K. Dola, Krzeszów Cysterski - Krzeszów Benedyktyński (1242-1946), Perspectiva - Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne, nr 1, 2002.pdf

(476 KB) Pobierz
606774162 UNPDF
40
K S . K AZIMIERZ D OLA
P ERSPECTIVA
Legnickie Studia
Teologiczno-Historyczne
Rok I 2002 Nr 1
K S . K AZIMIERZ D OLA
KRZESZÓW CYSTERSKI
KRZESZÓW BENEDYKTYÑSKI (1242-1946)*
Zakon cysterski cieszy siê w Polsce od oko³o 20 lat nies³ab-
n¹cym zainteresowaniem. Uniwersytet Adama Mickiewicza
w Poznaniu jest g³ównym orodkiem badañ nad dziejami tego
zakonu w Polsce. Przy tamtejszym Instytucie Historii powsta³
zespó³ do badañ nad histori¹ i kultur¹ cystersów w Polsce
g³ówny organizator co kilka lat odbywanych ogólnopolskich
sesji naukowych (B³a¿ejowo k. Poznania 1985, Gniezno 1987,
Poznañ 1993, Mogi³a 1998, Koronowo 2000, Pelplin 2001)
1
edycji, która jest feno-
menem na skalê europejsk¹, stwierdza siê, ¿e ci¹gle istnieje
potrzeba pog³êbionych studiów nad cystersami
2
3
.
Wyk³ad wyg³oszony podczas sympozjum, jakie odby³o siê w dniu 2 czerw-
ca 2002 r. w Krzeszowie.
*
Zob. A. M. W YRWA . Sesja naukowa z okazji 725. rocznicy powstania opac-
twa cysterskiego w Pelplinie pt. Kulturotwórcza rola cystersów w Kociewie.
Nasza Przesz³oæ 97:2002 s. 381 n.
2
1
Monasticon Cisterciense Poloniae . T. I-II. Red. A. M. W YRWA , J. S TRZELCZYK ,
K. K ACZMAREK . Poznañ 1999 w tym opracowanie: H. D ZIURLA . Krzeszów . T. II
s. 164-188.
3
W YRWA , jw. 382.
.
Mimo opublikowania materia³ów z tych spotkañ oraz wyda-
nia w 1999 r. Monasticon Cisterciense Poloniae z okazji 900.
rocznicy za³o¿enia zakonu (rok 1098)
606774162.003.png
 
Krzeszów cysterski Krzeszów benedyktyñski (1242-1946)
41
I. BENEDYKTYÑSKIE POCZ¥TKI
. Pocz¹tki klasztoru w Krzeszowie s¹ benedyktyñ-
skie. W 1242 r. ksiê¿na Anna, wdowa po bohaterze spod Le-
gnicy ksiêciu Henryku Pobo¿nym, przekaza³a benedyktynom
z czeskiego klasztoru Opatowice pas lasów zwany Cressebor,
co J. Heyne wywodzi od kresów i t³umaczy jako Grenz-
wald
4
, a I. Koøán z czeska jako Køesobor nazwa, która mia-
³aby powstaæ z po³¹czenia wyrazów krzesaæ (czeskie køesat)
i bor, bliskie rosyjskiemu borba bój, znaczy³aby wiêc wsz-
czynaæ bój
. Etymologia Heynego wydaje siê naturalniejsza
i bli¿sza prawdy.
Nie wiemy ani kiedy, ani ilu zakonników przyby³o do klasz-
toru. W 1254 r. wymienione jest claustrum ad honorem Dei et
beati Laurentii . Dawna tradycja lokuje ten pierwotny, drew-
niany klasztor w Krzeszówku. Klasztor ten de Cresovbor
ordinis sancti Benedicti ksi¹¿ê Boles³aw Rogatka w 1256 r.
wyposa¿y³ w 200 ³anów frankoñskich, czyli oko³o 5 tys. hek-
tarów
6
.
4
N. L UTTEROTTI . Abtei Grüssau . Grüssau 1941; H. D ZIURLA . Krzeszów. Stu-
dium historyczno-architektoniczne . Wroc³aw 1961; A. R OSE . Kloster Grüssau .
Stuttgart Aalen 1974; T EN ¯ E . Schlesisches Klosterbuch. Grüssau. Benedicti-
ner, dann Zisterzienserabtei . Jahrbuch der schlesischen Friedrich-Wilhelms
Universität zu Breslau 24:1983 s. 97-126; album z kilku artyku³ami: Krzeszów
uwiêcony ³ask¹ . Red. H. D ZIURLA , K. B OBOWSKI . Wroc³aw 1997; podobnie al-
bum: Krzeszów europejska per³a baroku . Red. H. D ZIURLA , I. K OØÁN , J. W RABEC .
Legnica 2001; T. F ITYCH . Cystersi w Krzeszowie jako propagatorzy kultu w.
Józefa na l¹sku . Colloquium salutis 10:1978 s. 121-146; T EN ¯ E . Opactwo cy-
stersów krzeszowskich czo³owy orodek polskiej kontrreformacji . Sobót-
ka 41:1986 z. 4 s. 539-559.
5
I. K OØÁN . £askami s³yn¹ca Madonna Krzeszowska . W: Krzeszów europej-
ska per³a baroku . Red. H. D ZIURLA , I. K OØÁN , J. W RABEC . Legnica 2001 s. 19. Jest
te¿ mo¿liwa etymologia odimienna, na co pozwala nazwa trzykrotnie powtó-
rzona: Schlesisches Urkundenbuch . Bearb. W. I RGANG . Bd. II. Köln 1977-1984 nr
230: Cressebor, ale nr 383: Cresofbor (1249 r.), Bd. III nr 110: Cresowbor (1254
r.) i nr 191: Cresowbor (1256 r.).
7
R OSE . Schlesisches Klosterbuch . s. 98; H EYNE , jw. s. 394.
Krzeszów doczeka³ siê w ostatnich latach kilku dobrych
opracowañ, tak ca³ociowych syntez, jak i artyku³ów proble-
mowych
5
7
J. H EYNA . Dokumentirte Geschichte des Bisthums und Hochstiftes Breslau .
Bd. I. Breslau 1860 s. 293.
6
606774162.004.png
42
K S . K AZIMIERZ D OLA
. Zagospodarowanie i obsadzenie tych
dwu blisko siebie po³o¿onych fundacji, najprawdopodobniej
przekracza³o mo¿liwoci konwentu opatowickiego i w 1289 r.
benedyktyni odsprzedali ksiêciu Bolkowi I widnicko-jawor-
skiemu za 240 marek srebra wszystkie otrzymane ziemie. Bol-
ko zwróci³ siê do cystersów, do klasztoru w Henrykowie, gdzie
siê wychowywa³, gdzie otrzyma³ wykszta³cenie i formacjê re-
ligijn¹.
8
II. OPACTWO CYSTERSKIE
Rozmowy na temat przejêcia fundacji przez cystersów zo-
sta³y zapewne podjête bezporednio po odejciu benedykty-
nów, bo ju¿ w wigiliê w. Wawrzyñca 9 sierpnia 1292 r. przy-
by³a do Krzeszowa pierwszy grupa mnichów cysterskich: opat
Teodoryk i 12 zakonników, a 8 wrzenia, w dzieñ Narodzenia
NMP tego¿ roku, biskup wroc³awski Jan III Romka dokona³
konsekracji kocio³a pw. £aski NMP ( Domus Gratiae Sanctae
Mariae). W obecnoci biskupa, ksi¹¿êta Bolko i jego brat Hen-
ryk Legnicki podpisali akt fundacyjny przekazuj¹c klasztoro-
wi 14 wsi i nowo za³o¿one miasto Lubawkê. To bogate uposa-
¿enie mia³o zwolniæ zakonników od trosk doczesnych, aby
¿yj¹c w surowoci regu³y, sprawowali z zapa³em s³u¿bê Bo¿¹
i trwali w rozwa¿aniu spraw niebieskich. Tak powsta³ ostat-
ni, najm³odszy klasztor cysterski w diecezji wroc³awskiej.
Cystersi zamieszkali zapewne w zabudowaniach pozosta-
wionych przez benedyktynów, mo¿e w Krzeszówku, bo ka-
mieñ wêgielny pod budowê nowego, murowanego kocio³a
zosta³ po³o¿ony 28 czerwca 1296 r. Protekcja kolejnych ksi¹-
8
H EYNE , jw. s. 224; J. W RABEC . Legnickie Pole. Wroc³aw 1991 s. 18 n.
W tym samym czasie w. Jadwiga tym samym benedykty-
nom z Opatowic mia³a przekazaæ koció³ zbudowany na miej-
scu mierci ksiêcia Henryka, na Legnickim Polu. Historycznie
potwierdziæ da siê jednak ten fakt tylko tym, ¿e benedyktyni
mieli w tej okolicy jakie dobra, z których nie zrezygnowali po
opuszczeniu Krzeszowa
606774162.005.png
 
Krzeszów cysterski Krzeszów benedyktyñski (1242-1946)
43
. G³ówn¹ czêæ area³u ziemi upraw-
nej stanowi³y tzw. grangie folwarki, utworzone przede wszyst-
kim wokó³ Krzeszowa (w XVII w. by³o ich 19). Przynajmniej
od XVII w. maj¹tki podzielone by³y na cztery okrêgi admini-
stracyjne: 1) krzeszowski z dwoma miastami (Lubawka i Che³-
msko) i 27 wioskami, 2) wierzbniañski, którego zarz¹dc¹ by³
prepozyt cysterski z Wierzbnej k. widnicy, 3) z siedzib¹
w Zastru¿u (na pó³noc od widnicy) i 4) utworzony z chwil¹
nabycia w 1703 r. Bolkowa i maj¹tków zamkowych. Upra-
wiano stale ze zbó¿ pszenicê, jêczmieñ, owies i ¿yto, nadto
groch i fasolê. Sady owocowe by³y w siedmiu wioskach po³o-
¿onych miêdzy widnic¹ a Strzegomiem, gdzie warunku kli-
matyczne by³y bardziej sprzyjaj¹ce, ni¿ w wietrznym Krze-
szowie. Wiele stawów rybnych by³o szczególnie wokó³ Krze-
szowa. Liczne by³y stada owiec, licz¹ce do tysi¹ca sztuk; starali
siê cystersi o hodowanie ras daj¹cych dobr¹ we³nê. Dobrze
funkcjonowa³o w wioskach klasztornych tkactwo
. Umiejêt-
nie gospodarowali cystersi lasami, zarówno drzewem opa³o-
wym, jak i budowlanym. W maj¹tkach klasztornych by³o oko-
³o 20 m³ynów. Klasztor cieszy³ siê od pocz¹tku z przywileju
Bolka I, prawem utrzymywania w³asnych rzemielników: pie-
10
R OSE . Schlesisches Klosterbuch . s. 100. Opis i przybli¿on¹ wysokoæ ró¿-
nych dochodów, jakie opactwo mia³o w miastach, poda³ R. S TELMACH . Posia-
d³oci klasztoru krzeszowskiego w miastach l¹skich na podstawie zachowa-
nych dokumentów w Archiwum Pañstwowym we Wroc³awiu . W: Klasztor
w miecie redniowiecznym i nowo¿ytnym . Red. M. D ERWICH , A. P OBÓG -L E -
NARTOWICZ . Wroc³aw Opole 2000 s. 117-122.
¿¹t widnickich: Bernarda (1307-1326) i Bolka (1326-1368) oraz
gospodarnoæ opatów (Henryk Camerarius 1312-1368 i Miko-
³aj II 13321352) pozwoli³y okrzepn¹æ gospodarczo klasztoro-
wi i powiêkszyæ jeszcze jego beneficja. W 1343 r. zosta³o zaku-
pione miasteczko Che³msko l¹skie i szeæ okolicznych wsi,
a liczne te¿ by³y pomniejsze darowizny na rzecz konwentu.
W chwili sekularyzacji w 1810 r. w³oci klasztorne liczy³y oko-
³o 30 tys. mieszkañców i obejmowa³y oko³o 30 tys. ha (300 km 2 ),
w tym 5, 5 tys. ha lasów
9
9
R OSE . Schlesisches Klosterbuch . s. 116; L UTTEROTTI , jw. s. 3.
10
606774162.001.png
 
44
K S . K AZIMIERZ D OLA
. Bracia konwersi, którzy w klaszto-
rach l¹skich zawsze stanowili niewielk¹ czêæ konwentów,
nie byli si³¹ robocz¹, nie byli tymi, którzy lasom i wertepom
wyrywali ziemiê powiêkszaj¹c systematycznie area³ upraw-
nych pól ta praca wykonywana by³a raczej przez najemn¹
czelad, mo¿e tak¿e czynszowników klasztornych, a bracia
konwersi pe³nili funkcje ekonomów, ministeria³ów rednio-
wiecznych techników, oficjalistów, tak w odniesieniu do go-
spodarki rolnej, jak i rzemios³a. By³o to z wielk¹ korzyci¹ dla
tych najemnych czy te¿ czynszowych robotników rolnych
i lenych: przy klasztorze znajdywali sta³e miejsce pracy, czê-
sto zamieszkanie, wy¿ywienie, poczucie bezpieczeñstwa, a z
ca³¹ pewnoci¹ poszanowanie dla ich pracy, bo by³a ona u boku
mnichów spe³nianiem nakazu Bo¿ego, wype³nianiem opus
Dei
13
. Z kolei dziêki nim tak¿e cystersi w Krzeszowie, jak
i inne klasztory mnisze, stworzyli w³asny system zaopatrze-
14
11
Tam¿e . s. 117.
Tam¿e .
13
T. D UNIN -W¥ SOWICZ . Rola cystersów w rozwoju kultury materialnej
w Polsce wczesnoredniowiecznej . W: Cystersi w kulturze redniowiecznej
Europy . Red. J. S TRZELCZYK . Poznañ 1992 s. 20.
14
L. J. R. M ILIS . Anielscy mnisi i ziemscy ludzie. Monastycyzm i jego zna-
czenie w spo³eczeñstwie redniowiecznym . Kraków 1996 s. 46-52.
karzy, kowali, tkaczy, krawców i szewców, pracuj¹cych te¿
w wiêkszych wsiach klasztornych. Próbowano nawet wydo-
bywania wêgla kamiennego w Opawie i Przedwojowie, ale
zaniechano tego z racji wysokich kosztów wydobycia 11 . Pew-
nym ród³em dochodów by³y kary, grzywny s¹dowe. Sêdzio-
wie delegowani opata, urzêdowali w Lubawce, potem tak¿e
w Che³msku, na wioskach za so³tysi; s¹dem apelacyjnym by³
s¹d ³awniczy w widnicy 12 .
Powy¿szy krótki przegl¹d róde³ utrzymania konwentu
i klasztoru krzeszowskiego ka¿e i w odniesieniu do niego po-
wtórzyæ spostrze¿enie dotycz¹ce klasztorów cysterskich na
terenie ca³ej Polski: by³y one zak³adane raczej na terenach do-
brze zaludnionych i zagospodarowanych, gdzie rozwiniêta
by³a gospodarka rolna
12
606774162.002.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin