historia_jill.pdf

Historia Jill

Gdy zobaczyłem moj Ģ siostr ħ Jill, w sali przylotów na Hartsfield International Airport w

Atlancie, od razu wiedziałem, ze co Ļ j Ģ trapi. Nigdy nie potrafiła ukry ę swoich uczu ę i wida ę

było wyra Ņ nie, Ň e cierpi

Jill przyleciała do Stanów Zjednoczonych z Anglii razem z naszym bratem, którego nie

widziałem od szesnastu lat. W 1972 roku John wyemigrował do Australii, ja natomiast

dwana Ļ cie lat pó Ņ niej przeniosłem si ħ do Ameryki. Jill jako jedyna z rodze ı stwa została w

Anglii. John wła Ļ nie wracał do domu a wizyta w Atlancie stanowiła ostatni etap jego

podró Ň y. Jill towarzyszyła mu, by go wyprawi ę do Australii, a przy okazji odwiedzi ę mnie i

moj Ģ Ň on ħ , JoAnn ħ

Po powitalnych u Ļ ciskach i pocałunkach, czuj Ģ c si ħ nieco niezr ħ cznie, udali Ļ my si ħ do hotelu.

Zarezerwowałem pokoje na jedn Ģ noc, bo chcieli Ļ my pokaza ę mojemu rodze ı stwu Atlant ħ ,

zanim wyruszymy na północ, do domu.

Jill skorzystała z pierwszej, nadarzaj Ģ cej si ħ okazji, by podj Ģę powa Ň n Ģ rozmow ħ .

- Colin, u mnie sprawy nie maj Ģ si ħ dobrze. Chyba si ħ rozejdziemy z Jeffem.

Chocia Ň ju Ň wcze Ļ niej zauwa Ň yłem niepokój mojej siostry, jej słowa mnie zaskoczyły.

Zawsze mi si ħ wydawało, Ň e ich trwaj Ģ ce od sze Ļ ciu lat mał Ň e ı stwo jest szcz ħĻ liwe. Ka Ň de z

nich miało za sob Ģ jeden nieudany zwi Ģ zek. Jednak tym razem uczucie, które ich ł Ģ czyło,

zdawało si ħ trwałe. Jeff miał troje dzieci z pierwszego mał Ň e ı stwa, Jill -czworo. Tylko jej

najmłodszy syn, Paul, mieszkał jeszcze z nimi.

- Co si ħ dzieje? - spytałem.

- Nie wiem, od czego zacz Ģę . To wszystko jest troch ħ zaskakuj Ģ ce - odparła. - Jeff zachowuje

si ħ dziwacznie, nie mog ħ go dłu Ň ej znie Ļę . Doszło do tego, Ň e przestali Ļ my si ħ do siebie

odzywa ę . To mnie wyka ı cza. Całkiem si ħ ode mnie odwrócił, a na dodatek twierdzi, Ň e to

moja wina.

- Opowiedz mi o tym - poprosiłem i spojrzałem na Johna, który wzniósł oczy ku niebu.

Mieszkał u Jill przez tydzie ı , zanim przyleciał do Atlanty. Domy Ļ liłem si ħ , Ň e do Ļę si ħ na ten

temat nasłuchał.

- Czy pami ħ tasz najstarsz Ģ córk ħ Jeffa, Lorraine? -spytała Jill. Przytakn Ģ łem. - W zeszłym

roku jej m ĢŇ zgin Ģ ł w wypadku samochodowym. Od tamtej pory Jeffa ł Ģ cz Ģ z córk Ģ jakie Ļ

dziwne stosunki. Czuli si ħ do niej przez telefon, mówi do niej „kochanie" i sp ħ dza długie

godziny, szepcz Ģ c z ni Ģ o czym Ļ . Zupełnie jakby byli kochankami, a nie ojcem i córk Ģ . Je Ļ li

jest zaj ħ ty, kiedy ona dzwoni, rzuca robot ħ w połowie i biegnie z ni Ģ rozmawia ę . Zachowuje

si ħ tak samo, je Ļ li nie gorzej, gdy Lorraine do nas przychodzi. Prowadz Ģ te tajemnicze, ciche

rozmowy, do których nie dopuszczaj Ģ nikogo, zwłaszcza mnie. Trudno mi to wytrzyma ę .

Mam wra Ň enie, Ň e ona stała si ħ dla niego najwa Ň niejsza. Nie potrafi ħ sobie z tym da ę rady,

czuj ħ si ħ odtr Ģ cona i niepotrzebna.

Jill mówiła długo, szczegółowo opisuj Ģ c dziwn Ģ sytuacj ħ w rodzinie, a my z JoAnn Ģ

słuchali Ļ my uwa Ň nie. Gło Ļ no zastanawiali Ļ my si ħ nad przyczyn Ģ zachowa ı Jeffa i starali Ļ my

si ħ wyrazi ę nasze współczucie. Jak przystało na brata i szwagierk ħ , sugerowali Ļ my jej, jak

rozmawia ę z m ħŇ em i rozwa Ň ali Ļ my, co mo Ň na zrobi ę w tej sytuacji. Równie Ň John wł Ģ czył

si ħ do rozmowy, podaj Ģ c swój punkt widzenia

Zachowanie m ħŇ a Jill, sprzeczne z jego natur Ģ , zastanawiało mnie i dziwiło. Jeff, jakiego

znałem, był uczuciowo zwi Ģ zany ze swymi córkami i na tyle niepewny siebie by bardzo

potrzebowa ę ich miło Ļ ci i aprobaty, to prawda. Nigdy jednak nie widziałam, by zachowywał

si ħ tak jak to opisała moja siostra. Zawsze był dla niej czuły i troskliwy Prawd ħ mówi Ģ c,

trudno mi było uwierzy ę , Ň e traktuje j Ģ w tak okrutny sposób. Dobrze rozumiałem, dlaczego

Jill jest nieszcz ħĻ liwa. Przekonanie Jeffa, Ň e Ň ona wszystko sobie wymy Ļ liła i sama

doprowadza si ħ do szale ı stwa nie poprawiało sytuacji.

Do rozmowy wrócili Ļ my nast ħ pnego dnia. Zaczynałem si ħ domy Ļ la ę , co si ħ dzieje mi ħ dzy Jill

i Jeffem z punktu widzenia Radykalnego Wybaczania, ale postanowiłem na razie o tym nie

mówi ę . Siostra była zbyt przej ħ ta dramatyczn Ģ sytuacj Ģ i nie potrafiłaby wysłucha ę ani

zrozumie ę tego co do niej mówi ħ . Radykalne Wybaczanie opiera si ħ na bardzo szerokiej

perspektywie duchowej, której nie znali Ļ my, mieszkaj Ģ c w Anglii. Wiedz Ģ c, Ň e moje rodze ı -

stwo me ma poj ħ cia o tym procesie, doszedłem do wniosku, i Ň nie nadszedł jeszcze czas, Ň eby

ich zapozna ę z t Ģ Ļ miał Ģ my Ļ l Ģ : wszystko dzieje si ħ tak jak powinno, cala sytuacja ma

doprowadzi ę do uzdrowienia Jill

Jednak po drugim dniu nieustannego omawiania problemu postanowiłem zapozna ę ich z

zasadami Radykalnego Wybaczania. Wiedziałem, Ň e moja siostra b ħ dzie musiała si ħ

otworzy ę na prawdopodobie ı stwo istnienia czego Ļ wi ħ cej ni Ň to, co sama dostrzega, Ň e

b ħ dzie musiała uzna ę ingerencj ħ Boskiej istoty, maj Ģ c Ģ na celu jej dobro. Jednak Jill tak

bardzo czuła si ħ ofiar Ģ zaistniałej sytuacji, Ň e nie byłem pewny, czy jest gotowa na moj Ģ

interpretacj ħ zachowa ı Jeffa, która by j Ģ z tej roli wytr Ģ ciła.

Tymczasem moja siostra znowu zacz ħ ła powtarza ę swoj Ģ relacj ħ z poprzedniego dnia.

Postanowiłem wkroczy ę do akcji. Ostro Ň nie zapytałem:

- Jill, czy byłaby Ļ skłonna spojrze ę na to z innej strony? Czy potrafisz zaakceptowa ę zupełnie

inn Ģ interpretacj ħ swojej sytuacji?

Spojrzała na mnie pytaj Ģ co, jakby my Ļ lała: „A czy w ogóle mo Ň na to inaczej rozumie ę ? Jest,

jak jest!". Kiedy Ļ pomogłem jej rozwi Ģ za ę jaki Ļ uczuciowy problem, miała wi ħ c do mnie do Ļę

zaufania, by powiedzie ę :

- No, chyba tak. O co Ci chodzi?

Na to tylko czekałem.

- To, co teraz powiem, mo Ň e ci si ħ wyda ę dziwne, ale postaraj si ħ nic nie mówi ę , dopóki nie

sko ı cz ħ . Po prostu spróbuj zało Ň y ę , Ň e to, co mówi ħ , jest prawdziwe, i zastanów si ħ , czy

przypadkiem nie mam racji.

John bardzo si ħ starał uwa Ň nie słucha ę Jill, ale nieustanne rozmowy o Jeffie strasznie go

znudziły. W gruncie rzeczy całkiem si ħ z nich wył Ģ czył. Jednak, gdy usłyszał moje słowa,

o Ň ywił si ħ i znowu zacz Ģ ł słucha ę .

- Twoja opowie Ļę jest z pewno Ļ ci Ģ prawdziwa - zacz Ģ łem. - Nie mam najmniejszej

w Ģ tpliwo Ļ ci, Ň e sprawy tocz Ģ si ħ tak, jak mówisz. Poza tym przez ostatnie trzy tygodnie John

był Ļ wiadkiem wielu z tych zdarze ı i wszystko potwierdza, prawda John? - zwróciłem si ħ do

brata.

- Jak najbardziej - powiedział. - Widziałem to i szczerze mówi Ģ c, czułem si ħ dziwnie w domu

Jill.

- To mnie nie zaskakuje - odparłem. - Jill, chciałbym, Ň eby Ļ wiedziała, Ň e nie lekcewa Ňħ ani

nie neguj ħ twojej opowie Ļ ci. Jestem przekonany, Ň e było tak, jak mówisz. Pozwól jednak, Ň e

zasugeruj ħ ci, jaki podtekst mo Ň e mie ę ta sytuacja.

- Co to znaczy „podtekst"? - zapytała Jill podejrzliwie.

- Na ogół uwa Ň amy, Ň e poza otaczaj Ģ cym nas Ļ wiatem nie ma innej rzeczywisto Ļ ci. To

zupełnie naturalne - wyja Ļ niłem. - Ale mo Ň e jest co Ļ wi ħ cej. Co Ļ , czego nie dostrzegamy, bo

nasze pi ħę zmysłów nie zostało przystosowane do tego zadania. Nie znaczy to jednak, Ň e tego

nie ma. We Ņ my twoj Ģ sytuacj ħ . Ty i Jeff macie problem. A mo Ň e pod nim dzieje si ħ co Ļ

duchowego, w czym uczestnicz Ģ ci sami ludzie i te same zdarzenia, ale co ma całkiem inne

znaczenie? A je Ļ li wasze dusze wykonuj Ģ ten sam taniec, lecz ka Ň da do zupełnie innej

muzyki? A je Ļ li ten taniec ma was uzdrowi ę ? Mo Ň e warto spojrze ę na to jak na okazj ħ do ule-

czenia i rozwoju? To byłaby całkiem inna interpretacja, nie s Ģ dzisz?

Moje rodze ı stwo spojrzało na mnie, jakbym mówił w obcym j ħ zyku. Postanowiłem da ę sobie

spokój z wyja Ļ nieniami i od razu przej Ļę do rzeczy.

- Jill, przypomnij sobie ostatnie trzy miesi Ģ ce - powiedziałem. - Co czuła Ļ , widz Ģ c

zachowanie Jeffa wobec córki?

- Głównie gniew - odparła. - Frustracj ħ - dodała, a po dłu Ň szej chwili: - I smutek. Naprawd ħ

było mi smutno. - Łzy napłyn ħ ły jej do oczu. - Czuj ħ si ħ taka samotna i niekochana -

powiedziała i zacz ħ ła cicho łka ę . - Nie byłoby tak Ņ le, gdybym wiedziała, Ň e Jeff nie potrafi

okazywa ę uczu ę , ale przecie Ň potrafi, tylko Ň e okazuje je córce!

Ostatnie słowa wypowiedziała gwałtownie i z w Ļ ciekło Ļ ci Ģ , a potem rozpłakała si ħ , pierwszy

raz od przyjazdu. Ju Ň przedtem uroniła kilka łez, jednak nie pozwoliła sobie na prawdziwy

płacz. Nareszcie si ħ rozlu Ņ niła. Cieszyłem si ħ , Ň e zdołała tak szybko dotrze ę do swoich uczu ę .

Min ħ ło całe dziesi ħę minut, zanim przestała płaka ę . Czułem, Ň e teraz mo Ň e zacz Ģę mówi ę .

Zapytałem wi ħ c:

- Jill, czy pami ħ tasz, Ň eby Ļ tak si ħ czuła, b ħ d Ģ c mał Ģ dziewczynk Ģ ?

Bez najmniejszego wahania przytakn ħ ła. Nie od razu chciała powiedzie ę , kiedy to było, wi ħ c

poprosiłem j Ģ , by to wyja Ļ niła. Przez chwil ħ milczała.

- Tata te Ň mnie nie kochał! - wykrztusiła wreszcie i znowu zacz ħ ła płaka ę . - Tak chciałam,

Ň eby mnie kochał. My Ļ lałam, Ň e nikogo nie potrafi darzy ę uczuciem! A potem pojawiła si ħ

twoja córka, Colin. I on j Ģ kochał. Dlaczego, do cholery, mnie nie mógł pokocha ę ?! - Wy-

krzykuj Ģ c te słowa, uderzyła pi ħĻ ci Ģ w stół, po czym rozszlochała si ħ rozpaczliwie.

Jill mówiła o mojej najstarszej córce, Lorraine. Przypadkowo ona i najstarsza córka Jeffa

nosz Ģ to samo imi ħ .

Płacz pomógł Jill. Łzy przyniosły ulg ħ i prawdopodobnie stały si ħ dla niej punktem

zwrotnym. Pomy Ļ lałem, Ň e prawdziwy przełom mo Ň e by ę ju Ň blisko. Musiałem kontynuowa ę .

- Opowiedz mi o tym incydencie z moj Ģ córk Ģ i tat Ģ -

poprosiłem.

- Dobrze - odparła Jill, uspokajaj Ģ c si ħ . - Zawsze czułam, Ň e tata mnie nie kocha, i szale ı czo

pragn ħ łam jego miło Ļ ci. Nigdy mnie nie wzi Ģ ł za r ħ k ħ , nie posadził na kolanach. Zawsze

wydawało mi si ħ , Ň e to moja wina. Kiedy byłam starsza, mama powiedziała mi, Ň e według

niej tata nie potrafi kocha ę nikogo, nawet jej. Wtedy pogodziłam si ħ z tym do pewnego

stopnia. Wytłumaczyłam sobie, Ň e skoro nie jest zdolny do miło Ļ ci, to nie jest to moja wina.

Naprawd ħ nikogo nie kochał. Ledwo zauwa Ň ał moje dzieci, a swoje wnuki, a jeszcze mniej

innych ludzi czy obce dzieci. Nie był złym ojcem. Po prostu nie umiał kocha ę . Było mi go

Ň al.

Znowu si ħ rozpłakała, tym razem, nie staraj Ģ c si ħ powstrzyma ę łez. Wiedziałem, co miała na

my Ļ li, mówi Ģ c tak o ojcu. Był dobrym, łagodnym człowiekiem, ale bardzo cichym i

zamkni ħ tym w sobie. Najcz ħĻ ciej zdawał si ħ emocjonalnie niedost ħ pny dla nikogo.

Kiedy Jill si ħ opanowała, ponownie podj ħ ła w Ģ tek.

- Pami ħ tam szczególnie jeden dzie ı u ciebie w domu. Twoja córka, Lorraine, miała wtedy

cztery czy pi ħę lat. Rodzice przyjechali z Leicester i wszyscy udali Ļ my si ħ do ciebie.

Zobaczyłam, jak Lorraine bierze tat ħ za r ħ k ħ i mówi: „Chod Ņ , dziadku, poka Ňħ ci ogród i

moje kwiaty". Był niczym plastelina w jej dłoniach. Oprowadziła go po całym ogrodzie i

mówiła, mówiła, mówiła, pokazuj Ģ c mu swoje kwiaty. Oczarowała go. Przez cały czas

obserwowałam ich przez okno. Kiedy wrócili, posadził j Ģ sobie na kolanach i bawił si ħ z ni Ģ

wesoło. Nigdy go takim nie widziałam. Byłam załamana. Wi ħ c on jednak umie kocha ę ! Je Ļ li

potrafi darzy ę uczuciem Lorraine, to dlaczego nie mnie?

Ostatnie słowa wypowiedziała szeptem, z Ň alem i smutkiem powstrzymywanym przez tyle

lat.

Doszedłem do wniosku, Ň e na razie do Ļę ju Ň dokonali Ļ my, i zaproponowałem, Ň e zrobi ħ

herbat ħ . (Co u licha! W ko ı cu jeste Ļ my Anglikami! Zawsze robimy herbat ħ , bez wzgl ħ du na

sytuacj ħ !).

Interpretuj Ģ c histori ħ Jill z punktu widzenia Radykalnego Wybaczania, z łatwo Ļ ci Ģ

zrozumiałem, Ň e dziwne zachowanie Jeffa pod Ļ wiadomie miało pomóc mojej siostrze w

uzdrowieniu jej zwi Ģ zków z ojcem. Gdyby mogła to dostrzec i zauwa Ň y ę doskonało Ļę w

post ħ powaniu Jeffa, wyleczyłaby si ħ z bólu, a m ĢŇ z pewno Ļ ci Ģ przestałby si ħ dziwnie

zachowywa ę . Jednak nie bardzo wiedziałem, jak wyja Ļ ni ę to Jill na tym etapie. Na szcz ħĻ cie

nie musiałem, bo sama zauwa Ň yła oczywisty zwi Ģ zek mi ħ dzy tymi dwoma zdarzeniami.

Pó Ņ niej tego samego dnia moja siostra spytała:

- Colin, czy to nie dziwne, Ň e obie dziewczyny, córka Jeffa i twoja, maj Ģ to samo imi ħ ?

U Ļ wiadomiłam sobie te Ň , Ň e obie s Ģ pierworodne i obie maj Ģ jasne włosy. Czy to nie dziwny

zbieg okoliczno Ļ ci? S Ģ dzisz, Ň e jest w tym jaki Ļ sens?

Za Ļ miałem si ħ i odparłem:

- Oczywi Ļ cie, to klucz do zrozumienia całej sytuacji. Spojrzała na mnie ostro.

- Co chcesz przez to powiedzie ę ?

- Sama si ħ domy Ļ l - odparłem. - Jakie inne podobie ı stwa widzisz mi ħ dzy zdarzeniem z tat Ģ i

moj Ģ Lorraine a twoim dzisiejszym poło Ň eniem?

- Hm. Obie dziewczyny maj Ģ to samo imi ħ . I obie dostaj Ģ to, czego ja nie dostaj ħ od

m ħŇ czyzn.

- Co to jest? - zapytałem.

- Miło Ļę - wyszeptała.

- No i...? - podpowiedziałem łagodnie.

- Wygl Ģ da na to, Ň e twoja Lorraine potrafiła zdoby ę miło Ļę taty, a ja nie. Równie Ň córka Jeffa

dostaje tyle miło Ļ ci od swego ojca, ile zapragnie, ale moim kosztem. O mój Bo Ň e! -

wykrzykn ħ ła. Co Ļ zaczynało do niej dociera ę . - Ale dlaczego? Nie rozumiem. To troch ħ

przera Ň aj Ģ ce! Co si ħ , u diabła, dzieje? - pytała przestraszona.

Nadeszła chwila, by wszystko jej wyja Ļ ni ę .

- Słuchaj, Jill. Zaraz ci to wytłumacz ħ . Masz doskonały dowód, Ň e pod dramatem, który

nazywamy Ň yciem, kryje si ħ całkiem inna rzeczywisto Ļę . Uwierz mi, nie ma si ħ czego ba ę .

Kiedy zobaczysz, jak to działa, b ħ dziesz bardziej ufna, poczujesz si ħ bezpieczniej i

spokojniej, ni Ň kiedykolwiek wydawało ci si ħ mo Ň liwe. Zdasz sobie spraw ħ jak dobrze nas

wspiera Wszech Ļ wiat albo Bóg, jakkolwiek to nazwiesz. Czyni to w ka Ň dej chwili, ka Ň dego

dnia chocia Ň sytuacja mo Ň e si ħ czasem wydawa ę bardzo trudna Z duchowego punktu

widzenia - ci Ģ gn Ģ łem - nasz dyskomfort w jakiej Ļ sytuacji jest sygnałem, Ň e działamy nie-

zgodnie z duchowym prawem i wła Ļ nie mamy okazj ħ co Ļ poprawie. Mo Ň e chodzi ę o jaki Ļ

gł ħ boki ból albo szkodliwe przekonanie, które nie pozwala nam Ň y ę w zgodzie z sob Ģ samym.

Niecz ħ sto patrzymy na to z tej perspektywy. Os Ģ dzamy raczej sytuacj ħ i obwiniamy innych za

to, co si ħ dzieje, a takie podej Ļ cie nie pozwala nam odebra ę i zrozumie ę przesłania i zagradza

nam drog ħ do uzdrowienia Je Ļ li nie uleczymy tego, co uleczenia wymaga, b ħ dziemy od-

czuwa ę jeszcze wi ħ kszy dyskomfort, a Ň wreszcie zostaniemy wr ħ cz zmuszeni do zadania

sobie pytania: „Co si ħ dzieje? . Czasami przesłanie musi sta ę si ħ bardzo gło Ļ ne lub boi

niezwykle silny, zanim zwrócimy na nie uwag ħ . Zagra Ň aj Ģ ca Ň yciu choroba to bardzo

wyra Ņ ne przesłanie. A przecie Ň niektórzy ludzie nawet w obliczu Ļ mierci nie widz Ģ zwi Ģ zku

mi ħ dzy zdarzeniami w ich Ň yciu a okazj Ģ do uzdrowienia, któr Ģ one im daj Ģ . - Umilkłem na

chwil ħ

- Je Ļ li o ciebie chodzi - znów podj Ģ łem - to na uleczenie czeka twój ból zwi Ģ zany z ojcem,

który nigdy nie okazał ci miło Ļ ci. Takie jest wła Ļ nie Ņ ródło twoich dzisiejszych odczu ę . Ten

ból pojawiał si ħ ju Ň w ró Ň nych sytuacjach, ale poniewa Ň go nie rozpoznała Ļ , nigdy si ħ od

niego nie uwolniła Ļ . Dlatego kolejna okazja do przyjrzenia si ħ mu i do wyzwolenia si ħ od

niego jest darem.

- Darem? - zdumiała si ħ Jill. - Chcesz powiedzie ę , Ň e to dar, poniewa Ň jest w nim ukryte

przesłanie dla mnie? Takie, które mogłam ju Ň dawno otrzyma ę , gdybym umiała je zrozumie ę ?

- Tak - powiedziałem. - Gdyby Ļ je dostrzegła wcze Ļ niej, twoje cierpienie byłoby mniejsze i

nie prze Ň ywałaby Ļ tego, co przezywasz dzisiaj. Ale to niewa Ň ne. Dobrze, Ň e rozumiesz to

teraz. Nie b ħ dziesz musiała zapa Ļę na Ļ mierteln Ģ chorob ħ , by to zrozumie ę , jak wielu innych.

Wła Ļ nie zaczynasz pojmowa ę owo przesłanie i wyzwala ę si ħ od bólu. Pozwól, Ň e ci wyja Ļ ni ħ ,

co si ħ stało i jak wpłyn ħ ło to na twoje dotychczasowe Ň ycie - dodałem.

Chciałem, by jasno zrozumiała sw Ģ sytuacj ħ .

- W dzieci ı stwie czuła Ļ si ħ opuszczona i niekochana przez tat ħ . To bardzo niebezpieczne

uczucie dla dziewczynki, bo do jej rozwoju konieczne jest poczucie, Ň e jest kochana przez

ojca. A poniewa Ň ty takiego poczucia nie miała Ļ , doszła Ļ do wniosku, Ň e sama jeste Ļ temu

winna. Uznała Ļ , Ň e nie jeste Ļ godna miło Ļ ci, Ň e nie jeste Ļ do Ļę dobra. To przekonanie

zakorzeniło si ħ gł ħ boko w twojej pod Ļ wiadomo Ļ ci i pó Ņ niej zacz ħ ło wpływa ę na twoje

stosunki z innymi lud Ņ mi. Inaczej mówi Ģ c, odzwierciedlaj Ģ c twoje pod Ļ wiadome

przekonanie, Ň e nie jeste Ļ do Ļę dobra, Ň ycie stwarzało ci sytuacje, w których mogła Ļ si ħ o tym

przekona ę . ņ ycie zawsze potwierdza nasze przekonania. W dzieci ı stwie ból wynikaj Ģ cy z

faktu, Ň e tata nie okazywał ci miło Ļ ci, był zbyt silny, stłumiła Ļ wi ħ c jego cz ħĻę , a reszt ħ

wymazała Ļ ze Ļ wiadomo Ļ ci. Kiedy tłumisz jakie Ļ uczucia, nadal wiesz, Ň e je masz, lecz

odsuwasz je od siebie. Natomiast uczucia wymazane z pami ħ ci „zakopujemy" na ogół tak

gł ħ boko w pod Ļ wiadomo Ļ ci, Ň e przestajemy sobie z nich zdawa ę spraw ħ .

- Pó Ň niej odkryła Ļ – mówiłem dalej - Ň e twój ojciec nie potrafi kocha ę nikogo,

zrehabilitowała Ļ si ħ wi ħ c troch ħ we własnych oczach i zacz ħ ła Ļ pozbywa ę bólu, wywołanego

brakiem jego miło Ļ ci. Prawdopodobnie uwolniła Ļ cz ħĻę stłumionego bólu oraz w pewnym

stopniu zrewidowała Ļ przekonanie, Ň e jeste Ļ niegodna miło Ļ ci. Skoro on nie potrafi kocha ę

nikogo, by ę mo Ň e to nie twoja wina, Ň e ciebie nie kocha. A potem przyszło odkrycie, które

wtr Ģ ciło ci ħ ponownie w rozpacz. Kiedy zauwa Ň yła Ļ , Ň e ojciec kocha moj Ģ Lorraine,

powróciło pierwotne przekonanie. Powiedziała Ļ sobie: „Mój ojciec potrafi kocha ę , ale nie

mnie. To wyra Ņ nie moja wina. Nie jestem do Ļę dobra dla niego i nigdy nie b ħ d ħ do Ļę dobra

dla Ň adnego m ħŇ czyzny.

- Ale jak do tego doszło? - przerwała Jill. - Nie potrafi ħ zrozumie ę , w jaki sposób

przekonałam siebie, Ň e nie jestem do Ļę dobra.

- Jak wygl Ģ dało twoje mał Ň e ı stwo z Henrym twoim pierwszym m ħŇ em? - zapytałem. Jill była

jego Ň on Ģ przez pi ħ tna Ļ cie lat. Mieli czworo dzieci.

- Nie Ņ le w wielu sprawach, ale on był taki niewierny Ci Ģ gle romansował z innymi kobietami,

nienawidziłam go za to. No wła Ļ nie. Uwa Ň ała Ļ go za drania, a siebie za ofiar ħ Tymczasem

Ļ ci Ģ gn ħ ła Ļ go do swojego Ň ycia, bo w gruncie rzeczy wiedziała Ļ , Ň e potwierdzi twoje

przekonanie, i Ň nie jeste Ļ do Ļę dobra. Jego niewierno Ļę utwierdzała ci ħ tylko w słuszno Ļ ci

os Ģ du własnej osoby.

- Chcesz powiedzie ę , Ň e Henry czynił mi przysług ħ ?! No me tego ju Ň za wiele! - powiedziała

ze Ļ miechem ale czułem, Ň e jest zła.

-Przecie Ň utwierdzał ci ħ w twoim przekonaniu-odparłem. - Tak bardzo nie była Ļ do Ļę dobra,

Ň e ci Ģ gle szukał innych kobiet, by uzupełni ę twoje braki. Gdyby potraktował ci ħ jako osob ħ ,

której nic nie brakuje, i był ci wiemy, stworzyłaby Ļ sobie inny problem, by dowie Ļę , Ň e masz

racj ħ . I na odwrót, gdyby Ļ z czasem zmieniła swoje przekonanie, uwalniaj Ģ c si ħ od

pierwotnego bólu wywołanego przez twego ojca, i gdyby Ļ uwierzyła, Ň e jeste Ļ do Ļę dobra,

Henry przestałby si ħ umawia ę z twoimi przyjaciółkami. A nawet gdyby nie przestał, ty

odeszłaby Ļ od niego i znalazłaby Ļ sobie kogo Ļ , kto traktowałby ci ħ jak osob ħ wystarczaj Ģ co

dobr Ģ . Swoj Ģ rzeczywisto Ļę tworzymy zawsze zgodnie z własnymi przekonaniami. Je Ļ li

chcesz je pozna ę , przyjrzyj si ħ temu, co masz w Ň yciu. ņ ycie zawsze odzwierciedla nasze

przekonania.

Jill wydawała si ħ nieco skonsternowana, postanowiłem wi ħ c powtórzy ę to, co ju Ň raz

powiedziałem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: