Krąg tematyczny I, II Nowa Era 4 - latki.doc

Krąg tematyczny: Przyjaciół poznać czas, przedszkole wita nas

1.      W naszym przedszkolu jest wesoło!

Przebieg dnia:

·         „Mam na imię...” – zabawa integracyjna.

Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma w ręku piłeczkę lub inny rekwizyt. Dziecko wypowiada swoje imię, kończąc zdanie „Mam na imię...”, po czym podaje piłeczkę kolejnemu dziecku.

Uwaga! Nauczyciel powinien zadbać o to, aby wszystkie dzieci się przedstawiły.

·         „Kto to taki?” – zabawa muzyczno-ruchowa w kole ze śpiewem i trzymaniem się za ręce, integrująca dzieci.

Dzieci maszerują w kole wiązanym i śpiewają piosenkę. Śpiewając „Ty mnie znasz, ja cię znam”, zatrzymują się i wyciągają dłonie do środka koła, a potem wskazują na siebie. Klaszczą w ręce, śpiewając „a na imię mam...”.

Podczas przygrywek dzieci po kolei wypowiadają swoje imiona. Zaczyna dziecko wyznaczone przez nauczyciela. Gdy zabrzmi melodia piosenki, wszyscy podają sobie ręce, chodzą w kole i powtarzają piosenkę. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy wypowiedzą swoje imię.

lub:

Dzieci siedzą na podłodze w dużym kole i śpiewają piosenkę „Kto to taki?”. Po słowach „Kto to taki? Kto to taki?” jest krótka przerwa, podczas której dzieci dwa razy klaszczą w ręce. Po słowach „to wesołe przedszkolaki” dwa razy klepią o podłogę. Podczas słów „Ty mnie znasz, ja cię znam” pokazują rękami wybrane dziecko, potem siebie. Podczas przygrywek (łączników), tak jak w poprzednim opisie zabawy, dzieci po kolei wypowiadają swoje imię.

II. Zajęcia główne

·         „Pani Waleria i różowy kocyk” – uważne wysłuchanie opowiadania, zapoznanie dzieci z Bęckiem, bohaterem „Książki”.

Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel czyta opowiadanie z „Książki”, towarzyszy mu pacynka Bęcek. Nauczyciel zachęca dzieci do wypowiedzi na temat Bęcka.

Przykładowe pytania:

– Z czego pani Waleria uszyła maskotkę?

– Kim jest Bęcek?

– Co Bęcek robi w przedszkolu?

Następnie nauczyciel, trzymając Bęcka w dłoni, mówi: To jest Bęcek, a ja mam na imię... – przedstawia się. Podaje maskotkę kolejnej osobie, która mówi: To jest Bęcek, dostałem go od..., a ja mam na imię... Każde z dzieci ma za zadanie powtórzyć imię poprzedniego „właściciela” Bęcka. Nauczyciel powtarza imiona wszystkich dzieci.

·         „Mój znaczek” – przydzielenie dzieciom indywidualnych znaczków w łazience lub w sali.

Dzieci losują swoje znaczki i odszukują je w szatni, łazience, sali. Następnie naklejają znaczek na swojej półce.

W sali jest również miejsce przygotowane dla Bęcka, dzieci odszukują je i układają tam maskotkę.

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Mało nas” – zabawa muzyczno-ruchowa w kole ze śpiewem, z wymienianiem imion. Dzieci chodzą w dużym kole wiązanym i śpiewają piosenkę „Mało nas”. Podczas przygrywek naśladują czynności związane z pieczeniem chleba (sypią mąkę, ugniatają ciasto, formują bochenki itp.) lub wykonują proste figury taneczne (wystawiają na przemian raz prawą, raz lewą nogę, klaszczą w ręce, chodzą dookoła w dwuosobowych kółeczkach).

·         „Czyj to znaczek?” – utrwalenie znajomości przydzielonych znaczków, rozpoznawanie ich i nazywanie.

Nauczyciel ma przygotowane czarno-białe znaczki (z szablonu) dla wszystkich dzieci. Losowo pokazuje je dzieciom, a one odgadują, czyj to znaczek. Gdy wszystkie dzieci otrzymają już swój znaczek, podchodzą do stolików i kolorują go zgodnie z oryginałem. Pokolorowane znaczki mogą zabrać do domu.

2. Jestem superprzedszkolakiem

I. Zajęcia poranne

·         „Do kogo toczy się piłka?” – zabawa integracyjna utrwalająca imiona dzieci.

Dzieci siedzą w kole, jedno z nich ma piłkę. Przedszkolak wypowiada swoje imię i toczy piłkę do kolegi, którego imię wymienia, np. Od Moniki do Wojtka, od Wojtka do Jarka... itd.

Nauczyciel powinien zwrócić uwagę, aby każde dziecko otrzymało piłkę.

·         „Pajacyki” – zabawa ruchowa z podskokami. Dzieci stają w różnych miejscach sali. Nauczyciel akompaniuje do zabawy na tamburynie. Gdy gra miarowo ćwierćnutami, dzieci skaczą w miejscu jak pajacyki. Gdy nauczyciel potrząsa tamburynem, dzieci zatrzymują się
i stopniowo rozluźniają poszczególne części ciała. Powoli kładą się na podłodze i odpoczywają.

II. Zajęcia główne

·         „Tymek, Tomek i pierwszy dzień w przedszkolu” – uważne wysłuchanie opowiadania z „Książki”; rozmowa o bohaterach utworu oraz własnych doświadczeniach dzieci związanych z pierwszym kontaktem z przedszkolem.

Dzieci słuchają opowiadania z „Książki”. Nauczyciel zadaje pytania zachęcające dzieci do wypowiedzi na temat tekstu.

– Kim jest Tymek? Jak wygląda?

– Dlaczego Tymek nie chciał bawić się z dziećmi? Dlaczego płakał, gdy przychodził do przedszkola?

– Z kim zaprzyjaźnił się Tymek? W co bawił się z Tomkiem?

Następnie nauczyciel prosi, aby dzieci rozejrzały się po sali i powiedziały, co w niej się znajduje, w co można się tu bawić.

Rozmowa z dziećmi o tym, w co lubią się bawić.

·         „O przedszkolnym rysowaniu” – nauczyciel prowadzi rozmowę na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy podczas rysowania i malowania. Wspólnie z dziećmi ustala reguły obowiązujące podczas zajęć plastycznych w grupie (oczekiwanie na wybraną kredkę, rysowanie tylko na swojej kartce itp.). Przypomina, że po rysowaniu należy przywrócić porządek na stolikach oraz w miejscu przechowywania przyborów plastycznych.

Uwaga! Jeżeli są to pierwsze zajęcia rysowania kredkami świecowymi, należy dzieci nauczyć, jak się nimi posługiwać. Dobrze jest w tym celu zacząć od następujących ćwiczeń: zdjąć z kredek otaczający je papier, ułamać kawałek kredki, położyć ją na papier i przycisnąwszy palcami posuwać wzdłuż linii prostej. Kredka zostawi ślad, grubą linię. W ten sposób robi się próby rysowania grubych linii falistych i łamanych; można też okręcić kawałek kredki dookoła, wówczas na papierze narysujemy kółko.

·         „Rysunek dla Bęcka” – wykonanie rysunku kredkami świecowymi na małej kartce.

Dzieci rysują kredkami świecowymi niespodzianki dla Bęcka. Każde dziecko wykonuje pracę na dowolny temat: ilustrację do wysłuchanego opowiadania o Becku, jego portret lub cokolwiek, na co dziecko zwróciło uwagę w pierwszym dniu spędzonym w przedszkolu. Nauczyciel zwraca uwagę na właściwą postawę ciała podczas pracy oraz przestrzeganie wcześniej ustalonych reguł.

Dzieci razem z prowadzącym organizują wystawkę dla Bęcka, następnie omawiają swoje prace.

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Bęcki” – zabawa muzyczno-ruchowa z podskokami i przysiadami. Dzieci przy muzyce swobodnie poruszają się po całej sali. Na pauzę i hasło bęc szybko wykonują siad skrzyżny (plecy proste, ręce na kolanach).

·         „Bęcek” – formowanie z plasteliny postaci Bęcka według indywidualnych wyobrażeń, rozwijanie motoryki małej w toku pracy z materiałem plastycznym. Każde dziecko otrzymuje pudełko z plasteliną. Plastelinę w odpowiednim kolorze ugniata na tekturce. Po otrzymaniu odpowiedniej miękkości, formuje postać Bęcka, którą umieszcza na tekturce. Następnie nauczyciel prowadzi rozmowę na temat dbałości o czystość ubrań oraz porządek na stanowisku pracy, a po zakończonej zabawie wykonuje z dziećmi czynności porządkowe. Dzieci razem z prowadzącym organizują wystawkę prac.

3. Nasze wspólne zabawy

I. Zajęcia poranne

·         „Mało nas” – zabawa taneczna przy muzyce. Dzieci chodzą w dużym kole wiązanym i śpiewają piosenkę „Mało nas”. Podczas przygrywek naśladują czynności związane z pieczeniem chleba (sypią mąkę, ugniatają ciasto, formują bochenki itp.) lub wykonują proste figury taneczne (wystawiają na przemian raz prawą, raz lewą nogę, klaszczą w ręce, chodzą dookoła w dwuosobowych kółeczkach).

Lub:

„Witaj” – zabawa integrująca dzieci.

Witaj,... (imię), witaj,... (imię)

Jak się masz? Jak się masz?

Wszyscy cię witamy,

wszyscy cię kochamy.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

Dzieci siedzą w kole. Śpiewając tekst piosenki, wymieniają kolejno imiona kolegów i koleżanek. Piosenkę należy powtórzyć tyle razy, ile jest dzieci, za każdym razem wymieniając imię innego dziecka.

·         „Czyste ręce” – wysłuchanie wiersza I. Salach i mycie rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów.

Czyste ręce

Dziś od rana plusk w łazience,

to maluchy myją ręce.

Najpierw w wodzie opłukują,

potem mydłem nasmarują.

Znowu woda – istny cud!

W umywalkę puk, puk, puk!

Jeszcze tylko kran zakręcę

i już czyste moje ręce.

              Iwona Salach

Po przeczytaniu wiersza nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi. Zadaje pytania:

– Jaką czynność wykonują dzieci w łazience?

– Czy należy myć ręce? Dlaczego?

– W jaki sposób należy myć ręce?

Dzieci wraz z nauczycielem ustalają kolejne czynności podczas mycia rąk (zmoczenie rąk wodą, namydlenie rąk, spłukanie rąk wodą, strzepnięcie nadmiaru wody nad umywalką, zakręcenie kranu, wytarcie rąk ręcznikiem).

Następnie w łazience odbywa się pokaz prawidłowego mycia rąk. Wszyscy dokładnie myją ręce.

II. Zajęcia główne

·         „Wiem, jak wyglądam i jak się nazywam” – wstęp do autoprezentacji na podstawie fragmentu scenariusza E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej; oglądanie swoich sylwetek w lustrze, a następnie przedstawienie się innym.

Dzieci siedzą na dywanie w gromadce, twarzą do nauczyciela. Obok nauczyciela jest duże lustro. Między nauczycielem a dziećmi znajduje się podest (skrzynka), na którym dziecko może swobodnie stanąć.

Nauczyciel zwraca się do dzieci:

– Każde z Was kolejno podejdzie do lustra, popatrzy uważnie na siebie i uśmiechnie się... W lustrze można się przejrzeć od stóp do głów. Radzę zacząć od głowy, potem popatrzeć na swoją sylwetkę. Trzeba zauważyć jak najwięcej. Na koniec jeszcze raz uśmiechnąć się i ukłonić.

Potem trzeba wejść na podest i znowu pięknie się ukłonić, wymienić swoje imię, i powiedzieć nam coś ciekawego o sobie. Można powiedzieć to, co się zobaczyło w lustrze. Na koniec zejść z podestu, usiąść i patrzeć na tych, którzy się przedstawiają.

Dzieci kolejno przeglądają się w lustrze i dokonują autoprezentacji. Pozostałe dzieci i nauczyciel słuchają uważnie mówiącego. Jest to trudne zadanie, dlatego niektóre dzieci ograniczają się tylko do wymienienia swojego imienia. Kłopoty może sprawić też ukłon. Dlatego trzeba pomóc i spytać:

– Jak masz na imię? I podpowiedzieć: Uśmiechnij się i skłoń głowę.

·         „Przedszkolaki” – ozdobienie sylwet dzieci z „Wycinanek-składanek”, połączenie w girlandę, umieszczenie pod postaciami wizytówek z imionami dzieci.

Nauczyciel poleca dzieciom, aby znalazły w „Wycinankach-składankach” obrazek, na którym dzieci trzymają się za ręce.

Wydaje dzieciom polecenia:

– Narysuj kredkami wesołe oczy i buzie dziewczynce i chłopcu.

– Poszukaj w „Wycinankach-składankach” naklejek z ubrankami dla chłopca i dziewczynki. Naklej je tak, jak pokazuję.

Po wykonaniu poleceń dzieci gromadzą się na dywanie z ozdobionymi przez siebie sylwetkami.

Nauczyciel proponuje, aby wszystkie sylwetki dzieci trzymały się za ręce i prosi przedszkolaki, aby ułożyły sylwetki w taki sposób, aby chłopiec trzymał dziewczynkę za ręce.

Nauczyciel pokazuje, jak to zrobić. Do tak przygotowanej girlandy przyczepia karteczki z imionami dzieci. Tak wykonany łańcuszek z papierowych sylwet dzieci zawiesza w sali.

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Gdzie jest piłka?” – zapoznanie ze słowami określającymi położenie: na, nad, pod, obok; wykorzystanie tych pojęć w zabawie.

Zajęcia proponuję przeprowadzić w ogrodzie przedszkolnym.

Nauczyciel wcześniej rozkłada zabawki w różnych miejscach w ogrodzie, np. pajacyka na ławeczce, klocek obok kosza, lalkę pod drzewem itd.

Zadaniem dzieci jest określenie, gdzie znajdują się poszczególne zabawki. Następnie prowadzący bierze w dłonie piłkę i podnosi ją do góry, pytając:

– Gdzie znajduje się piłka? Dzieci odpowiadają: Nad głową.

Zabawę można również urozmaicić, prosząc dzieci, aby to one ułożyły w różnych miejscach zabawki i określiły ich położenie. Zwracamy uwagę na to, aby każde dziecko miało możliwość wzięcia udziału w zabawie.