Stanisław Trębecki - Lis,muchy i jeż.pdf - Dzieci i młodzież - noczbrodni

Lis, muchy i jeż

Lis, wyjadacz starej daty,

Co z niejednej tarapaty

Wykręcił się był na sucho,

Doigrał się wreszcie swego.

Z kitą spuszczoną, ociekły juchą,

Podziurawiony jak przetak,

Skarżył się biedak, a na ludzi nie tak,

Jak na te muchy, co go cięły do żywego.

«Tfu, do diabła! – rzecze w złości –

Już też mi przyszło na biedę,

Gdy i to psiarstwo na skórze mej gości

I najczystszą krew mą pije!».

«Idę ja tam, zaraz idę –

Ozwał się jeż – przyjaciel – wnet ja ci, sąsiedzie,

Każdą z tych pasożytek jak włócznią przeszyję».

Ale lis pokręcił głową

Nad prostego jeża mową:

«O nie! Z tego nic nie będzie.

Daj mi pokój, mój bracie, już się te napiły:

Nowe przyszłyby głodne i gorzej dręczyły».

Co do mnie – i ja także jestem zdania lisa:

Stary urzędnik chłepce, a nowy wysysa.

STANISŁAW TREMBECKI

Stanisław Trębecki - Lis,muchy i jeż.pdf