B określany jest „TRASANTEM” musi nastąpić jeszcze zgoda podmiotów A i C na taką transakcję (przeniesienie zobowiązania) taki trójkąt ułatwia sytuacje zobowiązań na rynku i bywa dość często stosowany.

Wystawienie weksli jak ich wykupywanie i przejmowanie są  w państwach ściśle określone.

Są one często stosowane, to że są dość popularne sprawia że interesują się niemi banki. Niektóre banki skupiają się na skupie weksli jeśli bank skupuje weksle to wierzyciel dostaje kwotę zobowiązania od razu a egzekucję zajmuje się bank. Bank nakłada na to jeszcze pewne opłaty na osobę spłacającą weksel i ta osoba musi się jeszcze zgodzić na taki wykup przez bank.

Istnieją  jeszcze „INSTRUMENTY POCHODNE” mają one np. charakter wirtualny istota tej transakcji polega na tym że sprzedaje się stany rynku w przyszłości tzw. „OPCJE”

PYNEK PRACY

Jest jednym z wielu segmentów rynku. Funkcjonuje w oparciu o zasady które można nazwać uniwersalnymi w tym rynku funkcjonują te same kategorie w odniesieniu do pozostałych seg. Rynku np. popyt, podaż, cena, równowaga rynkowa, lub jej brak.

Specyficzną  kategorią jest „ZASÓB PRACY”

Popyt na rynek pracy: to inaczej popyt na prace, popyt na pracę zgłaszają podmioty gospodarcze czyli podmioty które zatrudniają pracowników czyli inaczej pracodawcy, popyt na pracę funkcjonuje idę tycznie jak popyt na towary i usługi czyli podstawowym wyznacznikiem na pracę jest rynkowa cena pracy czyli inaczej płaca. Między płacą jako ceną a popytem na prace który może być określony liczbą pracowników których chcą zatrudnić pracodawca za daną płacę. Zależność ujemna – czyli wzrost płacy wpływa ujemnie na popyt pracy a przy niskich płacach jest wysoki.

Ujemna zależność miedzy popytem na prace a płacami w praktyce gdy naszą płace to jest to czynnik który ogranicza ilość zatrudnienia nowych pracowników i on stymuluje pracodawców do wprowadzenia nowych technik produkcji (praco oszczędnych) w konsekwencji wzrost płac stymulowany jest postępem technologiczny substytucyjny który polega na zastąpienia pracy ludzi pracą maszyn.

Wykres popytu

Podaż na  rynku pracy:

Jest to oferta na rynku pracy czyli gotowość do podjęcia pracy – czyli osoby gotowe zacząć pracować „PROCOBIORCY” .

Istnieje zależność podaży pracy:

- gdy cena za prace rośnie  to rośnie zainteresowanie tą pracą.

{opoby które zarabiają dużo w czasie wolnym po pracy niż nadgodzinami}

ż

Wykres podaży

ZASOBY PRACY -  określony przez liczbę osób które są w wieku tzw. natywności zawodowej jest liczbą osób które mogą pracować ( które są zdolne do pracy) niezależnie czy pracują czy nie, czy chcą pracować czy nie  ten czynnik kształtuje sytuacje demograficzną.

Równowaga rynku pracy – to sytuacja kiedy popyt = podażą Pc =D+S

Stan nierównowagi: istnieją dwa rodzaje:

1.      Nierównowaga popytowa – polega na tym że jest więcej miejsc pracy niż chętnych do niej                                                        

Pł →D1>S1

2.      Nierównowaga podażowa – oznacza to niedobów miejsc pracy (bezrobocie) tzw. bezrobocie przymusowe.

Pł → D2<S2

Bezrobocie dobrowolne – jest to pewna ilość oso© która przy danej płacy nie chce podjąć pracy. Można przyjąć żę bezrobocie dobrowolne jest to różnica miedzy zasobem a podażą pracy. 

                                                        Z-S= bezrobocie dobrowolne

Bezrobocie przymusowe – są dotkliwe zarówno pod względem ekonomicznym jak i społecznym.

Konsekwencje ekonomiczne – należy postrzegać w dwóch wymiarach mikro i makro.

-Mikro to na podstawie gospodarstw domowych w mikro mamy do czynienia ze 

  zubożeniem człowieka bezrobotnego

- Makro powoduje olbrzymie straty w dwóch wymiarach:

a)  bezrobotni nie wytwarzają produktów co ma wpływ na życie całego

     społeczeństwa  i możliwości rozwojowe gospodarstw (są to straty nie  

     odwracalne).

            b) gospodarka traci pieniądze na to żeby wykształcić pracowników którzy nie

                chcą pracować.

Konsekwencje społeczne – frustracje społeczeństwa może powodować agresje, patologię.

Odmiany bezrobocia przymusowego:

- bezrobocie strukturalne – wiąże się z niedostosowaniem rynku pracy z procesem rozwojowym.

- bezrobocie koniunkturalne – określane bezrobociem kensoskie, wiąże się z wahaniami koniunktury i pojawiającymi się co jakiś czas kryzysami, ten rodzaj bezrobocia mija gdy gospodarka wychodzi z kryzysu i wchodzi w fazę dolnej koniunktury.

- bezrobocie klasyczne – określane jest jako rezultat nadmiernej podaży czynnika pracy, zostało sformułowane przez ekonomistów zaliczanych do szkoły neo-ekonomistów czyli szkoły Smitha i Ricarda. Powodowana jest niejako przez związki zawodowe gdyż w wyniku działania tych związków wysokie płace zmuszają pracodawcę do ograniczenia liczby miejsc pracy.

- bezrobocie frykcyjne – jest to rodzaj bezrobocia który zawsze występował w gospodarce gdyż zawsze ktoś nie pracuje (miana pracy, chorobowe)

- bezrobocie technologiczne – wiąże się z gwałtownym wzrostem technologii powstaje mechanizacja pracy.

- bezrobocie utajone – występuje na w rolnictwie.

ZAGRORZENIA ROZWOJU I WZROSTU EKONOMICZNEGO

Wzrost: są to zmiany ilościowe polegające na przyroście podstawowych wartości ekonomicznych (wzrasta produkcja) ale nie zachodzą żadne zmiany strukturalne.

Rozwój: jest kategorią jakościową, określany jest przez progresywne zmiany jakościowe, zmiany w strukturze gospodarstw.

Zazwyczaj wraz ze zmianami jakościowymi (rozwojem) towarzyszy temu wzrost gospodarczy.

Wzrost i rozwój gospodarczy są opisywane ale i mierzone. Możemy stosować dwa rodzaje mierników:

1.      Syntetyczne.

2.      Analityczne.

Ad 1 dają one ogólny obraz jak zmienia się gospodarka i można powiedzieć że oparte są na kategorii dochodu narodowego i kategoriach przychodu od niej.

PER KAMITA – DOCHÓD NARODOWY PRZELICZANY NA JEDNEGO MIASZKAŃCA.

WSKAŻNIK STOPY WZROSTU: r=ΔDD 

ΔD – zmiana dochodu narodowego w określonym czasie.

ΔD= Dt+1-Dt

Dt+1>Dt

Dochód narodowy netto w cenach czynników produkcji.

AMORTYZACJA:          A= 1t x F

F – wartość początkowa maszyny lub urządzenia

T – przewidywalny czas działania maszyny lub urządzenia