Krąg tematyczny styczeń (2).doc

Krąg tematyczny: Cały z cegły, ma dwie wieże, w tym zamku kiedyś mieszkali rycerze

81. Każdy rycerz ma swoją damę

Zapis w dzienniku:

I.      „Dawno, dawno temu” – opowiadanie twórcze, dzieci kontynuują opowieść według własnych pomysłów, tworzenie spontanicznej wypowiedzi wspólnie z innymi dziećmi. „Przejdź po kładce” – zabawy ruchowe z wykorzystaniem lasek, ćwiczenia równoważne.

II.  „Królewna” – wysłuchanie wiersza E. Szelburg-Zarembiny, rozmowa o bohaterce – księżniczce. „Rycerz i królewna” – sylwety do ozdobienia z „Wycinanek-składanek”; ozdabianie koronką, tasiemką, ozdobnymi nićmi (kompozycja pasowa na części spódnicowej).

III. „Szukaj swojej pary” – zabawa ruchowa, szybkie reagowanie na sygnał. „Księżniczki” – wykorzystanie sylwet w zabawie tematycznej.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        tworzę opowieść wraz z innymi osobami,

·        ćwiczę równowagę,

·        uważnie słucham wiersza, by móc potem zabrać głos w rozmowie na jego temat,

·        tworzę ozdobną pracę plastyczną,

·        ozdabiam sylwety osób,

·        szybko reaguję na przerwę w muzyce i sygnał muzyczny,

·        wykorzystuję prace plastyczne w zabawie.

Przebieg dnia:

I.                   Zajęcia poranne

·        „Dawno, dawno temu” – opowiadanie twórcze, dzieci kontynuują opowieść według własnych pomysłów, tworzenie spontanicznej wypowiedzi wspólnie z innymi dziećmi. Dzieci wraz z nauczycielem siedzą w wygodnych pozycjach w kole na dywanie. Prowadzący rozmawia z dziećmi o tym, w jaki sposób można zacząć opowiadanie o dawnych czasach. Przypomina charakterystyczny zwrot „dawno, dawno temu”. Proponuje dzieciom ułożenie wspólnej opowieści. Ustala, że atrybutem mówiącego będzie korona, którą aktualny twórca wątku będzie zakładał na głowę na czas mówienia. Zwraca uwagą na stosowanie właściwych form czasowników wskazujących na czas przeszły.

Dzieci tworzą wspólną opowieść. Zaczyna nauczyciel zwrotem dawno, dawno temu, za siedmioma lasami, za siedmioma górami, w pewnym królestwie żył sobie pewien... smok (rycerz, królewna, piraci itp. według fantazji). Pewnego dnia ten smok rano wstał i … Nauczyciel zachęca dzieci do kontynuowania opowieści.

Każdy dodaje od siebie pomysł, ciągnąc wspólną fabułę lub dodając nowe postaci i wątki.

Jeżeli istnieje taka możliwość, warto opowiadanie nagrać i po skończonej zabawie odtworzyć.

·        „Przejdź po kładce” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem lasek, ćwiczenia równoważne. Na podłodze w sali nauczyciel wyznacza za pomocą skakanek (lub szarf) wąską kładkę (dwie równoległe linie w odstępie 20 cm). Dzieci mają za zadanie na polecenie nauczyciela kolejno przejść po dróżce z laskami gimnastycznymi trzymanymi za końce nad głową. Kto wykona zadanie, idzie na koniec kolejki.

II.               Zajęcia główne

·        „Królewna” – wysłuchanie wiersza E. Szelburg-Zarembiny; rozmowa o bohaterce – księżniczce. Nauczyciel czyta intonacyjnie dzieciom wiersz, animując sylwetą królewny z „Wycinanek-składanek”.

Królewna

Obudziła się królewna smutna,

obudziła się królewna niewyspana

                                                                                    z samego rana.

…Płakała… płakała…

I ubrać się w koronę nie chciała.

Poszła na wieżę, na wysoką,

w dal spogląda…

Stoją cicho dworzanie,

Zważają, czego zażąda!

Zeszła z wieży na dziedziniec.

A bardzo blada.

Rozkazała stangretowi:

Niechaj zakłada

do złocistej karety.

O rety!

I usiadła sama jedna w karecie.

I obwozić się kazała po świecie.

Jadą, jadą

dzień cały,

rok,

dwieście,

aż przywieźli ją, gdzie trzeba,

nareszcie.

Wyszedł rycerz naprzeciw królewnie:

– Do mnie jedziesz? Najmilsza!

– A pewnie!

Stangret konie wyprzęga z karety,

rycerz wierność przysięga królewnie.

O rety!

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o postaciach z wiersza.

– Kto wstał rano bez humoru i w kiepskim nastroju?

– Na co miała ochotę królewna?

– Dokąd kazała się wieźć?

– Czym i jak długo podróżowała?

– Kogo na koniec spotkała?

·        „Rycerz i królewna” – sylwety do ozdobienia z „Wycinanek-składanek” – ozdabianie koronką, tasiemką, ozdobnymi nićmi (kompozycja pasowa na części spódnicowej). Nauczyciel rozdaje dzieciom książki „Wycinanki-składanki”, proponuje wykonanie rycerza i królewny i późniejszą zabawę w teatr. Należy znaleźć karton, na którym są rycerz i królewna. Wypchnąć ich sylwetki. Obejrzeć je. Z tyły są już ozdobione. Z przodu jeszcze nie. Dzieci dostają kredki, klej, tasiemki, koronki, naklejki. Ozdabiają strój królewny i rycerza. Następnie, z pomocą nauczyciela, zrobią kukiełki (wspólnie przykleją patyczki lub ołówki z tyłu rycerza i królewny). Kukiełki są gotowe.

III.           Zajęcia popołudniowe

·        „Szukaj swojej pary” – zabawa ruchowa, szybkie reagowanie na sygnał.

Dzieci dobierają się parami (chłopiec z dziewczynką), ustawiają przed nauczycielem. Mają zapamiętać, kto z kim stoi. Gdy zobaczą podniesioną przez nauczyciela chorągiewkę – biegają swobodnie, wymijając się zręcznie. Gdy usłyszą muzykę – chwytają swoją parę i kilka kroków maszerują w rytm muzyki.

lub:

Dzieci dobierają się parami: chłopiec z dziewczynką. Przy dźwiękach menueta, spokojnym i dostojnym krokiem chodzą po obwodzie koła. Podczas stopniowego wyciszenia muzyki, dzieci „dworskim” ukłonem dziękują za wspólny taniec i zatrzymują się, przyjmując dowolną pozę. Gdy usłyszą dźwięki tamburyna, trzymanego przez nauczyciela, podskakują osobno po całej sali. Ponowne pojawienie się menueta jest sygnałem do odnalezienia swojej pary i chodzenia po obwodzie koła.

·        „Księżniczki” – wykorzystanie sylwet w zabawie tematycznej.

Dzieci do zabawy wykorzystują wykonane na wcześniejszych zajęciach kukiełki królewny i rycerza. Ilustrują wymyślone przez siebie bajki, bawią się w teatr. W tej zabawie można użyć nagranego uprzednio opowiadania.

82. Budujemy zamek

Zapis w dzienniku:

I.      „Pracujący spychacz” – zabawa ruchowa mająca za zadanie uporządkowanie dużej przestrzeni sali. „Zamki i pałace” – oglądanie albumów fotograficznych i historycznych przedstawiających dawne budowle: zamki, warownie itp.

II.  „Konkurs dla młodych inżynierów budownictwa” – kto zbuduje najtrwalszą budowlę, najwyższą wieżę? Obiektywna ocena wysokości za pomocą sztywnej miarki oraz szacunkowa „na oko”. „Baju baj, książeczko” – nauka piosenki. „Bajka o królu Żółtko” – wysłuchanie bajki W. Widłaka, rozmowa na temat treści.

III.                        „O wawelskim smoku” – wysłuchanie utworu K. Makuszyńskiego, rozmowa o treści i omówienie ilustracji (Mariana Walentynowicza). „Mój smok” – malowanie farbami inspirowane wysłuchanym utworem literackim. „Zabawy rycerskie” – zabawa z elementami rzutu i celowania.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        wykonuję ruch popychania lub ciągnięcia dużych przedmiotów na komendę nauczyciela,

·        poznaję wygląd budowli zamkowych,

·        bez pośpiechu stawiam klocki, buduję jak najwyższą wieżę z klocków,

·        poznaję słowa i melodię piosenki,

·        uważnie słucham bajki,

·        wskazuję elementy na ilustracji,

·        uważnie słucham utworu literackiego,

·        maluję farbami smoka,

·        coraz lepiej rzucam do celu.

Przebieg dnia:

I.                   Zajęcia poranne

·        „Pracujący spychacz” – zabawa ruchowa mająca za zadanie uporządkowanie dużej przestrzeni sali. Nauczyciel poleca dzieciom uporządkowanie sali tak, by powstała na środku duża wolna przestrzeń. Ale jednocześnie ustala z dziećmi sposób, w jaki to zrobią. Muszą najpierw dokładnie rozejrzeć się dookoła siebie i zdecydować, które zabawki trzeba ciągnąć, a które należy popychać, by je przesunąć.

Następnie dzieli dzieci na dwa równe zespoły: tych, co będą pchać, i tych, którzy będą ciągnąć. Ustala zasadę, że na raz pracować będzie tylko jeden wybrany zespół, wykonując tylko jedną czynność przez np. 5 sekund. Potem następuje zmiana. Nauczyciel wprowadza tyle zmian zespołów, aż wszyscy wspólnie uznają, że sala jest uporządkowana.

·        „Zamki i pałace” – oglądanie albumów fotograficznych i historycznych przedstawiających dawne budowle: zamki, warownie itp.

Nauczyciel przedstawia dzieciom fotografie różnych budowli powstałych w przeszłości, np. zamki, pałace, warownie. Zwraca uwagę dzieci na szczegóły architektoniczne przedstawianych budowli (wieże, bramy, mury). Wspólnie z dziećmi omawia ich wygląd oraz przeznaczenie poszczególnych (pałac – rezydencja królewska, warownia – cele obronne itp.). Dla porównania przedstawia niektóre współczesne budowle i pyta dzieci, które są według nich „stare”, a które „nowe”.