Rozdzial LIX.doc

(49 KB) Pobierz
Rozdział LIX

Rozdział LIX

Ekspertyza kryminalistyczno - psychiatryczna

 

Podstawa prawna powoływania biegłych zgodnie z art. 202 k.p.k..:

§ 1. W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, powołuje co najmniej dwóch biegłych psychiatrów.

§ 2. Na wniosek psychiatrów do udziału w wydaniu opinii powołuje się ponadto biegłego lub biegłych innych specjalności.

§ 3. Biegli nie mogą pozostawać ze sobą w związku małżeńskim ani w innym stosunku, który mógłby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich samodzielności (zgodnie z art. 115 § 11 k.k.).

§ 4. Opinia psychiatrów powinna zawierać stwierdzenia dotyczące zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego oraz zdolności do udziału w postępowaniu, a w razie potrzeby co do okoliczności wymienionych w art. 93 k.k.

 

Podstawna prawna przeprowadzania obserwacji sądowo-psychiatrycznej (zgodnie z art. 203 k.p.k.):

§ 1. W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności badanie psychiatryczne oskarżonego musi być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym.

§ 2. Orzeka o tym sąd, określając miejsce obserwacji. W postępowaniu przygotowawczym sąd orzeka na wniosek prokuratora.

§ 3. Obserwacja w zakładzie leczniczym nie powinna trwać dłużej niż 6 tygodni, na wniosek zakładu sąd może przedłużyć ten termin na czas określony, niezbędny do zakończenia obserwacji. O zakończeniu obserwacji biegli niezwłocznie zawiadamiają sąd.

§ 4. Na postanowienia, o których mowa w § 2 i 3, przysługuje zażalenie.

§ 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania obserwacji, w tym do wykonywania obserwacji osób pozbawionych wolności, oraz sposób finansowania obserwacji, a także warunki zabezpieczenia zakładów dla osób pozbawionych wolności, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnego toku postępowania.

 

Wyłączenie odpowiedzialności z powodu niepoczytalności lub poczytalności ograniczonej (art. 31 k.k.):

§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.

§ 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nie­­t­rze­ź­wości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczy­tal­noś­ci, które przewidywał albo mógł przewidzieć.

 

Inne przepisy prawne dot. opiniowania przez biegłych:

-          art. 10 k.k. – czyny popełnione przez nieletnich;

-          art. 93 k.k. – stosowanie środków zabezpieczających;

-          art. 148 § 4 k.k. – zabójstwo pod wpływem silnego wzburzenia;

 

Najczęściej powoływani biegli innych specjalności:

-          psycholodzy,

-          seksuolodzy,

-          neurolodzy.

 

Uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego (jako podstawa do powołania biegłych):

1.       przebyta choroba psychiczna, uraz mózgu lub inna choroba mogąca prowadzić do zmian w psychice;

2.       długotrwałe lub nałogowe nadużywanie alkoholu;

3.       nadużywanie środków narkotycznych;

4.       leczenie z powodu niewydolności krążenia ze stwierdzenie wcześniej występujących sytuacji utraty przytomności;

5.       zaburzenia w sferze popędu seksualnego;

6.       stwierdzenie przez biegłych w innej sprawie u oskarżonego psychopatii albo niedorozwoju umysłowego oraz organicznego uszkodzenia OUN, mimo nie uznania jego niepoczytalności lub ograniczonej poczytalności w stopniu znacznym;

7.       patologię ciąży;

8.       badanie oskarżonego przez lekarzy psychiatrów w czasie odbywania kary pozbawienia wolności i następnie umieszczenie go w innym zakładzie karnym w izolatce;

9.       brak racjonalnego uzasadnienia dla przestępstwa lub całkowicie nieadekwatną motywację oskarżonego do konkretnego czynu;

10.    osobowość sprawcy z uwzględnieniem jego życia do chwili popełnienia czynu, a nawet po tym zdarzeniu, jak też tego, co objęte jest postawionym mu zarzutem popełnienia przestępstwa;

11.    zachowanie sprawcy odbiegające w sensie ujemnym od postępowania ludzi normalnych pod względem psychicznym;

12.    utrudniony kontakt z oskarżonym i sprawianie przez niego wrażenia człowieka, który nie rozumie zadawanych mu pytań i wyraża się z trudnością;

13.    niezdolność psychiczną żołnierza do pełnienia służby wojskowej.

 

Wywiad środowiskowy – przeprowadzany zgodnie z art. 213 i 214 k.p.k.:

1.       Sytuacje, w których przeprowadzenie wywiadu jest obowiązkowe:

-          w stosunku do oskarżonego o zbrodnię poniżej 21 r.ż.,

-          gdy istnieje uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego,

-          w sprawie o umyślny występek przeciwko życiu,

2.       Dane zawarte w wywiadzie:

-          dotyczące kuratora,

-          dotyczące oskarżonego,

-          zwięzły opis dotychczasowego życia oskarżonego oraz dokładne informacje o jego środowisku, w szczególności rodzinnym , szkolnym, zawodowym,

-          informacje odnoszące się do stanu zdrowia oskarżonego, a także o nadużywaniu przez niego środków odurzających, psychotropowych, alkoholu,

-          własne spostrzeżenia i konkluzje kuratora.

Powołanie biegłego psychologa zgodnie z art. 215 k.p.k.:

-          np. w celu ustalenia wątpliwej motywacji czynu poprzez analizę jego osobowości.

 

Poczytalność wg A. Zolla:

1.       Jest koniecznym warunkiem, aby określić zdolność sprawcy do popełniania czynu i przypisać mu winę;

2.       Wynika ze stopnia rozwoju psychofizycznego i z braku zakłócenia uniemożliwiającego rozpoznanie znaczenia czynu lub pokierowanie swoim postępowaniem;

3.       Człowiek dojrzały jest poczytalny, toteż kodeks nie określa warunków poczytalności, a jedynie warunki ograniczające lub wyłączające ją.

 

Niepoczytalność:

1.       Wynika z braku możliwości rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania przez sprawcę swoim postępowaniem, za wyjątkiem chorób psychicznych lub głębokiego upośledzenia umysłowego powinna być odnoszona do konkretnego czynu zabronionego.

2.       Niepoczytalność musi występować w czasie popełniania czynu zabronionego, nieistotne jest zaś, czy stan ten występował w czasie skutku realizującego znamiona tego czynu.

3.       Możliwi jest zbieg niepoczytalności (lub poczytalności ograniczonej) oraz nieletniości, co wyłącza odpowiedzialność karną sprawcy w oparciu o art. 10 § 2 k.k.

 

Ograniczona poczytalność:

1.        Zgodnie z art. 31 § 2 k.k. oznacza ona znaczny stopień ograniczenia zdolności rozpoznania czynu lub kierowania swoim postępowaniem w czasie popełnienia przestępstwa.

2.        Stopień ograniczenia poczytalności jest trudny do ustalenia i pozostaje w gestii zespołów mieszanych (psychiatrzy i psychologowie).

3.        Czyn w stanie ograniczonej poczytalności jest czynem zawinionym i stanowi przestępstwo, ale skutkuje nadzwyczajnym złagodzeniem kary.

4.        Zgodnie z art. 57 § 1 k.k. kara może być złagodzona tylko raz, mimo zbiegu kilku okoliczności łagodzących, chociaż taki zbieg okoliczności może rzutować na wymiar kary.

5.        W przypadku ograniczonej poczytalności sąd może orzec wykonanie kary pozbawienia wolności w zakładzie w którym stosuje się szczególne środki lecznicze i rehabilitacyjne.

 

Przy stwierdzaniu, czy u oskarżonego występują zaburzenia psychiczne, i czy istniały one w okresie dokonania czynu, należy wziąć pod uwagę:

-          skąpo-objawową schizofrenię,

-          psychozę alkoholową,

-          ekwiwalenty napadów padaczkowych.

 

Zaburzenia reaktywne jako reakcja na trudną sytuację (po dokonaniu czynu):

-          są najczęstszymi zaburzeniami pojawiającymi się dopiero w toku postępowania karnego;

-          nie dają podstawy do kwestionowania poczytalności, bo pojawiają się po dokonaniu czynu;

-          utrudniają lub uniemożliwiają ocenę, czy w chwili popełnienia czynu sprawca był poczytalny (zab. reaktywne zwykle występują u osób wykazujących odchylenia od normy);

-          bardzo często wykluczają udział oskarżonego w postępowaniu karnym aż do ustąpienia objawów.

 

Schemat konstrukcji opinii sądowo-psychiatrycznej wg D. Hajdukiewicza:

0.       Strona tytułowa (sygnatura akt, miejscowość i data wydania opinii, tytuł)

1.       Wstęp

-          pełna nazwa organu zlecającego badanie lub obserwację

-          pełna nazwa instytucji, w której przeprowadza się badanie lub obserwację

-          data badania lub okres trwania obserwacji

-          imię, nazwisko i inne dane personalne osoby badanej oraz kwalifikacja prawna zarzucanego jej czynu

-          zadania, jakie organ procesowy zlecił biegłym (w tym badania szczegółowe)

-          imiona i nazwiska biegłych, ich specjalność i stopień lub tytuł naukowy, a w przypadku opinii instytutu – stanowiska służbowe

2.       Wyciąg z akt sprawy obejmujący

-          rodzaj przedstawionych sprawcy zarzutów i ich treść,

-          wyjaśnienia oskarżonego (czy są konsekwentne, itd.),

-          zeznania świadków (czy wskazują na zaburzenia psychiczne u sprawcy),

-          dokumentacja lekarska (historia choroby, zaświadczenia lekarskie, wcześniejsze opinie),

-          wywiady środowiskowe.

3.       Wyniki badania lub obserwacji sądowo-psychiatrycznej

a)      opinia ambulatoryjna

-          autoanamneza (w tym wywiad chorobowy i wydarzenia krytyczne)

-          opis zachowania i stanu psychicznego podczas badania

-          stan fizjologiczny i neurologiczny, wyniki badań dodatkowych

-          wywiad od rodziny

-          dane z dokumentacji lekarskiej spoza akt

-          ocena psychologiczna

b)      obserwacja sądowo-psychiatryczna

-          wywiad od rodziny

-          dane z dokumentacji lekarskiej spoza akt

-          zachowanie w czasie obserwacji, szczególnie objawy chorobowe (np. psychotyczne)

-          wywiad od badanego

-          opis stanu psychicznego na początku, w czasie i pod koniec obserwacji

-          stan fizyczny, neurologiczny

-          wyniki badań dodatkowych

-          ocena psychologiczna

4.       Omówienie

-          czy u badanego stwierdza się objawy choroby psychicznej, upośledzenia lub innego zakłócenia czynności psychicznych,

-          czy te zaburzenia się przejawiają, kiedy powstały, jak przebiegają, jakie było ich nasilenie w okresie czynu, czy trwają nadal,

-          czy istnieje związek między rodzajem zaburzeń a rodzajem i okolicznościami czynu,

-          czy zaburzenia miały wpływ na poczytalność w czasie popełnienia czynu,

-          czy istnieje prawdopodobieństwo, ze sprawca ponownie popełni czyn zabroniony,

-          czy występuje konieczność umieszczenia go w szpitalu psychiatrycznym,

-          czy badany jest zdolny do dalszego udziału w postępowaniu sądowym,

-          jeśli opinia nie zgadza się z poprzednimi, to dlaczego tak jest.

5.       Wnioski

-          ocena stanu zdrowia psychicznego

-          ocena stanu psychicznego tempore criminis i ocena poczytalności

-          ocena niepoczytalności i zalecenia co do dalszego postępowania z badanym.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin