006 Światowy rynek diamentów.pdf

(68 KB) Pobierz
Światowy rynek diamentów
Światowy rynek diamentów
Odkąd zaczęto zdawać sobie sprawę z tego, że diament oprócz szczególnej wartości estetyczno-
dekoracyjnej czy artystycznej może mieć również wartość materialną dającą się wyrazić
równoważnikiem pieniężnym np. jako lokata kapitału, gwałtownie zaczęto porządkować światowy obrót
diamentami oraz kategoryzować jego cechy jakościowe, od których, podobnie jak wszystkich rzeczy
powstających w przyrodzie w sposób naturalny, zależy jego wartość. Obecnie światowy obrót
diamentami jest już ściśle skorelowany, a wyznaczana wartość ściśle określona.
Dominujący wpływ na rynku diamentowym ma organizacja o nazwie De Beers Group. Zrzesza ona
producentów, importerów i eksporterów, dystrybutorów hurtowych i detalicznych, a poprzez różne
organizacje wpływa na giełdy, syndykaty i kartele oraz mniejsze lub większe firmy jubilerskie. Dzięki tym
powiązaniom (poprzez swoich członków lub przedstawicieli) De Beers Group kontroluje ok. 95%
światowego rynku diamentów jubilerskich i przemysłowych; jest też liderem w dziedzinie produkcji (20
kopalń dających ok. połowy światowej produkcji diamentów). Do najważniejszych członków tej
organizacji należą:
The Beers Consolidated Mines Ltd., De Beers Centenary AG, The Diamond Co., De Beers Industrial
Diamond Division, The Diamond Trading Company, The Diamond Purchasing & Trading Company,
Idustrial Distributors, The Beers Holdings, De Beers European Holding, De Beers Industrial Co. oraz
Rand Selection Co.
Główna siedziba firmy mieści się w kopalni Crown w Johannesburgu (RPA). Firmą kieruje niezależny
zarząd, na czele którego stoi prezes Nicky Oppenheimer oraz dyrektor generalny. Od 1990 r. w De
Beers Group działają 2 merytorycznie niezależne piony (przedsiębiorstwa), mianowicie: De Beers
Consolidated Mines Ltd. i De Beers Centenary AG. De Beers Consolidated Mines Ltd. sprawuje nadzór
i administrację kopalń w RPA: „De Beers”, „Bultfontein”, „Dutoitspan”, „Finch”, „Jagerstontein”,
„Kimberley”, „Koffiefontein”, „Marsfontein”, „Premier”, „Venetia” i „Wesselton”, natomiast De Beers
Centenary AG, z siedzibą w Lucernie (Szwajcaria), nadzoruje działania inwestycyjne poza granicami
RPA m.in. w: Botswanie (kopalnia „Debswana”), Namibii (kopalnia „Namdeb”) i Tanzanii (kopalnia
„Mwadui”).
Bardzo ważną rolę w strukturze De Beers Group pełni The Diamond Trading Company, która od ponad
60 lat jest odpowiedzialna za wydobycie i marketing surowych diamentów. Do jej zadań należy
sortowanie i wycena diamentów; także przygotowanie i zatwierdzanie, wspólnie z reprezentantami
producentów (komisje wyznaczone przez rządy państw, do których należą kopalnie), wzorców
diamentów wykorzystywanych w procesie sortowania.
Światowy obrót diamentami jest trójstopniowy. Pierwszy stopień, obejmujący obrót diamentami
surowymi, jest zamknięty. Należą do niego Central Selling Organisation (C.S.O.) oraz duże firmy i
korporacje szlifierskie. Drugi stopień, otwarty, obejmuje mniejsze firmy szlifierskie, pośredników
hurtowych i giełdy diamentów. Trzeci stopień obejmuje duże i małe firmy jubilerskie, przemysłowych
producentów biżuterii i drobnych detalistów.
Ze względu na wzajemne powiązania handlowe, a także różnego rodzaju zależności finansowe,
największą rolę na rynku diamentów spełniają giełdy i pośrednicy hurtowi. Giełdy są samodzielnymi
organizmami o specyficznej strukturze organizacyjnej, dlatego też często są określane mianem
„diamentowych klubów”. Poniżej zestawiono w porządku alfabetycznym wykaz 23 giełd diamentowych:
Antwerpsche Diamantkring CV,
1
Bangkok Diamonds and Precious Stones,
Beurs Voor Diamanthandel CV,
Bharat Diamond Bourse,
Borsa Diamanti Ditalia,
Diamant- und Edelsteinbörse Idar-Oberstein,
Diamant-Club Wien,
Diamantclub van Antwerpen CVBA,
Diamond Bourse of Southeast United States,
Diamond Chamber of Russia,
Diamond Club West Coast Inc.,
Diamond Dealers Club,
Diamond Exchange of Singapore,
Diamond Trade Precious Stones Association,
Diamond Dealers Club of South Africa,
Hong Kong Diamond Bourse Ltd.,
The Israel Diamond Exchange Ltd.,
The Israel Precious Stones & Diamonds,
The London Diamond Bourse & Club,
The New Israel Club for Commerce in Diamond,
Tokyo Diamond Exchange Inc.,
Vereniging Beurs voor den Diamanthandel,
Vrije Diamanhandel NV.
Wszystkie giełdy są stowarzyszone w Światowej Federacji Giełd Diamentów ( World Federation of
Diamond Bourses ). Obrót diamentów na giełdach podlega ścisłym rygorom. Prawo wstępu posiadają
jedynie członkowie giełdy, przy czym mogą oni wprowadzać osoby nie stowarzyszone, ponosząc za nie
odpowiedzialność. Giełdą kieruje zarząd, wybierany na określoną kadencję spośród członków giełdy.
Sprawy sporne rozstrzyga wewnątrz giełdowy sąd dyscyplinarny, który może zakazać członkowi
czasowego wstępu na giełdę albo pozbawić go członkostwa. Głównym zadaniem giełdy jest ułatwianie
2
bezpośredniego kontaktu pomiędzy sprzedającym a kupującym na zasadzie wymiany ofert. Członkowie
giełdy bardzo często reprezentowani są przez swych maklerów. Najbardziej znanymi obecnie firmami
maklerskimi zajmującymi się pośrednictwem w kupnie-sprzedaży surowych diamentów są:
Bonas Company Ltd.,
H. Goldie International Diamond Brokers,
I. Henning Company Ltd.,
W. Nagel International Diamond Brokers.
Wszystkie należą do kompani diamentowej De Beers ( The Diamond Trading Company ). Transakcji
giełdowych dokonuje się bez pokwitowań i gwarancji; odbywają się one głównie na zasadzie wymiany
barterowej lub płatności gotówkowych. Podobną rolę w obrocie diamentami spełniają wielcy pośrednicy
hurtowi. Zwykle oferują oni korzystniejsze warunki sprzedaży, zwłaszcza w sferze płatności. Zapewniają
możliwość zaciągnięcia niskoprocentowych kredytów, płatność wekslami terminowymi a niekiedy
przedłużone terminy płatności. Tu również, podobnie jak na giełdzie, obowiązują porozumienia oparte
na zaufaniu - gentlemans agreement .
Nieco odrębną gałęzią światowego rynku diamentów są wielkie centra przemysłu szlifierskiego.
Większość z nich jest zrzeszona w narodowych organizacjach szlifierskich, te zaś w Międzynarodowych
Stowarzyszeniach Producentów Diamentów ( International Diamond Manufacturer Associations ).
Organizacji tych jest kilkanaście, wymieńmy najważniejsze:
Syndikaat der Belgische Diamantnijverheid (Belgia),
Vereniging van Kempische Diamantwerkgevers (Belgia),
Algemene Juweliersvereniging (Holandia),
The Mumbai Diamond Merchants Association (Izrael),
Bundesverband der Edelstein- und Diamantindustrie (Niemcy),
The Association of Diamond Manufactrers of South Africa (RPA),
Diamond Manufactures & Importers Association of America (USA).
W 2003 r. całkowita produkcja surowych diamentów osiągnęła wartość ok. 7,8 mld USD, a do krajów o
największym wydobyciu należą: Botswana, Rosja, Angola, Afryka Pd., Kongo, Kanada, Namibia i
Australia.
Niezwykle interesująco wyglądają badania rynku pod kątem wpływu poszczególnych etapów obróbki i
handlu diamentami na wzrost ich wartości rynkowej. Przy obecnym poziomie wydobycia diamentów
surowych (ok. 7,8 mld USD), w wyniku ich dalszej obróbki i zastosowaniu w produkcji biżuterii,
detaliczna wartość handlowa wydobytych diamentów wzrasta do ok. 55,7 mld USD. Tak olbrzymie
kwoty uzyskiwane ze sprzedaży diamentów są znaczące dla ekonomiki wielu krajów, zwłaszcza
afrykańskich, które coraz ściślej starają się kooperować z przedstawicielami światowego przemysłu
diamentowego. Ostatnio obserwuje się znaczne inwestycje na rynku diamentów, a poza znanymi od lat
3
i ciągle rozwijającymi się ośrodkami wydobycia i obróbki diamentów, pojawiają się nowe centra
wydobywcze (Kanada) i szlifierskie (Chiny). W bardzo szybkim tempie odradza się również przemysł
diamentowy w Rosji.
W ostatniej dekadzie najprężniej rozwija się chiński rynek diamentowy. Powstał duży przemysł szlifierski
zatrudniający ok. 20 tys. szlifierzy, który koncentruje się w miastach Guangdong, Shanghai i Shandong,
gdzie rocznie szlifuje się ponad 3,0 mln ct diamentów (odpowiednio ok. 2,0 mln ct, 0,6 mln ct i 0,5 mln
ct). Ciągłość produkcji zapewniają głównie dostawy surowych diamentów z Belgii, a ich import w 2001 r.
wynosił ponad 5 mln ct (wraz z Hong Kongiem) za kwotę ok. 436 mln USD. Coraz większy popyt na
biżuterię
z diamentami (w 2002 r. sprzedaż detaliczna ok. 800 mln USD w porównaniu do 140 mln USD w roku
1990), powoduje również wzrost importu diamentów oszlifowanych, który tylko z Belgii wyniósł w 2001 r.
ok. 0,95 mln ct (w tym ok. 0,92 mln ct Hong Kong).
Zob.: T. Sobczak & N. Sobczak, Diamenty jubilerskie , Wyd. Tomasz Sobczak, Warszawa 2004.
4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin