Biofizyka 2.doc

(7384 KB) Pobierz

 

 

 

 

             

 

WŁAŚCIWOŚCI BIOELEKTRYCZNE TKANKI NERWOWEJ I MIĘŚNIOWEJ

 

 

Wszystkie komórki organizmu mają potencjał błonowy

 

Potencjał Błonowy (Em) jest równy różnicy potencjałów elektrycznych między wnętrzem a powierzchnią komórki. Miarą potencjału jest 1 milivolt (mV)

Powstaje w wyniku rozdzielenia ładunków  elektrycznych, gdy:

·       Błona oddzielająca jest przepuszczalna tylko dla jonów jednego rodzaju

·       Potencjał błonowy zależy od od gradientu stężenia tych jonów, dla których błona jest przepuszczalna

 

 

POTENCJAŁ Nernsta (potencjał dyfuzyjny = równowagi)

 

 

Jeżeli błona komórkowa oddzielająca od siebie dwa roztwory jest przepuszczalna dla kilku rodzajów jonów to ustala się

RÓWNOWAGA DONNANA

 

W zdrowych komórkach nie dochodzi do stanu równowagi Donnana dzięki pompie Na/K ATPazowej, która utrzymuje stężenie Na we wnętrzu komórki na poziomie wystarczająco niskim

 

 

POTENCJAŁ SPOCZYNKOWY BŁONY KOMÓRKOWEJ

Powstaje w zdrowych komórkach jeżeli błona komórkowa jest przepuszczalna dla kilku rodzajów jonów i sprawnie działa pompa sodowo-potasowa (usuwa 3 jony Na na zewn. i 2 jony K do wewn.).

Wielkość spoczynkowego potencjału błonowego jest określona gradientem stężeń.

 

 

W typowej komórce nerwowej lub mięśniowej przewodność dla jonów K jest 9-krotnie większa niż przewodność dla jonów Na. W związku z tym potencjał spoczynkowy błony komórkowej zależy głównie od gradientu stężenia jonów K

 

 

 

POTENCJAŁ CZYNNOŚCIOWY jest przejściową zmianą potencjału spoczynkowego błony komórkowej związanej  z przekazywaniem informacji np. w układzie nerwowym

 

Rejestracja wewnątrzkomórkowa – mikroelektrody wprowadzane do wnętrza komórki

Rejestracja zewnątrzkomórkowa – EKG, EEG, EMG

 

 

 

FAZY POTENCJAŁU CZYNNOŚCIOWEGO KOMÓRKI NERWOWEJ

 

1.    Potencjał progowy – depolaryzacja samoistna

W kom. nerwowych potencjał czynnościowy jest odpowiedzią ,,wszystko albo nic” na działający bodziec

 

2.    Szybka faza depolaryzacji jest wywołana napływem jonów Na do komórki

3.    Nadstrzał  - potencjał błonowy jest dodatni

4.    Repolaryzacja – spadek potencjału czynnościowego, jest spowodowany wypływem jonów K z komórki

5.    Hiperpolaryzacja następcza

 

 

 

 

 

Aktywacja potencjału czynnościowego

 

Swoiste kanały jonowe:

1.    Kanał Na (czynnik bramny m i h)

2.    Kanał K(czynnik bramny n)

W stanie spoczynku większość kanałów jonowych jest zamknięta

 

OKRES REFRAKCJI – czas, w którym komórka jest mniej pobudliwa wynikający z zachowania się czynników bramnych w czasie

BEZWZGLĘDNEJ – w tym czasie kom. nie może zostać pobudzona niezależnie od siły bodźca

WZGLĘDNEJ – w tym czasie można wywołać następny potencjał czynnościowy pod warunkiem, ze zastosuje się dostatecznie silny bodziec

 

 

 

PRZEWODZENIE POTENCJAŁU CZYNNOŚCIOWEGO odbywa się wzdłuż aksonu.

 

Szybkość przewodzenia potencjału czynnościowego zależy od typu włókna nerwowego i średnicy włókna.

We włóknach otoczonych mieliną przewodzenie jest skokowe, a więc bardzo szybkie – 6-120 m/s

 

We włóknach bezmielinowych szybkość wynika jedynie ze średnicy max. 1 m/s

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SYNAPSA

1.    Błona presynaptyczna

2.    Szczelina synaptyczna

3.    Błona postsynaptyczna (płytka końcowa)

 

Przewodnictwo synaptyczne pomiędzy neuronem ruchowym alfa a komórką mięśnia szkieletowego odbywa się za pomocą substancji chemicznychAcetylocholiny (Ach) działającej na receptor nikotynowy. Powstaje Potencjał Płytki Końcowej EPP, który jest odpowiedzią stopniowaną

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dwa rodzaje komórek mięśniowych

·       Mięśnie poprzecznie prążkowane (szkieletowe, serca)

·       Mięśnie gładkie

 

 

 

 

 

SKURCZ jest następstwem sprzężenia elektromechanicznego

4 FAZY:

 

1.    Przekazanie pot. czynnościowego i uwolnienie jonów Ca ze zbiorników końcowych

2.    Aktywacja białek kurczliwych

3.    Wytworzenie napięcia mechanicznego

4.    Rozluźnienie mięśnia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Filament gruby – miozyna

Filament cienki aktyna, tropomiozyna, troponina

 

Skracanie mięśnia (sarkomeru) oraz wytwarzanie siły są wywołane ślizganiem się się cienkich filamentów wzdłuż grubych filamentów miozyny. Za każdym razem SIŁA jest przekazywana przez cienki filament na linię Z, a następnie przez sarkolemmę do ścięgnistej części mięśnia i do kości

 

 

Właściwości mechaniczne mięśnia (skurcz izometryczny, izotoniczny)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin