2971.pdf
(
1171 KB
)
Pobierz
PROJEKTY
Lampowy wzmacniacz akustyczny 2x30 W
Lampowy wzmacniacz
akustyczny 2x30 W
Lampy w natarciu – można
tak powiedzieć sądząc po
liczbie „lampowych” projektów,
jakie docierają do naszej
redakcji. Montaż wzmacniacza
lampowego jest stosunkowo
prosty, problemem trudnym
do pokonania w warunkach
amatorskich może się
natomiast okazać wykonanie
transformatorów, które zawsze
występują w tego typu
konstrukcjach.
Rekomendacje:
budowę wzmacniacza
polecamy co najmniej średnio
zaawansowanym elektronikom
– miłośnikom lampowego
brzmienia.
Lampa elektronowa królująca
w elektronice połowy dwudzieste-
go wieku, po wynalezieniu w 1948
roku tranzystora zaczęła powoli tra-
cić swoją pozycję. Dzisiaj ponownie
przeżywa swój renesans, a to za
sprawą techniki audio z „wysokiej
półki”. Trwająca od kilku lat moda
na wzmacniacze akustyczne wyso-
kiej jakości wykonywane w technice
lampowej skłoniła autora do pod-
jęcia tego bardzo interesującego te-
matu. Opisany poniżej wzmacniacz
wykorzystuje triody w stopniach ste-
rujących i pentody (tetrody strumie-
niowe) w stopniu końcowym. Przy-
stępując do projektowania wzmac-
niacza przyjęto założenia, że będzie
to wzmacniacz z przeciwsobnym
stopniem końcowym dostarczającym
do obciążenia moc około 30 W
RMS na każdy kanał. Będą w nim
zastosowane łatwo dostępne materia-
ły. Wzmacniacz powinien zapewnić
dobre parametry techniczne, przy
zachowaniu powtarzalności w wa-
runkach amatorskich. Konstrukcja ta
jest przeznaczona dla przynajmniej
średniozaawansowanych elektroni-
ków, posiadających znajomość pod-
staw techniki lampowej oraz odpo-
wiednie zaplecze techniczne (oscy-
loskop, multimetr).
W czasie prac projektowych
i wykonawczych wykorzystane były,
oprócz tradycyjnych, również no-
woczesne metody pomiarowe wspo-
magane komputerowo. Zastosowane
w stopniu końcowym „militarne” te-
trody strumieniowe typu GU50 dzię-
ki swoim dobrym parametrom elek-
trycznym zapewniły wzmacniaczowi
„ciepłe” brzmienie i bardzo głęboki
bas. Z doświadczenia autora wynika
zalecenie zastosowania lamp GU 50
produkcji rosyjskiej. Lampy te są
zdecydowanie lepsze i trwalsze od
lamp innych producentów i bardzo
tanie na rynku wtórnym. Oczywi-
ście nic nie stoi na przeszkodzie,
aby zamiast lamp GU50 zastosować
lampy przeznaczone do wzmac-
niaczy akustycznych np. EL34 lub
KT88. Jest to jednak poważny wy-
datek, co ma szczególne znaczenie
dla młodego konstruktora.
Prezentowany wzmacniacz może
występować jako samodzielny ze-
spół, może też służyć jako element
zestawu akustycznego. Istotnym ar-
gumentem przemawiającym za sa-
modzielnym wykonaniem wzmac-
niacza jest jego cena. Jest ona
kilkakrotnie niższa od podobnych
wykonań fabrycznych.
W początkowym okresie wzmac-
niacze lampowe budowane były
w układzie pojedynczej lampy pra-
cującej w klasie A. Ze względu na
stosunkowo małe moce wyjściowe
i niską sprawność tych wzmacnia-
czy w późniejszym okresie pro-
Lampa elektronowa królująca woczesne metody pomiarowe wspo-
PODSTAWOWE PARAMETRY
• Zasilanie 230 VAC
• Sinusoidalna moc wyjściowa 30 W na
obciążeniu 8
V
• Czułość przy mocy maksymalnej: około
0,6 V
• Pasmo przenoszenia na poziomie 1 dB:
10 Hz...40 kHz przy 1 W mocy wyjściowej
• Zniekształcenia: mniejsze od 1% (przy
mocy wyjściowej 10 W), mniejsze od 2%
(przy mocy wyjściowej 30 W)
12
Elektronika Praktyczna 4/2008
Lampowy wzmacniacz akustyczny 2x30 W
dukowano wzmacniacze przeciw-
sobne, charakteryzujące się więk-
szymi mocami i większą spraw-
nością. Przykładem wzorcowego
rozwiązania może być wzmac-
niacz zaproponowany w 1952 r.
przez Wiliamsona na łamach „Wi-
reless Word”. Układ ten pomimo
upływu lat jest nadal
wykonywany przez
wiele firm. Ze wzglę-
du na swoje parame-
try należy postrze-
gać go jako pośredni
pomiędzy układem
pentodowym a triodo-
wym.
K o n s t r u k t o -
rzy współczesnych
wzmacniaczy lampo-
wych wysokiej klasy
mając na celu popra-
wienie jakości dźwięku implemen-
tują nowe rozwiązania pochodzące
z techniki tranzystorowej, takie jak:
układy różnicowe, układy kaskodo-
we, źródła prądowe, aktywne ob-
ciążenia, stałoprądowe sprzężenia,
czy też beztransformatorowe układy
wyjściowe. Nie zawsze jednak tego
typu zabiegi przynoszą zamierzony
skutek lub też efekty wiążą się ze
zbyt dużym skomplikowaniem ukła-
du, co przemawia za stosowaniem
„zdrowego” kompromisu. Prawdzi-
wi „koneserzy” wysokiej jakości
dźwięku są wierni wzmacniaczom
historycznie najstarszym, tzn. ta-
kim, w których stopień wyjściowy
stanowi pojedyncza trioda pracują-
ca w klasie A, najlepiej typu 300B
opracowana w latach trzydziestych
ubiegłego wieku w USA. Wzmacnia-
cze te są budowane jako tzw. „mo-
nobloki” – oddzielny wzmacniacz
dla każdego kanału dźwiękowego.
Rys. 1. Schemat elektryczny wzmacniacza
staje podany bezpośrednio na siatkę
pierwszej triody lampy V1. Wzmoc-
niony sygnał z anody poprzez gal-
waniczne połączenie trafia do siatki
inwertera zbudowanego na lampie
V2. Rozwiązanie takie pozwala na
rezygnację z kondensatora sprzęga-
jącego oba stopnie wzmocnienia.
Zadaniem inwertera jest dostarcze-
nie do siatek sterujących lamp wyj-
ściowych V3 i V4 sygnałów o tych
samych amplitudach, ale przesunię-
tych w fazie o 180
o
. Inwerter jest
wykonany w układzie symetrycznym
o sprzężeniu katodowym. Pomimo
swojej prostoty układ inwertera za-
pewnia bardzo dobre parametry:
posiada identyczną impedancję wyj-
ściową obu gałęzi, charakteryzuje
się małymi zniekształceniami przy
stosunkowo dużym wzmocnieniu
nie wykazując przy tym tendencji
do wzbudzania się. Zastosowanie
zamiast rezystora katodowego źród-
ła prądowego wykonanego na dru-
giej połówce lampy V1 pozwala
na uzyskanie poprawy parametrów
elektrycznych układu.
Wzmacniacz wstępny oraz in-
werter są wykonane na lampach
6N8S (odpowiednik 6SN7). Lampy
te często występują w stopniach ste-
rujących wzmacniaczy akustycznych
wysokiej jakości. Możliwe jest rów-
nież zastosowanie innych np. 6N6P,
6N1P, E188CC lub ECC88. Zasilanie
opisanych stopni odbywa się ze
źródła napięcia około 400 V, wy-
nika to z konieczności zapewnienia
dostatecznej amplitudy napięcia ste-
rującego, a także umożliwia uzyska-
nie dużej liniowości tych stopni.
Wzmocnione i odwrócone w fa-
zie sygnały poprzez kondensatory
C4 i C5 trafiają do przeciwsobne-
go stopnia końcowego zbudowane-
go w oparciu o lampy V3 i V4. Są
to bardzo dobre militarne tetrody
strumieniowe typu GU50. Lampy te
nie tylko mają dobre parametry, ale
charakteryzują się ciekawym wyglą-
dem, szczególnie po zdjęciu alumi-
niowego kapturka. Stopień końco-
wy jest zasilany napięciem około
425 V. Ze względu na konieczność
precyzyjnej regulacji prądów spo-
czynkowych lamp końcowych i za-
pewnienie braku strat mocy na re-
zystorach katodowych (około kilku
watów w układzie z automatyczną
polaryzacją), został wybrany układ
stałej polaryzacji siatek sterujących
z oddzielnego źródła napięcia ujem-
nego. Uzyskanie prawidłowej sy-
metrii prądów spoczynkowych jest
istotne ze względu na eliminację
przydźwięku 100 Hz oraz uniknięcie
magnesowania się rdzenia transfor-
matora wyjściowego, które powodu-
je wzrost zniekształceń nieliniowych
dla niskich częstotliwości sygnałów,
szczególnie poniżej 100 Hz.
Wzmocniony w stopniu końcowym
sygnał poprzez symetryczny transfor-
mator wyjściowy trafia do obciąże-
nia. Zadaniem wyjściowego transfor-
matora, oprócz przeniesienia energii
i złożenia obu „połówek sygnału”,
jest dopasowanie wysokiej impedancji
wyjściowej lamp do niskiej impedan-
cji obciążenia. Transformator wyjścio-
wy to jeden z elementów, od którego
parametrów w dużym stopniu zależy
jakość dźwięku wzmacniacza.
Opis budowy i działania
Każdy kanał opisanego wzmac-
niacza jest zbudowany z trzech nie-
zależnych bloków:
– wzmacniacza wstępnego,
– inwertera fazy,
– przeciwsobnego stopnia końco-
wego.
Oba kanały są zasilane ze
wspólnego zasilacza o dużej wydaj-
ności, co ma szczególnie duże zna-
czenie dla poprawnego odtwarzania
silnych sygnałów.
Schemat elektryczny wzmac-
niacza został pokazany na
rys. 1
.
Sygnał akustyczny z wejścia wzmac-
niacza poprzez potencjometr P1 zo-
14
Elektronika Praktyczna 4/2008
Lampowy wzmacniacz akustyczny 2x30 W
nionego startu z „timerem” i prze-
kaźnikiem. Zasilanie stopni steru-
jących odbywa poprzez szeregowe
rezystory blokowane do masy kon-
densatorami. Rozwiązanie takie od-
separowuje od siebie poszczególne
stopnie wzmocnienia zapobiegając
wzbudzeniom, a także poprawia fil-
trację zmniejszając przydźwięk sieci.
Do dalszego obniżenia przydźwięku
przyczynia się żarzenie lamp stopni
sterujących prądem stałym.
Pentoda i trioda w stopniu
końcowym wzmacniacza
Pentody pracujące w stopniach
końcowych cechują się dużą spraw-
nością, wymagają mniejszych na-
pięć sterujących, mają nieznacznie
gorszą liniowość w porównaniu do
triod i stosunkowo dużą impedan-
cję wyjściową. Triody w stopniach
końcowych charakteryzują się nato-
miast mniejszą sprawnością energe-
tyczną i wymagają większych napięć
sterujących, ale mają małe impe-
dancje wyjściowe, co jest korzystne
ze względu na współpracę z obcią-
żeniem o tak złożonej impedancji,
jaką cechuje się układ transformator
– głośnik. Oczywiście szczegółowe
opisanie powyższego zagadnienia
wybiegałoby poza ramy niniejszego
opracowania, dlatego wszystkich od-
syłam do odpowiedniej literatury.
Podstawowe parametry lampy
GU50, których znajomość jest nie-
zbędna przy budowie wzmacniacza
przedstawiono w
tab.
2
.
Uzyskanie dobrych parametrów
wzmacniacza jest w dużym stopniu
uzależnione od właściwego doboru
impedancji obciążenia lamp GU50
stanowiących przeciwsobny stopień
końcowy
.
Zgodnie z danymi uzyska-
nymi z innych rozwiązań wzmac-
niaczy przyjęto dla jednej lampy
Ra=około 2500 V.
Dla układu przeciwsobnego zło-
żonego z dwóch lamp GU50 rezy-
stancja między anodami wynosi Raa
=2xRa, czyli Raa=5000 V. Jeżeli
lampy będą pracowały w konfigura-
Rys. 2. Schemat elektryczny zasilacza
Niskie zniekształcenia wzmac-
niacza zapewniają: lokalne ujemne
sprzężenia zwrotne w obwodach ka-
tod wszystkich lamp, ogólne ujem-
ne sprzężenie zwrotne łączące wyj-
ście z katodą lampy stopnia wstęp-
nego oraz ultralinearny stopień wyj-
ściowy. Lampy stopnia końcowego
pracują z przekroczonym napięciem
na siatce drugiej, jednakże w cza-
sie dwuletniej intensywnej eksplo-
atacji wzmacniacza nie zauważono
ujemnych skutków tego rozwiąza-
nia. Bardzo niska cena lamp GU50
w pełni uzasadnia takie rozwiązanie,
szczególnie gdy lampa pracuje przy
niskim napięciu anodowym i do-
datkowo rezystorami R16 i R17 ma
zabezpieczone siatki drugie przed
przeciążeniem. Rezystory w kato-
dach lamp końcowych o wartości
1 V oprócz niewielkiego ujemnego
sprzężenia zwrotnego pozwalają na
pomiar prądu lamp podczas urucha-
miania i regulacji układu (poprzez
pomiar spadku napięcia – 1 mV
odpowiada 1 mA prądu lampy).
Ciekawym, aczkolwiek bardzo
prostym dodatkiem (wykonywanym
opcjonalnie) jest możliwość przełą-
czania układu pracy stopnia końco-
wego z ultralinearnego układu pento-
dowego na układ triodowy, co daje
ciekawe możliwości eksperymentowa-
nia szczególnie przy wyborze odpo-
wiednich kolumn dźwiękowych.
Zasilacz, którego schemat elek-
tryczny przedstawiono na
rys.
2
jest wykonany w sposób konwencjo-
nalny. Dostarcza on napięć anodo-
wych, ujemnego napięcia polaryza-
cji stopnia końcowego oraz napięć
żarzenia: zmiennego dla lamp koń-
cowych i stałego dla lamp stopni
wstępnych. Dokładne dane napięć
i wydajności prądowe zasilacza po-
dano w
tab.
1
.
Dobrą filtrację oraz „sztywność”
napięcia wyjściowego zapewnia-
ją duże wartości pojemności na
wyjściu układów prostowniczych.
Zasilacz jest zabezpieczony przed
skutkami zwarcia bezpiecznikiem
topikowym. Napięcie anodowe na-
leży załączać z opóźnieniem ok. 1
minuty (wyłącznik W2), co pozwala
na ochronę katod lamp końcowych.
Można też wykonać układ opóź-
Tab. 1 Parametry techniczne zasila-
cza (napięcia podane pod obciąże-
niem)
Wydajność
prądowa
Obwody
Napięcie
Anodowe stopni
sterujących
Tab. 2. Podstawowe parametry lampy
GU50
Napięcie żarzenia – Uż
+385 V 50 mA
Anodowe stopni
końcowych
12,6 V
+425 V 400 mA
Prąd żarzenia – Iż
0,85 A
Polaryzacji stopni
końcowych
Maksymalny prąd anodowy – Ia
max
–90 V
10 mA
160 mA
Żarzenia stopni
sterujących
Maksymalne napięcie anodowe
– Ua max
+6,3 V
2,5 A
1000 V
Żarzenia stopni
końcowych
Maksymalna moc tracona
w anodzie – Pa max
~12,6 V
5 A
40 W
16
Elektronika Praktyczna 4/2008
Lampowy wzmacniacz akustyczny 2x30 W
Pomimo znacznie
mniejszej mocy, trans-
formator wyjściowy bę-
dzie miał podobne do
transformatora sieciowe-
go wymiary zewnętrzne.
Wynika to z konieczno-
ści dobrego przenosze-
nia niskich częstotliwo-
ści oraz zapewnienia
małych zniekształceń
sygnału. Przy zamawianiu transfor-
matora należy uwzględnić fakt, że
jest on przeznaczony do wzmacnia-
cza przeciwsobnego.
w pobliżu zasilacza. Należy uni-
kać zamykania pętli masy, dlatego
szczególnie istotne jest dobre od-
izolowanie od obudowy takich ele-
mentów jak gniazdka i kondensatory
elektrolityczne. Przewody sygnałowe
należy prowadzić w oddaleniu od
przewodów silnoprądowych i trans-
formatorów.
Rys. 3. Cokół lampy a) 6N8S, b) GU50
Montaż, uruchomienie
i regulacja
Montaż i uruchomienie wzmac-
niacza należy wykonywać etapami.
Pracę rozpoczynamy od zasilacza.
Po wykonaniu jego montażu, spraw-
dzeniu poprawności połączeń i zało-
żeniu bezpiecznika sieciowego mo-
żemy podłączyć zasilanie 230 V.
cji triodowej, to wartość ta powinna
być niższa – należałoby w tym celu
wykonać odpowiednie obliczenia.
W opisanym wzmacniaczu trans-
formator został wykonany dla ukła-
du pentodowego, możliwość przełą-
czenia w układ triodowy jest tylko
dodatkową opcją pracy wzmacniacza
i w tym przypadku godzimy się na
nieco większe zniekształcenia przy
uzyskaniu poprawy charakterystyki
fazowej i częstotliwościowej układu.
Opis budowy mechanicznej
i elektrycznej
Obudowę wzmacniacza wykona-
no z blachy aluminiowej o grubości
2 mm w formie „pudełka” – podsta-
wy z nakładaną od góry pokrywą.
Podstawa stanowi element montażo-
wy podzespołów wzmacniacza. Oba
te elementy połączono za pomocą
wkrętów. Taka konstrukcja dzięki
swojej prostocie umożliwia łatwe
wykonanie obudowy, zapewniając
jednocześnie dobre parametry tech-
niczne i mechaniczne, dużą podat-
ność na modyfikację oraz estetykę
wykonania. Boczne ściany obudo-
wy mogą być oklejone szlachetnym
drewnem, co podniesie walory es-
tetyczne wzmacniacza. Do obudowy
przymocowano transformatory, pod-
stawki lampowe, łączówki i pozosta-
łe większe elementy elektroniczne.
Montaż elektryczny wzmacniacza
w rozwiązaniu modelowym wykona-
no na płytkach drukowanych. Zale-
ca się jednak montaż przestrzenny
na oddzielnych płytkach montażo-
wych, zachowując zasadę możliwie
jak najkrótszych połączeń. Szcze-
gólną uwagę należy poświęcić pro-
wadzeniu masy, która powinna być
wykonana grubym przewodem i po-
winna być podłączona do obudowy
tylko w jednym miejscu, najlepiej
UWAGA! Ze względu na występowanie w ukła-
dzie wzmacniacza wysokich napięć należy
zachować szczególną ostrożność i przestrzegać
przepisów BHP. Każdorazowo po wyłączeniu
zasilania należy odczekać kilka minut, aż do
całkowitego rozładowania się kondensatorów
elektrolitycznych przed przystąpieniem do
dalszych prac.
Transformator sieciowy
i wyjściowy
Istnieje możliwość wykonania
transformatorów we własnym za-
kresie. W warunkach amatorskich
trudno będzie jednak uzyskać dobre
ich parametry, wskazane jest zatem
zlecenie nawinięcia w specjalistycz-
nym zakładzie. Firmy wykonujące
takie usługi posiadają specjalistycz-
ne oprogramowanie i są w stanie
precyzyjne obliczyć każdy transfor-
mator. Istotne jest dokładne określe-
nie parametrów technicznych, które
posłużą do obliczeń. W rozwiązaniu
modelowym wszystkie transformato-
ry wykonano jako toroidalne. Dane
techniczne transformatora sieciowe-
go przedstawiono w
tab.
3
.
Z założeń wynika że transforma-
tor będzie miał z lekkim zapasem
moc około 300 VA. Przy zamawia-
niu transformatora należy podkre-
ślić, że napięcia są podane przy
pełnym obciążeniu.
Dane techniczne transforma-
tora wyjściowego przedstawiono
w
tab. 4
.
Napięcia zmierzone przy braku
obciążenia powinny być nieco więk-
sze od napięć podanych w tab. 1.
Następnie przystępujemy do monta-
żu i uruchomienia stopnia sterujące-
go, inwertera oraz stopnia końcowe-
go (na przykładzie jednego kanału).
Po wykonaniu montażu wkładamy
do podstawek lampy V1 i V2, włą-
czamy zasilanie i po nagrzaniu się
lamp mierzymy napięcia stałe wy-
stępujące na elektrodach lamp. Po-
winny być one zgodne z napięciami
podanymi na schemacie elektrycz-
nym wzmacniacza. Ewentualną ko-
rektę napięć przeprowadzamy dobie-
rając rezystory R1 i R3 oznaczone
gwiazdką. Napięcie ujemne dopro-
wadzane do siatek sterujących lamp
końcowych ustawiamy przy pomocy
potencjometrów P2 i P3 na wartość
około 70 V. Wyłączamy zasilanie. Do
wyjścia wzmacniacza (zaciski trans-
formatora wyjściowego) podłączamy
obciążenie 8 V/40 W (np. 20 rezy-
storów 160 V/2 W połączonych rów-
nolegle), oscyloskop i woltomierz na-
pięcia zmiennego. Odłączamy rezy-
stor R9 (gałąź ujemnego sprzężenia
zwrotnego), wkładamy do podstawek
lampy końcowe V3 i V4. Włączamy
zasilanie i po nagrzaniu się lamp
ustawiamy wstępnie przy pomocy
potencjometrów P2 i P3 prądy spo-
czynkowe lamp końcowych na war-
tość około 30 mA dla każdej lampy.
Tab. 4. Dane techniczne transforma-
tora wyjściowego
Maksymalna moc przenoszo-
na – Pwy
Tab. 3. Dane techniczne transforma-
tora sieciowego
Napięcie uzwojenia pierwot-
nego U1
50 W
Dolna częstotliwość sygnału
przy spadku 1 dB – fd
20 Hz
230 V
Górna częstotliwość sygnału
przy spadku 1 dB – fg
Napięcia i prądy uzwojeń wtórnych
30 kHz
U2
330 V/0,6 A
Oporność widziana od strony
anod – Raa
5000
V
U3
100 V/10 mA
U4
12,6 V/5 A
Oporność obciążenia – Ro 4, 8 lub 15
V
Spoczynkowy prąd jednej
lampy – Io
U5
6,3 V/3 A
40 mA
18
Elektronika Praktyczna 4/2008
Lampowy wzmacniacz akustyczny 2x30 W
kraczały 10%. Dodatkowo poprzez
dobór jednego z rezystorów R5 lub
R6 ustawiamy symetrię sygnału ste-
rującego lampy stopnia końcowego.
Na zakończenie należy podłączyć
obwód ujemnego sprzężenia zwrot-
nego (rezystor R9), w przypadku
wzbudzania się wzmacniacza nale-
ży zamienić ze sobą końcówki wyj-
ściowe transformatora głośnikowego
TR2. Tak wykonany i wyregulowany
wzmacniacz jest gotowy do pracy.
Pomiar podstawowych
parametrów elektrycznych
Pomiary podstawowych parametrów
wzmacniacza wykonano wykorzystując
typowy zestaw urządzeń takich jak:
generator m.cz., miernik zniekształ-
ceń nieliniowych, sztuczne obciążenie
8 V/50 W, oscyloskop dwukanałowy
oraz – dzięki uprzejmości Zakładu
Akustyki Wydziału Elektroniki Poli-
techniki Wrocławskiej – system „Au-
dio Precision” – stanowiący wysokiej
jakości stanowisko pomiarowe
„Audio Precision” to specjalistycz-
ny zestaw urządzeń pomiarowych,
które współpracują z komputerem
wyposażonym w odpowiednie, dedy-
kowane oprogramowanie pozwalające
na obróbkę i wizualizację wybranych
parametrów wzmacniacza. W czasie
pomiarów wzmacniacz był obciążony
specjalnym pomiarowym rezystorem
wzorcowym, sterowanie odbywało się
sygnałami z systemu, natomiast wy-
niki pomiarów były zobrazowane na
ekranie komputera. System „Audio
Precision” zastępuje wiele przyrządów
pomiarowych, znacznie przyspiesza
pomiary i pozwala na
uzyskanie bardzo miaro-
dajnych wyników pomia-
rowych. W przypadku opi-
sanego w artykule wzmac-
niacza przedmiotem ba-
dań ze względu na jakość
dźwięku były następujące
parametry:
– sinusoidalna moc wyj-
ściowa wzmacniacza,
– charakterystyka przeno-
szenia dla mocy 1 W,
– zniekształcenia nieli-
niowe.
Badane były oba ka-
nały wzmacniacza w ukła-
dzie pracy pentoda lub
trioda. Wyniki otrzymane
w systemie Audio Preci-
sion zostały przedstawio-
ne w ramce „Podstawowe
parametry”. Pomiary były
Rys. 4. Charakterystyka przenoszenia wzmacniacza dla mocy wyjściowej 1 W bez
dwójnika korekcyjnego R19 – C9, dla układu pentodowego stopnia końcowego
Pomiar wykonujemy mierząc spad-
ki napięć na rezystorach R14, R15.
Następnie do wejścia wzmacniacza
(potencjometr P1) doprowadzamy
z generatora m.cz sygnał o częstotli-
wości 1 kHz i stopniowo zwiększa-
my jego poziom. Sinusoidalna moc
na wyjściu wzmacniacza mierzo-
na na obciążeniu powinna wynosić
około 30 W (16 V na 8 V). Na-
stępnie po upływie około 30 minut
korygujemy (bez wysterowania) prą-
dy spoczynkowe lamp końcowych
na wartość około 35 mA. Ustawio-
ny punkt pracy to klasa AB, przy
której dla małych sygnałów lampa
pracuje w klasie A, czyli wzmacnia
obie połówki sygnału, natomiast dla
większych sygnałów następuje obci-
nanie jednej z połówek. W naszym
wzmacniaczu nie jest to źródłem
zniekształceń, gdyż w układzie prze-
ciwsobnym następuje „złożenie” obu
połówek sygnału w transformatorze
wyjściowym. Bardzo istotną sprawą
mającą wpływ na końcowe parame-
try wzmacniacza jest zastosowanie
w stopniu końcowym lamp parowa-
nych, tzn. o bardzo zbliżonych para-
metrach elektrycznych. Dobór należy
przeprowadzić przy pomocy przy-
rządu do pomiaru lamp np. typu
P508 lub wykorzystując miernik
lamp opisany w EP 10/2005. Należy
tak dobrać lampy, aby różnice ich
podstawowych parametrów nie prze-
Rys. 5. Charakterystyka mocy wyjściowej i zniekształceń w zależności od napięcia wyjścio-
wego bez dwójnika korekcyjengo R19 – C9, dla układu pentodowego stopnia końcowego
Elektronika Praktyczna 4/2008
19
Plik z chomika:
neo666x
Inne pliki z tego folderu:
Wzmacniacz lampowy CFB (cathode feedback).pdf
(3524 KB)
Wzmacniacz lampowy ze sprzężeniem katodowym.pdf
(3497 KB)
2082.pdf
(547 KB)
1331.pdf
(954 KB)
5918.pdf
(151 KB)
Inne foldery tego chomika:
arduino
diody
elektroda
eprom
filtry
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin